χρειαζομαι την βοηθεια σας

Ειμαι 44 χρονων,παντρεμενη 20χρονια με τον παιδικο μου ερωτα
που ειναι 3 χρονια μεγαλυτερος μου.Ο ανδρας μου ειναι καλος ανθρωπος,με αγαπη στην οικογενεια.Προερχομαστε και οι δυο απο φτωχες οικογενειες,πραγμα που εμενα δεν με ενοχλησε ποτε,οχι ομως και αυτον.Ειναι πολυ φιλοδοξος και εργασιομανης
Αμεσως μετα την γεννηση της κορης μας,μετα ενα χρονο γαμου,εμπλεξε με επιχειρησεις και πετυχε σιγα σιγα αυτο που παντα ηθελε.Να εχει η οικογενεια πολυ καλη οικονομικη ανεση
Για να το πετυχει ομως αυτο,που εμενα ποτε δεν με ενδιεφερε σε αυτον τον βαθμο,απομακρυνθηκαμε σαν ζευγαρι.Ποτε δεν υπηρχε χρονος για μας.Τα πρωτα 5 χρονια του γαμου,στερηθηκα ο,τι μου αρεσε,τα ταξιδια που λατρευω,τα θεατρα,τα παντα.Οι εξοδοι υπηρχαν μονο αν ηταν συνδιασμενες
με την δουλεια του.Προσπαθησα με καθε τροπο να του το εξηγησω,αλλα παντα σκονταφτα στην γιαπικη νοοτροπιατου
Μετα αρχισα να διεκδικω μονη μου αυτα που μου αρεσαν,τον οποιον ελευθερο χρονο ειχα,γιατι παρα την καλη οικονομικη κατασταση,παντα εργαζομουν και εργαζομαι
Δεν ειχε κανενα προβλημα να βγαινω οποτε μπορω,να πηγαινω οπου θελω,να κανω ταξιδια με φιλες.Πολλες φορες βεβαια γινομουν στοχος των ανδρων που με εβλεπαν να κυκλοφορω παντα χωρις τον αντρα μου.Εμενα ποτε δεν με ενδιεφερε να κανω μια αλλη σχεση,παρα το οτι και η σεξουαλικη μας ζωη ειχε αλλαξει προς το χειροτερο ,εξ αιτιας μου,γιατι δεν μπορουσα να λειτουργησω οπως ηθελα,λογω της συναισθηματικης αποστασης που ειχε δημιουργηθει
Μεχρι που εγινε το ατοπημα
Πριν ενα χρονο και κατι ,γνωρισα εναν αντρα πολυ διαφορετικο απο ολους.Αγνο,ευαισθητο,τρυφε� �ο,ειλικρινη.Με εντυπωσιασε η
συστολη του και ο τροπος που με προσεγγισε.Καναμε σχεση
Μια σχεση πολλη δυνατη οχι μονο με ερωτικο παθος ,αλλα με παρα πολυ αγαπη
Ειναι 6 χρονια μικροτερος μου,παντρεμενος απο τα 22 με μια περιστασιακη σχεση,που εμεινε εγκυος.Το μονο προβλημα σε αυτην την απογειωτικη σχεση και για τους δυο μας ηταν οι τρομερες ενοχες του.Πασχει εδω και χρονια απο κλινικη καταθλιψη και κρισεις πανικου και τον παρακολουθει ψυχιατρος.Τον εχω στηριξει πολυ,εχουμε περασει και δυσκολα
Εχουμε δεθει πολυ
Τωρα ,μετα απο 15 μηνες,μου ειπε οτι δεν μπορει να συνεχισει αλλο,γιατι νοιωθει πολλη πιεση και αγχος που τον παει πισω στην υποθεση της υγειας του.Και ακομα οτι δεν αντεχει αλλο να προσποιειται και μαλλον τον εχουν παρει χαμπαρι στο σπιτι του
Ξερω οτι λεει αληθεια.Δεν ξερω αν αντεξει τον χωρισμο,ουτε και εγω αν θα το αντεξω.Για να χωρισει ουτε λογος,ειναι πολυ ενοχικος .
Εχω ομως χασει την γη κατω απο τα ποδια μου.Αν τον πιεσω,μπορει να τον ξαναγυρισω.Αλλα δεν ξερω τι να βαλω σε προταιρεοτητα.Την σχεση μας?την υγεια του?Τον εαυτο μου?
Και αν τελικα χωρισουμε ,πώς να το ξεπερασω ολο αυτο
Η γνωμη και η συμβουλη σας μου ειναι πολυτιμη

