Θέλω να κάνω καινούργια αρχή στην ζωή μου

Καλησπέρα και από εμένα.Είμαι 21,5 ετών και πήρα την απόφαση να σας γράψω και να μου πείτε την γνώμη σας.Τα τελευταία 3,5 χρόνια έχω χάσει τον εαυτό μου.Όταν δηλαδή τελείωσα το σχολείο.Ήμουνα πάντα ένα παιδί το οποίο είχε παρέες,αλλά κλειστές παρέες.Αυτοί που έκανα παρέα ήτανε 3 άτομα συγκεκριμένα.Με το που τελείωσε το σχολείο οι σχέσεις μας ψιλοάλλαξαν.Εκείνο το καλοκαίρι μου επηρρέασε την ζωή μου.Με ξενέρωνε σε αυτούς ότι εγώ πάντα τους έπαιρνα τηλεφωνο και πάντα εγώ κανόνιζα για να βγούμε,ενώ αυτοί σπάνια.Είμασταν μία κλειστή παρέα,αλλά και κάπως παρακμιακή.Ούτε μία κοπέλα δεν είχαμε στην παρέα.Αλλά το θέμα είναι ότι το καλοκαίρι εκείνο που τελείωσε το σχολείο άλλαξαν οι σχέσεις μας.Πέρασε ένα ολόκληρο καλοκαίρι χωρίς να επικοινωνούμε.Τελικά αρχές Σεπτεμβρίου τους πήρα τηλέφωνο και αρχίσαμε να ξαναβγαίνουμε.Αλλά μετά αρχίσανε τα όργανα.Μάθαινα ότι ο ένας έβγαινε με άλλους και έλεγε ας με πάρει αυτός τηλέφωνο,ο άλλος όποτε του έλεγα να βγούμε δεν είχε λεφτά και μόνο το τρίτο παλληκάρι μου φερότανε σωστά.Αποφάσισα λοιπόν να διακόψω μαζί τους,διότι θεώρησα αυτοί δεν ήτανε φίλοι.Μετάνιωσα μόνο για το τρίτο άτομο,ήτανε ο μόνος εντάξει απέναντί μου.Βασικά,τώρα που έχει πεεράσει ο καιρός συνειδητοποίησα οτι δεν θα έκανα ποτέ παρέα μαζί τους.Ίσως,τώρα να βλέπω και τα πράγματα πιο καθαρά.Ήμουνα γενικά πικραμένος από την εποχή του σχολείου,όλοι κοιτάζανε την πάρτη τους και τον εαυτούλη τους.Αλλά στην ουσία με΄τα το σχολείο ξεκινήσανε τα προβλήματά μου.Πέρασα σε μία σχολή όπου εκεί πέρα στην αρχή έκανα μία πολύ ωραία παρέα.Γνωριζόμασταν μόνο λίγους μήνες και δέσαμε αμέσως.Με παίρνανε τηλέφωνο,καμία σχέση με το σχολείο δηλαδή.Και είμασταν και μεγάλη παρέα.Αλλά,μετά από λίγο καιρό τσακωθήκαμε μεταξύ μας,όλοι με όλους βασικά για παιδιάστικα πράγματα και η παρέα "έσπασε".Εγώ πήγα με άλλους 2 και οι υπόλοιποι όλοι μαζί.Και η χρονιά πέρασε οι μισοί να μην μιλάνε στους άλλους μισούς.Εγώ όμως είχα αρχίσει να κλείνομαι στον εαυτό μου.Εν τω μεταξύ,είχα χάσει και την γιαγιά μου που την αγαπούσα πολύ,γιατί στην ουσία αυτή με μεγάλωσε.Και όλα αυτά πιστεύω ότι μου διαλύσανε τον οργανισμό.Άρχισα να βγαίνω από το σπίτι μόνο και μόνο για να πηγαίνω στην σχολή μου,που και εκεί τίποτα δεν ήτανε όπως παλιά.Στην συνέχεια,έκανα μία ακατανόητη επιλογή.Σταμάτησα την σχολή όπου είχα περάσει και αποφάσισα να πάω σε ενα ΙΕΚ για να κάνω φίλους,μίας και στην προηγούμε σχολή δεν άντεχα να μην μιλάνε οι μισοί στους άλλους μισούς.Ξέρω ότι είναι ακατανόητο να σταματάς μία σχολή για να πας σε μία άλλη για να κάνεις φίλους,αλλά το έκανα.Στο ΙΕΚ όπου πήγα περάσανε 2 χρόνια έτσι.Με όσους γνώρισα κάναμε παρέα μόνο μέσα στην σχολή.Φαίνεται είχανε άλλους φίλους οι περισσότεροι και δεν ψάχνανε για νέες φιλίες.Μέσα σε αυτήν την διετία του ΙΕΚ όμως έβγαινα από το σπίτι μόνο και μόνο για να πηγαίνω στην σχολή,αφού δεν είχα παρέες για να βγαίνω και απομονώθηκα πλήρως από τον έξω κόσμο σε σημείο να φοβάμαι να κυκλοφορήσω στην γειτονιά μου,μην με δούνε παλιοί μου συμμαθητές και μου πούνε πού χάθηκα.Και έτσι τώρα έχω ένα είδος κοινωνικής φοβίας,αφού την σχολή την τελείωσα και από την στιγμή που κάθομαι μέσα στο σπίτι νίωθω άβολα.Μόνο στο γήπεδο πηγαίνω.Βέβαια,από την άλλη έχω αρχίσει να συνηθίζω μέσα στο σπίτι.Η μοναξία πιστεύω ότι με ωρίμασε βέβαια.Διαβάζω πολλά βιβλία,βλέπω πολύ τηλεόραση,ακούω πιο έντεχνη μουσική,πιστεύω ότι μου έκανε καλό.'Ισως,πρίν από 3,5 χρόνια να έβλεπα τα πράγματα πιο παιδικά.Τώρα,θεωρώ οτί ωρίμασα.Πέρυσι,λοιπόν πήγα σε ένα κέντρο και βλέπω μία ψυχολόγο μία φορά κάθε εβδομάδα.Έχω αυτοαναλύσει τον εαυτό μου,τα λάθη που έκανα και ίσως να μην τα έκανα ποτέ τώρα.Το κακό όμως έγινε.Τώρα πιστέυω οτι πρέπει να κάνω μία καινούργια αρχή στην ζωή μου.Αλλά είναι δύσκολο.Η ψυχολόγος που πάω μού είπε να μπω σε μία ομάδα εκεί στο κέντρο για να μπορέσω πάλι να ενταχθώ σιγά-σιγά και πάλι στο κοινωνικό σύνολο.Αυτή είναι η ιστορία μου.Εσείς τι πιστεύετε ότι πρέπει να κάνω για να ξαναφτιάξω την ζωή μου από την αρχή???Επίσης,θα ήθελα να ρωτήσω εάν πιστεύετε ότι τα φάρμακα βοηθάνε.Παίρνω κάποια ομοιοπαθητικά,αλλά δεν έχω δει κάποια ουσιαστική διαφορά.Σας τα είπα όσο πιο περιεκτικά μπορούσα και για το πώς έφτασα έως εδώ.Και πιο πολύ,απ'όταν τελείωσα το σχολείο.Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και περιμένω τις απόψεις σας...

