Επιλογή ψυχολόγου...λιγο βοήθεια.

Αποφάσισα να επισκεφτώ μια ψυχολόγο έτσι ώστε παράλληλα με τα φάρμακα που παίρνω να μπορέσω να γίνω καλύτερα.Έχω πανικούς με αγοραφοβία για 3 χρόνια όπως έχω ξαναπεί.Επειδή είναι πολύς ο καιρός και έχω απογοητευτεί,πραγματικά καίγομαι για μια λύση γιατι αυτή την στιγμή δεν μπορώ να δουλέψω.


Το θέμα είναι οτι ψάχνω για έναν άνθρωπο που πραγματικά ξέρει από πανικούς και αγοραφοβία.Και ομολογώ οτι την τρόμαξα λιγάκι όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο γιατί της είπα οτι δεν έχω καθόλου περιθώρια και είμαι σε απόγνωση.Κάτι που δέν είναι ψέμα βέβαια.


Επειδή αυτά τα 3 χρόνια έχω μάθει κάποια πράγματα πιστεύω πώς έχω καραμπινάτη αγοραφοβία.Δέν μπορώ να βγώ έξω με τα πόδια.Δέν μπορώ να μείνω σπίτι χωρίς παρέα,δέν μπορω να ταξιδέψω.Δέν έχω όμως κανένα πρόβλημα με ανοιχτούς χώρους ή πολλους ανθρώπους.Δηλαδή θα πάω σε ένα μαγαζί με πάρα πολύ κόσμο.Και εδώ έρχεται και η διαφωνία μας.Μου λέει δεν έχεις αγοραφοβία.Κάτι που πραγματικά με τρέλανε.Πιστευει πως ο αγοραφοβικός απλά φοβάται τόν πολυ κόσμο.


Παρόλο που έχω πάει μονο δυο φορές και μου φαίνεται πραγματικά πολύ σοβαρή, το να μην ξέρει αυτή την κατάσταση με προβληματίζει λιγάκι.Επίσης δεν έχω πάρει καμία συμβουλή για να αρχίσω να περπατάω λιγάκι.Πχ πήγαινε απο δώ μέχρι την γωνία για αρχή κτλ.Καταλαβαίνετε πιστεύω.Επίσης απο ότι κατάλαβα δέν την βλέπω να σηκώνετε ώστε κάποια στιγμή να πάμε κάπου μαζί σαν άσκηση.Δέν ξέρω πώς γίνετε αλλα πιστεύω στην αγοραφοβία ο θεραπευτής πρέπει να σε παίρνει να πηγαίνετε σύντομες βόλτες ώστε να σε βοηθήσει στο πρόβλημα σου.


Και ένα τελευταίο είναι οτι έχω μια φοβία μήπως τρελαθώ.Δέν μου είπε απολύτος τίποτα για αυτό και τις δυο φορές παρα μόνο όταν την ρώτησα μου είπε οτι "περίμενα να μου το ρωτήσεις και οκ δέν έχεις τπτ και δεν θα πάθεις τπτ κτλ".Ειλικρινά νόμιζα οτι θα αρχίσουμε με το να με καθησυχάσει οτι οκ δεν τρελαίνεσαι απο αυτό κτλ κτλ.


Για να μήν σας κουράζω τι νομίζετε οτι πρέπει να κάνω;Ειλικρινά δέν έχω καθόλου χρόνο για χάσιμο.

dimm,

μοιαζει πραγματικα να εχεις πολυ αγχος για την ολη κατασταση στην οποια βρισκεσαι...πολυ αγωνια! Καταλαβαινω την ανυπομονησια σου κ την αναγκη σου να νιωσεις καλυτερα.

Καταλαβαινω τις αγωνιες σου και αναρωτιεμαι αν τις εχεις εκφρασει με τον τροπο που τις εκφραζεις εδω, τοσο αμεσα στην ιδια την ψυχολογο. Εχεις διατυπωσει τις αμφιβολιες σου, για την διαγνωση της ψυχολογου σου?