Μια ερώτηση θα ήθελα να σου κάνω Κορίνα.Η σχέση σου με τον άνδρα σου πως είναι;όταν λες έχετε απομακρυνθεί εννοείς και πόσο;με τον άνδρα σου έχεις σεξουαλικές επαφές καθόλου; υπάρχει καποια συννενόηση μεταξύ σας; ίσως συναισθήματα έχουν απομείνει απο εκείνον τον έρωτα;παιδιά υπάρχουν;ειλικρινά εαν ήθελες απάντησέ μου

Γιωτα ευχαριστω για την ανταποκριση
Εχω μια κορουλα στα 19.Η σεξουαλικη ζωη με τον ανδρα μου υπαρχει,αλλα πριν δεν ηταν ποιοτικη,τωρα μετα την σχεση που εκανα,ειναι αραιη και εγω δεν καταλαβαινω τιποτα.Δεν προσποιουμαι,αλλα ουτε και το σχολιαζει.Τον αγαπω σαν ανθρωπο,ειμαστε μαζι απο παιδια ,αλλα εχουμε διαφορετικη σταση ζωης,Αυτο και το οτι δεν κανει τιποτα να ερθει πιο κοντα μου ,αλλα νομιζει οτι οταν εχουμε χρηματα και υγεια τα εχουμε ολα,με εχει παγωσει

Εγω θα σου έλεγα να του δώσεις λίγο χρόνο.
Σίγουρα θα βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση και δεν βοηθάς με το να βρίσκεσαι κάπου εκεί και να τον φορτώνεις με έξτρα ενοχές.
Άσε το χρόνο να δείξει αν πραγματικά θέλει να χωρίσετε από πίσεη, ή απλά του πέρασε.

Θεοφανια μου,λαβε υπ οψιν σου και την καταθλιψη
Οταν τον πιανει,τα βλεπει ολα μαυρα,χωρις νοημα και ειναι ικανος να ποναει για τον χωρισμο και να μην κανει τιποτα να αλλαξει τα πραγματα.Ο πονος εχει γινει τροπος ζωης του.Θα βαλει και τον χωρισμο μεσα στον πονο της καταθλιψης.Ενα χρονο τον κρατησα σε καλη κατασταση,τωρα ομως?

Γι αυτό σου λέω, πως υπάρχει και το ενδεχόμενο να του πέρασε. Τόσο καιρό ήταν ερωτευμένος και αυτό σίγουρα βοηθάει την κατάθλιψη. Μπορεί να περίμενε περισσότερα από αυτή τη σχέση και τελικά να μην τα πήρε.
Δεν ήσουν εσύ που τον κράτησες σε καλή κατάσταση, αλλά το συναίσθημα του για σένα.
Γι αυτό πρέπει να του δώσεις πίστωση χρόνου. αν τον πιέσεις θα φύγει τρέχοντας.
Αυτό τουλάχιστον μου βγαίνει από τα λίγα που μας έχεις γράψει γι αυτή τη σχέση.
Πρόσεξα πως πρώτα απολογήθηκες για το γάμο σου και το γεγονός πως έκανες εξωσυζυγική σχέση, και κει προς το τέλος μίλησες τελείως περιληπτικά γι αυτό που σε απασχολεί.
Αν θες γίνε λίγο πιο αναλυτική και μην αγχώνεσαι. Εδώ δεν είναι δικαστήριο, αλλά φόρουμ υποστήριξης.

