ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.

ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.

Καλησπέρα σε όλους κ ένα μεγάλο μπράβο.
Είμαι 32 χρόνων κ πάσχω εδώ κ 6 χρόνια από καταθλιπτικά επεισόδια με έντονα ξεσπάσματα ορισμένες φορές , μαζί με κρίσεις πανικού κ από ότι διαβάζω τώρα κ εδώ, αλλά κ αλλού , μάλλον τα ξεσπάσματα μου είναι διπολική διαταραχή 2 βαθμού.
Τάση για κατάθλιψη είχα από πολύ μικρός από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μπορώ να πω. Βέβαια τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν κ οι κρίσεις πανικού κ τώρα τελευταία κ η διπολική διαταραχή.
Όλα αυτά με έχουν οδηγήσει σε ένα τέλμα, από ψυχολογικής πλευράς κ σε μια ελεύθερη πτώση από πλευράς οικονομικής, προσωπικής, επαγγελματικής, κοινωνικής μια πτώση που μέρα με την μέρα είναι ποιο επώδυνη.
Είχα απευθυνθεί σε γιατρό κ είχα πάρει θεραπεία για την κατάθλιψη κ τις κρίσεις πανικού με αρκετά καλά αποτελέσματα μπορώ να πω. Αλλά όλα αυτά επέστρεψαν ξανά κ αυτή την φορά είναι χειρότερα από κάθε προηγούμενη φορά γιατί προηγήθηκαν γεγονότα πολύ άσχημα στη ζωή μου (πριν από δυο-μίση χρόνια, έχασα τον πατέρα μου, χώρισα μετά από αρκετά χρόνια γάμου, στερήθηκα κ στερούμαι τα παιδία μου, έχασα τη δουλεία μου, καταστράφηκα οικονομικά, έμεινα μόνος).
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν στην ζωή θα μου πείτε, πάντα συνέβαιναν κ πάντα θα συμβαίνουν κ εμείς πρέπει να έχουμε καρτερικότητα κ υπομονή - επίμονη να τα αντιμετωπίζουμε κ αυτό έκανα μέχρι κ πριν δυο χρόνια.
Η διάφορα είναι ότι παλιά είχα την δύναμη να παλέψω ήθελα να το νικήσω κ να έχω μια normal ζωή, τώρα δεν την έχω αυτή τη δύναμη ούτε κ την θέληση.
Εδώ να σας πω όμως ότι πήγα στο νοσοκομείο εδώ στην επαρχιακή πόλη που ζω κ ζήτησα ΒΟΗΘΕΙΑ ένα βράδυ που πίστευα ότι θα τρελαινόμουν, με παράπεμψαν λοιπόν στην ψυχιατρική κλινική, ήρθε ο εφημερεύων ψυχίατρος του είπα τι μου συμβαίνει μου έδωσε ορισμένες συμβουλές κ μου συνταγογραφισε κάποια φάρμακα τα οποία του είπα ότι δεν έχω τα χρήματα να τα αγοράσω (είμαι ανασφάλιστος εδώ κ 2 χρόνια) κ τουλάχιστον εάν γινόταν να συνεχίσω να πηγαίνω τακτικά, την απάντηση πιστεύω την ξέρετε. Από την στιγμή που είμαι ανασφάλιστος δεν δικαιούμαι καμία περίθαλψη ούτε καν νοσοκομειακή εκτός κ εάν πληρώνω, κάτι τέτοιο βέβαια δεν έχω την πολυτέλεια να το κάνω. Όχι γιατί δεν θέλω αλλά γιατί πραγματικά αδυνατώ εντελώς κ ντρέπομαι που κατάντησα έτσι. Όποτε τα παράτησα όλα κ απλά συνεχίζω να ζω έτσι, μάλλον απλά διαπίστωσα ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι εκατοστής κατηγορίας η’ ακόμα χειρότερα ίσως κ φόρτωμα στη σημερινή κοινωνία.
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ να ζω με φοβίες, να μην μπορώ να χαρώ καμία στιγμή της ζωής, να κοιμάμαι κ να ξυπνάω με ένα μαύρο πέπλο γύρο μου, να πρέπει να προσποιούμαι ότι είμαι καλά ενώ δεν είμαι, να γελάω ψεύτικα για να μην χαλάσω την διάθεση τον άλλων, να λέω ότι είμαι καλά ενώ δεν είμαι για να μην μου πουν για μια ακόμα φορά ότι «κλαίγομαι» μόνο.
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ να νιώθω συνεχώς κουρασμένος, να μην έχω διάθεση για τίποτα, να ξεχνάω πολύ εύκολα, να μην έχω συγκροτημένη σκέψη, να φοβάμαι να μη με πιάσει κρίση πανικού μέσα σε κόσμο η’ την ώρα που οδηγάω, να μην μπορώ να κοιμηθώ, να κατακλύζεται το μυαλό μου από χιλιάδες σκέψεις κ να μην μπορώ να τις αποβάλω, να πονάει το σώμα μου παντού, να μην μπορώ να ζήσω σαν φυσιολογικός άνθρωπος, κουραστικά να κλείνομαι μόνος για να μπορώ να κλάψω για όλα αυτά. Κουραστικά απλά κουραστικά.



