Επιθετική συμπεριφορά

Ο λόγος που αποφάσισα να γράψω εδώ είναι η βίαιη και επιθετική συμπεριφορά που έχω εδώ και μισό χρόνο προς τους γονείς μου και κάποιες φορές και στον ίδιο μου τον εαυτό.
Είμαι 23 χρονών και έχω περάσει δύσκολες καταστάσεις στη ζωή μου απο τα παιδικά μου χρόνια μέχρι σήμερα.
Η μητέρα μου πάσχει απο διπολική διαταραχή και επειδή δεν θέλω να επεκταθώ και να κουράσω με λεπτομέρειες ,έχω βιώσει πολλά περιστατικά που με σημάδεψαν,ψυχιατρεία,αρπαγ ές απο μπαμπά μου ή τη μαμά μου,καβγάδες σε δημόσιους χώρους κτλ.
Για πολλά χρόνια έκανα υπομονή ώσπου η ψυχή μου έγινε ενα ηφαίστειο που ήθελε να εκραγεί.Τα κύρια συναισθήματα που είχα και έχω μέσα μου ειναι φόβος,μοναξιά,ντροπή και οργή για όσα έχω περάσει και εχουν διαμορφώσει το χαρακτήρα μου.Δεν είμαι αυτή που ήμουν ούτε αυτή που θέλω να είμαι.ελεγα θα είσαι δυνατή και μια μέρα όλα θα φτιάξουν.
Απο τις μέχρι τώρα εμπειρίες μου σε ολους τους τομείς έχω απογοητευθεί και εχω φθάσει σε ενα αδιέξοδο πια.
Μιλάω άσχημα στους γονείς μου,βρίζω και τους 3 τελευταίους μήνες τους χτυπάω.Με πιάνει κρίση κυριολεκτικά.Πιστεύω οτι δεν είμαι πλέον ψυχικά υγιής άνθρωπος αλλά χρειάζομαι βοήθεια και δεν έχω θάρρος να το κάνω.
Οταν επιτίθεμαι στους γονείς μου στριφογυρνάνε οι κακές αναμνήσεις τους παρελθόντος στο μυαλό μου.Σκέφτομαι όλα αυτά που βιώσα σαν παιδί και τώρα τα κρίνω.Ο πατέρας μου δε χειρίστηκε σωστά την κατάσταση.Με άφηνε για διαστηματα μόνη με τη μητέρα μου να παραληρεί δυνατά και ασταμάτητα κλειδωμένη στο σπίτι και εξαφανιζόταν για μέρες μέχρι να καταφέρει να την πάει στο νοσοκομείο.Την κατηγορούσε,μου ελεγε οτι δεν αντεχει αλλο και οτι για μενα καθεται σπίτι.Υποσυνειδητά δηλαδή υπέφερε εξαιτίας μου.
Δε μπορώ να ξεχάσω.Μια λυση ήταν να φύγω να βρω μια δουλεια και να μη μεινω μόνη αλλα δεν είναι ευκολο.
΄Ολοι με έκαναν να πιστεύω οτι δεν αξίζω λίγη χαρά.Καταλαβαίνω οτι είμαι άρρωστη και μετά τις γιορτές θα επισκεφθώ σίγουρα κάποιο γιατρό γιατί δεν θέλω να κάνω πάλι κακό στους γονείς μου.Μετα απο καθε τσακωμο νιωθω τετοια αηδια για μενα.
Δεν θέλω να χτυπάω κανεναν οτι και αν μου έκαναν.΄Εχω υπερβολική αγάπη μέσα μου για αυτούς.Υπέφεραν πολύ στη ζωή τους και γω αντί να τους δώσω λίγη χαρά ,τους χτυπάω.Είμαι ένα τέρας.Κατάντησα έτσι..Αγριέψα μέσα μου άλλαξα..Πήγα απο το ένα άκρο στο άλλο.Γιατι και πότε δεν το καταλαβα...ολα εγιναν τοσο γρηγορα.Με τον πατερα μου ειχα την καλυτερη σχεση και μεσα σε 6 μήνες τα βλέπω αλλιως και εγινα αλλος ανθρωπος. είμαι κουρέλι συναισθηματικά.΄Αραγε θα με συγχωρέσουν οι γονεις μου για αυτο που τους έκανα
Είναι μεγάλη αμαρτία να χτυπάει ενα παιδί τους γονείς του αλλά την ώρα που το κάνω δεν ειμαι εγώ,δεν ελέγχω τον εαυτό μου..Πραγματικά θέλω να μου συμβει κατι κακο ,δε μου αξιζει να ζω. βασανίζομαι με αυτό που έκανα.

