After

Καλησπέρα σε όλους.
Λογικά αρκετοί από εδώ μέσα γνωρίζετε, ότι είχα ποστάρει για μία παλιά μου σχέση (πριν από 2 μήνες περίπου), και ζητούσα συμβουλές για το τι να κάνω.

Ύστερα από όλα αυτά, που συνέβησαν, και από τις προσπάθειες μου να τα ξαναβρώ μαζί της, αντίκρισα μία πολύ άσχημη πραγματικότητα γύρω μου.
Όλο αυτό το διάστημα, που προσπαθούσα, η ψυχολογική μου κατάσταση κατέρρευσε.

Όσο περνάνε οι μέρες την σκέφτομαι όλο και περισσότερο.Δεν μου βγαίνει από το μυαλό και νιώθω ένα τίποτα.
Ξυπνάω τα πρωινά, δεν θέλω να πατήσω στην σχολή και ξανακοιμάμαι μέχρι το μεσημέρι.
Δεν έχω όρεξη να βγω, ούτε καν αρκετές φορές να δω κόσμο.
Έχω αποκτήσει ανασφάλειες που δεν είχα ποτέ μου, μαλώνω με τους γονείς μου.
Οι ίδιοι οι γονείς μου έχουν συνειδητοποιήσει ότι κάτι συμβένει.

Μου την πέφτουν άλλες γκόμενες, ακόμα και μεγαλύτερες μου, και δεν νιώθω τίποτα.
Στο μυαλό μου είναι μόνο αυτή.
Δεν θέλω να προχωρήσω, δεν θέλω να συνεχίσω.Θέλω μόνο αυτή.
Η ίδια μου το ξεκαθάρισε ότι δεν θέλει να τα ξαναβρεί μαζί μου.Δεν γνωρίζω αν έχω καμία ελπίδα από εδώ και πέρα.
Έχω να μιλήσω μαζί της κανονικά, πάνω από 1 μήνα.
Η απομόνωση με έχει ισοπεδώσει.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η παρέα μου δεν φέρεται να είναι κοντά μου.
Μου λένε ότι βαρέθηκαν τις στεναχώριες μου, και δεν θέλουν να το ζουν αυτό.
Έχουμε απομακρυνθεί το τελευταίο διάστημα, ενώ ένας από αυτούς μου έστειλε ένα μήνυμα, που μου ζητάει να απομακρυνθούμε για ένα διάστημα γιατί έχει βαρεθεί τις "αηδίες" μου.

Είμαι πιθανόν στην χειρότερη κατάσταση που έχω βρεθεί ποτέ μου.
Δεν ξέρω/ούτε μπορώ να βρω κατι, που να με ανεβάζει.
Σχεδόν όλα με ρίχνουν.
Και όλα αυτά λόγω μίας παλιάς σχέσης.
Που μου λείπει.Την θέλω πίσω, την αγαπάω.
Και την θέλω πίσω, γιατί θέλω να την σφίξω στην αγκαλιά μου και να της δείξω όλα όσα δεν της έδειξα.

Δεν υπάρχουν ελπίδες, αλλά δεν μπορώ να την βγάλω από το μυαλό μου.
Νιώθω ένα τίποτα, πραγματικά.

Φίλε μου εγώ σε χειροκροτάω (και ας μην με ακούς) που παραδέχεσαι το πρόβλημα σου!

Μπράβο. Πάντα τέτοια :)

στη ζωη δεν μπορουμε να εχουμε παντα οτι θελουμε και οποτε το θελουμε,ποσο μαλλον σε σχεση με τους ανθρωπους.καποια στιγμη πρεπει να καταλαβεις οτι το δικο σου \"θελω\" ειναι διαφορετικο με το δικο της \"θελω\".και αφου δεν συμπιπτουν,θελεις δεν θελεις θα πρεπει να το αποδεχτεις για να συνεχισεις...ετσι ειναι η ζωη φιλε μου ...δυστηχως η ευτυχως

Quote:

---

Originally posted by someone


Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η παρέα μου δεν φέρεται να είναι κοντά μου.
Μου λένε ότι βαρέθηκαν τις στεναχώριες μου, και δεν θέλουν να το ζουν αυτό.
Έχουμε απομακρυνθεί το τελευταίο διάστημα, ενώ ένας από αυτούς μου έστειλε ένα μήνυμα, που μου ζητάει να απομακρυνθούμε για ένα διάστημα γιατί έχει βαρεθεί τις \"αηδίες\" μου.

