Παραβατική Συμπεριφορά ???

Καλησπέρα σας !!!

Ο υιός μου είναι 17 ετών, πηγαίνει στην Α΄λυκείου, διότι έμεινε στην ίδια τάξη.
Αλλάξαμε σχολείο, από Γενικό Λύκειο σε ΕΠΑΛ, με την ελπίδα να τον βοηθήσουμε με την αφαίρεση μαθημάτων που είχε ιδιαίτερα προβλήματα.

Η προσπάθειες μας, δεν μπορώ να πω ότι στέφθηκαν με καρπούς αφού η ίδια κατάσταση συνεχίζεται και στο ΕΠΑΛ.
Μολονότι το παραπάνω μας στεναχωρεί (και τους δυο γονείς), το αντιμετωπίζουμε χωρίς τιμωρίες αλλά με αρκτή συζήτηση (θέλω να πιστεύω σε ικανοποιητικό επίπεδο).

Μολονότι όπως είπα δεν είνα καλός μαθητής, στο σχολείο πάντα μας έλεγαν πως είναι ένας εξαιρετικός χαρακτήρας, ευγενικός, και ήρεμος.
Εϊναι ένα παιδί αρκετά κοινωνικό, με συντροφιές, και τελευταία με μια μικρή δόση ωραιοπάθειας που προέκυψε μετά από την φάση των μαύρων ρούχων και του ροκ.

Ο λόγος που απευθύνομαι σε σας, αν και έγραψα ελάχιστα πράγματα, είναι πως τον τελευταίο καιρό η συμπεριφορά του είναι άσχημη.

Γείτονες μας ενημέρωσαν πως τον είδαν στο μπαλκόνι να πετάει χαρτιά κάτω, να πετάει κουτιά αναψυκτικών, ενώ τον υποψιάζονται (αφού για τα πρώτα τον είδαν) να είναι ο "δράστης" σε αβγά που βρήκαν στις βιτρίνες κάποιων καταστημάτων.
Τα παραπάνω μας έχουν προκαλέσει τρομερό σοκ, και δεν γνωρίζουμε πως πρέπει να το δούμε όλο αυτό, ή άν ακόμη πρέπει να συμβουλευτούμε κάποιον ψυχολόγο.

Είμαστε έτοιμοι να το κάνουμε, φυσικά δεν ξέρω αν και το παιδί είναι, αλλά μέχρι να βρούμε άκρη, θα ήθελα τη βοήθειά σας.

Ευχαριστώ για το χρόνο σας, και την κατανόση.

Καλημέρα.:)
Δε βρίσκω τους λόγους να είναι τόσο σημαντικοί ώστε να προκαλέσουν σοκ σε ένα γονέα.Επίσης δε βλέπω το λόγο να δίνετε περισσότερη σημασία σε εικασίες γειτόνων παρά στο λόγο του παιδιού σας.Ο κάθε γείτονας μπορεί να λέει ό,τι θέλει,να βγάζει συμπεράσματα για το δικό σας παιδί,αλλά θα έπρεπε να έχει προτεραιότητα η δική σας εμπιστοσύνη και επικοινωνία μαζί του.
Και ας πούμε πως έριξε αβγά.Εχμ,σιγά τα ωά.:P
Κι εγώ το είχα κάνει.:PΕίναι κομμάτι της εφηβικής επανάστασης,της αμφισβήτησης της κάθε\"εξουσίας\"και των τύπων της κοινωνίας και αποτελεί έναν μόνο από τους τρόπους που ο έφηβος χρησιμοποιεί στην αναζήτηση ξεχωριστής ταυτότητας το συμβολικό αυτό \"γκρέμισμα\"των κανόνων.
Κατά τη δική μου κρίση ενδέχεται να αποτελεί μία αντίδραση απέναντί σας επίσης,καθώς ο τίτλος του thread και το σοκ που αναφέρατε,όπως και κάποια άλλα στοιχεία,παραπέμπουν σε γονείς με προσήλωση στην τάξη και στους κανόνες,οπότε γι αυτόν εσείς εκπροσωπείτε αυτά στα οποία-αυτή την εποχή τουλάχιστον-θέλει να αντιταχθεί.