Το πρόβλημά σου Κορίνα για μένα είναι σταγόνα στον ωκεανό.Εγώ δεν έχω τίποτε απο όλα έχεις εσύ δεν παντρεύτηκα τον παιδικό μου έρωτα δεν ξέρω πως είναι να είναι δυο ανθρωποι ερωτευμένοι η ανάγκη δε για αγάπη, κατανόηση, έρωτα ,τουλάχιστον στο παρελθόν ήταν και σε μένα απαραίτητη.Εγώ είμαι 50 αλλά απο 20 χρόνων παλεύω.Εγώ δεν έκανα τίποτε απο όσα μου άρεσαν και το μόνο που αυτή τη στιγμή θα ήθελα είναι λίγο σεβασμό και μια μικρή αναγνώριση για όσα έκανα.Αν υπήρχε και λιγο τρυφερότητα θα ήμουν ευχαριστημένη.Κορίνα θα ήθελα να σε ρωτήσω άν δεν είχες την οικονομική δυνατότητα θα έκανες εξωσυζυγική σχεση;όπως είπες ο άνρας σου είναι καλός οικογενειαρχης.Εκτός απο τις προσωπικές σας σχέσεις στο σεξ κατά τ΄άλλα ενδιαφερεται για τις ανάγκες σου;π.χ είσαι στενοχωρημένη θα σε ακούσει; δεν αισθάνεσαι καλά με την υγεία σου θα ενδιαφερθεί για αυτό;θα καθισει να μιλήσετε για το παιδί σας εαν κάποιο πρόβλημα προκύψει;θα έχεις συμπαράσταση σε προβλήματα που μπορεί να προκύψουν;θα νιώσεις ασφάλεια δίπλα του;ρωτάω γιατί και εγώ έχω κάνει άπειρες προσπάθειες να τον κάνω να προσπαθήσει να κάνει μια προσπάθεια να διεκδικήσει εμένα τον γάμο μας πολλά.Τα δικά μου προβλήματα είναι σοβαρότερα πολύ απο αυτά που διαβάζω υποφέρω απο κατάθλιψη και πάλι εισπράττω το απόλυτο μηδέν.Εξωσυζυγική σχέση εν έκανα και πάνω σε αυτό θέλω να μου πείς.Είχε περάσει απο το μυαλό σου να κάνεις μια άλλη σχέση να καλύψεις τα κενά που σου άφηνε ο άνρας σου;όταν ξεκίνησε ήταν ευκολο για σένα με μια κόρη 19 ετών και εσυ μια γυναίκα που δεν ήταν και 25 χρόνων να προχωρήσεις;μετά απο αυτό πως αισθανόσουν;ήταν κάτι που σε γέμισε;ένιωσες καθόλου ενοχές όπως ο άνθρωπος με τον οποίο σχετίστηκες;Τώρα τι θα βάλεις σε προταιρεότητα ο καθένας μπορεί να σου πεί κάτι διαφορετικό εγώ δεν είμαι η κατάλληλη γιατί σε προταιρεότητα μπήκαν όλοι και όλα εκτός απο μένα.αι σε μένα η απαντήσεις σου θα μου είναι πολύτιμες.

ok, ο εραστης σου ειναι ενοχικος, με προβληματα,καταθλιψη κλπ ειτε αυτος ειναι ο λογος που απομακρυνεται, ειτε το οτι περασε η περιοδος του παθους, καταλαβαινουμε οτι εχεις βεβαιωθει οτι δεν θα χωριζε απο την γυναικα του.

εσυ απο την αλλη
που απο την αρχη του γαμου σου δεν καλυπτεσαι συναισθηματικα απο την σχεση με τον αντρα σου, που παρα τις προσπαθειες σου δεν καταφερες να δει την οπτικη σου για την σχεση που θα θελες για τους δυο σας και συνεχως απομακρυνεται με αποτελεσμα να μην εχετε καμια σχεδον ουσιαστικη επικοινωνια πλεον, γιατι δεν χωριζεις?????????
εισαι σιγουρη οτι ο εραστης σου ηταν τοσο ξεχωριστος που κατ εξαιρεση ασχοληθηκες μαζι του? μηπως η αληθεια ειναι οτι εχεις ξεπερασει την ερωτικη σχεση με τον αντρα σου και η πραγματικη σου αναγκη ειναι να προχωρησεις παρακατω, αν οχι με τον εραστη σου που δειχνει να υπαναχωρει, με καποιον αλλον,ενδεχομενως και μονη σου για καποιο διαστημα????