---

Αμα εχεις τετοιους φιλους.....
Η ζωη δυστυχως ειναι σκληρη.Εισαι σε ενα σημειο που νιωθεις ενα τιποτα οπως λες αλλα σκεψου οτι απο δω και περα δε μπορει να παει παρακατω, απλα μονο καλυτερα.Δεν εχεις κανεναν διπλα σου αλλα ξερεις κατι, δεν εισαι μονος.Μπορεις και το εχεις μεσα σου.Εχεις μεσα σου τη δυναμη να σηκωθεις παλι στα ποδια σου.Ελπιζω να ερθει ενας καινουριος ερωτας στη ζωη σου συντομα.Και οταν ολα θα καλυτερεψουν , προσεξε ποιους θα ξαναφερεις διπλα σου απο τους φιλους σου...αν αξίζει κανεις.Γιατι οι φιλοι στα δυσκολα φαινονται.Οχι μονο οσο ειναι ολα καλα παρεουλα και διασκεδαση και στα δυσκολα να την κανουν.
Οσο αφορα την ερωτικη σου απογοητευση εκτος απο τις ευχες για κατι καλυτερο συντομα το μονο που μπορω να σου πω ειναι οτι κανενας ανθρωπος δεν ειναι τελειος.Εχεις θεοποιησει τη συγκεκριμενη κοπελα αλλα ειναι ολα στο μυαλο σου.Επειδη εχω κι εγω υπάρξει αρρωστα κολημενη για χρονια μπορω να σου πω οτι ειναι απλα και μονο χασιμο χρόνου.Ειναι δυσκολο να το καταλαβεις τωρα αλλα υπαρχει μεγαλη πιθανότητα στο συντομο μελλον να σκεφτεσαι ποσο χαζος ησουν που ειχες κολλησει με αυτη την κοπελα.Να εισαι παντα καλα και ολα να γινουν πιο ομορφα συντομα για σενα.Καλη δυναμη και κουραγιο.

Ευχαριστώ για τα λόγια σας, και τις άμεσες απαντήσεις σας.

Δεν είμαι σε θέση να καταλάβω πολλά για το αν είμαι χαζός (που όντως είμαι), στο θέμα αυτής της κοπέλας.
Έχω βρεθεί σε μία φάση, που τα πάντα γύρω μου τα νιώθω άσχημα.
Στο θέμα των φίλων μου, πιστεύετε ότι δεν έχω άδικο?Δηλαδή η στεναχώρια μου των τελευταίων μηνών δεν τους έχει απομακρύνει?

Έκατσα και σκέφτηκα, ότι ίσως ήμουν υπερβολικός απέναντι στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Δεν έδωσα δηλαδή σημασία στο πως μπορεί να αντιδράσουν, παρόλο που στο παρελθόν έχουν περάσει και οι ίδιοι, κάποιες πολύ άσχημες καταστάσεις, και εγώ φρόντισα να είμαι δίπλα τους (και με το παραπάνω).

Νομίζω ότι δεν μπορώ να σκεφτώ λογικά, γι\'αυτό και ζητάω την κρίση σας.
Όπως και να χει, η κατάσταση που έχω βρεθεί με έχει κάνει ένα σωρό κομμάτια..

Quote:

---

Originally posted by someone
Ευχαριστώ για τα λόγια σας, και τις άμεσες απαντήσεις σας.

Δεν είμαι σε θέση να καταλάβω πολλά για το αν είμαι χαζός (που όντως είμαι), στο θέμα αυτής της κοπέλας.
Έχω βρεθεί σε μία φάση, που τα πάντα γύρω μου τα νιώθω άσχημα.
Στο θέμα των φίλων μου, πιστεύετε ότι δεν έχω άδικο?Δηλαδή η στεναχώρια μου των τελευταίων μηνών δεν τους έχει απομακρύνει?

Έκατσα και σκέφτηκα, ότι ίσως ήμουν υπερβολικός απέναντι στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Δεν έδωσα δηλαδή σημασία στο πως μπορεί να αντιδράσουν, παρόλο που στο παρελθόν έχουν περάσει και οι ίδιοι, κάποιες πολύ άσχημες καταστάσεις, και εγώ φρόντισα να είμαι δίπλα τους (και με το παραπάνω).

Νομίζω ότι δεν μπορώ να σκεφτώ λογικά, γι\'αυτό και ζητάω την κρίση σας.
Όπως και να χει, η κατάσταση που έχω βρεθεί με έχει κάνει ένα σωρό κομμάτια..

---

Θα περασει ο χρονος γρήγορα και θα νιωσεις καλυτερα.Δε θα μείνεις αιώνια κολημένος μαζι της.Θυμισου το γνωστο, υπαρχουν κι αλλου πορτοκαλιες:P
Στο θεμα των φιλων σου δε νομιζω οτι εισαι υπερβολικος.Οσα χρονια ειστε φιλοι αυτοι παντα ηταν μεσα στην καλη χαρά δηλαδη;Αν δεν ηταν οι ιδιοι καλα θα τους αρεσε να τους φτύσεις;Βεβαια καλυτερα που στο ειπαν καταμουτρα οτι δε σε μπορουν που εισαι ετσι παρα να το ελεγαν απο πισω δε το συζηταμε.Αλλα τετοια γινονται και καταλαβαινεις οτι εισαι πραγματικα μονος.Εφοσον οπως λες τους ειχες σταθει στα δυσκολα στο παρελθον και τωρα αυτοι λακιζουν ,συγνωμη αλλα προκειται για παρτακιδες, οποτε μακρια απο μας τετοια ατομα.

