Quote:
Originally posted by giwta2
Από την μια πλευρά καταλαβαίνω πως χρειάζεσαι να αλλάξεις λίγο παραστάσεις και να τα γυρίσεις να τα βρεις όλα ετοιμα.Σίγουρα αγαπάς τα παιδιά σου.Η σχέση σου με τον άνδρα σου είναι καλή ή δεν σε καλύπτει και γιάυτό αισθάνεσαι αυτή την εσωτερική μοναξιά;Διαβάζοντας αυτά που γράφεις εγώ θα πετούσα απο ευτυχία όμως κάτι σου λείπει.Αν είχες κάποιο πρόβλημα να σε απασχολεί σοβαρό ίσως να μην σου έλειπε αυτή η αλλαγή της καθημερινότητας.Απο αυτά που γράφεις δεν είχα τίποτε.Μικρά παιδιά με προβλήματα,μόνη χωρίς τον άνδρα μου με οικονομικά προβλήματα για κάποια χρόνια που το παιδί μου είχε ανάγκη απο γιατρούς και με απασχολούσε πως θα μπορέσω να τα βγάλω πέρα.Χωρίς αδέλφια να αντιμετωπίζω σοβαρά οικογενειακά προβλήματα απο την οικογένεια του άνδρα μου και αυτος να ταξιδεύει.Πως να ξεχάσω όταν γέννησα μόνη και τα χρήματα ίσα και εφταναν με δυσκολία για το μαιευτήριο.Πως να ξεχάσω ότι φεύγοντας απο το μαιευτήριο σκεφτόμουν ότι δεν είχα τίποτε για το μωρό ούτε πάνες, ούτε μπιμπερό,ούτε άνθρωπο να με πάρει απο την κλινική και τα ταξί να έχουν απεργία.Το τι επακολούθησε ενας Θεός το ξέρει και εγώ που τα πέρασα.Ακόμη αγωνίζομαι και έχουν περάσει 29 χρόνια εγκλωβισμενη σ\'ένα γάμο παρωδία.Σε κουράζουν τα ρούχα;μα έχεις οικονομική άνεση μπορείς να φέρνεις 2 φορές την εβδομάδα μια γυναίκα.Μπορείς να πας σένα παιδότοπο και να μιλήσεις με μια φίλη σουΥπάρχουν λύσεις Λόλα μπορείς να ξεφύγεις λίγο απο την καθημερινότητα.Εγώ το πιστεύω ότι ζορίζεσαι άσχετα με όσα καλά εχεις.Νομίζω ότι με λίγο ψυχραιμία θα μπορέσεις να κάνεις κάτι που σε ευχαριστεί κάποια λύση θα υπάρχει.Ισως μια γυναίκα να μπορεί να κρατήσει τα παιδιά 2 φορές την εβδομάδα να μπορείς να αλλάζεις τις εικόνες σου.Νομίζω ότι κάτι άλλο είναι αυτό που σου δημιουργεί αυτόν τον πόνο και οχι ο σωρός με τα ρούχα.