Φυσιολογικότατος έφηβος μου φαίνεται,δε βλέπω κανένα λόγο πανικού από την πλευρά σας.Προσέξτε επίσης η επικοινωνία με το παιδί να βασίζεται σε ίσους όρους,δηλαδή να μην αισθάνεται καπελωμένο από τη γονεική αρχή,και κατά συνέπεια η τάση του να της πάει κόντρα θα εξασθενήσει σταδιακά.:)

Συμφωνώ απόλυτα με την RainAndWind. Δεν πιστεύω ότι η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή ώστε να δημιουργήσει σοκ.

εγω πιστευω οτι το σημαντικο ειναι να επικεντρωθειτε στον λογο που το παιδι αυτο δεν τα καταφερνει ουτε στο γενικο λυκειο ουτε σε αυτο που πηγε τωρα για να βοηθηθει στα μαθηματα,παρα σε αυτο που αποκαλειτε \"παραβατικη συμπεριφορα\" του..
τι θελει αυτο το παιδι? ειναι πραγματι τοσο αδυναμο που δεν μπορει να τα καταφερει στα μαθηματα η θελει κατι αλλο που δεν σας το εχει εμπιστευθει?
γενικα, επικεντρωθειτε στο να αποκαταστησετε μια καλη επικοινωνια και σχεση εμπιστοσυνης μαζι του για να καταλαβετε πως σκεφτεται και τι θελει το παιδι σας απο την ζωη του κι αν δεν εχει βρει καν τι θελει, προσπαθησετε με ερεθισματα να το βοηθησετε να το βρει..
τα σημεια\"παραβατικοτητας\" που περιγραφετε, αν τελικα εμπλεκεται το παιδι, εκτος του οτι εξηγουνται μια χαρα απο την αχαρη και δυσκολη φαση της εφηβειας, μπορουν καλλιστα να ερμηνευτουν σαν βαρεμαρα..

συμφωνω και εγω οτι δεν ειναι μια κατασταση που θα μπορουσε να προκαλεσει σοκ. ειναι λογικο στη περιοδο της εφηβειας να αμφισβητει ο,τι εκεινος θεωρει εξουσια και να το εκφραζει με αυτον τον τροπο. αυτο ομως που προεχει ειναι να σιγουρευτειτε αν οντως εχει προβει σε αυτες τις πραξεις και κατα τη γνωμη μου ο καλυτερος τροπος γι α υτο ειναι μια εκ βαθεων ειλικρινη συζητηση μαζι του χωρις διαθεση για κριτικη. προσπαθηστε να θυμηθειτε πως νιωθατε οταν ησασταν εσεις στην ηλικια του και πως αντιδρουσατε. το να βαλετε τον εαυτο σας στη θεση του θα τον κανει να αισθανθει οτι τον καταλαβαινετε. προσπαθηστε να βρειτε μαζι τροπους και διεξοδους εκτονωσης αυτης της \"οργης\" που ισως να αισθανεται με θεμιτους τροπους ομως που να μην επηρεάζουν άλλους ανθρωπους και βεβαια πανω απο ολα τη ριζα της.

