ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΦΟΒΟΣ

Μετά απο μια τραυματική εμπειρία που είχα (με έντονο πολύ stress) εχω το εξής πρόβλημα.Συχνές κρίσης πανικού, ότι είμαι στα πρόθυρα τις τρέλλας!!!!εχω ακουστικές ψεδευθήσεισ ελάχιστον δευτερολέπτων, όχι έντονες ίσα ισα που ακούγονται, καθώς και μερικές φορές τους φυσιολογικούς ήχους (ενώ αντιλαβόνομαι τι ήχος είναι μετά ενώ είμαι αγχωμένος τους παρερμηνεύω,όταν ασχολούμε με κάτι που μου αρέσει εξαφανίζονται ή μειώνονται,), έχω φτάσει σε σημείο να αναρωτιέμε κάτι που ακόου εαν είναι ψεδεύθηση ή όχι, Είναι κάτι σοβαρό!!!!!γιατρεύετε;;;;;;;μήπ ως είμαι κοντά στην σχιζοφρένεια;; ti na kanw:;;

και μονο που εχεις καταλαβει τι γινεται μην φοβασαι τιποτα.απλα πηγαινε δες ενα ειδικο και αν ριξεις μια ματια μεσα στο φορουμ θα διαπιστωσεις οτι εισαι πολυ απλη περιπτωση.....

καλες γιορτες

Και οι ακουστικές ψεδευθήσεισ τι είναι:μερικές φορές νομίζω ότι κτυπάει το κιν μου ενώ δεν χτυπάει!!!μια φορά μόνο τον ήχο του μιξερ μέσα σε δευτερόλεπτα το πέρασα σαν φωνή.Δεν είναι παράλογο αυτό;;;;;;;;πως θα φύγουν οι ψεδευθήσεις:;;;;;;;καθέ μέρα το σκέφτομαι και με ποανουν κρίσης,

kalew giortes!!!!!

Kimkara μην φοβάσαι δεν θα πάθεις σχζοφρένεια η κάτι τέτοιο, αν πάθαινες σχιζοφρένεια απλά δεν θα το καταλάβαινες και ούτε θα δεχόσουν ότι έχεις κάτι. Δηλαδή δεν θα φοβόσουν ότι έχεις παραισθήσεις, απλά θα είχες συνεχείς έντονες παραισθήσεις και ψευδαισθήσεις και θα τις πίστευες εντελώς φυσιολογικά, σαν να είναι πραγματικότητα.


Τώρα εσύ απλά έχεις στρεσαριστεί πολύ και προσέχεις και το παραμικρό κιχ αφού ο εγκέφαλος σου θεωρεί και το παραμικρό ερέθισμα σαν απειλητικό και φυσικά το \"παρερμηνεύει\" σύμφωνα με τους φόβους του. Είναι σαν να απειλήσαι από κάτι κριμένο και εσύ έχεις \"τα μάτια σου 14\" για να μην τυχόν και εμφανιστεί μπροστά σου, μόνο που στην δικιά σου περίπτωση εχθρός σου είναι ο ίδιος σου ο φόβος. Είσαι εντελώς κλασική περίπτωση και δεν πρέπει να φοβάσαι τίποτα. Αν ήταν κάτι ποιο σοβαρό δεν θα το καταλάβαινες ούτε και εσύ ο ίδιος. Κανείς δεν έπαθε σχιζοφρένεια από τον φόβο του (ούτε καρδιακό, ούτε τίποτα άλλο) και μόνο, πρέπει να υπάρχουν και άλλα πράγματα (π.χ γενετική προδιάθεση κλπ.).



Αλήθεια τι συνέβει όμως και ταράχτηκες τόσο? Αν θες πες. :)

Είχα κάποιες ιδιεοληψίες πριν 3 μήνες τις οποιες προσπαθούσα έντονα να αποβάλω, πολύ έντονα!!!!ενω νύσταζα υπερβολικά και αισθανόμουν πολύ κουρασμένος ακουσα μια φωνή (εσωτερική ) για 5 περίπτου δευτ, να με προστάζει να το κάνω αυτό που έδινα μάχη να μην σκεφτομαι, αμέσως μετά κοιμήθηκα, και βεβαια δεν το έκανα!!από τότε φοβάμαι μην μου ξανασυβεί(συνέχεια το θυμάμαι) δεν έχει ξαναγίνει ποτέ εχω χάσει και τον πατέρα μου!!!!

Quote:

---

Originally posted by kimkara
Είχα κάποιες ιδιεοληψίες πριν 3 μήνες τις οποιες προσπαθούσα έντονα να αποβάλω, πολύ έντονα!!!!ενω νύσταζα υπερβολικά και αισθανόμουν πολύ κουρασμένος ακουσα μια φωνή (εσωτερική ) για 5 περίπτου δευτ, να με προστάζει να το κάνω αυτό που έδινα μάχη να μην σκεφτομαι, αμέσως μετά κοιμήθηκα, και βεβαια δεν το έκανα!!από τότε φοβάμαι μην μου ξανασυβεί(συνέχεια το θυμάμαι) δεν έχει ξαναγίνει ποτέ εχω χάσει και τον πατέρα μου!!!!

