Ρατσισμός

Βρισκόμαστε σε ένα forum που θέλω να πιστεύω πως κάτι γνωρίζουνε τα μέλη του για το τι εστί ρατσισμός.Πολλοί τον έχουν ζήσει στο πετσί τους,είτε σε μέλη του οικογενειακού,φιλικού τους περιβάλλοντος.

Παρολαυτά έπεσα αρκετές φορές πάνω σε υποτιμητικά σχόλια για την σεξουαλική ταυτότητα ενός μέλους.Κοινωνικές ομάδες όπως αυτή των ψυχικά ασθενών και όσων ενδιαφέρονται για την ίση μεταχείρισή τους από την κοινωνία και την πολιτεία,θα έπρεπε να δείχνουν την ίδια ευαισθησία και σε άλλες κοινωνικές ομάδες που αντιμετωπίζουν παρόμοιους διαχωρισμούς και δίνουν ανάλογες μάχες για προάσπιση των αυτονόητων.Του σεβασμού και της αποδοχής του διαφορετικού.

Επιλεκτική μάχη απέναντι στο ρατσισμό είναι υποκριτική.Γιατί λοιπόν αφήνονται τέτοιες συμπεριφορές να περνάνε ανώδυνα,χωρίς να καυτηριάζονται από τα υπόλοιπα μέλη;

Η σιωπή είναι ενοχή.Η σιωπή είναι στρουθοκαμηλισμός.Η σιωπή είναι το βόλεμα,η εύκολη λύση,το λαγούμι μας.Είναι σύμπτωμα μιας κοινωνίας που έμαθε να χωρίζει τους ανθρώπους σε ανώτερους και κατώτερους.Αποτελεί την εξουσιαστικής φύσης επιβολή προτύπων της εκάστοτε πλειοψηφίας.

Eλπίζω κάποιες νοοτροπίες να εκλείψουν.Αλλά θα υφίστανται όσο το βουλώνουμε,όσο κλείνουμε τα μάτια και όσο αδιαφορούμε.Όσο θεωρούμε πως δεν μας αφορά παρά μόνο η δική μας καμπούρα...

Θέλω να απευθυνθώ σε όσους πέταξαν τα υπονοoύμενα.
Και θέλω να μου απαντήσουν εδώ.Και θέλω να απαντήσουν και όσοι ως τώρα δε σχολίασαν τέτοιες κατάπτυστες,κραυγαλέες και τραμπούκικες συμπεριφορές.

Eτεροφυλόφιλε/η,το ότι ανήκεις σε συγκεκριμένη πλειοψηφία,δε σε κάνει κάτι ξεχωριστό.Δεν σου προσδίδει κάποια ιδιαίτερη αξία η υπαγωγή σου σε μία πληθυσμιακή ομάδα.Δε φαίνεσαι να το κατανοείς,νομίζεις πως υπερέχεις.Αισθάνεσαι τιμή και γόητρο,για κάτι που δεν σου προσδίδει ούτε τιμή ούτε γόητρο.Αισθάνεσαι δυνατός για κάτι που από το οποίο αντλούν υποτιθέμενη δύναμη οι πλέον αδύναμοι.Οι πιο φοβικοί.

Και όσοι επιλέγουν να στηρίζουν την πλάνη σου,είναι το ίδιο φοβικοί.Το ίδιο ρατσιστές,με την άλλη πλευρά του ρατσισμού,την πλευρά της ουδετερότητας.Την επιλογή της αυτοφίμωσης και της αδράνειας.Της μη-αντίδρασης,που είναι κι αυτή δειλία.