Κατι που θα ηθελα να σου πω: πολλες φορες εχουμε στο μυαλο μας πως η λυση βρισκεται σε πολυ συγκεκριμενα σημεια κ οι τροποι εξευρεσης της ειναι εξαιρετικα συγκεκριμενοι. πχ. εχω αγοραφοβια, θα δοκιμαζω να βγω εξω μεχρι να τα καταφερω. Σιγα σιγα στην αρχη, με μεγαλυτερη συχνοτητα στη συνεχεια. Αυτο ομως, εμενα προσωπικα μου μοιαζει σαν παραγωγο της λυσης, σαν η τελευταια αποδειξη...Μπορει να χρειαζεσαι μια μεγαλυτερη προεργασια, ενα ψαξιμο παραπανω, πιο βαθυ σε ζητηματα που εσενα, σαν πρωτο ακουσμα σού μοιαζουν εντελως ασχετα με το προβλημα που σε βασανιζει.Μονη σου αλλα κ με την βοηθεια της ειδικου, μπορει να διαπιστωσεις ποσο σχετιζονται φαινομενικα ασχετικα ζητηματα με το προβλημα σου (αγοραφοβια ή οπως αλλιως λεγεται αυτο).

dimm exeis u2u

Dimm νομίζω πως οφείλεις λίγη εμπιστοσύνη στη γιατρό σου. Μερικά θέματα δεν μπορείς να τα βιάσεις, θέλουν το χρόνο και τη μέθοδο τους για να βελτιωθούν, και ίσως και αυτό το άγχος σου με τη διάρκεια να τα επιβαρύνει. Καταλαβαίνω πως η πίεση του χρόνου μερικές φορες πράγματι δεν αφήνει ούτε καιρό ούτε διάθεση για πλατειάσεις, αλλα ίσως να χρειάζεται να σταματήσεις έστω για ένα λεπτό και να πάρεις μια βαθιά ανάσα... είμαι σίγουρη πως θα σε βοηθήσει τόσο να ηρεμήσεις όσο και να δεις τα πράγματα πιο καθαρά ώστε να τα αντιμετωπίσεις πιο αποτελεσματικά.

Καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι πιεσμένη, αλλα 2 φορες δεν είναι ενδεικτικές, και συνήθως οι γιατροί θέλουν λίγες πληροφορίες πρώτου αρχίσουν τις συμβουλές. Μέχρι τότε όμως, προσπάθησε να βγάλεις λέξεις όπως \"απόγνωση\" από την καθημερινότητα σου, γιατί -μπορεί να κάνω και λάθος- αλλα μου φαίνεται πως έχεις πανικοβληθεί λίγο... και αυτό πραγματικά δε σου χρειάζεται.

Kατι προσθετικα σ αυτα που ειπε η Dissolved. Η εμπιστοσυνη στην ψυχολογο σου, στον παροντα χρονο ειναι η εμπιστοσυνη κ το περιθωριο που δινεις στον εαυτο σου. Του να δεις, να αισθανθεις αν οι συνεδριες σε βοηθουν στο να ανοιξεις κ να αντιμετωπισεις τα θεματα σου.

Οκ για αρχή είμαι άντρας.Και έχετε απόλυτο δίκιο στο ότι έχω πανικοβληθεί.Να σας πώ την αλήθεια έχω ξεχάσει πως ηρεμούν αυτά τα 3 χρόνια.Παιδία ειμαι 30 που σημαίνει οτι δέν έχω πολλά περιθώρια λάθους.Οι μισοί φίλοι μου έχουν ήδη οικογένειες και γώ δεν μπορώ ούτε τον εαυτό μου να συντηρήσω. Άκουσα σήμερα και αυτό με τον Λιδάκη και πραγματικά αρρώστησα.


