Ρατσισμός-Εγκλήματα Μίσους

Η κοινωνια αλλάζει με ραγδαιους ρυθμούςκαι πολλές νέες έννοιες αποκτουν ξαφνικά σημαντική σημασία. Μια απο αυτές τις νέες έννοιες είναι ο ρατσισμός. Για πολλούς από εμας είναι κάτι τελείως άγνωστο και ξένο. Πολλοί επισης είναι σιγουρι ότι δεν είναι ρατσιστές χωρις να έχουν μπει ποτέ σε δοκιμασια να συνυυπάρξουν με ανθρωπους απο άλλες ράτσες και άλλες φυλές.
Ο ρατσισμός ειναι ένα κοινωνικο φαινπομενο το οποιο μπορει να πάρει τεράστιες διαστάσεις, όπως συμβαινει με όλα τα κοινωνικά φαινόμενα, εαν δεν το αντιληφθουμε έγκαιρα και να το προλάβουμε. Ο καλύτερος τροπος για τη διαιώνιση προβληματον είναι η άγνοια της υπαρξής τους. Ειδικά όταν αυτη βασίζεται σε μια αυταρέσκεια της οποίας κοινη ιδές είναι: "Εμεις δεν εχουμε τετοιου είδους προβλήματα". Κάπως ετσι, πίσω απο αυταρεσκεις επισημάνσεις, διαιωνίζεται και θα διογκώνεται ο ρατσισμός στη χώρα!
Ρατσιμός ειναι να θεωρουμε κάποια αλλη ομάδα ανθρώπως ώς κατώτερη ή ακόμη και άξια περιφρονησης, λογω της φυλετικής ή εθνικης τους καταγωγής.
Αιτια του ρατσισμου είναι συνηθως ένα μίγμα υπεροψιας και φοβου. Δηλαδη, από τη μια πλευρά αισθανόμαστε ότι η δικη μας φυλή ειναι ανώτερη-πιο καλλιεργημένη, πιο έξυπνη, πιο πολιτισμένη κ.τ.λ- ενω από της άλλη αισθανόμαστε ότ η άλλη φυη κάποιο τρόπο μας απειλεί: Ειτε στρατιωτικά, είτε πολιτιστικά, είτε ακομη και στο επιπεδο εξευρεσης εργασίας. Το αποτελεσμα, μέσα μας, ειναι να βλέπουμε μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπως με εχθρότητα και προκατάληψη!
Ο ρατσισμος ενέχει παντοτε το στοιχείο της διαστρεβλωμένης όρασης. Στους μεν εαυτους μας, βλεπουμε μόνο καλα, μονο αρετές, μόνο μεγαλειο. Αν κατα σύμπτωση προσέξουμε κάποιο ελάττωμα, ευκολα το δικαιολογουμε. Στη δε αντιπαλη φυλη βλέπουμε μονο πάθη, μόνο πονηρια, μονο μικρότητα. Αν κατά συμπτωση προσέξουμε καποια καλοσυνη, εύκολα την ανάγουμε στην υστεροβουλια.
Ο κάθε λαός, κατά περιόδους, βρίσκει τα δικά του προσχήματα όταν στραφεί προς το ρατσισμό. Η ναζιστικη Γερμανία ειχε προφασιστει τη γενετική καθαρότητα. Η Αγγλια της αποικιοκρατίας προφασίστηκε την πολιτιστιή ανωτερότητα. Εμείς εδώ στην Κυπρο και Ελλάδα, όταν έχουμε κρούσματα ρατσισμου, συνήθως αναζητούμε προσχημα στην εθνική μας καταγωγή, στην ελληνικότητα μας και στην ενδοξη ιστορία μας!
Ειναι βέβαια αληθεια ότι οι αρχαίοι προγονοι μας συνεισεφεραν πολλά στον παναθρώπινο πολιτισμό, ίσως και περισσότερα απο οποινδήποτε άλλο λαό της εποχής εκείνης. Το έκαναν όμς αυτό καλλιεργώντας τη δημοκρατια και το σεβασμό προς τον κάθε ανθρωπο, προς το ανθρώπινο προσωπο αυτο καθ΄εαυτό.Αν τώρα εμεις- εν ονόματι των αρχαίων- περιφρονουμε κάποιους εκ των συνανθρώπων μας, τότε το μονο που κάνουμε ειναι να φανερώνουμε ότι δεν ειμαστε γνησια παιδια τους και φυσικά δεν έχουμε μεγαλώσει με αυτές τις αρχές και ιδέες.
Αυτό που δεν πρέπει να ξεχάσουμε είναι ότι ο΄κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από της παιδεία που έλαβε και απο τον πολιτισμό στον οποίο ανατραφηκε, έχει μέσα του την ίδια φλόγα της ανθρωπινης φύσης που εχουμε κι εμείς: Έχει δηλαδή την ικανότητα να αγάπα, να δημιουργεί, να ζει σε κοινωνια, να σκέπτεται, να χαίρεται, να θαυμάζει. Ίσως σε κάποια εξωτερικά ιδιώματα ή σε κάποιες συνηθειες να διαφέρει απο εμάς, αλλά αυτο θα επρεπε να ξυπνούσε το ενδιαφέρον μας μάλλον-πως να γνωριστούμε καλυτερα- παρα το φόβο, την κατάκριση, την περιφρόνηση.