Οι πραγματικοι φιλοι, στεκονται στις στενοχωριες οσες και αν ειναι αυτες...φυσικα υπαρχει και ενα οριο...αν απο τοτε που σε γνωρισαν ησουν ετσι τοτε φυσικα και θα βαρεθουν...αυτο ισχυει για τον καθενα μας...

Αυτο οπως περιεγραψες, συμβαινει μοναχα τον τελευταιο καιρο, επομενως βαδιζεις σε μια δυσκολη περιοδο της ζωης σου και θα επρεπε να ηταν εκει διπλα σου, οσο και αν στενοχωριεσαι...
για να σου δειξω να καταλαβεις...εχω μια φιλη η οποια εχει φαει κολλημα με εναν συμφοιτητη εδω και 5 :o χρονια....(παναγια μου)...παρολα αυτα...επειδη την εκτιμω, προσπαθω να ειμαι διπλα της και να την παρηγορω οταν χρειαζεται και να της τα χωνω οταν χρειαζεται γιατι και εκεινη εχει κανει πατατες και ειναι μια στα μαχαιρια και μια γλυκες με το παληκαρι.

Αν ηταν πραγματικα φιλοι, θα σε σηκωναν με το ζορι απο το κρεβατι ακομα και με γερανο αν χρειαζοταν και θα σε βγαζαν με το ζορι εξω να διασκεδασετε, ακομα και να τα πιεις για να παει το φαρμακι κατω που λενε.
Αν εχεις τετοιους φιλους λοιπον δεν σου χρειαζονται οι εχθροι...
θα γνωρισεις και αλλους ανθρωπους πιο μετα που θα σε εκτιμησουν.

Βεβαια το να νιωθεις μονος σου και να μην εχεις ενα στηριγμα τωρα που εισαι ετσι ψυχολογικα δεν ειναι καλο. Αφου ομως το συνειδητοποιεις οτι ετσι ειναι, αναγκαστικα πρεπει να προσπαθησεις να σηκωθεις μονος σου στα ποδια σου. Ετσι θα αποδειξεις οτι τους σκαρτους ανθρωπους δεν τους χρειαζεσαι γυρω σου και οτι μπορεις να τα καταφερεις. Οτι δεν σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο.

Η αγαπη σου για την κοπελα ειναι δυνατη και θα αργησει να φυγει...αλλα μοναχα ο χρονος επουλωνει πληγες. Εχεις σκεφτει καθολου να κανεις κινηση να της μιλησεις, για αλλη μια φορα να της πεις οσα δεν της εχεις πει? Στο ξεκαθαρισε οτι δεν θελει με τιποτα? Αν ναι, τοτε κανε πετρα την καρδια σου και προχωρα. Σε κατι τετοιες καταστασεις, το καλυτερο ειναι να πιεσουμε τον εαυτο μας να ξεφυγει απο αυτην την κατασταση. Αν αφεθεις λιγο παραπανω στο τελος θα χασεις καθε ορεξη και καθε πρωτοβουλια να προσπαθησεις για το καλυτερο.

Δεν έχει ξεκαθαρίσει τίποτα.
Το μόνο που μου έχει πει είναι ότι δεν θέλει να είμαστε μαζί.
Μου ανέφερε ότι είμαι το μεγαλύτερο της απωθυμένο, και πως με θέλει πάρα πολύ ακόμα.
Απλά δεν με εμπιστεύεται.

Από τότε έχασα επαφή μαζί της.
Έχει περάσει ~1 μήνας...Δεν ξέρω αν έχει κάνει κάτι με άλλον, αλλά απόσο ξέρω..όχι.

Χμμμ...αριτα και αθεμιτα και ατακτως ερημενα....κανονικα αν σε θελει ακομα, οφειλει και απο μερους της να σου πει τον λογο που δεν θελει να ειστε μαζι....μου φαινεται λιγο μαζι δεν κανετε και χωρια δεν μπορειτε...1 μηνας δεν μου φαινεται πολυ...αν ημουν στη θεση σου, θα εκανα εστω και μια κινηση να μιλησω....

εισαι η πολλωστη περιπτωση που γνωριζω που ενας ανθρωπος με αισθηματα μενει μετεωρος απο την αναποφασιστηκοτητα του αλλου και τις ανασφαλειες του...επειδη το εχω βιωσει αυτο το απεχθανομαι οταν μου το κανουν, για αυτο μπαινω πολυ δυναμικα και...ζηταω τα ρεστα που λενε...μην αφηνεις την αμφιβολια να σε τρωει...παρτην τηλεφωνο πες της να συναντηθειτε και ζητα εξηγησεις...