Βίαιη συμπεριφορά & Φάρμακα
Είμαστε έθνος με υπερβολική συμμετοχή σε φάρμακα, πωλητές & καταναλωτές, ακόμα και παρασκευαστές. Πιστεύετε πως η μαζικότητα της συμμετοχής στα φάρμακα έχει βελτιώσει ή χειροτερεύσει το βιοτικό μας επίπεδο;
Στην Ελλάδα η υπογεννητικότητα είναι ένα στατιστικό δεδομένο και το κράτος δεν βοηθάει όσους θέλουν να κάνουν παιδιά, όπως άλλωστε αποδείχθηκε. Αν δηλαδή μόνος του ένας άνθρωπος δεν βάλει το χέρι του βαθιά στην τσέπη όχι παιδιά δεν θα δει αλλά τις μέδουσες να τον μεταμορφώνουν σε πέτρα.
Με καίει ρε γαμώτο να είμαι παιχνιδάκι για τους κολοσσούς, τις φαρμακοβιομηχανίες. Να παίρνω ένα φάρμακο που βλάπτει το σπέρμα μου, να μου προκαλεί θολή όραση, να μου μειώνει την ικανότητα μου στην οδήγηση. Το χειρότερο όμως είναι ο ψυχοσωματικός εθισμός στο φάρμακο, επικίνδυνο παιχνίδι η διακοπή του φαρμάκου. Καλύτερα να έπαιρνα ασπιρίνη παρά αντιψυχωσικό, τουλάχιστον δεν θα πονούσα.
Έγραψα πριν για την βολική πραγματικότητα της ψύχωσης. Η αλήθεια είναι ότι υπέφερα αυτές τις μέρες. Μόνο βολική δεν ήταν η πραγματικότητα. Εγώ ήθελα να την κάνω βολική και το πλήρωσα γι'αυτό. Η πραγματικότητα είναι πολύ σκληρή. Είμαστε χειρότεροι και από τους ναρκομανής, ποιος ξέρει τι φάρμακο είναι αυτό που μας δίνουν.
Αλήθεια ποιος ζηλεύει έναν ασθενή με ομολογουμένως υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο; Εγώ πάντως ζηλεύω την ζωή και είμαι σίγουρος πως υπάρχει μια θεσούλα και για μένα.
Καλή σας μέρα. Καλή χρονιά να έχουμε σε λίγες ώρες.
