Κάηκε κι άλλη γέφυρα, η καλύτερη που έχω βρει ποτέ
Έκρυβε πράγματα, δεν ξέρω γιατί. Τον έβαλα προτεραιότητα. Βρήκε δικαιολογία να μου πει ότι έχει καρκίνο για να ξεκοψω (πνίγηκα στο κλάμα, αλλά τόσο iq έχω, ψέματα ήταν απλά για να φύγω).
Μαύρα χάλια. Διέγραψε όλα τα μηνύματα που μου είχε στείλει, η συνομιλία είναι σαν να μιλούσα μόνη μου, σε μια πολύ άσχημη στιγμή και μου άφησε ένα τελευταίο μήνυμα ότι δεν ήταν αρκετός για εμένα μαζί με 500 συγνώμες και πως δεν αξίζει συγχώρεση, ότι αξίζω κάτι καλύτερο και ότι είναι μόνο άγχος πλέον για εκείνον (2 μήνες μετά). Ότι φταίει για όλα εκείνος.
Ότι κάποιος χρησιμοποίησε τον καρκίνο για να
με διώξει, δεν το περίμενα ποτέ μου.
Είχαν αρχίσει να αποκτούν νόημα οι μέρες μου. Τι να πω.
Σηκώνω τα χέρια ψηλά.
Πρέπει να είναι η 50η καμμένη γέφυρα; Αλλά η πρώτη που άξιζε.
Καλή μου κατάθλιψη.