Υ.Γ. Συγνώμη που γράφω ίσως μπερδεμένα δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να γράψω καλύτερα γιατί εάν έγραφα αυτά που θα ήθελα θα ήταν σελίδες ολόκληρες .

Οδυσσέα ...καταρχην καλως ήρθες...:)

Με όλα αυτά που περιγράφεις πως έχεις περάσει, δεν χρειάζεται να ταλαιπωρείται κανείς από ψυχολογικά/ψυχιατρικά προβλήματα για να πέσει σε \"κατάθλιψη\"
Έχεις σκεφτεί καθόλου την ψυχοθεραπεία; Υπάρχουν δημόσια κέντρα που μπορείς να απευθυνθείς χωρίς να πληρώσεις.
Θα σου φανούν γελοία λόγια όπως, \"βρεστα με τον εαυτό σου, πίστεψε σε αυτόν\" και όλα αυτά τα συνήθη που όμως είναι η ουσία.
Να σου πω και ένα φάουλτ που εντόπισα σε όσα γράφεις?
Λες πως μέσα από αυτά που διάβασες εδώ, πάσχεις από διπολική διαταραχή τύπου 2.
Αυτό δεν θα σου το πει το νετ, αλλά ο γιατρός σου. Μη βάζεις επιπλέον σκοτούρες στο κεφάλι σου και στεναχωριέσαι αν δεν έχεις μια ολοκληρωμένη διάγνωση από έναν επιστήμονα.

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Οδυσσέα ...καταρχην καλως ήρθες...:)

Με όλα αυτά που περιγράφεις πως έχεις περάσει, δεν χρειάζεται να ταλαιπωρείται κανείς από ψυχολογικά/ψυχιατρικά προβλήματα για να πέσει σε \"κατάθλιψη\"
Έχεις σκεφτεί καθόλου την ψυχοθεραπεία; Υπάρχουν δημόσια κέντρα που μπορείς να απευθυνθείς χωρίς να πληρώσεις.
Θα σου φανούν γελοία λόγια όπως, \"βρεστα με τον εαυτό σου, πίστεψε σε αυτόν\" και όλα αυτά τα συνήθη που όμως είναι η ουσία.
Να σου πω και ένα φάουλτ που εντόπισα σε όσα γράφεις?
Λες πως μέσα από αυτά που διάβασες εδώ, πάσχεις από διπολική διαταραχή τύπου 2.
Αυτό δεν θα σου το πει το νετ, αλλά ο γιατρός σου. Μη βάζεις επιπλέον σκοτούρες στο κεφάλι σου και στεναχωριέσαι αν δεν έχεις μια ολοκληρωμένη διάγνωση από έναν επιστήμονα.

---

Θεοφάνια σε ευχαριστώ για το καλωσόρισμα κ με την ευκαιρία να σου απαντήσω ότι πέρα από το νοσοκομείο προσπάθησα να πάω κ σε ένα δημόσιο κέντρο ψυχολογικής υποστήριξης αλλά η λίστα αναμονής είναι μετά 2-3 μήνες κ κατόπι ραντεβού. Αυτό το οποίο λες πολύ σωστά ότι δεν μπορούμε να βγάζουμε γνωματεύσεις ιατρικές μέσω νετ έχεις απόλυτο δίκιο αλλά ειλικρινά δεν έχω άλλη επιλογή ειλικρινά. Σε ευχαριστώ ξανά.