Η καλυτερη ισορροπια όταν είμαστε αντιμέτωποι με ανθρωπους απο άλλες φυλές ειναι να διατηρουμε υγιη σταση φιλοξενιας, οπου αποδεχομαστε τον άλλο γι΄αυτό που ειναι, ενω ταυτοχρονα σεβόμαστε και τον εαυτο μας γι΄αυτο που έχει. Αν προσέξουμε στον αλλο άνθρωπο, στην αλλη φυλή, κάποια ελαττώματα, ας θυμηθουμε οτι έχουμε και εμείς, αν όχι τα ιδια, τουλάχιστον αλλά εξ΄ισου σοβαρά ελαττώματα. Αν αντιληφθούμε καποια προτερηματα,ας μην αφησουμε τον εαυτό μας να τα διαστρεβλώσει με σκέψεις τυ τυπου "Μπορεί αυτοί να ειναι ευγενικοί αλλά ειναι κατα βαθος ψυχροί, ενώ εμείς που ολοι μέρα βριζόμαστε κατα βαθος εχουμε καλή καρδια".
Ο ρατσιμος, οπως όλα τα κοινωνικα φαινόμενα, αρχιζει να εμφανίζεται στους λίγους, Δεν πρόκειται ξαφνικά ενας λαος να γίνει ξαφνικά ρατσιστής απο τη μια μέρα στην άλλη. Η μειονοτητα θα είναι αυτή που θα χαράξει το δρόμο.
Και εαν κάποιος απο εμάς αναρρωτιέται εάν είναι ρατσιστής ας κάνει το ακόλουθο τέστ: ακουτε στις ειδήσεις ότι έγινε ένα εγκλημα εις βάρος δύο αλλοδαπώ. Δυο άνθρωποι εχασαν τη ζωή τους 'αδικα απο το ΄χερι συνανθρώπων τους, Νιώθετε την ίδια αναστάτωση με αυτή που θα νιώθατε εαν τα θυματα θα ηταν συμπατριώτες σας?
Η υγεια μιας κοινωνίας δεν κρινεται απο ενα εγκλημα που μπορεί να έχει ή να μην έχει ρατσιστικά κίνητρα. Δεν κρίνεται ακόμη κι αν αποδειχθεί οτι έγινε κάποιο ρατσιστικό έγκλημα. Σε όλες τις κοινωνιες του κόσμου, κάποιοι ανεγκέφαλοι θέλουν να εκαφανισουν τους διαφορετικούς. Η υγεία μιας κοινωνίας κρίνεται από τη στάση τηε μετά το έγκλημα.Μια κοινωνία δεν κρίνεται από ένα έγκλημα. Κρίνεται την επομενη μέρα, απο τη θλιψη η την αδιαφορία τηε για την ανθρώπινη ζωή που χάθηκε.

Εγκλήματα μίσους
Όπως αναφερθηκε πανω, ο ρατσισμός είναι ενα κοινωνικό φαινόμενο. Δυστηχως όμως δεν μένει στο απλά να μισουμε ή να αποφευγουμε τους ανθρώπους που είναι διαφορετικοι απο εμας. Σε ενα χειρότερο στάδιο είναι οι πράξεις που γινονται οι οποιες εκβάζουν απο το ρατσισμό. Και αυτές οι πράξεις είναι τα εγκληματα του μισους. Τα εγκληματα μίσους δεν γίνονται μονο εις βάρος ατομων από διαφορετική φυλή η ράτσα. Μπορει επίσης να διαπραχθουν εις βάρος μεμονομένων ομάδων όπως: θρησκεια, φυλο, σεξουαλική προτίμηση, εθνικότητα.
Ολων των ειδων οι εγκληματικες πραξεις εις βαρος ατόμων κρυβουν προσωπικές ανασφάλειες. Όλοι στη ζωή κάποτε θα νιώσουμε ανασφαλειες. Αλλά οσο μεγαλύτερη ειναι η ανασφάλεια μας τόσο μεγαλύτερο θα είναι το μίσος. Δεν ειναι ολα τα ανασφαλη άτομα αγκληματίες αλλά σιγουρα όλοι όσοι πραττουν εγκλήματα μίσους εχουν μεγάλες ανασφάλειες. Πολλά άτομα με τέτοιες ανασφάλειες νιώθουν ένα ειδος αυτοπεποιθησης και ότι αξιζουν ώς ατομα εαν συμπεριφερθούν άσχημα η εφκληματίσουν εις βάρος άλλων θεωρούν κατώτερους τους.
Ο ρατσισμός και τα εγκληματα μίσους ειναι ενα ανησυχιτικό φαινομενο και σε καμια περιπτωση δεν εγυουνται καθαροτητα έθνους η μη αλλαγη ιδεών. Απλα να θυμόμαστε οτι ο πραγματικος μεγάλος λαός ειναι αυτός που ξέρει να μαθαίνει απο τα προτερηματα των άλλων ενω ταυτοχρονα διατηρεί αλώβητη τη δικη του ταυτότητα!
Ευχαριστώ πολύ!