Rain,

καλως ήρθες:)

πιθανοτατα να ειχα φρικαρει και εγω, αλλα δεν εχει καμια σημασια. Καθως εγω δεν ειμαι στη θεση σου κ σημασια εχει πώς αισθανεσαι εσυ. Απο αυτα που γραφεις, εγω καταλαβαινω, πώς βλεπεις μια αλλαγη στον γιο σου. Μαλλον σε συμπεριφορες που δεν ειχες συνηθισει να βλεπεις. Παρολα αυτα, θελω να σου πω πώς ενα πολυ καλο παιδι, με εξαισιο χαρακτηρα μπορει να ριχνει κ αυγα, μπορει κ να θυμωνει. Εγω προσωπικα δεν το βρισκω κακο. Βρισκω κακο, το να ξεσπάει με τροπους που μπορει να κανουν πρωτα κακο στον ιδιο κ στους αλλους κατ επεκταση...Εγω θα σου λεγα, πριν πας στον οποιο ψυχολογο να μιλησεις ηρεμα με τον γιο σου κ να του μεταφερεις οσα ακουσες. Οχι σαν δεδομενα ομως.

Αν παρολα αυτα, δεις πώς δεν βγαζεις ακρη, δεν χρειαζεται να πας τον γιο σου με το ζορι στον ψυχολογο. Μπορεις να ζητησεις εσυ βοηθεια, για το πώς μπορεις να χειριστεις την κατασταση, οσο περισσοτερο αναιμακτα γινεται.

Καταρχήν θα ήθελα να σας πως ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.
Πράγματι, κάποια πράγματα τα κάναμε κι εμείς ώς έφηβοι, αλλά το γεγονός ότι έχει αρχίσει η συμπεριφορά του αυτή, να γίνεται αντικείμενο κριτικής, και υποψιών, κάτι μου λέει.
Στο μεταξύ, οι γείτονες όπως είπα, είναι και φίλοι, που θεωρώ, πως δεν θα μου έλεγα πράγματα υπερβολικά.

Πάντως, σήμερα συζήτησα το θέμα μαζί του. Αξίζει να αναφέρω πως σε επίπεδο επικοινωνίας, είμαστε σε ικανοποιητικά επίπεδα.
Δεν υπάρχουν φωνές εντός του σπιτιού, και όλα τα αντιμετωπίζουμε με ηρεμία και συζήτηση.

Σε όσα λοιπόν του ανέφερα, η απάντησή του ήταν πως ναι, πράγματι πέταξα ένα χαρτί από το μπαλκόνι, καθώς και ένα κουτί αναψυκτικού, όχι όμως για να χτυπήσω κάποιον, αλλά για να δώ αν \"κεντράρω\" τον καδο που είναι ακριβώς από κάτω.
Δεν θεώρησα πως αυτό θα ήταν άξιο τέτοιων σχολίων (μου είπε).

Του εξήγησα ξανά τα θέματα των κανόνων που επιβάλει όχι η κοινωνία, αλλα ο ίδιος μας ο εαυτός και το θέμα για εκείνον έκλεισε όχι όμως για εμάς που θα ήθελα να βρω τους βαθύτερους λόγους που τον οδήγησαν σ΄αυτή την αντιδραση.

Ευχαριστώ

Rain,

μπραβο σου που το ψαχνεις. Εγω προσωπικα το θαυμαζω, καθως οι δικοι μου γονεις δεν εδειξαν αυτην την προσοχη σε συμπεριφορες δικες μου ή του αδερφου μου...

Παρολα αυτα, σκεψου πώς αναζητώντας τα αιτια της συμπεριφορας του γιου σου μπορει να μπλεχτεις, επιβάλλοντας του εμμεσα συμπεριφορες που συγκλινουν με τις δικες σου προσδοκιες απο αυτον, αγνοώντας την δικη του ελευθερια εκφρασης κ αναπτυξης της προσωπικοτητας του. Ελπιζω να διακρινεις την διαφορα. Την παταμε πολλοι έτσι.

καλημερα σε ολους,
εγω πάλι, σαν μητερα συνομίληκου παιδιου, θα ελεγα πως αν κατι βαθια στην καρδια σου γεννα αμησυχία και θεωρεις πως οι αλλαγες που βλέπεις ξεφεύγουν των συνηθισμένων αλλαγων που περνούν τα παιδια στην εφηβεια, να βρίσκεσαι διακριτικα σε εγρήγορση. Να παρατηρείς καθετι καινουριο (ισως νεες παρεες που κανει), χωρις όμως να του δωσεις την εντυπωση οτι παρακολουθειται, γιατι κατι τετοιο φερνει αντιθετα αποτελεσματα....