Αστεριξ....μου δίνεις την αίσθηση ενος πολύ γλυκού και ευαίσθητου παιδιού.
Ισως και γι αυτό να έπαιρνες τοσο σοβαρα τις άτσαλες επιλογές φίλων.
Είναι όμως απόλυτα λογικό να κάνουμε λάθος επιλογές. Αν ρωτήσεις όλους όσους μπαίνουν εδω μέσα, ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν κρατήσει φιλίες απ το σχολείο ή το πανεπιστήμιο.
Οι άνθρωποι μεγαλώνουν, κοινωνικοποιούνται, κάνουν γνωριμίες και κάθε φορά οι επιλογές τους αλλάζουν, ωριμάζουν \"τελειοποιούνται\" κατά κάποιο τρόπο.
Δεν θέλω να σου πω τα τετριμμένα, \"εχεις όλη τη ζωή μπροστά σου\" και άλλες τέτοιες παπαριές.
Θα σου πω όμως, να δωσεις χωρο και χρόνο στον εαυτό σου και να γνωρίσεις όσο πιο πολύ κοσμο μπορείς.
Εσύ θα ξεδιαλέξεις τι σου κάνει και τι όχι.
Σημασία έχει να μην απογοητεύεσαι. Μη κατεβάζεις ρολά.

