δυσθυμία και δύσπνοια, τρόποι αντιμετώπισης
θα ήθελα να ρωτήσω αν κάποιος από τους εδώ διαδικτυακούς ομοιοπαθούντες γνωρίζει πρακτικούς τρόπους αντιμετώπισης μιας κρίσης που περνάω για δεύτερη φορά ύστερα από ένα χρόνο.
τα συμπτώματα είναι τα ακόλουθα
-ταχυκαρδίες, που καταλαβαίνω ότι είναι θέμα άγχους γιατί αν το ξεχάσω υποχωρούν
-και κυριότατα μια αίσθηση πως δεν μπορώ να αναπνεύσω (και αυτό με φοβίζει, γιατί είναι τρομερό συναίσθημα το να μη μπορείς να αναπνεύσεις)
-όλο αυτό πάει και έρχεται, δηλαδή αν ξεχαστώ λίγο φεύγει για μια ώρα ή και ημέρα ακόμη
-παράλληλα έχω δυσθυμία, δηλαδή λειτουργώ με το 20% των δυνάμεων μου
-υπνηλία, θέληση για ύπνο
Για πρώτη φορά το έπαθα πέρσι στις γιορτές
στην αρχή φοβήθηκα
αλλά επειδή γενικά είμαι αγχώδης
κατανόησα την αιτία και το ξεπέρασα
γενικά ο χειμώνας δεν είναι η εποχή μου
και μου παρουσιάστηκε την τελευταία εβδομάδα πάλι και είναι ιδιαίτερα κουραστικό, κυριώς γιατί νιώθω πως μου κόβεται η ανάσα, κι όσο το σκέπτεσαι τόσο σε πνίγει περισσότερο
ξέρει κανείς μήπως κάτι που μπορεί να επιδρά αποσοβητικά;
Γενικά επειδή ξέρω τον εαυτό μου, απλώς κάνω υπομονή μέχρι να το ξεπεράσω κι αυτό
αλλά είναι αρκετά επώδυνο και κουραστικό
ειδικά όταν το λέω σε οικογένεια και φίλους και νομίζουν ότι τους κοροιδεύω
επειδή δείχνω υγιής και δυνατός
δε μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει αίσθηση πνιγμού
υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω πρακτικά?
πχ παρατήρησα ότι με βοηθάει αν μυρίζω κάποιο έντονο άρωμα
δε ξέρω γιατί
και για να ολοκληρώσω θα ήθελα να αναφέρω ότι έχω ψάξει τι είναι αυτό που μου ξαναπροκάλεσε αυτή την πνιγερή κατάθλιψη και εκτός από το ότι με αγχώνει η συννεφιά και ο μουντός χειμωνιάτικος ουρανός
έχω ερωτευθεί μια κοπέλα...
απλώς δεν το γράφω αναλυτικά εδώ επειδή είναι άλλο topic
αλλά σκέφτομαι μήπως ευθύνεται αυτό για την τωρινή μου αναστάτωση
πολύ σύντομα: γνωρίστηκα με την κοπέλα αυτή μέσω φίλων και ταιριάξαμε και βγήκαμε μαζί, την ίδια βραδιά κάναμε σχέση και ενώ εγώ πίστευα ότι έχω βρει τον έρωτα της ζωής μου, όταν ξαναεπικοινώνησα μαζί της μου είπε ότι ξαναέσμιξε με τον παλιό της φίλο και δε μπορεί να με δει, οκ, το δέχτηκα και το ξεπέρασα, μετά όμως από κάμποσο καιρό με ξαναπαίρνει τηλέφωνο και μου κλαίγεται και θέλει να κάνουμε σχέση, εγώ σαν τρελός την ήθελα κι έτσι δε σκέπτηκα τίποτα και κοιμηθήκαμε πάλι μαζί, για δυο βραδιές αυτό, μετά μου στέλνει μύνημα ότι λυπάται πολύ, αλλά τα ξαναβρήκε με το φίλο της και συγγνώμη που μου προκάλεσε αναστάτωση, αλλά πια την είχα ερωτευθεί και την ήθελα μόνο δική μου...
ε, και από τότε, συμπτωματικά ή όχι, άρχισαν αυτές οι αναπνευστικές κρίσεις
που δεν είναι κρίσεις γιατί έτσι είμαι όλη τη μέρα και είμαι απελπισμένος
Έχετε να μου προτείνετε κάποια λύση;
και στην κατάθλιψη και στο ερωτικό, αν έχετε κάποια παρόμοια εμπειρία και θέλετε να το συζητήσετε
ευχαριστώ