Printable View
Με κούρασαν οι απειλές. Μόλις κάτι σκαλώσει ο δικηγόρος είναι η λύση του. Είναι ίσως η μόνη λύση. Αρκεί να το αποδεχτώ μέσα μου. Να θάψω ό,τι έχω ζήσει, να κλάψω για ό,τι έχω ζήσει. Να θυμώσω; Δεν μπορώ σε αυτή τη φάση πάλι να θυμώσω γιατί δεν με αγαπώ. Παίρνω όλη την ευθύνη. Φταίω γιατί θέλω πολλά και δεν μου δίνεται τίποτα. Πρέπει να φύγω και πότε;
πρεπει να φυγεις οταν νιωσεις οτι δεν τον αγΑπας.πρεπει να φυγεις οταν καταλαβεις οτι δεν κερδιζεις τιποτα απο αυτη τη σχεση.πρεπει να φυγεις οτι παψει να σε σεβεται.τοτε ναι,ολα τ\'αλλα λυνονται.κουβεντιαστε..ποσ� � καιρο ειστε μαζι?
Σχέση 19 ετών- γάμος 14. Δεν έχω ζήσει τίποτα άλλο. Δεν ονειρεύομαι τίποτα άλλο. Δεν ξέρω κάτι άλλο από αυτό.
χθες.
ειμαι 10 μηνες με τον φιλο μου και χθες μου ειπε οτι σκεφτεται να χωρισουμε.ειχα ακριβως τις ιδιες σκεψεις..αθελα σου με βοηθας παρα πολυ..τελοσπαντων..
το εχεις συζητησει μαζι του?βεβαια να μου πεις μετα απο τοσα χρονια τι θα μπορουσε να αλλαξει?
αυτος τι λεει?
θυμαμαι με την μαμα μου και τον μπαμπα οταν τσακωνονταν ο μπαμπας μου τις περισσοτερες φορες αλλες παλι η μαμα μου,σηκωναν το τηλ και εκαναν ψεμματα πως επαιρναν τον δικηγορο ποτε ομως δεν συνεβη τιποτα..αχ,παλιες καλες εποχες
Κορίτσια.....όσο πιο πολύ δείχνουμε στον άλλο πως μας φοβίζει ο χωρισμός, τόσο πιο πολύ εισχωρεί στα υδατα μας.
Όταν η σχέση γέρνει απ τη μια πλευρά και αυτή δνε είναι η δική μας, τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Λιγο αυτοπεποίθηση κ δυναμισμός δεν έβλαψε ποτέ κανένα....
kai apo poy na antleisoyme ayth th dynamh?εχω προσωπικα νιωθω οτι δεν εχω καθολου αποθεματα..
αυτό συνήθως μπορεί να γίνει απ τον εαυτό μας πρώτα και μετά απ τους φίλους μας...όταν ο άλλος μας νιώθει αδύναμους, εκτός του ότι μας απομυθοποιεί, του είναι πιο εύκολο να βγάλει πάνω μας τις ανασφάλειες του...Quote:
Originally posted by melene
kai apo poy na antleisoyme ayth th dynamh?εχω προσωπικα νιωθω οτι δεν εχω καθολου αποθεματα..
Συμφωνώ με την θεοφανία.Κάναμε λάθος narnia και αφήσαμε πολύ χώρο στους άνδρες μας και στενέψαμε τον δικό μας,με αποτέλεσμα αυτοί να είναι άνετοι και εμείς να ασφυκτιούμε.Ειλικρινά επειδή μεγάλωσα με γονείς που με αγαπούσαν πολύ αλλά με λάθος τρόπο γιατί όλοι οι τσακωμοί γίνονταν παρουσία μου σε κάποια ηλοκία παρακαλούσα να χωρίσουν να είμαστε ήρεμοι.Ολο για χωρισμό μιλούσαν και ποτέ δεν το έκαναν ήταν ο βασικός λόγος να παντρευτώ νομίζοντας ότι θα βρώ έναν χαμηλών τόνων άνθρωπο αλλά η πραγματικότητα ήταν το αντίθετο αφού έμπλεξα σε μια οικογένεια άπονων και συμφεροντολόγων που το μόνο που αγαπούσαν ήταν τα χχρήματα
εχω την εντυπωση οτι εγινε λαθος καταχωρηση,
δεν βλεπω κανενα πενθος.
Αυτό που κολλάει;
γιατι κρινε?πενθουμε..και ειναι δυσβασταχτος ο πονος..:(
μαστα....
Κρινάκι τι θες; Αίμα και σάρκες; Δεν μπορώ, αργότερα ίσως.
narniaki,
γραφεις οτι εχεις θεμα χωρισμου.
Εδω η θεματολογια ειναι για απωλεια προσωπων η πενθη.
Επειδη εχεις προβλημα και το σεβομαι,
αυτο δεν σημαινει οτι μπορεις να επιτίθεσαι προς απαντες.
(κλασικο στυλ των τελευταιων ημερων βεβαια....)
υγ,
τυπικη υπενθυμιση ενοτητας:
Συζητήσεις, υποστήριξη σχετικά με θέματα απώλειας αγαπημένων ανθρώπων, Πένθος και επιπλοκές πένθους.