Σίγουρα αγαπητή φίλη, είναι τραγικό να φτάνεις σε τέτοια σημεία. Από τα λίγα που μας είπες για σένα βλέπω τρία θύματα μιας αρρώστιας που δεν τη χειρίστηκανκάποιοι καλά, είτε από αμάθεια, είτε από την ξεπέτα που χαρακτηρίζει τους γιατρούς του δημοσίου.
Η διπολική, απ όλα όσα έχω διαβάσει κατά καιρούς εδώ μέσα, είναι δύσκολη περίπτωση και οι άνθρωποι που ταλαιπωρούνται από αυτή, δίνουν καθημερινή μάχη. Δεν είσαι άρρωστη, κατά τη γνώμη μου πάντα. Έχουν σπάσει τα νεύρα σου, είσαι δυστυχισμένη και αυτή η δυστυχία σου βγαίνει σε επίθεση. Ξέρεις κατά βάθος πως δεν φταίνε ούτε οι γονείς σου, ούτε εσύ. έπρεπε να έχεις ζητήσει βοήθεια εδώ και καιρό. Μην το αφήνεις ούτε στιγμή. Καλύτερα δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουν τα πράγματα, μόνο χειρότερα.
Καλώς ήρθες.

unlucky, καλώς ήρθες,
αναρωτιέσαι αν οι γονείς σου θα σε συγχωρήσουν ποτέ για αυτό που τους έκανες.
επειδή είμαι μητέρα, θα σου πω ότι οι γονείς συγχωρούν τα πάντα στα παιδιά τους.

μην κατηγορείς τον ευατό σου για τίποτα.
πήγαινε σε κάποιον ειδικό για βοήθεια.

έχεις περάσει πολλά και κάποια στιγμή, αυτά γίνονται ηφαίστειο.
είμαι διπολική και ξέρω πόσο δύσκολη ασθένεια είναι και τι προβλήματα δημιουργεί στα οικογενειακά πρόσωπα.
περιμένουμε καλά νέα σου.

Χρόνια σας πολλά..Κοριτσάκι μου σαν μάνα και εγώ μεγαλύτερων απο σένα θα συμψωνήσω με την άρκτο.Ποιά μάνα δεν συγχωρεί το παιδί της;και γιατί να αισθάνεσαι ενοχές;ακριβώς είστε τρία άτομα ταλαιπωρημένα.Εχω ακούσει το παιδί μου να με μειώνει να με βρίζει άσχημα και δίχως να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος.Πληγώνομαι αλλά κακία δεν μπορώ να του κρατήσω.Και η μάνα σου μαμίζεις δεν αισθάνεται ενοχές γιατί με το πρόβλημα που αντιμετώπιζε βασανιζόσουν και εσύ;Το καλύτερο είναι να απευθυνθείς σε ειδικό να ηρεμήσεις.Εύχομαι τα καλύτερα

Τι ακριβώς εννοείς Θεοφανία μου οτι τα πράγματα δεν θα γίνουν καλύτερα;
Με τον πατέρα μου δε μιλάμε πια..Λες να μη με συγχωρέσει;Λες να καταλαβαίνει οτι έχω φθάσει στα όρια μου;Ειλικρινά τους γονείς μου τους λατρεύω.Για μένα είναι τα πάντα.Δεν καταλαβαίνω πώς εφθασα ως εδώ..Δεν θέλω να τους ξαναπειράξω ποτέ.Ζητάω συνεχώς συγχώρεση απο το Θεό και απο τους γονείς μου.
Αυτό που θέλω είναι να καταπολεμήσω τα νεύρα μου.Οτι και αν πηγαίνει στραβά δεν θέλω να ξεσπάω σε αυτούς . θέλω να πιστεύω οτι με αγαπούν ακόμα παρά την απαράδεκτη στάση μου.

