Tελικα το αγχος "φευγει" η επανερχεται????

Γεια σας και χρονια πολλα και κυριως ΚΑΛΑ!
Οπως εχω γραψει και σε αλλο topic, ειχα μια μικρη καταθληψη η οποια τωρα ειναι παρελθον, και πολλες φοβιες κυριως με θεματα ιατρικα κλπ.
Εφυγαν και αυτες με θεραπεια (entact αρχικα, effexor μετα). Σε γενικες γραμμες ειμαι καλα, αν οχι τελεια, σε πολυ καλυτερη κατασταση απ'οτι ημουν πριν μεριους μηνες.
Ομως εχω ενα προβλημα, και δεν ξερω αν καποιος απο εσας ειχε η εχει το ιδιο....
Τον τελευταιο καιρο (2 μηνες), τις περισσοτερες ημερες ειμαι μια χαρα. Ευχαριστημενος, κανω παρεα με φιλους, ασχολουμαι με τα hobby μου κλπ. Και εκει που περναει καμμια εβδομαδα χωρις κανενα απολυτως προβλημα, ξυπναω ενα πρωι και το αγχος (ανεξηγητο και χωρις καμμια αιτια) με κυριευει και αρχιζει αυτος ο φαυλος κυκλος, οπου αγχος, σωματικα ξεσπασματα (ιδρωτας, μουδιασματα κλπ) κανουν τον κυκλο τους και αλληλοτροφοδοτουνται. Οποτε περνω ενα xanax για να ησυχασω. Αυτο κραταει καμμια 0 δυο μερες, και μετα επανερχομαι στα φυσιολογικα μου. Τι σκεψεις μου προκαλουν τον φοβο μου και το αγχος? Κυριως "μην ξαναγυρισω σε αυτα που βιωνα πριν απο μερικους μηνες, μην τρελλαθω, κλπ".
Σκεπτομαι θετικα, τις περισσοτερες φορες, και βαζω την λογικη να επιβληθει και λεω "αφου εισαι καλα και ολα αυτα ειναι σκεψεις, μην δινεις σημασια" ηρεμω καπως. Η ερωτηση μου ειναι, εχει κανεις το ιδιο προβλημα? Ειναι πιθανο να φυγουν τελικα αυτες οι αρνητικες σκεψεις?

Quote:

---

Originally posted by IASWN
Γεια σας και χρονια πολλα και κυριως ΚΑΛΑ!
Οπως εχω γραψει και σε αλλο topic, ειχα μια μικρη καταθληψη η οποια τωρα ειναι παρελθον, και πολλες φοβιες κυριως με θεματα ιατρικα κλπ.
Εφυγαν και αυτες με θεραπεια (entact αρχικα, effexor μετα). Σε γενικες γραμμες ειμαι καλα, αν οχι τελεια, σε πολυ καλυτερη κατασταση απ\'οτι ημουν πριν μεριους μηνες.
Ομως εχω ενα προβλημα, και δεν ξερω αν καποιος απο εσας ειχε η εχει το ιδιο....
Τον τελευταιο καιρο (2 μηνες), τις περισσοτερες ημερες ειμαι μια χαρα. Ευχαριστημενος, κανω παρεα με φιλους, ασχολουμαι με τα hobby μου κλπ. Και εκει που περναει καμμια εβδομαδα χωρις κανενα απολυτως προβλημα, ξυπναω ενα πρωι και το αγχος (ανεξηγητο και χωρις καμμια αιτια) με κυριευει και αρχιζει αυτος ο φαυλος κυκλος, οπου αγχος, σωματικα ξεσπασματα (ιδρωτας, μουδιασματα κλπ) κανουν τον κυκλο τους και αλληλοτροφοδοτουνται. Οποτε περνω ενα xanax για να ησυχασω. Αυτο κραταει καμμια 0 δυο μερες, και μετα επανερχομαι στα φυσιολογικα μου. Τι σκεψεις μου προκαλουν τον φοβο μου και το αγχος? Κυριως \"μην ξαναγυρισω σε αυτα που βιωνα πριν απο μερικους μηνες, μην τρελλαθω, κλπ\".
Σκεπτομαι θετικα, τις περισσοτερες φορες, και βαζω την λογικη να επιβληθει και λεω \"αφου εισαι καλα και ολα αυτα ειναι σκεψεις, μην δινεις σημασια\" ηρεμω καπως. Η ερωτηση μου ειναι, εχει κανεις το ιδιο προβλημα? Ειναι πιθανο να φυγουν τελικα αυτες οι αρνητικες σκεψεις?

---

Χρόνια πολλά Ιάσωνα!
:)

Αναφέρεις οτι έκανες θεραπεία αλλά μόνο με φάρμακα.
Βλέπεις οτι είσαι καλά, καλύτερα, αλλά όχι εντελώς καλά.
Τις περισσότερες ημέρες είσαι φυσιολογικά μέχρι που σε πιάνει ο φόβος να μην ξανακυλήσεις και το ανατροφοδοτείς.

Παίρνεις ένα χάπι, ανακουφίζεσαι και φτου κι απο την αρχή.

Ιάσωνα, μήπως τελικά,όσο κι αν λες οτι η κατάθλιψη είναι παρελθόν κι οι φοβίες έφυγαν, κάτι μέσα σου πιστεύει οτι η πηγή αυτών των προβλήμάτων δεν αντιμετωπίστηκε αποτελεσματικά?