Quote:

---

Originally posted by odyseas
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.

Καλησπέρα σε όλους κ ένα μεγάλο μπράβο.
Είμαι 32 χρόνων κ πάσχω εδώ κ 6 χρόνια από καταθλιπτικά επεισόδια με έντονα ξεσπάσματα ορισμένες φορές , μαζί με κρίσεις πανικού κ από ότι διαβάζω τώρα κ εδώ, αλλά κ αλλού , μάλλον τα ξεσπάσματα μου είναι διπολική διαταραχή 2 βαθμού.
Τάση για κατάθλιψη είχα από πολύ μικρός από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μπορώ να πω. Βέβαια τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν κ οι κρίσεις πανικού κ τώρα τελευταία κ η διπολική διαταραχή.
Όλα αυτά με έχουν οδηγήσει σε ένα τέλμα, από ψυχολογικής πλευράς κ σε μια ελεύθερη πτώση από πλευράς οικονομικής, προσωπικής, επαγγελματικής, κοινωνικής μια πτώση που μέρα με την μέρα είναι ποιο επώδυνη.
Είχα απευθυνθεί σε γιατρό κ είχα πάρει θεραπεία για την κατάθλιψη κ τις κρίσεις πανικού με αρκετά καλά αποτελέσματα μπορώ να πω. Αλλά όλα αυτά επέστρεψαν ξανά κ αυτή την φορά είναι χειρότερα από κάθε προηγούμενη φορά γιατί προηγήθηκαν γεγονότα πολύ άσχημα στη ζωή μου (πριν από δυο-μίση χρόνια, έχασα τον πατέρα μου, χώρισα μετά από αρκετά χρόνια γάμου, στερήθηκα κ στερούμαι τα παιδία μου, έχασα τη δουλεία μου, καταστράφηκα οικονομικά, έμεινα μόνος).
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν στην ζωή θα μου πείτε, πάντα συνέβαιναν κ πάντα θα συμβαίνουν κ εμείς πρέπει να έχουμε καρτερικότητα κ υπομονή - επίμονη να τα αντιμετωπίζουμε κ αυτό έκανα μέχρι κ πριν δυο χρόνια.
Η διάφορα είναι ότι παλιά είχα την δύναμη να παλέψω ήθελα να το νικήσω κ να έχω μια normal ζωή, τώρα δεν την έχω αυτή τη δύναμη ούτε κ την θέληση.
Εδώ να σας πω όμως ότι πήγα στο νοσοκομείο εδώ στην επαρχιακή πόλη που ζω κ ζήτησα ΒΟΗΘΕΙΑ ένα βράδυ που πίστευα ότι θα τρελαινόμουν, με παράπεμψαν λοιπόν στην ψυχιατρική κλινική, ήρθε ο εφημερεύων ψυχίατρος του είπα τι μου συμβαίνει μου έδωσε ορισμένες συμβουλές κ μου συνταγογραφισε κάποια φάρμακα τα οποία του είπα ότι δεν έχω τα χρήματα να τα αγοράσω (είμαι ανασφάλιστος εδώ κ 2 χρόνια) κ τουλάχιστον εάν γινόταν να συνεχίσω να πηγαίνω τακτικά, την απάντηση πιστεύω την ξέρετε. Από την στιγμή που είμαι ανασφάλιστος δεν δικαιούμαι καμία περίθαλψη ούτε καν νοσοκομειακή εκτός κ εάν πληρώνω, κάτι τέτοιο βέβαια δεν έχω την πολυτέλεια να το κάνω. Όχι γιατί δεν θέλω αλλά γιατί πραγματικά αδυνατώ εντελώς κ ντρέπομαι που κατάντησα έτσι. Όποτε τα παράτησα όλα κ απλά συνεχίζω να ζω έτσι, μάλλον απλά διαπίστωσα ότι ορισμένοι άνθρωποι είναι εκατοστής κατηγορίας η’ ακόμα χειρότερα ίσως κ φόρτωμα στη σημερινή κοινωνία.
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ να ζω με φοβίες, να μην μπορώ να χαρώ καμία στιγμή της ζωής, να κοιμάμαι κ να ξυπνάω με ένα μαύρο πέπλο γύρο μου, να πρέπει να προσποιούμαι ότι είμαι καλά ενώ δεν είμαι, να γελάω ψεύτικα για να μην χαλάσω την διάθεση τον άλλων, να λέω ότι είμαι καλά ενώ δεν είμαι για να μην μου πουν για μια ακόμα φορά ότι «κλαίγομαι» μόνο.
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ να νιώθω συνεχώς κουρασμένος, να μην έχω διάθεση για τίποτα, να ξεχνάω πολύ εύκολα, να μην έχω συγκροτημένη σκέψη, να φοβάμαι να μη με πιάσει κρίση πανικού μέσα σε κόσμο η’ την ώρα που οδηγάω, να μην μπορώ να κοιμηθώ, να κατακλύζεται το μυαλό μου από χιλιάδες σκέψεις κ να μην μπορώ να τις αποβάλω, να πονάει το σώμα μου παντού, να μην μπορώ να ζήσω σαν φυσιολογικός άνθρωπος, κουραστικά να κλείνομαι μόνος για να μπορώ να κλάψω για όλα αυτά. Κουραστικά απλά κουραστικά.