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Γι αυτό σου λέω, πως υπάρχει και το ενδεχόμενο να του πέρασε. Τόσο καιρό ήταν ερωτευμένος και αυτό σίγουρα βοηθάει την κατάθλιψη. Μπορεί να περίμενε περισσότερα από αυτή τη σχέση και τελικά να μην τα πήρε.
Δεν ήσουν εσύ που τον κράτησες σε καλή κατάσταση, αλλά το συναίσθημα του για σένα.
Γι αυτό πρέπει να του δώσεις πίστωση χρόνου. αν τον πιέσεις θα φύγει τρέχοντας.
Αυτό τουλάχιστον μου βγαίνει από τα λίγα που μας έχεις γράψει γι αυτή τη σχέση.
Πρόσεξα πως πρώτα απολογήθηκες για το γάμο σου και το γεγονός πως έκανες εξωσυζυγική σχέση, και κει προς το τέλος μίλησες τελείως περιληπτικά γι αυτό που σε απασχολεί.
Αν θες γίνε λίγο πιο αναλυτική και μην αγχώνεσαι. Εδώ δεν είναι δικαστήριο, αλλά φόρουμ υποστήριξης.

---

Συμφωνω με την Θεοφανια!Σου τα λεει πολυ καλα!

Quote:

---

Originally posted by giota
Το πρόβλημά σου Κορίνα για μένα είναι σταγόνα στον ωκεανό.Εγώ δεν έχω τίποτε απο όλα έχεις εσύ δεν παντρεύτηκα τον παιδικό μου έρωτα δεν ξέρω πως είναι να είναι δυο ανθρωποι ερωτευμένοι η ανάγκη δε για αγάπη, κατανόηση, έρωτα ,τουλάχιστον στο παρελθόν ήταν και σε μένα απαραίτητη.Εγώ είμαι 50 αλλά απο 20 χρόνων παλεύω.Εγώ δεν έκανα τίποτε απο όσα μου άρεσαν και το μόνο που αυτή τη στιγμή θα ήθελα είναι λίγο σεβασμό και μια μικρή αναγνώριση για όσα έκανα.Αν υπήρχε και λιγο τρυφερότητα θα ήμουν ευχαριστημένη.Κορίνα θα ήθελα να σε ρωτήσω άν δεν είχες την οικονομική δυνατότητα θα έκανες εξωσυζυγική σχεση;όπως είπες ο άνρας σου είναι καλός οικογενειαρχης.Εκτός απο τις προσωπικές σας σχέσεις στο σεξ κατά τ΄άλλα ενδιαφερεται για τις ανάγκες σου;π.χ είσαι στενοχωρημένη θα σε ακούσει; δεν αισθάνεσαι καλά με την υγεία σου θα ενδιαφερθεί για αυτό;θα καθισει να μιλήσετε για το παιδί σας εαν κάποιο πρόβλημα προκύψει;θα έχεις συμπαράσταση σε προβλήματα που μπορεί να προκύψουν;θα νιώσεις ασφάλεια δίπλα του;ρωτάω γιατί και εγώ έχω κάνει άπειρες προσπάθειες να τον κάνω να προσπαθήσει να κάνει μια προσπάθεια να διεκδικήσει εμένα τον γάμο μας πολλά.Τα δικά μου προβλήματα είναι σοβαρότερα πολύ απο αυτά που διαβάζω υποφέρω απο κατάθλιψη και πάλι εισπράττω το απόλυτο μηδέν.Εξωσυζυγική σχέση εν έκανα και πάνω σε αυτό θέλω να μου πείς.Είχε περάσει απο το μυαλό σου να κάνεις μια άλλη σχέση να καλύψεις τα κενά που σου άφηνε ο άνρας σου;όταν ξεκίνησε ήταν ευκολο για σένα με μια κόρη 19 ετών και εσυ μια γυναίκα που δεν ήταν και 25 χρόνων να προχωρήσεις;μετά απο αυτό πως αισθανόσουν;ήταν κάτι που σε γέμισε;ένιωσες καθόλου ενοχές όπως ο άνθρωπος με τον οποίο σχετίστηκες;Τώρα τι θα βάλεις σε προταιρεότητα ο καθένας μπορεί να σου πεί κάτι διαφορετικό εγώ δεν είμαι η κατάλληλη γιατί σε προταιρεότητα μπήκαν όλοι και όλα εκτός απο μένα.αι σε μένα η απαντήσεις σου θα μου είναι πολύτιμες.