---

Μάλλον αυτό που άκουσες να ήταν μια \"υπναγωγική παραίσθηση\", είναι παραισθήσεις εντελώς φυσιολογικές (όλοι έχουν) που εμφανίζονται κάποιες φορές όταν είμαστε μεταξύ ύπνου και ξύπνιου. Για το ότι έχεις χάσει τον πατέρα σου δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτό για σένα kimkara, μπορεί να μην σε επηρεάζει πλεον αυτό ανεξάρτητα πόσο πόνεσες όταν χάθηκε (αλλά μπορεί και ναι). Ούτε και σχετίζεται απαραίτητα με τις ιδεοληψίες που μπορεί να είχες.

Πιστεύω ότι είσαι μια κλασική περίπτωση αγχωτικού ατόμου και τίποτα άλλο. Όμως, αν και αυτό μπορεί να ακούγεται σαν ασήμαντο μπορεί να γίνει ενοχλητικό (δεν λέει να έχεις άγχος!), καλό είναι να πας να μιλήσεις σε έναν ψυχολόγο, για να σου φύγει και το βάρος από όλα αυτά. Τι λες?


Τι ιδεοληψίες είχες αν επιτρέπεται? Τις έχεις ακόμα?

Ευχαριστώ πολύ,Δάφορες, τις έπαθα μετα την φωνή ότι μπορεί να κάνω κάτι κακό στους δικούς μου,τώρα ποια όχι, μόνο ανασφάλεια έχω, ξέρω ότι είναι ψυχολογικό αλλά θέλω και προσπαθώ να τις περάσω μόνος μου!!!με την δυνάμη του εατού μου, όσο δύσκολο και εαν είναι για να μην βάλω σε ανυσηχία την οικογενειά μου!!οταν στρεσαρίζομαι πολυ τις παθαίνω...αγχώθηκα ποιο πολύ με τις ακουστικές ψεδευθήσεις!και νιώθω ένοχος που λύγισα!μπορώ να το ξεπεράσω μόνος μου;(φάρμακα δεν θέλω να πάρω)Ευχαριστώ και πάλι

Quote:

---

Originally posted by kimkara
Ευχαριστώ πολύ,Δάφορες, τις έπαθα μετα την φωνή ότι μπορεί να κάνω κάτι κακό στους δικούς μου,τώρα ποια όχι, μόνο ανασφάλεια έχω, ξέρω ότι είναι ψυχολογικό αλλά θέλω και προσπαθώ να τις περάσω μόνος μου!!!με την δυνάμη του εατού μου, όσο δύσκολο και εαν είναι για να μην βάλω σε ανυσηχία την οικογενειά μου!!οταν στρεσαρίζομαι πολυ τις παθαίνω...αγχώθηκα ποιο πολύ με τις ακουστικές ψεδευθήσεις!και νιώθω ένοχος που λύγισα!μπορώ να το ξεπεράσω μόνος μου;(φάρμακα δεν θέλω να πάρω)Ευχαριστώ και πάλι

---

Γιατί νοιώθεις ένοχος που λύγισες? Όλοι λυγίζουν καμιά φορά δεν μπορούμε να είμαστε όλη την ώρα γίγαντες.


Υπάρχει και η πιθανότητα να ξεπερασούν μόνες τους οι ιδεοληψίες, αλλά καμιά φορά η προσπάθεια άθελά σου μπορεί να τις χειροτερεύσει. Υπάρχει η άποψη ότι όταν προσπαθείς να καταπιέσεις κάτι τόσο αυτό μπορεί να αναδυθεί στο προσκήνιο. Κλειδί στην όλη υπόθεση είναι να προσπαθήσεις να αποσπάς την προσοχή σου με τελείως διαφορετικά πράγματα, με δραστηριότητες που μπορούν να σε γεμίζουν η με κάποια παραγωγική εργασία.


Σε περίπτωση που σου φαίνονται πολύ \"δυνατές\" υπάρχουν ένας ψυχοθεραπευτικός τρόπος να τις αντιμετωπίσεις αλλά αυτό θέλει την καθοδήγηση ψυχολόγου. Μην σου φαίνεται αδυναμία να ζητήσεις την βοήθεια ενώς ειδικού.

Γενικά για αντιμετωπίσει κανείς επαρκώς μια τέτοια κατάσταση ίσως και να θέλει να κάνει αλλαγές στην ζωή του. Δεν ξέρω σε τι κατάσταση είσαι, πιθανών να είσαι και μικρός, αλλά προσπάθησε να κάνεις πράγματα που να σε γεμίζουν. Αν δεις ότι επιμένουν εμείς εδώ είμαστε, ποσταρε και αν χρειαστεί θα τα ξαναπούμε εκτενέστερα.


Πάντως επιμένω ότι θα ήταν καλό να πας σε ένα ψυχολόγο. Ο ψυχολόγος δεν θα σου γράψει φάρμακα (ο ψυχίατρος γράφει), κουβέντα θα κάνετε για να νοιώσεις καλύτερα. Δεν υπάρχει τίποτα το κακό σε αυτό ούτε δείχνει κάποια αδυναμία. Μερικές φορές ένας απ έξω μπορεί να δει πράγματα που δεν μπορείς να δεις εσύ και να σε βοηθήσει σημαντικά. Απλά η συμβουλή μου. Σε κάθε περίπτωση εμείς εδώ είμαστε :)