Υ.Γ. Συγνώμη που γράφω ίσως μπερδεμένα δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να γράψω καλύτερα γιατί εάν έγραφα αυτά που θα ήθελα θα ήταν σελίδες ολόκληρες .

---

ΟΔΗΣΣΕΑ
μακαρι ναξερες ποσο πολυ σε καταλαβαινω φιλε μου!
αυτο που χρειαζεσαι αμεσα ειναι περισσοτερο οικονομικη και ασφαλιστικη υποστηριξη παρα ψυχολογικη !
ποιος νομιεις στην θεση σου μετα απο ολα αυτα που εχεις τραβηξει δεν θα αισθανοτανε κουρασμενος η τρελος ?
Πηγαινε στην συνεδριαση του δημοτικου συμβουλιου στο χωριο η την πολη σου και ζητησε απο την ολομελεια να σου δωσει καποιο εκτακτο βοηθημα η μια δουλεια στον δημο για να μπορεις να αγορασεις τουλαχιστον τα φαρμακα σου και να εχεις τα απαραιτητα εξοδα διαβιωσης
Ειναι γολγθας αυτο που τραβας Οδησσεα , αλλα σου ευχομαι να
ξεχασεις τελειως αυτη την λεξη απο τομυαλο σου!
Οποιος σε ρωταει τι αισθανεσαι θα του λες
Δεν μπορω να κουραστω !
Ολη μερα ψαχνω να βρω δουλεια , να βγαλω τν μηνα και να πληρωσω τα φαρμακα μου και ρποκαλω οποιον ενδιαφερεταινα με δοκιμασει !
ΕΙΜΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΟΥΡΑΖΕΤΑΙ ΠΟΤΕ !
ΕΤΣΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΛΕΣ ΠΑΛΗΚΑΡΙ ΜΟΥ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ !

Φίλε Πανο σε ευχαριστώ κ εσένα για τον χρόνο σου. Τώρα τελευταία δεν είμαι σε θέση να εργαστώ, έχω χειροτερέψει κατά πολύ με παράξενα συμπτώματα τόσο σωματικά όσο κ ψυχολογικά. Τα σωματικά είναι ορισμένες φορές τόσο έντονα που μετά είμαι ράκος με πονάει το κεφάλι μου φρικτά τόσο πολύ που νομίζω ότι θα κάνει «κρακ» κ της ανοίξει κ έχω τόσο έντονα το αίσθημα της εξάντλησης που τρέμουν τα ποδιά κ τα χέρια μου. Πολλές φορές με κρατάνε όλα αυτά ώρες κ μετά από την εξάντληση κοιμάμαι. Θα σου πω κάτι ακόμα που ίσως σου φανεί χαζό, η πρώην σύζυγος μου περιμένει κ εύχεται να έχω σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα γιατί τότε θα μπορέσει να πάρει την αποκλειστικοί επιμέλεια των παιδιών μας κ όπως καταλαβαίνεις προσπαθώ να το κρύψω όσο μπορώ αλλά δυστυχώς τελευταία (6 μήνες ) έχω διαλυθεί εντελώς. Δεν ξέρω από πού να γαντζωθώ κ πώς να αντιμετωπίσω το μέλλον, ένα μέλλον που ειλικρινά δεν θέλω να έρθει ποτέ. Έρχονται στιγμές όπως τώρα που σου γράφω που νομίζω κ το εύχομαι, να τρελαθώ. Να πάψω να σκέφτομαι να πονάω να λυτρωθώ. Άλλωστε η ζωή μου είναι συντρίμμια που από όπου κ να πιάσεις δεν θα βγει καμία άκρη