Asterix, από τους παλιούς σου φίλους είπες πως ο τρίτος ήταν ο μόνος εντάξει.γιατί δεν επικοινωνείς μαζί του?για τα φάρμακα που ρωτάς απάντηση θα πάρεις από τους ειδικούς.
επίσης μπες κι εδώ να διαβάσεις
http://e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=4972

Φίλε arkto δεν επικοινωνώ μαζί του διότι χάσαμε κάθε επικοινωνία...Δεν έχω πλέον ούτε το κινητό του,ούτε τίποτα...Και όσο να\'ναι 3 χρόνια μετά,είναι λίγο άκαιρο να τον βρω...Και εντάξει δεν του φέρθηκα και με τον καλύτερο τρόπο,απλά τον πήρε και αυτόν η μπάλλα,τότε...

υπάρχει το facebook!κι αν θέλεις να τον βρεις, μπορείς.δεν πέρασε κι ένας αιώνας.δεν ξέρω τι του έκανες, αλλά αν αξίζει το άτομο, θα ανταποκριθεί.( κοίτα την υπογραφή μου, λέμε )

Αsterix,καλημέρα!
Δε νομίζεις πως όταν δεν είμαστε καλά,εμείς,για μας,μέσα μας,αυτά που θα δώσουμε στους άλλους θα είναι λιγότερα από όσα θα θέλαμε;
Ήδη έχεις κάνει σημαντικά βήματα στην ανάγνωση του προβλήματος.Σιγά σιγά και η αυτοπεποίθησή σου θα αυξηθεί και ο τρόπος που θα διεκδικήσεις την κάλυψη της ανάγκης σου θα γίνει πιο ξεκάθαρος για σένα.

ο τίτλος που βάζεις τα λέει όλα
Θέλεις μια καινούργια αρχη στη ζωή σου
Αφού το θέλεις ,θα γίνει.Ισως οχι απο την μια μέρα στην άλλη,αλλά θα γίνει.Οσο πιο αργά και σταθερά,τόσο πιο καλά

Βασικά,δεν ξέρω από που να ξεκινήσω και τι να κάνω για να διευρύνω και πάλι τον κοινωνικό μου κύκλο.Εάν μπω σε ομάδα δεν ξέρω,πιστεύετε ότι θα με βοηθήσει???

\'Εχει κάποιος από εσάς μία εμπειρία από συμμετοχή του σε ομάδα σε κάποιο κέντρο να μου πει και την άποψή του???

Στο τελευταίο μου ραντεβού χθες με την ψυχολόγο μου,μού είπε και το είχα καταλάβει και εγώ δηλαδή ότι είμαι των άκρων μου στις σχέσεις μου με τους άλλους και είναι αλήθεια.Δηλαδή ή πολύ ανοιχτός θα είμαι ή πολύ κλειστός και έτσι πρέπει να βρω ένα συγκεκριμένο στυλ.Όμως σε αυτήν την κοινωνία που ζούμε,καλώς ή κακώς μόνο αυτοί που το παίζουνε κάνουνε πιο εύκολα φιλίες και πιο εύκολα σχέσεις.Αυτή είναι η αλήθεια.Θα μου πείτε εσύ να είσαι ο εαυτός σου.Ναι,αλλά αυτό έχει καταντήσει έλάττωμα την σημερινή εποχή.Εάν δεν το παίξεις και λίγο δεν προχωράς δυστυχώς.