---

Γιώτα καταλαβαινω οτι το προβλημα μου μπροστα στο δικο σου
ειναι ενα ψυχουλο.Ζω μεσα στον κοσμο λογω της δουλειας μου
και βλεπω απιστευτα προβληματα να υπαρχουν.Αλλα επειδη σας παρακολουθω και βλεπω οτι ειστε προθυμοι να βοηθησετε και στα μικρα και στα μεγαλα,ειπα να σας γραψω
Λοιπον,δεν εχει να κανει με την οικονομικη κατασταση.Αν τα χρηματα και τα ωραια σπιτια και αυτοκινητα δεν ειναι αυτα που σε κανουν ευτυχισμενη ,αν αισθανεσαι μιση ,εισαι ευαλωτη στην
παρανομη σχεση .Δεν την επιδιωξα,αν και θα ηταν φυσικο νομιζω,μου εκατσε που λενε
Ναι ο αντρας μου ειναι καλος πατερας και λατρευει την κορη μας.Βεβαια διαφωνουν οι δυο τους συχνα,γιατι και εκει ολα τα προβληματα προσπαθει να τα λυσει λογικα.Αυτη ειναι ευαισθητη
και ρομαντικη σαν εμενα
Οταν μου εκατσε η σχεση,δεν ημουν και υπερηφανη γι αυτο,αλλα σιγουρα δεν ειχα τις ενοχες του αλλου που νομιζω τις υπαγορευει λιγο και η ψυχολογια του.Αυτος δεν εχει χρηματα,περνανε δυσκολα γιατι λογω της καταθλιψης δεν δουλευει παντα.Αλλα ειναι τοσο δοτικος και ευαισθητος και η τοσο ερωτικη ματια του ,με εκανε και τον αγαπησα.Με τοσα προβληματα που εχει,μου κατεθεσε την ψυχη του.και ενας λογος που σας γραφω,ειναι και αυτος.Πως πρεπει να χειριστω εναν χωρισμο με ενα καταθλιπτικο ατομο,οχι με τον οποιονδηποτε υγιη.Μην γινουμε στο τελος δυο οι καταθλιπτικοι

Quote:

---

Originally posted by Remedy
ok, ο εραστης σου ειναι ενοχικος, με προβληματα,καταθλιψη κλπ ειτε αυτος ειναι ο λογος που απομακρυνεται, ειτε το οτι περασε η περιοδος του παθους, καταλαβαινουμε οτι εχεις βεβαιωθει οτι δεν θα χωριζε απο την γυναικα του.

εσυ απο την αλλη
που απο την αρχη του γαμου σου δεν καλυπτεσαι συναισθηματικα απο την σχεση με τον αντρα σου, που παρα τις προσπαθειες σου δεν καταφερες να δει την οπτικη σου για την σχεση που θα θελες για τους δυο σας και συνεχως απομακρυνεται με αποτελεσμα να μην εχετε καμια σχεδον ουσιαστικη επικοινωνια πλεον, γιατι δεν χωριζεις?????????
εισαι σιγουρη οτι ο εραστης σου ηταν τοσο ξεχωριστος που κατ εξαιρεση ασχοληθηκες μαζι του? μηπως η αληθεια ειναι οτι εχεις ξεπερασει την ερωτικη σχεση με τον αντρα σου και η πραγματικη σου αναγκη ειναι να προχωρησεις παρακατω, αν οχι με τον εραστη σου που δειχνει να υπαναχωρει, με καποιον αλλον,ενδεχομενως και μονη σου για καποιο διαστημα????

---

Αυτος δεν χωριζει γιατι δεν τον αφηνουν οι ενοχες και το προβλημα της υγειας.Εγω παλι δεν ειχα σκεφτει ποτε να χωρισω
γιατι ειχα αποδεχτει την διαφορετικοτητα του χαρακτηρα του αντρα μου και αφου λυναμε τα πρακτικα προβληματα της ζωης
και τα κενα μου τα καλυπτα με τις φιλες και την δουλεια μου ,
νομιζα οτι ολα ειναι σχεδον ενταξει.Μεχρι που ηρθε αυτος στην ζωη μου και τα ειδα ολα.Αν ο χωρισμος μας δεν ειναι λογω της καταθλιψης που βιωνει αυτον τον καιρο,αλλα επειδη επαψε να μ αγαπαει,πραγμα που πραγματικα,οχι για παρηγορια,δεν πιστευω,τοτε πρεπει να βοηθηθω παιδια,να σταθω στα ποδια μου.Γιατι τωρα ειμαι κομματια.Και τοτε δεν αποκλειεται και το ενδεχομενο να χωρισω