Έχω μέσα μου τεράστια λύπη κ οργή σύγχρονος οργή που τώρα τελευταία μου βγαίνει έντονα ως προς τον εαυτό μου, κτυπάω φωνάζω βρίζω αλλά δεν νιώθω καλύτερα καθόλου. Το χειρότερο είναι όμως ότι τα άτομα που είναι κοντά μου όταν με βλέπουν κ είμαι έτσι φοβούνται κ ακόμα χειρότερα……η κοπέλα η οποία έχω σχέση μαζί της με αποκάλεσε «άρρωστο». Ήμουν πάντα ανεκτικός στα πάντα με τεράστια υπομονή κ πάντα έτρεχα κοντά σε οποίον είχε ανάγκη πριν καν το ζητήσει, έδωσα τον εαυτό μου κ ρίσκαρα την ζωή μου για την οικογένεια μου κ τελικά το μόνο που αποκόμισα κ αποκομίζω ακόμα είναι περιφρόνηση κ χλευασμό στη δυσκολότερη κατάσταση της ζωής μου.

Oδυσσέα,καλώς ήρθες!
Δεν υπάρχει κάποιο συγγενικό ή φιλικό πρόσωπο που να εμπιστεύεσαι και να μπορεί να σε στηρίξει/βοηθήσει λίγο,μέχρι να έρθει η πολυπόθητη ώρα της σειράς σου στη λίστα;Εννοώ κάποιος που να μπορούσε να πληρώσει τα πρώτα ραντεβού σου σε γιατρό και τις πρώτες ίσως συνταγογραφήσεις;
Μήπως εξηγώντας στην πρώην σύζυγό σου το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις αυτό τον καιρό,μπορέσει να καταλάβει και να σου συμπαρασταθεί έστω σε αυτό τον τομέα;Eννοώ,μήπως έχεις προδιαγράψει την στάση της κατά κάποιον τρόπο,χωρίς να έχεις ενδείξεις γι αυτό;
Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να ξαναβρείς τη δύναμη και την αισιοδοξία στη ζωή!Αν αυτό σου λέει κάτι,με άγγιξε βαθιά η κραυγή σου για βοήθεια.

*Κάποιος που να γνωρίζει πού αλλού θα μπορούσε να αποτανθεί ο Οδυσσέας υπάρχει ανάμεσα στα μέλη του forum μας;

Οδησσεα το μελλον εξαρταται απο το κατα ποσο μπορεσεις να ελεγξεις μια νοσηρη συγκυρια ...ολα τα συμπτωματα που περγραφεις ειναι νευρωτικες διαταραχες που συνδεονται αμεσα με οσα εχουν συμβει....Η γυναικα σου ειναι πικονομικα ανεξαρτητη?
το ξερεις οτι μπορεις να ζητησεις δατροφη αν κερδιζει περισσοτερα απο σενα και να την καταστησεις νομικα υπευθυνη για την ψυχικη διαταραχη σου ?

Ενας ακόμη λογος για τον σύλλογο που λέγαμε.Μπορεί να πω και βλακε\'ια αλλ\'α για να βγάλεις δελτίο απορίας τι χρειάζεται προκειμένου ο άνθρωπος να έχει ιατρική υποστήριξη.Οποιος σκεφτεί με ποιον τρόπο μπορούμε να βοηθήσουμε τον Οδυσσέα να προτείνει τι θα μπορούσαμε να κάνουμε

Οδυσσεα, καλως ήρθες:)

θα ηθελα να σε ρωτησω αν ακολουθησες ή εστω δοκιμασες να ακολουθησεις τις συμβουλες του ψυχιατρου κ κατα ποσο βοηθηθηκες απο αυτο.