Σας ευχαριστώ που με προσέξατε.Απλά καταλαβαίνετε ότι πρέπει να γίνω και γώ όπως και εσείς καλά.Με προβλημάτισε που δεν θεωρεί αγοραφοβία το πρόβλημα μου που με βάση τον ορισμό που βρήκα εδω μέσα ... μόνο το ονομά μου δεν αναφέρει.


Άμα θέλετε γενικά κουβέντα κάντε με add sto msn - [email protected]. Ξέρω πως πολλοί απο εσάς είστε μόνοι ακόμα κιαν έχετε 200 φίλους τριγύρω σας.

dimm οπως σου ειπαν ηδη, ο ψυχολογος χρειαζεται χρονο, ισως και μηνες μεχρι να σε \"μαθει\", και μετα αρχιζει τις συμβουλες. ρολος του δεν ειναι μονο να σου δωσει συμβουλες αλλα ακομα να σου κανει τις καταλληλες ερωτησεις ωστε να δωσεις εσυ ο ιδιος την απαντηση στο ερωτημα που σε βασανιζει. να σε οδηγησει δηλαδη στο ζητουμενο συμφωνα με τη δικη σου κριση και οχι επειδη σε καθοδηγει εκεινος. καταλαβαινω οτι ταλαιπωρεισαι, οπως κι εγω πιστεψε με, αλλα θελει να οπλιστεις με υπομονη για να ξεπερασεις το προβλημα σου. δεν υπαρχει μαγικο ραβδακι που με μιας θα σε κανει \"καλα\". δωσε λιγο χρονο στη σχεση σου με την ψυχολογο, και αν δεις μετα οτι δεν σε καλυπτει, αλλαζεις. παντως τους ενδοιασμους σου να τους αναφερεις σε εκεινη, γιαυτο ειναι εκει, για να σε ακουει σε ο,τι εχεις να της πεις.

Quote:

---

Originally posted by dimm
Παρόλο που έχω πάει μονο δυο φορές και μου φαίνεται πραγματικά πολύ σοβαρή, το να μην ξέρει αυτή την κατάσταση με προβληματίζει λιγάκι.Επίσης δεν έχω πάρει καμία συμβουλή για να αρχίσω να περπατάω λιγάκι.Πχ πήγαινε απο δώ μέχρι την γωνία για αρχή κτλ.Καταλαβαίνετε πιστεύω.Επίσης απο ότι κατάλαβα δέν την βλέπω να σηκώνετε ώστε κάποια στιγμή να πάμε κάπου μαζί σαν άσκηση.Δέν ξέρω πώς γίνετε αλλα πιστεύω στην αγοραφοβία ο θεραπευτής πρέπει να σε παίρνει να πηγαίνετε σύντομες βόλτες ώστε να σε βοηθήσει στο πρόβλημα σου.

---

για βολτες να σε παει ο θεραπευτης σου δυσκολο το κοβω.

Απο την αλλη,
τι ατομα εμπιστοσυνης εχεις γυρω σου?

Που θα με βοηθησουν για την βόλτα εννοείς;Εντάξει έχω τους γονείς μου και κανα 2 φίλους.Αλλά προφανώς δέν θα πρέπει να μου το προτείνει αυτό η ψυχολόγος μου;Μόνος μου να το αρχίσω;Πάντος έχετε δίκιο είναι πολύ νωρίς να κρίνω κάτι.Και πραγματικά δεν έχω και καμια διάθεση να κρίνω κανένα.Εγω απλά καλά θέλω να γίνω.Απλά προσπαθώ να μην πέσω σε άσχετο γιατί το έχω ξαναπάθει.

Quote:

---

Originally posted by dimm
Αποφάσισα να επισκεφτώ μια ψυχολόγο έτσι ώστε παράλληλα με τα φάρμακα που παίρνω να μπορέσω να γίνω καλύτερα.Έχω πανικούς με αγοραφοβία για 3 χρόνια όπως έχω ξαναπεί.Επειδή είναι πολύς ο καιρός και έχω απογοητευτεί,πραγματικά καίγομαι για μια λύση γιατι αυτή την στιγμή δεν μπορώ να δουλέψω.


