Printable View
Ένα παιδί που έπαιξε με την άμμο
Έφτιαξε κάστρο από χρυσόσκονη
Φυσούσε να του δώσει πνοή
Το κύμα δεν του στερούσε τη χαρά
Ώσπου το παιδί άρχισε να φεύγει από την παραλία
Έπρεπε να πάρει μια απόφαση
Να αφήσει το κάστρο και να βγει στη στεριά
Η παραλία όμως παρακάλεσε τον ουρανό
Όταν το παιδί ξανάρθει
Να ξαναβρεί το κάστρο όπως το έφτιαξε
Και να γίνει ένα με αυτό
Δικό σου vince;
vince,χαιρομαι καθε φορα να σε διαβαζω...!
.
Πολύ μου άρεσε vince:)Quote:
Originally posted by vince
Έπρεπε να πάρει μια απόφαση
Να αφήσει το κάστρο και να βγει στη στεριά
Η παραλία όμως παρακάλεσε τον ουρανό
Όταν το παιδί ξανάρθει
Να ξαναβρεί το κάστρο όπως το έφτιαξε
Και να γίνει ένα με αυτό
Κόλησα ιδιαίτερα σ\'αυτές τις γραμμές κ ειδικά <<Όταν το παιδί ξανάρθει>> κ το ερμήνευσα....το κάστρο...τα όνειρά μας είναι πάντα εκεί κ μας περιμένουν αρκεί να γυρίσουμε με ένα παιδικό κομμάτι μας πίσω,με το \'παιδικό\' βλέμα το κάστρο είναι πάντα εκεί χωρίς αλλοίωση απ\'τα κύματα κ τα δεινά του χρόνου....
Το καρότο της δημιουργίας
Καλά το ότι υπάρχουν άπειρες επιλογές για το κενό της φράσης \'\'το_____της δημιουργίας\'\' είναι το μόνο σίγουρο.
Εδώ θα γίνει... τι θα γίνει?
vince,λίγη προσοχή όπως σου είχε πει κι ο Petran.;)
Δεν μπορώ να ακολουθήσω τα ερωτήματά σου.Πώς είσαι σήμερα;
Καλύτερα, απλά θα σας παρακαλούσα να μην κυκλοφορείτε ξεκούμπωτες ;p
vince είσαι σίγουρος ότι πρέπει να κόψεις τα φάρμακα τόσο? Μπορεί να μην αισθάνεσαι όπως στο πρώτο επεισόδιο αλλά νομίζω ότι η σκέψη σου χάνεται λιγάκι φίλε. Απλά σου λεώ. :):)