Επισης, εχεις σκεφτει αν μπορεις να στηριχτεις ή να βοηθηθεις για καποιο διαστημα, σχετικα με την φαρμακευτικη σου αγωγη. Εχεις ζητησει βοηθεια απο καποιο ανθρωπο? Θεωρεις οτι η πρωην γυναικα σου, δεν θα θελε να σε βοηθησει σ αυτο το επιπεδο?Οι γονεις σου?

Σε οτι αφορα την βοηθεια σε ιατρικο ή ψυχολογικο επιπεδο, μεχρι να ερθει η σειρα σου στο ΚΨΥ εχεις σκεφτει να απευθυνθεις σε καποια γραμμη βοηθειας (τηλεφωνικη εννοω) ή να στειλεις ενα σχετικο email σε καποια σελιδα? Νομιζω πώς υπάρχουν σχετικες, οπου απαντουν γιατροι. Προσωπικα γνωριζω μια τετοια. Αν θελεις, με χαρα να σου στειλω το σχετικο link. Δεν μπορω να σκεφτω κατι αλλο:(

Γιώτα,εγώ σκέφτηκα,αλλά ήμουν διστακτική να το προτείνω,φοβήθηκα πως θα παρεξηγηθώ.Θα ήθελα να ξέρει ο Οδυσσέας,πώς σε περίπτωση που δεν βρει λύσεις,να μας το πει,να βοηθήσουμε όπως μπορούμε ο καθένας.Μείνε μαζί μας Οδυσσέα,μην ξεκόψεις,υπάρχουμε κι εμείς.

Εχεις πολλα προβληματα κ σιγουρα δε νοιωθεις καλα !Κανενας δε θανοιωθε ηρεμος,παλι καλα εσυ που γραφεις εδω κ φαινεσαι συγκροτημενος παρολο που εισαι απελπισμενος!
Θα σου προτεινα να ιεραρχησεις τις αναγκες σου δηλ εγω σαν προτεραιοτητα στη ζωη μου βαζω τη καλη σωματικη μου υγεια!
Γιατι δε ξεκινας απο το γιατρο στο εφημερευον νοσοκομειο της πολης σου να ελευθερωθεις πρωτα απο τα σωματικα -τρεμουλο,πονοκεφαλους (ειδικοτητα νευρολογου)-κ μετα αφου φτιαξεις την υγεια σου κ την ψυχολογικη (η οποια μπορει να βελτιωθει μετα την ανακαμψη απο τα σωματικα η εστω να φροντισεις την ψυχολογια σου φτιαχνοντας τα οικονομικα σου κ ν αποφυγεις να χασης την επιμελεια!
Υπαρχει μια διευθυνση που ισως σου φανει χρησιμη-www.bipolar.gr-
Καλη δυναμη!

οδυσεα καλωσηρθες!Δωσε στον εαυτο σου την δυνατοτητα να ανασκουμπωθει και να συνεχισει....οτι πεφτει σηκωνεται και για να πεσει σημαινει οτι καποτε ηταν ψηλα!Αυτο συμβαινει και σε σενα τωρα.Θα συνεχισεις θα παλεψεις και θα δουλεψεις απλα μην παραδινεσαι...υπαρχουν λογοι που θα σε κανουν να βρεις κουραγιο.Τα παιδια σου,εμεις,ακομα και η ιδια σου η γυναικα ειναι λογος να συνεχισεις...Δεν ξερω κατι για συλλογους με δωρεαν θεραπεια αλλα ξερω οτι ολοι μας εδω ζησαμε και ζουμε αναλογες καταστασεις και τουλαχιστον μπορουμε να σε ακουσουμε και να σε νιωσουμε...δεν ειναι αναγκη να το περνας αυτο μονος...κουραγιο;)

Ποιός ξέρει τι γίνεται με τον σύλλογο;η ιδέα ξεχάστηκε; νομίζω είχε αρχίσει να υλοποιείται ή όχι;.Σκεφτέίτε πόσο χρήσιμος θα είναι;άτομα που έχουμε ελεύθερο χρόνο μπορούμε να ασχοληθούμε και σε μας θα κάνει καλό.Οποιος γνωρίζει ας απαντήσει

