Ζηταω τη βοηθεια των γιατρων
Καλησπέρα. Παίρνω από την 1η Σεπτέμβρη έως σήμερα - άρα πάνω από ένα μήνα, Seroquel και Minitran για να αντιμετωπίσω το βαρύ πένθος μου. Δεν διαπιστώνω καμμία βελτίωση, ειδικά τις τελευταίες ημέρες είμαι όλο και πιο άσχημα. Τις τελευταίες μέρες ακόμα και δάκρυα δημόσια, περπατώντας στα σχετικά έρημα στενά της γειτονιάς μου, δάκρυα τα οποία είναι αδύνατο να συγκρατήσω σε σημείο περπατώντας να κρυβομαι συχνά πίσω από κολώνες ή να βάζω το χέρι μου μπροστά στο πρόσωπο ή να γυρνάω το κεφάλι για να μην με δει κανείς περαστικός. Νοιώθω ακόμα ότι δεν έχω την παραμικρή δύναμη να πάω σε ειδικό ξανά, μου φαίνονται πολύ λίγα τα λόγια αυτές τις μέρες. Δεν μιλάω επισης σε κανέναν από το σπίτι μου, όχι απο κακία αλλά από αδυναμία. Επαψα να μιλάω. Ζητάω ένα ευφορικό φάρμακο, σαν ήπιο ναρκωτικό, ίσως και υπνωτικό γιατί πιστεύω ότι είναι το μόνο που μπορεί να με βοηθήσει να ξεπεράσω αυτή την τραγική κατάσταση. Εχω δοκιμασει ολα τα φαρμακα, κασνενα δεν με βοηθησε και πέρασε πολυς. Είναι τέτοιος ο πόνος που μόνο ένα ευφορικό θα με κάνει καλά ή ένα υπνωτικό για να κοιμάμαι και να μην νοιώθω. Μιλάω πολύ σοβαρά, αγαπητοί φίλοι, η κατάστασή μου αντί να βελτιώνεται με τα φάρμακα ένα μήνα και δέκα μέρες, χειροτερεύει. Προσπαθώ με νυχια και με δοντια να μην μπω στο νοσοκομείο.
Αυτό που ζηταω ειναι καποιον γιατρο που να μην εχει προβλημα να συνταγογραφησει υπνωτικά. Ξέρω οτι μονο αυτα θα με βοηθουσαν στην τωρινη κατασταση αλλά όλοι οι γιατροι αρνηθηκαν και δεν καταλαβαινω το γιατί. Θελουν να με σκοτώσουν ; Δεν θα αντεξω αλλο πόνο. Τους ζητάω μόνο να κοιμάμαι για να μην ποναω άλλο.