Αυτό που είπες για τους γιατρούς..η μητέρα μου για 15 χρόνια είχε ιδιώτη ακριβο γιατρό ο οποίος προκειμένου να εχει πελάτη δε τη βοηθούσε ,κάθε άλλο.
Τον τελευταίο χρόνο την παρακολουθεί γιατρός του δημοσίου και είναι άλλος άνθρωπος.Τη ρωτάω πως νιώθει και μου λέει οτι είναι πολυ καλυτερα με αυτα τα φάρμακα.
Τώρα όμως που βελτιωθηκε η κατάσταση με τη μητέρα μου,πράγμα για το οποίο είχα χάσει τις ελπίδες μου, εμφάνισα εγω διάφορα προβλήματα με την υγεία μου,προστέθηκαν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες που μου απέκρυπτε ο πατέρας μου για να συγκεντρωθώ στις σπουδές μου και ενιωσα οτι η ζωή, μου τα φέρνει όλα στραβά.Τρελάθηκα!Λέω γιατι Θεε μου δε με αφήνεις να χαρώ λίγο;
¨Ενιωσα οτι ο πατέρας μου χάνει τον έλεγχο σε κάθε τι στη ζωή του,οτι δε με υπολογίζει και οτι πληρώνω τις συνέπειες των λαθών του.
Εχω μετανιώσει για οτι έκανα,το μόνο που θέλω ειναι να με συγχωρήσει και να το ξεχάσει.Να το διαγραψει απο τη μνήμη του.Εγω τους έχω συγχωρήσει για όλα.

Arktos kai giwta,τα λογια σας ήταν το καλυτερο δώρο για μένα αυτη τη μερα.
Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λέτε .Η γνώμη σας εχει μεγάλη σημασία μιας και είστε ,οι ίδιες μητέρες.Ειλικρινά σας ευχαριστώ μέσα απο την καρδια μου για την κατανόηση .Εχω συγκινηθεί απιστευτα .Δεν εχω κάτι αλλο να πω.Ευχομαι καλα Χριστουγεννα με αγαπη,υγεία και ευτυχία.Να ειστε πάντα καλα.

Quote:

---

Originally posted by unlucky
Τι ακριβώς εννοείς Θεοφανία μου οτι τα πράγματα δεν θα γίνουν καλύτερα;
Με τον πατέρα μου δε μιλάμε πια..Λες να μη με συγχωρέσει;Λες να καταλαβαίνει οτι έχω φθάσει στα όρια μου;Ειλικρινά τους γονείς μου τους λατρεύω.Για μένα είναι τα πάντα.Δεν καταλαβαίνω πώς εφθασα ως εδώ..Δεν θέλω να τους ξαναπειράξω ποτέ.Ζητάω συνεχώς συγχώρεση απο το Θεό και απο τους γονείς μου.
Αυτό που θέλω είναι να καταπολεμήσω τα νεύρα μου.Οτι και αν πηγαίνει στραβά δεν θέλω να ξεσπάω σε αυτούς . θέλω να πιστεύω οτι με αγαπούν ακόμα παρά την απαράδεκτη στάση μου.