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Γι αυτό σου λέω, πως υπάρχει και το ενδεχόμενο να του πέρασε. Τόσο καιρό ήταν ερωτευμένος και αυτό σίγουρα βοηθάει την κατάθλιψη. Μπορεί να περίμενε περισσότερα από αυτή τη σχέση και τελικά να μην τα πήρε.
Δεν ήσουν εσύ που τον κράτησες σε καλή κατάσταση, αλλά το συναίσθημα του για σένα.
Γι αυτό πρέπει να του δώσεις πίστωση χρόνου. αν τον πιέσεις θα φύγει τρέχοντας.
Αυτό τουλάχιστον μου βγαίνει από τα λίγα που μας έχεις γράψει γι αυτή τη σχέση.
Πρόσεξα πως πρώτα απολογήθηκες για το γάμο σου και το γεγονός πως έκανες εξωσυζυγική σχέση, και κει προς το τέλος μίλησες τελείως περιληπτικά γι αυτό που σε απασχολεί.
Αν θες γίνε λίγο πιο αναλυτική και μην αγχώνεσαι. Εδώ δεν είναι δικαστήριο, αλλά φόρουμ υποστήριξης.

---

Απανταω ξεχωριστα στον καθενα,ελπιζω να μην σας κουρασω
Ναι Θεοφανια ,θα δωσω χρονο.Δεν εχω και αλλη επιλογη
Ισως φανηκα απολογητικη για τον γαμο μου,αλλα τα εγραψα
οπως μου βγηκαν.Αν νομιζεις οτι χρειαζεται να μιλησω πιο αναλυτικα για την σχεση ,αν κατι δεν καταλαβες,που αν στο πω
θα μπορεις να με βοηθησεις,πες μου το.

Quote:

---

Originally posted by Κορινα
Πως πρεπει να χειριστω εναν χωρισμο με ενα καταθλιπτικο ατομο,οχι με τον οποιονδηποτε υγιη.Μην γινουμε στο τελος δυο οι καταθλιπτικοι

---

Aυτό Κορίνα μου δεν το καταλαβαίνω....
Το πρόβλημά σου δεν είναι ο χωρισμός αλλά μάλλον η επανασύνδεση,έτσι δεν είναι?
Εγώ αυτό που έχω να σου πω είναι πως για α β λόγους ο σύντροφός σου επέλεξε τον χωρισμό,η πίεση δεν ωφελεί είτε είναι κάποιος καταθλιπτικός είτε όχι.
Άσε το χρόνο να κυλήσει για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα.

Α και κάτι άλλο αν νιώθεις καταθλιπτικά αυτή την εποχή δεν έχει να κάνει επειδή χώρισες με κάποιον καταθλιπτικό αλλά απλά επειδή χώρισες με κάποιον που δεν ήθελες να συμβεί.

Προσπάθησε να δεις τι γίνεται μέσα σου,τι γίνεται με τις σχέσεις σου κ τι θες.Όντος είναι ψυχοφθόρο να είσαι παντρεμένη και να μένει ένα κομμάτι σου λειψό.Να νιώθεις πως θες να είσαι τόσο πολύ με κάποιον άνθρωπο κ αυτός να μην είναι ο συζυγός σου.
Αλήθεια που θα οδηγήσει αυτό?ακόμα κ αν αυτός ο άνθρωπος φύγει απ\'τη ζωή σου?πάλι θα χρειάζεται κάποιος άλλος να αναπληρώσει το μεγάλο κενό που αφορά τη γυναίκα Κορίνα.
Γενικώς πιστεύω ότι χρειάζεται να επικεντρωθείς στον εαυτό σου κ στα θέλω σου.
Να δεις πως σκέφτεσαι τη ζωή σου από δω και πέρα.
Να τα δεις,να τα \'ζυγίσεις\' και να αποφασίσεις την πορεία της ζωής σου.

Αν ο φίλος σου,σου ζητούσε να χωρίσεις κ να ζήσετε μαζί θα το έκανες?????

Τελικά θες να χωρίσεις με τον σύζυγο ή όχι???