Quote:

---

Originally posted by Asterix
Στο τελευταίο μου ραντεβού χθες με την ψυχολόγο μου,μού είπε και το είχα καταλάβει και εγώ δηλαδή ότι είμαι των άκρων μου στις σχέσεις μου με τους άλλους και είναι αλήθεια.Δηλαδή ή πολύ ανοιχτός θα είμαι ή πολύ κλειστός και έτσι πρέπει να βρω ένα συγκεκριμένο στυλ.Όμως σε αυτήν την κοινωνία που ζούμε,καλώς ή κακώς μόνο αυτοί που το παίζουνε κάνουνε πιο εύκολα φιλίες και πιο εύκολα σχέσεις.Αυτή είναι η αλήθεια.Θα μου πείτε εσύ να είσαι ο εαυτός σου.Ναι,αλλά αυτό έχει καταντήσει έλάττωμα την σημερινή εποχή.Εάν δεν το παίξεις και λίγο δεν προχωράς δυστυχώς.

---

Asterix, αναλόγως τι εννοείς με το \" Εάν δεν το παίξεις και λίγο δεν προχωράς δυστυχώς \".

πιστέυω πως η φιλία είναι ιερή σχέση.άρα όταν χρειαστεί θα υποχωρήσω σε κάτι.να προσποιηθώ για κάτι, όχι.

τέλος μην ξεχνάς το καλό πράγμα, αργεί να γίνει..

Eννοώ ότι δυστυχώς για να κάνεις έναν καινούργιο φίλο σήμερα και γενικά να μπεις σε μία παρέα πρέπει να παρουσιάσεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι.Αυτοί που το \"παίζουνε\'\' λίγο και οι κοπέλες θους προσέξουνε πιο πολύ,ενώ οι πιο κλειστοί χαρακτήρες δεν είναι τόσο αρεστοί γενικά.Όχι,βέβαια πάντα.Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά κριτήρια για το τι ψάχνει από έναν άλλον άνθρωπο,αλλά οι περισσότεροι κοιτάνε πιο πολύ για το τι θα σου πουλήσει ο άλλος παρά τον πραγματικό του χαρακτήρα.

Απλά,τα φάρμακα τα παίρνω για να αισθάνομαι λίγο πιο άνετος.Και πράγματι,πιστεύω ότι η αυτοπεποίθηση καλλιεργείται.Απλά,ένα από τα προβλήματα που έχω είναι αυτό που γράφω με τους παλιούς μου συμμαθητές.Επειδή,δεν βγαίνω όπως γράφω πολύ από το σπίτι και γενικά εντάξει δεν κράτησα επαφές,μου έχει γίνει έμμονη ιδέα ότι εάν τους συναντήσω στον δρόμο θα μου πούνε που χάθηκες εσύ και τέτοια.Και έτσι δεν κυκλοφορώ στην γειτονιά μου,ούτε στο περίπτερο δεν μπορώ να πάω που λέει ο λόγος.Και γενικότερα έχω τάσεις φυγής από την γειτονιά μου.Πώς άλλοι έχουνε αγοραφοβία και κυκλοφορούνε λίγα μέτρα έξω από το σπίτι τους μόνο,εγώ κυκλοφορώ οπουδήποτε αλλού εκτός απο εκεί.Ξέρω ότι δεν είναι η αιτία των προβλημάτων μου αυτό,παλιά αυτό πίστευα,αλλά γενικά στο πώς είμαι στην σχέση μου με τους άλλους.