Αυτό που είπες για τους γιατρούς..η μητέρα μου για 15 χρόνια είχε ιδιώτη ακριβο γιατρό ο οποίος προκειμένου να εχει πελάτη δε τη βοηθούσε ,κάθε άλλο.
Τον τελευταίο χρόνο την παρακολουθεί γιατρός του δημοσίου και είναι άλλος άνθρωπος.Τη ρωτάω πως νιώθει και μου λέει οτι είναι πολυ καλυτερα με αυτα τα φάρμακα.
Τώρα όμως που βελτιωθηκε η κατάσταση με τη μητέρα μου,πράγμα για το οποίο είχα χάσει τις ελπίδες μου, εμφάνισα εγω διάφορα προβλήματα με την υγεία μου,προστέθηκαν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες που μου απέκρυπτε ο πατέρας μου για να συγκεντρωθώ στις σπουδές μου και ενιωσα οτι η ζωή, μου τα φέρνει όλα στραβά.Τρελάθηκα!Λέω γιατι Θεε μου δε με αφήνεις να χαρώ λίγο;
¨Ενιωσα οτι ο πατέρας μου χάνει τον έλεγχο σε κάθε τι στη ζωή του,οτι δε με υπολογίζει και οτι πληρώνω τις συνέπειες των λαθών του.
Εχω μετανιώσει για οτι έκανα,το μόνο που θέλω ειναι να με συγχωρήσει και να το ξεχάσει.Να το διαγραψει απο τη μνήμη του.Εγω τους έχω συγχωρήσει για όλα.

---

Οταν λέω πως δεν θα γίνουν καλύτερα τα πράγματα, εννοώ πως αν δεν ζητήσεις βοήθεια αυτή η κατάσταση θα γίνεται χειρότερη.
Έχεις μαζέψει πολλά και χρειάζεσαι βοήθεια για να τα διαχειριστείς. Όχι μόνο αυτά που αφορούν σε εσένα, αλλά και το πως να \"χειρίζεσαι\" τη μητέρα σου ώστε οι κρίσεις που περνά να καταστέλλονται και όχι να υπερθεματίζονται απ την ήδη επιβαρυμένη οικογενειακή σας κατάσταση.

συμφωνω με την θεοφανια ειναι προφανες οτι εχουν σπασει τα νευρα σου και οταν σπανε τα ρημαδια ο ανθρωπος βγαινει εκτος εαυτου...

unlucky ηθελα καιρο να σου γραψω.. την ξερω αυτη τη βιαιη επιθετικη συμπεριφορα κ γω τα ιδια κανω, με τη μονη διαφορα οτι δεν σηκωνω χερι, αλλα κανω κακο σε μενα.

Καλη χρονια σε ολους!ευχομαι υγεια και προσωπικη ευτυχια με ολη μου την καρδια.
Χθες υστερα απο 2μιση μηνες εκανα το πρωτο βημα και μιλησα με το μπαμπα μου με αφορμη τις ευχες λογω πρωτοχρονιας.Θελει χρονο να ξαναγινει η σχεση μας οπως ηταν ,ειναι δυσκολο.
Προσωπικα δε νιωθω καθολου καλα αλλα το κρυβω.Υποκρινομαι οτι ειμαι καλα.κανω μεγαλη προσπαθεια να συγκρατω τα νευρα μου.Πλεον εχω φθασει σε ενα σημειο απαθειας.δεν ξερω αν καταλαβαινετε τι εννοω.Βλεπω ολη μερα τηλεοραση αλλα στην οπυσια δεν παρακολουθω.Ειμαι ζωντανη νεκρη.
Ειμαι 3 χρονια χωρις σχεση!!Στην ουσια βγαινω μια φορα την εβδομαδα με 3 συγκεκριμενα ατομα τα οποια ναι μεν ειναι πολυ καλα κοριτσια αλλα νιωθω πολυ πιο ωριμη,βαριεμαι παρα πολυ μαζι τους,νιωθω οτι παλι εγω δινω και δεν παιρνω τιποτα που να με γεμιζει.Βγαινω μονο και μονο για να μην τρελαθω μεσα στο σπιτι.και η εξοδος μου ειναι ενα σινεμα αντε και κανα καφεδακι.
Εν τω μεταξυ το μεγαλο μου αγχος ειναι η σχολη μου.Ειμαι φοιτητρια επι πτυχιω και χρωσταω αρκετα μαθηματα αλλα δε μπορω με τιποτα να συγκεντρωθω να διαβασω.συμβαλλει οτι δε με ενθουσιαζει κιολας αυτο που σπουδαζω.Εκανα σχεδια καποτε στο μυαλο μου αλλα πλεον ξερω οτι δεν θα υλοποιηθουν,ειμαι ψυχολογικα εξαντλημενη για να προσπαθησω ακομη και για αυτο.
Νιωθω ενας τελειωμενος ανθρωπος.Γιατι μου ηρθαν ολα στραβα?
Τον εαυτο μου πλεον δεν τον αγαπω,νιωθω ασχημη,χαζη,τρελη,κακια,ολα τα ασχημα.Δεν ελπιζω σε κατι καλυτερο.μια φωνη στο μυαλο μου μου λεει να αυτοκτονησω να ησυχασω.Το ξερω οτι επακολουθησει στη ζωη μου θα με κανει δυστυχισμενη.Καποτε πιστευα και στο Θεο αλλα πια επαψα να πηγαινω εκκλησια και κανω την προσευχη μου ,κανεις δε με ακουει.καμια ανωτερη δυναμη δε προκειται να με βοηθησει να ειμαι ευτυχισμενη.