Το θέμα είναι οτι ψάχνω για έναν άνθρωπο που πραγματικά ξέρει από πανικούς και αγοραφοβία.Και ομολογώ οτι την τρόμαξα λιγάκι όταν μιλήσαμε στο τηλέφωνο γιατί της είπα οτι δεν έχω καθόλου περιθώρια και είμαι σε απόγνωση.Κάτι που δέν είναι ψέμα βέβαια.


Επειδή αυτά τα 3 χρόνια έχω μάθει κάποια πράγματα πιστεύω πώς έχω καραμπινάτη αγοραφοβία.Δέν μπορώ να βγώ έξω με τα πόδια.Δέν μπορώ να μείνω σπίτι χωρίς παρέα,δέν μπορω να ταξιδέψω.Δέν έχω όμως κανένα πρόβλημα με ανοιχτούς χώρους ή πολλους ανθρώπους.Δηλαδή θα πάω σε ένα μαγαζί με πάρα πολύ κόσμο.Και εδώ έρχεται και η διαφωνία μας.Μου λέει δεν έχεις αγοραφοβία.Κάτι που πραγματικά με τρέλανε.Πιστευει πως ο αγοραφοβικός απλά φοβάται τόν πολυ κόσμο.


Παρόλο που έχω πάει μονο δυο φορές και μου φαίνεται πραγματικά πολύ σοβαρή, το να μην ξέρει αυτή την κατάσταση με προβληματίζει λιγάκι.Επίσης δεν έχω πάρει καμία συμβουλή για να αρχίσω να περπατάω λιγάκι.Πχ πήγαινε απο δώ μέχρι την γωνία για αρχή κτλ.Καταλαβαίνετε πιστεύω.Επίσης απο ότι κατάλαβα δέν την βλέπω να σηκώνετε ώστε κάποια στιγμή να πάμε κάπου μαζί σαν άσκηση.Δέν ξέρω πώς γίνετε αλλα πιστεύω στην αγοραφοβία ο θεραπευτής πρέπει να σε παίρνει να πηγαίνετε σύντομες βόλτες ώστε να σε βοηθήσει στο πρόβλημα σου.


Και ένα τελευταίο είναι οτι έχω μια φοβία μήπως τρελαθώ.Δέν μου είπε απολύτος τίποτα για αυτό και τις δυο φορές παρα μόνο όταν την ρώτησα μου είπε οτι \"περίμενα να μου το ρωτήσεις και οκ δέν έχεις τπτ και δεν θα πάθεις τπτ κτλ\".Ειλικρινά νόμιζα οτι θα αρχίσουμε με το να με καθησυχάσει οτι οκ δεν τρελαίνεσαι απο αυτό κτλ κτλ.


Για να μήν σας κουράζω τι νομίζετε οτι πρέπει να κάνω;Ειλικρινά δέν έχω καθόλου χρόνο για χάσιμο.

---

Δυστυχώς έχω περάσει από την θέση σου.
Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως θα πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη στους γιατρούς και στους ψυχολόγους σου και να ακολουθείς αυτά που σου λένε στο μέγιστο δυνατό βαθμό.
Αυτό θα πάρει λίγο χρόνο και ποικίλει από θεραπευμένο σε θεραπευμένο.
Το μόνο που θα πρέπει να έχεις καλά στο μυαλό σου είναι πως είναι εκεί για να σε βοηθήσει. Φυσικά και εσύ από την πλευρά σου θα πρέπει να ανοιχτείς όσο πιο γρήγορα μπορείς και να την εμπιστευτείς.

