Ψυχωτικες κρισεις κ εγκεφαλικα κυταρα

Οι ψυχωτικες κρισεις καταστρεφουν εγκεφαλικα κυταρα?
Αυτη η καταστροφη ειναι μη αναστρεψιμη?
Νομιζω οτι καταστρεφονται και αναγεννουνται συνεχεια ειναι λαθος?
Μετα απο ενα δυνατο μεθυσι με αλκοολ δεν καταστρεφονται εγκεφαλικα κυταρα?
Αυτη η καταστροφη κυταρων στις ψυχωσεις αποφευγεται με τα φαρμακα δηλ οταν καποιος δεν εχει αντιψυχωσικη αγωγη ,εχει περισσοτερες κρισεις αρα καταστρεφεται ο εγκεφαλος κ ετσι εχει μεγαλυτερη εκπτωση?
Η ετσι κι αλλοιως καθημερινα με διαφορες καταχρησεις καταστρεφονται κ ξαναδημιουργουνται εγκεφαλικα κυταρα?

Ευχαριστω libra για την απαντηση!Κατι ομως περισσοτερο απαυτο που λενε οι ψυχιατροι?γενικα -ιατρικα-επιστημονικα-

κατερινακι τα κυταρα καταστρεφονται ακομα και οταν θυμωνουμε.Αλλα εχουμε παρα παρα παρα πολλα κυταρα.μη σε τρομαζει η λεξη καταστροφη κυταρων.ολα εχουν ενα ορισμενο βιολογικο χρονο ζωης.Και αν κοιταξεις και γυρω σου τους υπολοιπους ανθρωπους θα καταλαβεις πως τουλαχιστον μεχρι τα 80 σου σου φτανουν και σου περισευουν και δεν εχεις κανενα προβλημα.Γνωμη μου ειναι πως αδικα ανυσηχεις για αυτο το θεμα...

Αυτο που ρωταω βρε Libra!Υπαρχει μια γενικη μελετη για την καταστροφη των εγκεφαλικων κυταρων? -ειναι ιδια με την καταστροφη κυταρων που γινεται με το αλκοολ η δεν ξερω εγω τι αλλο καθημερινα η αυτη η καταστροφη που γινεται στις ψυχωσεις ειναι διαφορετικη κ μη αναστρεψιμη,τα αντιψυχωσικα ειναι για την μειωση των συμπτωματων μονο, ο εκφυλισμος των κυταρων θα γινει ετσι κιαλλοιως ?
Δεν παιρνω σαφεις απαντησεις απο τον γιατρο μου κ θελω να μαθω αν υπαρχουν μελετες γι αυτο το θεμα οπως στη νοσο αλτσχαιμερ και στην ανοια!

Δηλ. για να καταλαβαινομαστε !Οσοι περασαν ψυχωτικη κριση ειτε επανελθουν χωρις φαρμακα(απιθανο?) ειτε διατηρηθουν με φαρμακα ειτε βγουν απο μια χρονιοτητα χρησης φαρμακων θα ειναι ελλειματικοι σαν προσωπικοτητες σε σχεση μαυτο που ηταν πριν την κριση?

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
κατερινακι τα κυταρα καταστρεφονται ακομα και οταν θυμωνουμε.Αλλα εχουμε παρα παρα παρα πολλα κυταρα.μη σε τρομαζει η λεξη καταστροφη κυταρων.ολα εχουν ενα ορισμενο βιολογικο χρονο ζωης.Και αν κοιταξεις και γυρω σου τους υπολοιπους ανθρωπους θα καταλαβεις πως τουλαχιστον μεχρι τα 80 σου σου φτανουν και σου περισευουν και δεν εχεις κανενα προβλημα.Γνωμη μου ειναι πως αδικα ανυσηχεις για αυτο το θεμα...

---

Ειναι ετσι οπως τα λες!Και επισης αν αυτη η ψυχωτικη κριση ειναι μια μπορει κ να ειναι κ υπαρξιακη και -οτι δε σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο-κ εξελισσεσαι κ δε σε νοιαζει αν καταστραφηκαν κυταρα η οχι αλλα εγω θα ηθελα να μαθω αν υπαρχουν στατιστικες μελετες κ γενικα την εξελιξη της νοησης κατα την διαρκεια της νοσου

katerinaki δεν το εχω ψαξει σε τοσο βαθος ... καταλαβαινω τι εννοεις αλλα πιστευω πως καθε ανθρωπος ειναι μια ιδιαιτερη περιπτωση.υπαρχουν βεβαια οι στατιστικες μελετες αλλα αυτο δεν σημαινει πως ο μεσος ορος θα ισχυσει για ολους :) ειμαι σιγουρος ομως πως αν προσπαθησεις να δεις το θεμα θετικα θα ειναι καλυτερα,πχ αν τα κυταρα σου που προκειται να καταστραφουν στο μελλον ειναι αυτα που σου δημιουργουν το προβλημα μαλλον το ελυσες ;) παρολα αυτα αν βρεις καμια ακρη θα χαρω να μαθω και εγω

οπως πριν δεν νομιζω πχ δεν νομιζω πως εγω μπορω να γινω οπως ημουν πριν 5 χρονια,εχω αλλες εμπειριες και διαφορετικο τροπο σκεψης,αλλα σιγουρα θα γινεις κατι διαφορετικο απο αυτο που εισαι τωρα.και γιατι οχι κατι καλυτερο απο οτι εισαι τωρα και απο οτι εισουν πριν. :)

[quote]Originally posted by Empneustns
katerinaki δεν το εχω ψαξει σε τοσο βαθος ... καταλαβαινω τι εννοεις αλλα πιστευω πως καθε ανθρωπος ειναι μια ιδιαιτερη περιπτωση.υπαρχουν βεβαια οι στατιστικες μελετες αλλα αυτο δεν σημαινει πως ο μεσος ορος θα ισχυσει για ολους :) ειμαι σιγουρος ομως πως αν προσπαθησεις να δεις το θεμα θετικα θα ειναι καλυτερα,πχ αν τα κυταρα σου που προκειται να καταστραφουν στο μελλον ειναι αυτα που σου δημιουργουν το προβλημα μαλλον το ελυσες ;)

Καλο!!!