Προσπαθώ, διότι δεν είναι πάντα εφικτό, να παρατηρώ τι συμβαίνει στη ζωή του.
Οι παρέες, για τις οποίες αναφέρθηκε η Καλλιοπίτσα, είναι ένα θέμα σοβαρό, και αξίζει να αναφέρω πως τον τελευταίο καιρό, κάνει παρέα με ένα παιδί, που προσωπικά δεν είναι της αρεσκείας μου.
Του έχω εκφράσει αυτή μου την άποψη, και μου έχει απαντήσει πως είναι καλό παιδί, για τα δικά του δεδομένα, και πως αν παρατηρήσει κάτι περίεργο, θα σταματήσει να κάνει παρέα μαζί του.

Βέβαια, δεν σας κρύβω πως έχει περάσει από το μυαλό μου το θέμα των ναρκωτικών ουσιών, μιας και είναι η ηλικία της περιέργειας και των νέων εμπειριών, και εξ αυτού του λόγου, παρατηρώ τα μάτια του, και τη συμπεριφορά του, που δεν έχει διαφοροποιηθεί κατά την επιστροφή του κυρίως μετά την βόλτα με το νέο του φίλο.

Εχουμε μιλήσει για το θέμα αυτό, και μολονότι μου έχει πει πως του έχουν προτείνει στο σχολείο, έχει αρνηθεί.

Μιλάμε αρκετά, για όλα τα θέματα, από τα ναρκωτικά μέχρι ό,τι κανείς μπορεί να φανταστεί, αλλά κι αυτό δεν είναι αρκετό καθώς όπως είπα είναι περίεργη η ηλικία και ψάχνουν νέες εμπειρίες.

Ελπίζω να μην σας κούρασα.
Εδώ είμαστε και πάλι.

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ να έχουμε

Νιωθω την ανησυχια στα λογια σου, ας μην ειμαστε ωστοσο υπερβολικοι (παντα εμεις οι γονεις σκεφτομαστε τα ναρκωτικα και ολες τις αρνητικες καταστασεις που μπορουν να συμβουν στα παιδια μας). Απο την αλλη δε νομιζω πως καποιο παιδι που ξεκινα να παιρνει ναρκωτικα θα το πει στους γονεις του, μαλλον θα προσπαθησει να το κρυψει.
Μπορεις να γνωριζεις περιπου ποσα χρηματα ξοδευει οταν βγαινει? Εχει δικο του χαρτζηλικι ή του δινετε εσεις καθε φορα? Εχει αλλαξει ως προς τα ποσά που συνηθιζε να ξοδευει στο παρελθον?

Απο την αλλη για να μη σου αρεσει ο νεος του φιλος κατι βλεπεις που σε χαλαει... Γιατι να μην ειναι \"καλο παιδι\" για τα δικα σου δεδομενα, ενω για τα δικα του ειναι? προσπαθησε να εντοπισεις τι σε ξενιζει στην συμπεριφορα του φιλου του, παντα με διακριτικο τροπο και χωρις να κατακρινεις αμεσα το φιλο του.

Επίσης, καλο θα ηταν να προσπαθησεις να δεις, αν οταν βγαινει το παιδι σου εξω, πηγαινει οπου σου εχει πει κι οχι αλλού...Προσεκτικα όμως χωρις να νιωσει οτι παρακολουθειται και νομιζει πως δεν του εχεις εμπιστοσυνη (αυτο ειναι πολυ σημαντικο για τη σχεση σας και προσεξε μην κλωνιστει).

Επίσης κατι άλλο που μου παει στο μυαλο ειναι μια σχεση στη ζωη του με καμια κοπελα που του εχει φερει λιγο τα πανω-κατω...

Υπομονη...