Αν όχι,τι θες απ\'τον φίλο σου ή τον κάθε φίλο σου στο μέλλον?

διάφορες ερωτήσεις....

arsi,καταλαβαινω οτι σε καθε περιπτωση δεν πρεπει να πιεσω
Αλλα λογω της καταθλιψης του,δεν ειμαι απολυτα σιγουρη για το τι τον εκανε να φυγει.Εχει ομως σημασια για μενα.Αν εφυγε απο ελλειψη αισθηματων ,δεν θελω να εχω καμμια επαφη και θα το παρω πανω μου,παρηγοριες δεν θελω.Αν ομως φταιει η καταθλιψη και το τρομερο του αγχος,πρεπει να το χειριστω αλλιως και για τους δυο μας.Εκει ειναι που θα χρειαστω την βοηθεια σας
καταθλιπτικα νοιωθω οχι βεβαια γιατι χωρισα απο εναν καταθλιπτικο,νοιωθω ετσι γιατι χωρισα απο τον ανθρωπο που αγαπαω
Αν μου ζητουσε να χωρισω για να ειμαστε μαζι,ναι θα το εκανα
το ξερει αυτο
Αν θα χωρισω με τον συζυγο θα το σκεφτω ,αν μπορεσω να σταθω στα ποδια μου και ξαναγινω δυνατη.Τωρα ξερω τι με κανει ευτυχισμενη,δεν εχει νοημα να μεινω στον γαμο και να ψαχνω για αλλον εραστη.Αλλα αυτα ολα που σου λεω μου φαινονται βουνα.Ουτε να δουλεψω δεν μπορω τωρα.Ειμαι χαλια

Κορίνα, συμφωνώ με αυτό που είπε κι η Arsi, ότι είναι ψυχοφθόρο να μένεις σε μια σχέση και να νιώθεις πως κάτι σημαντικό σου λείπει. Όμως μια σταθερή σχέση συγκατοίκησης, ένας γάμος, στηρίζονται και σε κάποιες προϋποθέσεις. Αυτές που προφανώς προσπάθησε να χτίσει ο άντρας σου, με κόστος βέβαια την αποξένωση, γιατί τελικά όσο σημαντικό κι αν είναι να λειτουργεί ομαλά η καθημερινότητα, μια σχέση χρειάζεται κι άλλα πράγματα. Όπως καλή επικοινωνία, καλή ερωτική ζωή, κοινό τρόπο σκέψης, οικειότητα, φροντίδα της σχέσης και του συντρόφου, προσπάθεια για ανανέωση κλπ.

Το αν λοιπόν θα χωρίσεις από τον άντρα σου ή όχι, εξαρτάται από όλα αυτά τα πράγματα. Το ότι γνώρισες-αναγνώρισες-θυμήθηκες ένα κομμάτι που σου έλειπε μέσα από τη σχέση με το φίλο σου είναι κάτι ωραίο, αλλά κι αυτό από μόνο του δεν αρκεί για να στηρίξει μια σχέση. Η σχέση σας αναπτύχθηκε έξω από την καθημερινότητα και τα όσα προβλήματα αυτή κουβαλά. Έτσι ενώ δεν μπορεί να γίνει σύγκριση ανάμεσα στη σχέση με τον άντρα σου και στη σχέση με το φίλο, καθώς είναι δύο ανόμοια πράγματα, είναι μια ευκαιρία να αναρωτηθείς τι θέλεις πλέον από τη ζωή σου και αν έχεις διάθεση να το κυνηγήσεις. Έχεις κάνει έναν κύκλο, εργάζεσαι, μπορείς λοιπόν να αποφασίσεις πώς θα ήθελες να ζεις στο τώρα.

Με το συγκεκριμένο άνθρωπο δεν ξέρεις αν μια σχέση μαζί του θα λειτουργούσε αν έμπαινε μέσα σε ένα πλαίσιο καθημερινότητας, μπορεί και ναι μπορεί και όχι. Γεγονός είναι όμως ότι απομακρύνθηκε και αν δεν υπάρξει κοινή απόφαση, μια σχέση δεν μπορεί να συνεχίζει. Για εμένα το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να αποφασίσεις για τη δική σου ζωή και να τον αφήσεις να αποφασίσει για τη δική του.