Αγαπητή RainAndWind,

Καταρχάς να σου πω πως μου αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής σου (αναφέρομαι γενικά στην παρουσία σου), συνδυάζεις το σαφές με μια δόση μυστικοπάθειας, έτσι αναγκάζεις τον συνομιλητή σου στο να κάτσει να σκεφτεί λίγο παραπάνω (εφόσον υπάρχει η δυνατότητα) ώστε να αναπτύξει έναν εποικοδομητικό διάλογο, και χωρίς να προτρέχει σε αυτό που θα έλεγε ούτως η άλλως. Ακόμα μου αρέσει που μπορείς και διακρίνεις ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά ψέματα (ρατσισμός) το οποίο όμως έχει επιπτώσεις στην πραγματικότητα. Έτσι μπορείς να δεις για παραδείγματα μια ιστορία όπως αυτή με τους δίδυμους, ο ένας να έχει γεννηθεί στην Αφρική και να πουλάει διαμάντια και ο άλλος να έχει γεννηθεί στην Αμερική και να ασκεί ιατρικό επάγγελμα. Εδώ στέκομαι επομένως. Αν ένα ψέμα έχει τόση επιρροή στην πραγματικότητα τότε για ποια πραγματικότητα μιλάμε? Των δυνατών και των αδυνάτων ή των ενεργών και των παθητικών?

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind

Eτεροφυλόφιλε/η,το ότι ανήκεις σε συγκεκριμένη πλειοψηφία,δε σε κάνει κάτι ξεχωριστό.Δεν σου προσδίδει κάποια ιδιαίτερη αξία η υπαγωγή σου σε μία πληθυσμιακή ομάδα.Δε φαίνεσαι να το κατανοείς,νομίζεις πως υπερέχεις.Αισθάνεσαι τιμή και γόητρο,για κάτι που δεν σου προσδίδει ούτε τιμή ούτε γόητρο.Αισθάνεσαι δυνατός για κάτι που από το οποίο αντλούν υποτιθέμενη δύναμη οι πλέον αδύναμοι.Οι πιο φοβικοί.

---

πολυ σωστο κειμενο,
απομονωσα μονο το ζουμι.


Η ελλαδα ειναι εν γενει μια φοβικη κοινωνια, απεναντι σε ολες τις μειοψηφιες.
Τους ομοφυλοφιλους, τους μεταναστες κ.α.

Και αυτο μπορει να το δει κανεις απο τους νομους που εχει το κρατος.
Πχ μολις προσφατα εχει ανοιξει η συζητηση να θεωρειται προσβολη προσωπικοτητας με βαση τον σεξουαλικο προσανατολισμο.


Η ελληνικη κοινωνια αλλαζει,
αλλα και παλι με ρυθμους καβουρα....

Μου άρεσε πάρα πολύ το κείμενο σου και με εκφράζει απόλυτα.. Δεν έχω κάτι να προσθέσω κάθως νομίζω τα είπες όλα..

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Βρισκόμαστε σε ένα forum που θέλω να πιστεύω πως κάτι γνωρίζουνε τα μέλη του για το τι εστί ρατσισμός.Πολλοί τον έχουν ζήσει στο πετσί τους,είτε σε μέλη του οικογενειακού,φιλικού τους περιβάλλοντος.

Παρολαυτά έπεσα αρκετές φορές πάνω σε υποτιμητικά σχόλια για την σεξουαλική ταυτότητα ενός μέλους.Κοινωνικές ομάδες όπως αυτή των ψυχικά ασθενών και όσων ενδιαφέρονται για την ίση μεταχείρισή τους από την κοινωνία και την πολιτεία,θα έπρεπε να δείχνουν την ίδια ευαισθησία και σε άλλες κοινωνικές ομάδες που αντιμετωπίζουν παρόμοιους διαχωρισμούς και δίνουν ανάλογες μάχες για προάσπιση των αυτονόητων.Του σεβασμού και της αποδοχής του διαφορετικού.

Επιλεκτική μάχη απέναντι στο ρατσισμό είναι υποκριτική.Γιατί λοιπόν αφήνονται τέτοιες συμπεριφορές να περνάνε ανώδυνα,χωρίς να καυτηριάζονται από τα υπόλοιπα μέλη;

Η σιωπή είναι ενοχή.Η σιωπή είναι στρουθοκαμηλισμός.Η σιωπή είναι το βόλεμα,η εύκολη λύση,το λαγούμι μας.Είναι σύμπτωμα μιας κοινωνίας που έμαθε να χωρίζει τους ανθρώπους σε ανώτερους και κατώτερους.Αποτελεί την εξουσιαστικής φύσης επιβολή προτύπων της εκάστοτε πλειοψηφίας.