Παιδία σας ευχαριστώ όλους παρά πάρα πολύ, θα προσπαθήσω να απαντήσω στα ερωτήματα που μου θέσατε. Όντως πριν 5 χρόνια ήμουν πολύ ψηλά από οικονομική κ κοινωνική σκοπιά. Είχα μια επιχείρηση που απέδιδε κ τα προστοζην κ τις οικονομικές υποχρέωσης κ πίστευα ότι έμεναν κ για την άκρη. Θα σας πω ότι όταν μου πρώτο κτύπησαν την πόρτα οι κρίσεις πανικού κ η κατάθλιψη εργαζόμουν παράλληλα κ στο μαγαζί μου κ σε μια εταιρία σαν υπεύθυνος ασφαλείας (shell), μια θέση που με πολύ κόπο κ πολλά ξενυκτια είχα κερδίσει. Εργαζόμουν μόνο στην shell 9-11 ώρες την ημέρα κ μετά στο μαγαζί κ ξανά το ιδιο.Δεν με ένοιαζε όμως μου έφτανε να είναι καλά η οικογένεια μου κ τα μικρά μου. Μετά τις κρίσεις παραιτήθηκα από την διαχείριση των οικονομικών όμως κ τα ανέλαβε η τότε σύζυγος μου. Αρνιόμουνα να έχω κάτι που θα με έκανε να πάθω κρίση πανικού, φαντασθείτε ότι δεν ήθελα να ξέρω τίποτα που να είχε να κάνει με στεναχώρια γιατί μετά από λίγο πάθαινα κρίση πανικού. Αυτό όπως καταλαβαίνετε με έκανε να χάσω σιγά σιγά το κύρος μου στην δουλεία μου που ήταν αρκετά υπεύθυνοι κ στρεσογονα.(μου ζήτησαν να παραιτηθώ κ καλά έκαναν). Μετά έμεινα με το μαγαζί κ με πολλά προβλήματα που είχα να αντιμετωπίσω μέσα στο γάμο μου, με μια σύζυγο που είχε αναλάβει τα οικονομικά μου τα οποία τα διαχειρίσθηκε με τον χειρότερο τρόπο. Αλλά ακόμα κ τότε για να αποφύγω τις συγκρούσεις μαζί της συναίνεσα σιωπηλά σε πολλές ατασθαλίες της οικονομικές μέχρι που ήρθε η μέρα κ έσκασε η βόμβα. Έχω φτιάξει ένα σπίτι κ ένα μαγαζί με δάνειο που νόμιζα ότι πληρωνόταν κανονικά κ ξαφνικά μου ανακοινώνει ότι αδυνατούμε να αντεπεξέλθουμε πλέον. Τότε κατέρρευσα. Έκανα ρύθμιση από την αρχή του δανείου κ συμφωνήσαμε να αναλάβω ξανά την οικονομική διαχείριση παρόλο που δεν μπορούσα να αντεπεξέλθω ψυχολογικά εκείνο το διάστημα. Εδώ να σας πω ότι είχα κάνει ακόμα ένα μοιραίο λάθος, η επιχείρηση ήταν στο όνομα της για φορολογικούς λόγους. Μετά την ρύθμιση το καλοκαίρι του 2006 μαθαίνω ότι ο πατέρας μου έχει καρκίνο, εγώ να έχω κατάθλιψη κ να περνώ αγωγή {σεροκσατ+ζαναχ} να είμαι σχεδόν όλη μέρα στο μαγαζί κ το βράδυ να φεύγω από το μαγαζί να κάνω 150 χιλιόμετρα για να πάω στο νοσοκομείο που ήταν ο πατέρας μου για να είμαι κοντά του. Η γυναίκα μου έγκυος στον μικρό μας να με κατηγορεί ότι δεν χαίρομαι με την εγκυμοσύνη κ ότι δεν της στέκομαι όπως θα έπρεπε να τις σταθεί ένας σωστός πατέρας. Απρίλιο του 2007 ο πατέρας μου πεθαίνει, με την σύζυγο πλέον είμαστε σαν εχθροί τσακωνόμασταν ακόμα κ για το ποιο απλό