Αρα,μήπως κάτι μέσα σου, δεν έχει πειστεί οτι η θεραπεία ήταν ριζική αλλά απλά επιφανειακή ?

Μπορεί οι αρνητικές σου σκέψεις να έρχονται να σου \"θυμήσουν\" οτι έχεις ακόμα δρόμο.

Θα σου πρότεινα την ψυχοθεραπεία γιατί μπορεί να σου δώσει πράγματα που τα φάρμακα δεν μπορούν.

Συμφωνω μαζι σου, γιατι σιγουρα το \"προβλημα\" δεν εχει περασει ολοκληρωτικα. Ειχα μερικες συνεδριες με ψυχολογο, αλλα δεν νομιζω οτι βοηθησαν τοσο, αν σκεφθει κανεις και το κοστος αυτων, οσο με βοηθησε η \"λυση\" του ψυχιατρου με την φαρμακευτικη αγωγη. Ισως, διαμεσου ΠΜ, να μου συστησει καποιος καποιον καλο η καλη ψυχολογο, ωστε να συμπληρωσω την θεραπεια μου.

Quote:

---

Originally posted by IASWN
Συμφωνω μαζι σου, γιατι σιγουρα το \"προβλημα\" δεν εχει περασει ολοκληρωτικα. Ειχα μερικες συνεδριες με ψυχολογο, αλλα δεν νομιζω οτι βοηθησαν τοσο, αν σκεφθει κανεις και το κοστος αυτων, οσο με βοηθησε η \"λυση\" του ψυχιατρου με την φαρμακευτικη αγωγη. Ισως, διαμεσου ΠΜ, να μου συστησει καποιος καποιον καλο η καλη ψυχολογο, ωστε να συμπληρωσω την θεραπεια μου.

---

Ακούγεται πολύ καλή ιδέα.
:)))

Να δεις που όλα θα πάνε καλύτερα.

Το αγχος δεν ερχεται ουτε φευγει . Μαλλον εσυ πεφτεις στην κατασταση του αγχους. \'\'Επιβραδυνεις\'\' η κατεβαινεις \'\'επιπεδο\'\' στην ζωη σου, ,,,, δεν καταλαβαινεις αν το κανεις και πως το κανεις ακριβως ,,το καταλαβαινεις απ το αποτελεσμα(!) .=> ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΞΑΝΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥς !,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Το αγχος η με την ψυχοθεραπεια η με την αλλαγη τροπου ζωης (κυριως) , νομιζω μπορει να το αφησει κανεις μονο \'πισω του\', να επιταχυνει καπως τη ζωη του και να αλλαξει επιπεδο ....και να ξερει οτι δεν μπορει να γινει διαφορετικα, παρα μονο να διαφυλαξει τη νεα κατασταση της ισσοροπιας του , ως κορη οφθαλμου !!

Χρονια πολλα σε ολους, και ευχαριστω για τις απαντησεις σας, χρονιαρες μερες. Πραγματικα, ετσι φαινεται να ειναι....Οι αιτιες του αγχους να βρισκονται μεσα μου, και να ξεσπανε, τροφοδοτοντας τις κρισεις αυτες, που με την σειρα τους, ανατροφοδοτουν το αγχος.
Τι να πως ρε παιδια! Μετα απο 30 χρονια στον αερα (μουνα πιλοτος) αναγκαστηκα να βγω στην συνταξη, γιατι καποιοι θελανε να κλεισουνε την εταιρια που δουλευα. Το αγχος το ειχα απο περσυ, οταν εβλεπα οτι τα πραγματα εξελιαονται ανεξελεγκτα, και οτι θα αναγκαστω να τρεεχω στο εξωτερικο για δουλεια. Εν πασει περιπτωσει, το \"θεμα\" εκλεισε, και οσο και αν σας φανει παραξενο, ΗΣΥΧΑΣΑ απο αυτο τον \"νταλκα\", μιας και η ζωη μου μπηκε ξανα σε \"κουτακι\". Εχω προτασεις πολλες για δουλεια, και εδω και στο εξωτερικο, αλλα με εχει πιασει μια \"κατασταση\" που δεν θελω πλεον να ξαναπεταξω, δεν θελω ουτε στο αεροδρομιο να παω. Ουτε καν να πιανω αυτες τις ατερμονες \"αεροπλανοσυζητησεις\"....(λ� �νε οτι οι πιλοτοι στο εδαφος μιλανε για αεροπλανα, και στον αερα για γυναικες....εξ\'ου και \"αεογαμηδες\') . Τι να πω. Παντως στις γιορτες, με πιανει αυτο το αγχος. Φυσικα και το ελεγχω σε μεγαλο βαθμο, οχι οπωςε παλια (το καλοκαιρι) που δεν ηξερα τι ειχα και με επιανε πανικος.
Πραγματικα, αν καποιος απο εσας γνωριζει καποιον ψυχολογο που θα μπορει να βοηθησει, ας μου στειλει ΠΜ .
Τελος, σε οτι αφορα την παρατηρηση οτι ενδεχομενως δεν εχει φυγει η καταθλιψη απο μεσα μου, πραγματικα δεν αισθανομαι ουτα κατα διανοια καταθληπτικος....Ισως ακομα και μια \"αξωσυζυγικη\" σχεση που εχω (κακο παιδι ειμαι), να μπυ προκαλει τελικα ενα μεγαλο μερος του αγχους αυτου.
ΠΑΙΔΙΑ, ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΚΑΛΑ!