Μήπως το άγχος και ο πανικός καθησυχάζουν...
Έχω γράψει και σε άλλο ποστ ότι είμαι 32 ετών και αντιμετωπίζω έξι χρόνια τώρα προβλήματα άγχους και πανικού. Από τον Σεπτέμβριο άλλαξα τόπο διαμονής αλλά και τρόπο ζωής (πιο χαλαρωτικό μιας και μεταφέρθηκα σε επαρχία). Πριν από τα Χριστούγεννα εμφάνισα πόνους στο στήθος και μουδιάσματα στο αριστερό χέρι και στην αριστερή πλευρά του προσώπου.
Και αρχίζουν οι πρώτοι προβληματισμοί....
Αρχίζω να σκέφτομαι ότι έχω "ξαναπέσει" στην νοσοφοβία και καλό θα είναι να αδιαφορήσω και να το προσπεράσω. Αν όμως συμβαίνει κάτι σοβαρό στην πραγματικότητα .......
Αφού άντεξα κάμποσες ημέρες πήγα για εξετάσεις, είχα υψηλά επίπεδα χοληστερίνης και άρχισα να σκέφτομαι την πιθανότητα του εμφράγματος. Μέχρι να πάω για πλήρης εξέταση πέθανα από το άγχος μου.
Παρόλο που έκανα όλες τις καρδιολογικές εξετάσεις το μούδιασμα συνεχίζει να υπάρχει σε πρόσωπο και άκρα, ήρθε και μια ξαφνική ζάλη και μια τάση για λιποθυμία και έδεσε το γλυκό. Μπαίνω στο Internet (για άλλη μια φορά) και ψάχνω για να δω σε ποιά αρρώστια ανήκουν τα συγκεκριμένα συμπτώματα. Τα εντοπίζω και στην διαταραχή πανικού αλλά και στα εγκεφαλικά και στην σκλήρυνση και παθαίνω σοκ. Το σκέφτομαι και λέω "μπα από το άγχος είναι, από τον πανικό, μην τρέχεις στα νοσοκομεία..." αλλά από την άλλη υπάρχουν στιγμές που τρελαίνομαι και λέω "μπας και με καθησυχάζει η εκδοχή του άγχους και του πανικού και βρεθώ προ εκπλήξεων....".
Δεν ξέρω έχω μπερδευτεί....