Quote:

---

Originally posted by libpa
Παιδιά αυτό που λέει η Κατερίνα είναι πολύ σημαντικό!! Θα γίνουμε ποτέ όπως πριν σαν χαρακτήρες, θα νιώσουμε πάλι χαρά ή λύπη;;

---

libra αυτο με την επιπεδωση του συναισθηματος ειναι δεδομενο ειτε απο τα φαρμακα ειτε απο την ασθενεια κ ισως μπορει να δουλευτει με ψυχοθεραπεια κ την ελαχιστη αναγκαια δοσολογια αλλα εγω αναρωτιεμαι μπορει ,να συνεχισει σπουδες δυσκολες πανεπιστημιακου επιπεδου καποιος που εχει ψυχωση? η ειναι εκ των προτερων καταδικαστεα τετοια ενεργεια επειδη υπαρχει η εκφυληση των νοητικων κυταρων??
Τελος παντων υπαρχει κ η τεχνη!

Μπραβο Λιμπρα!Εγω βαριεμαι αφανταστα το διαβασμα κ εχω δυσκολια στη συγκεντρωση,νομιζω οτι χρειαζομαι μεγαλυτερη προσπαθεια απο πριν κ δε ξερω αν θα καταφερω να παρω πτυχιο!Οχι δηλ οτι θα με πειραζε να κανω κατι αλλο που δεν εχει τοσο πολυ διαβασμα κ ειναι πιο δημιουργικο κ ισως και θεραπευτικο .Παντως μετα απο αυτο που μου συνεβει απογοητευομαι γρηγορα κ τα παραταω ευκολα!

Quote:

---

Originally posted by libpa
Παιδιά αυτό που λέει η Κατερίνα είναι πολύ σημαντικό!! Θα γίνουμε ποτέ όπως πριν σαν χαρακτήρες, θα νιώσουμε πάλι χαρά ή λύπη;;

---

καθε ψυχικο νοσημα κανει κυκλο και μετα εξαφανιζεται ....
απο ολα θα ξανανοιωσετε ..
τωρα το αν θα γινετε ξανα σαν χαρακτηρες οπως πριν ευχομαι να μη συμβει ξανα ..γιατι το σημερα εχει σχεση με το χθες που ξεκινησε να δημιουργειται το εδαφος πανω στο οποιο στρωθηκε η ψυχικη νοσος
Μπροστα μονο να κοιτατε με ελπιδα και αισιοδοξια ...
το χθες δεν ξαναγυριζει ποτε πισω ...

Καλά η κατάθλιψη δεν είναι ιωση να κάνει τον κύκλο του.Φυσικά μπορεί να γίνεις όπως πρώτα ίσως πιο συνειδητοποιημένη ίσως και πιο δυνατή.Μπορεί να πάθει καποιος ενα καταθλιψη και να μην υποτροπιάσει ποτέ εξαρτάται απο πολλούς παράγοντες.Πιστεύω ότι εαν έχεις ένα υποστηρικτικό περιβάλλον μια νορμάλ ζωή δεν θα έχεις πρόβλημα.Εγώ για κάποια χρόνια μετά την πρώτη θεραπεία ήμουν καλά αν και πάντα υπήρχαν προβλήματα χρόνια.Επαθα δυο υποτροπές και η τελευταία ήταν η χειρότερη με διπλάσιες δόσεις αντικαταθλιπτικού ίσως γιατί το άφησα δεν ήθελα να παραδεχτώ ότι ξανακύλησα.<το θέμα είναι για να φτάσω εδώ μεσολάβησαν δυσάρεστα γεγονότα και το κακό ήταν ότι μόλις τελείωνε η θεραπεία όπου θα έπρεπε να είμαι για κάποιο διάστημα ήρεμη έπεφτε ο ουρανός και μας πλάκωνε με αναπάντεχα προβλήματα σοβαρά που έπρεπε να διαχειριστώ μόνη το αποτέλεσμα ήταν να υποτροπιάσω.Πιστεύω ότι το περιβάλλον ΄το οικογενειακό παίζει σπουδαίο ρόλο γιατί σε μένα ακόμη και κατά την διάρκεια της θεραπείας η υποστήρηξη και η βοήθεια ήταν πολυτέλειες.Κανείς δεν σκέφτηκε, μα η γυναίκα είναι άρρωστη, έπρεπε να δώσω, περίμεναν απο μένα την στιγμή που είχα πιάσει πάτο και δυσανασχετούσαν γιατί ήμουν έτσι γιατί δεν μπορούσα να σηκωθώ απο το κρεββάτι δεν μπορούσα να κάνω όσα έκανα.Εμαθα αργά ότι δεν έχω να περιμένω απο κανέναν κατανόηση και ότι μόνη θα περάσω και αυτό το λούκι μόνη θα δώσω τον αγώνα μου ειλικρινά δεν ξέρω αν γίνω ποτέ καλά να ζω δίχως βοήθεια αντικαταθλιπτικού όμως΄΄εγινα πιο σκληρή και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να με φροντίσω