Quote:

---

Originally posted by Asterix
Eννοώ ότι δυστυχώς για να κάνεις έναν καινούργιο φίλο σήμερα και γενικά να μπεις σε μία παρέα πρέπει να παρουσιάσεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι.Αυτοί που το \"παίζουνε\'\' λίγο και οι κοπέλες θους προσέξουνε πιο πολύ,ενώ οι πιο κλειστοί χαρακτήρες δεν είναι τόσο αρεστοί γενικά.Όχι,βέβαια πάντα.Ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά κριτήρια για το τι ψάχνει από έναν άλλον άνθρωπο,αλλά οι περισσότεροι κοιτάνε πιο πολύ για το τι θα σου πουλήσει ο άλλος παρά τον πραγματικό του χαρακτήρα.

---

αν πουλήσεις κάτι άλλο από αυτό που είσαι σε μία κοπέλα, να είσαι σίγουρος πως ή θα γίνεις ρόμπα ή θα σε καταλάβει σύντομα και θα την χάσεις.οπότε δεν βλέπω το λόγο.
εκτός αν η επιθυμία σου είναι το one night stand.
αλλά εσύ μίλησες για σχέση κι έτσι το να προσποιηθείς ότι είσαι κάποιος άλλος είναι τουλάχιστον άκυρο.

Quote:

---

Originally posted by Asterix
Απλά,τα φάρμακα τα παίρνω για να αισθάνομαι λίγο πιο άνετος.Και πράγματι,πιστεύω ότι η αυτοπεποίθηση καλλιεργείται.Απλά,ένα από τα προβλήματα που έχω είναι αυτό που γράφω με τους παλιούς μου συμμαθητές.Επειδή,δεν βγαίνω όπως γράφω πολύ από το σπίτι και γενικά εντάξει δεν κράτησα επαφές,μου έχει γίνει έμμονη ιδέα ότι εάν τους συναντήσω στον δρόμο θα μου πούνε που χάθηκες εσύ και τέτοια.Και έτσι δεν κυκλοφορώ στην γειτονιά μου,ούτε στο περίπτερο δεν μπορώ να πάω που λέει ο λόγος.Και γενικότερα έχω τάσεις φυγής από την γειτονιά μου.Πώς άλλοι έχουνε αγοραφοβία και κυκλοφορούνε λίγα μέτρα έξω από το σπίτι τους μόνο,εγώ κυκλοφορώ οπουδήποτε αλλού εκτός απο εκεί.Ξέρω ότι δεν είναι η αιτία των προβλημάτων μου αυτό,παλιά αυτό πίστευα,αλλά γενικά στο πώς είμαι στην σχέση μου με τους άλλους.

---

γνωρίζω καλά τι εννοείς, γιατί το έχω νιώσει κι εγώ κατά διαστήματα.
να θέλεις να \"μετακομίσεις\" το σπίτι σου σε μία άγνωστη περιοχή...
ένα - ένα βήμα θα κάνεις.κι όταν μπορείς.ε, δεν νομίζω να σου την έχουν στημένη κι απ΄έξω, ε?
δοκίμασε μια μέρα να βγεις, να πας στο φούρνο και πες ότι συναντάς ένα συμμαθητή σου.δες πως θα σε αντιμετωπίσει και ανάλογα κι εσύ.
Asterix, δεν γράφει κάτι στο κούτελο σου.με ό,τι λόγια θέλεις εσύ θα απαντήσεις.
μην δίνεις τόση σημασία στο τί θα πουν οι άλλοι για σένα.

όταν ξυπνήσεις, μπες να κάνεις ένα ντους, ντύσου όμορφα, κοιτάξου στο καθρέφτη και πες \"τι θεός που είσαι πάλι!\" και έξω από την πόρτα.
( α, μην ξεχάσεις να βάλεις κι άρωμα )

η τελευταία παράγραφος, αν την ακολουθήσεις, βοηθάει στην περίπτωση που θα συναντήσεις κανέναν από αυτούς τους συμμαθητές.