ειλικρινα δεν εχω ξανααισθανθει τοσο απαισια συναισθηματα ποτε στη ζωη μου.Κουραστηκα και εχω πικραθει απο ολους και απο ολα.

το γεγονος οτι εχεις συνειδητοποιησει οτι έχεις προβλημα αποτελει απο μονο του μια σημαντικη αρχη. μη σε παιρνει απο κατω.. ψαξε βαθια μεσα σου λιγη ψυχικη δυναμη και προσπαθησε να απευθυνθεις σε καποιο κεντρο ψυχικης υγειας ή ιδιωτη ψυχολογο προκειμενου να σε βοηθησει να διαχεριστεις τα θεματα που σε απασχολουν. παντα βοηθαει καποιος ειδικος ο οποιος δεν βρισκεται μεσα στο προβλημα. μπορει να γινει ο δασκαλος που θα σου δειξει σε ποιο σημειο του δρομου χαθηκες και να σε βοηθησει να συνεχισεις.ι σως ετσι σιγα-σιγα να αποκτησεις ενδιαφερον για τη ζωη και να δεις οτι υπαρχουν πολυ ομορφα πραγματα εκει εξω για τα οποια αξιζει ν προσπαθησεις και να ζησεις.οταν νιωσεις αυτοπεποιθηση και πιστεψεις στον εαυτο σου θα δεις οτι και οι σχεσεις με το οικογενειακο και το φιλικο περιβαλλουν θα καλυτερευσουν. ολα αυτα ομως γινονται βημα-βημα. σου ευχομαι καλη αρχη. ειναι ενας πολυ ομορφος στοχος για το 2010. να ανακαλυψεις τροπους να αγαπησεις τον εαυτο σου και τη ζωη...:)

Unlucky,
νιώθεις άσχημα επειδή έτσι έμαθες, έτσι σε έμαθαν.
Αν μου μάθουν από μικρή να τρώω ανθιυγειινές τροφές, το πιο πιθανό είναι όταν θα μεγαλώσω, να μου προκαλούν αποστροφή οι υγιεινές.
Δεν έφταιγες εσύ για αυτό. Δεν φταις για το θυμο που έχεις μέσα σου, και για τους γονείς σου.
Όμως, με το να σηκώνεις χέρι δε θα βγάλεις τίποτα, χειρότερα θα νιώθεις μέσα σου. Θα νιώθεις τύψεις, εσύ που τότε, δεν έφταιγες σε τίποτα.
Αυτο που θα πρέπει να μάθεις καλή μου είναι να τρως \"υγιεινές τροφές\". Να μάθεις πως είναι η αγάπη, ο σεβασμός, η αγκαλιά, η επαφή. Και για να τα μάθεις αυτά πρέπει να μάθεις πρώτα να τα προσφέρεις στον εαυτό σου. Και αυτό θα το μάθεις, με τη βοήθεια ενός άλλου ανθρώπου, ενός υποκατάστατου γονιού αν θέλεις, ενός ειδικού.

Τι έχεις να χάσεις; Μια ζωή μέσα σε θλιμμένα, θυμωμένα συναισθήματα.
Τι έχεις να κερδίσεις; Εσένα.