πράγμα. Αύγουστος του 2007 μου φέρνει ο κλητήρας το εξώδικο κ ασφαλιστικά για να απομακρινθω κ να μη μπαίνω πλέον καν μέσα στο μαγαζί μου! μαζι με την αιτηση διαζυγιου. Ακολουθούν 6 μήνες φρίκης χωρίς να έχω δουλεία χωρίς να έχω την δυνατότητα να πληρώσω τις δόσεις του δανείου αναγκάζομαι να πουλήσω ένα οικόπεδο που είχα εάν κ μοναδικό για να σώσω το σπίτι κ το μαγαζί (τα ακίνητα ήταν υποθήκη). Ενώ εκείνη κρατούσε το μαγαζί κάνοντας τα πάντα για να διαλύσει εντελώς κ βέβαια χωρίς να πληρώνει οτιδήποτε ήταν στο όνομα μου (όλα τα δάνεια ήταν στο όνομα μου 130.000 ευρω). Διέλυσε το μαγαζί κ τελικά το παράτησε προσπαθώντας εγώ να το ξανά ανοίξω αλλά έκανε κάτι ακόμα χειρότερο, δεν πήγε ποτέ στην εφορία να δήλωση παύση της επιχείρησης με αποτέλεσμα να μην μπορεί όχι μόνο να ανοίξει αλλά ούτε καν να νοικιαστεί. Εδώ να σας πω ότι το δικαστήριο το έχασε γιατί παρουσίασε πολλά ψεύτικα στοιχεία κ αυτό ήταν πιστεύω που έκανε την πρόεδρο εάν κ γυναίκα, να μην της δώσει ούτε διατροφή ούτε κ την αποκλειστικη επιμέλεια αλλά συνεπιμελεια κ ενώ της είχα παραχωρήσει το σπίτι να μένει το δικαστήριο την διέταξε να αποχωρίσει. Όσο αφορά τα παιδία μου ποτέ δεν τα εγκατέλειψα ούτε έχω τέτοιο σκοπό τα λατρεύω κ τα δυο κ λυπάμαι κ κατήγορω τον εαυτό μου που απότυχα στο να τους δώσω μια οικογένεια σωστή. Φτάνοντας στο σήμερα θα σας πω ότι ακόμα κ τώρα αρνείται να κλίσει στην εφορία την επιχείρηση, συνεχώς με απειλεί ότι θα μου πάρει τα παιδία κ ότι δεν θα τα βλέπω παρά όταν εκείνη θέλει. με βρίζει μπροστά στα μικρά με ακατονόμαστες φράσεις κ συνεχώς τους λέει ότι εγώ τα παράτησα κ ότι τώρα το παίζω άρρωστος κ λυπημένος για να με λυπηθούν.
Έτσι φτάνουμε στο σήμερα με την μητέρα μου να με στηρίζει αρκετά κ μια κοπέλα που μπήκε στη ζωή μου αλλά κ αυτη παρόλο που από την αρχή της είχα πει όλη την αλήθεια δεν μπορεί να καταλάβει ούτε να κατανοήσει γιατί είμαι έτσι. Καταλαβαίνει μόνο το οικονομικό αλλά κ πάλι με κατηγορεί κ έχει δίκιο για το πως επέτρεψα να γίνουν όλα αυτά.
Εδώ κ τρεις μήνες περνάμε με τα δικά της χρήματα 450 εύρο που παίρνει.
Οικονομικα είμαι όχι ερείπιο, είμαι χειρότερος από το βομβαρδισμένο Βερολίνο. Παρόλα αυτά δεν ζήτησα αγαθοεργία ούτε καμία χάρη από κανέναν ούτε καν τώρα που ήταν προεκλογική περίοδος .Ζήτησα μόνο να με δει ένας ιδικός κ να κρήνη έστω αυτός εάν είμαι επικινδυνος για τους γύρο μου κ εάν είμαι να με κλείσουν μέσα. Ούτε με αυτή την παράλογη λογική βρε παιδία δεν υπάρχει ψυχολογική υποστηρικτική περίθαλψη στην Ελλάδα.
Σας ευχαριστω ολους.