Eλπίζω κάποιες νοοτροπίες να εκλείψουν.Αλλά θα υφίστανται όσο το βουλώνουμε,όσο κλείνουμε τα μάτια και όσο αδιαφορούμε.Όσο θεωρούμε πως δεν μας αφορά παρά μόνο η δική μας καμπούρα...

Θέλω να απευθυνθώ σε όσους πέταξαν τα υπονοoύμενα.
Και θέλω να μου απαντήσουν εδώ.Και θέλω να απαντήσουν και όσοι ως τώρα δε σχολίασαν τέτοιες κατάπτυστες,κραυγαλέες και τραμπούκικες συμπεριφορές.

Eτεροφυλόφιλε/η,το ότι ανήκεις σε συγκεκριμένη πλειοψηφία,δε σε κάνει κάτι ξεχωριστό.Δεν σου προσδίδει κάποια ιδιαίτερη αξία η υπαγωγή σου σε μία πληθυσμιακή ομάδα.Δε φαίνεσαι να το κατανοείς,νομίζεις πως υπερέχεις.Αισθάνεσαι τιμή και γόητρο,για κάτι που δεν σου προσδίδει ούτε τιμή ούτε γόητρο.Αισθάνεσαι δυνατός για κάτι που από το οποίο αντλούν υποτιθέμενη δύναμη οι πλέον αδύναμοι.Οι πιο φοβικοί.

Και όσοι επιλέγουν να στηρίζουν την πλάνη σου,είναι το ίδιο φοβικοί.Το ίδιο ρατσιστές,με την άλλη πλευρά του ρατσισμού,την πλευρά της ουδετερότητας.Την επιλογή της αυτοφίμωσης και της αδράνειας.Της μη-αντίδρασης,που είναι κι αυτή δειλία.

---

Αρχικα διαβαζοντας το μηνυμα σου, καταλαβα οτι αναφερεσαι σε συγκεκριμενο μηνυμα, κατι που παρατηρησες στο φορουμ αυτο. Νιωθω πώς το φορουμ αυτο, δεν διαφερει καθολου απο την εκει εξω κοινωνια. Ο καθενας μας ειναι κομματι της, ο καθενας μας φερει χαρακτηριστικα της.

Δεν μου κανει εντυπωση λοιπον η σταση που αναφέρεις, ακομα και αν μιλαμε για ενα φορουμ ψυχολογιας, οπου εδω υποτιθεται οτι οι κεραιες συναισθησης μπορει να ειναι πιο ανεπτυγμενες. Οπως κ ευαλωτη πλευρα \"επιτρεπεται\" να καταλαβει περισσοτερο χωρο απο οτι αλλου...

Κ προτιμω πέρα απο τα λογια, των οσων απο μας υποστηριζουμε την ισοτητα κ ετσι τον σεβασμο του καθενος, να το στηριξουμε και με τον τροπο μας.

Καταλαβαινω τον προβληματισμο σου, και την σταση σου. Παρολα αυτα, δεν νομιζω οτι η λυση βρισκεται μονο στη συζητηση ή στην φωνη. Η διατηρηση τετοιων προκαταληψεων, η αναγκη προσκολλησης σ αυτες, εχει να κανει και με προσωπικες ανασφάλειες ή με μπαστουνια που χρειαζεται ο καθενας. Κι αυτες δεν μπορουν να εκλειψουν μονο με φωνες ή ενημερωση.Ειναι ενας δρομος, αλλα δεν αρκει. Αυτο τουλάχιστον πιστευω εγω.Το αν θα \"ακουσει\" ο αλλος, ειναι ολοδικο του θεμα.