Είμαι σίγουρος πως όλα θα σου πάνε καλά.

dimm φαρμακα εχεις παρει?ισως τα χρειαζεσαι σιγα σιγα να αρχιζεις μονος να βγαινεις εξω.κ εγω στην αρχη ουτε στο περιπτερο δεν μπορουσα να παω οχι μονη αλλα κ με παρεα παλι φοβομουν μην με πιασει πανικος.αρχισα τα ηρεμιστικα κ ως δια μαγειας φυγαν ολα τα συμπτωματα.να πας σε ψυχιατρο να παρεις γνωμη κ να κανεις κ φαρμακοθεραπεια σε συνδιασμο με ψυχοθεραπεια.χρειαζεσαι νομιζω βοηθεια απο καπιον αλλο γιατρο κ οχι ψυχολογο.κ εγω πηγα σε ψυχολογο πιο μικρη κ εχω πολυ κακη εμπειρια οχι απλα με βοηθησε αλλα με ειπε κ λογια που ακκομα δεν μπορω να ξεχασω κ μεχουν μεινει βαθια στη ψυχη κ με πληγωνουν

Ναι παίρνω φάρμακα.Άρχισα με cymbalta και τώρα παίρνω celius.Άν ήμουν καλά με τα φάρμακα δέν θα το έψαχνα περισσότερο.Αλλά απο ότι κατάλαβα τα φάρμακα δέν κάνουν και τόσα πολλά πράγματα.Τουλάχιστον για μένα.Πραγματικά έχω απογοητευτεί γιατί δέν υπάρχει μια στάνταρ λύση.Ο ένας λεει φάρμακα ο άλλος μόνο ψυχολόγο ή και τα δύο μαζί.Τι να πω πραγματικά δέν ξέρω.

Όσο για τα ηρεμιστικά δέν έχω πάρει ποτέ και γενικά δέν θέλω να μπλέξω.

λοιπον θα πας σε καπιο πολυ καλο0 γιατρο.ψαξτον ειναι το βασικοτερο πχ απο γνωστους που ηταν χαλια κ θεραπευτηκαν απο ατομα που ειναι γιατροι κ ισως μπορουν να σε καθοδηγησουν σε καπιον καλο ψαξε στο διαδικτιο κτλ.υπαρχουν πολοι κομπογιανιτες οι οποιοι μας δουλευουν για να πηγαινουμε συνεχια κ να εθιζομαστε στα φαρμακα η δεν κανουν σωστη ψυχοθεραπεια.εγω την πατησα γιαυτο στο λεω....με καταντησε ναρκομανη εθισμενη στα ηρεμιστικα που δεν ζω χωρις αυτα.κ εγω τοχω παρει αποφαση να παω αλου το εψαξα κ βρηκα εναν οπου συγγενικο μου πρωσοπο που ηταν σε παρα πολυ ασχημη κατασταση τελικα τον εκανε καλα κ τωρα πεταει απο ευτυχια.ειναι θεμα γιατρου.τ6ζαμπα εφαγα τα χρονια μου σαυτον τωρα θαμουν καλα.πανε κ αυτος θα σου δωσει την καταληλη θεραπεια για σενα κ παραληλα ψυχοθεραπεια.ισως δεν ειναι τα σωστα φαρμακα που σου δωσαν κ δεεν ειδες βελτιωση:):)

Polina αυτό σκέφτομαι και γω.Αλλά έχω δοκιμάσει 2 χάπια ήδη.Και φυσικά 2 διαφορετικούς ψυχιάτρους.Δέν ξέρω πραγματικά τι συμβαίνει.Δέν λέω οτι δέν με βοηθάει το χάπι.Προς θεού.Χωρίς χάπια είμαι με ενα τρομο όλη μέρα.Τώρα μπορώ να λειτουργώ πιο καλά.Αλλά πώς γίνεται?Παίρνεις ένα χάπι και τα ξεχνάς όλα?Ξέρω οτι τέτοιο πράγμα δέν υπάρχει.Έχω φτάσει σε σημείο να αποκλείω να γίνω καλά, απλά να κυνηγάω να είμαι πιο λειτουργικός.