Κι εκεί που λες 'επιτέλους κάτι όμορφο' τρως την ήττα...
Άντε να τελειώνει αυτο το 2009, δεν το αντέχω άλλο.
Μέσα σ' όλα (θανάτους στην οικογένεια, αρρώστιες, καρκίνοι, και διάφορα άλλα) το 2009 ειναι και η χρονιά της απόρριψης και της απογοήτευσης...
Μετά απο ενα συνεχόμενο μπαράζ πισώπλατων μαχαιρωμάτων και απογοητεύσεων απο κοπέλες που ουσιαστικά με χρησιμοποίησαν για να τους ανεβάσω την αυτοπεποίθηση και μετά με παράτησαν, έγινε κάτι τωρα τις τελευταίες βδομάδες που μου έδωσε ελπίδα αλλα παράλληλα με στενοχώρησε πολύ.
Για να μην πολυλογώ, έχει γινει το τελευταίο καιρό ενα ομορφο σκηνικό με μια κοπέλα μικρότερή μου μεν αλλα αρκετά έμπειρη δε και ενώ υπάρχει χημεία εμφανής και το νιώθω οτι την θέλω (και το δείχνω) οταν πλησιάζει η στιγμή της σεξουαλικής επαφής... 'πέφτει η αυλαία' και θέλω ν ανοίξει η γη να με καταπιεί.
Ποτέ δεν ειχα πρόβλημα οσον αφορά τη στύση μου, παίρνω Ladose εδώ και αρκετά χρόνια και η μονη σεξουαλική παρενέργεια που ειχα παρατηρήσει ηταν αρχικά οτι καθυστερούσα αρκετά να τελειώσω (κατι οχι απαραίτητα κακό φυσικά).
Γενικά ποτέ δεν ειχα ακούσει κάποιο παράπονο απο άλλες κοπέλες οσον αφορά αυτό το τομέα, το αντίθετο μάλιστα...
Και το χειρότερο ειναι οτι μετά απο αυτή την ηττα εχω ενα τρομερό άγχος κάθε φορά που βρισκόμαστε με την κοπέλα, νιωθω σαν να ετοιμάζομαι να περάσω εξετάσεις... Το ξέρω οτι αυτο βέβαια ειναι ενας φαύλος κύκλος, αλλα ανέκαθεν ήμουν υπερβολικά αγχωτικός...
Τι μπορώ να κάνω; Πιστεύω οτι ειναι καθαρά ψυχολογικό το πρόβλημα μιας και στα προκαταρκτικά όλα δουλεύουν κανονικά, οταν ομως έρχεται η ώρα της διύσδεισης τοτε προκύπτει το πρόβλημα...
Οπως καταλαβαίνετε η κοπέλα έχει φρικάρει μιας και δεν της έχει ξανατύχει κάτι παρόμοιο και πιστεύει οτι φταίει αυτή, οτι δεν την θέλω αρκετά...
Τι μπορώ να κάνω; Έχετε κάποια συμβουλή;
