Θέλω την φιλική σας συμβουλή
Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό.
Σκέφτομαι πολύ σοβαρά να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία, κάτι το οποίο ίσως με βοηθήσει να ελαττώσω τα φάρμακα. Αισθάνομαι πως είναι άδικο να παίρνω φάρμακα σαν γέρος ενώ άλλα παιδιά της ηλικίας μου να γλεντάν και να έχουν ζήσει καλύτερη ζωή χωρίς ουσιαστικά να έχουμε διαφορές στην ποιότητα της λογικής μας. Έχω μερικές απορίες και θα ήθελα την γνώμη σας.
Λαμβάνω risperdal εδώ και έξι χρόνια περίπου. Η δόση στο μεγαλύτερο διάστημα της αγωγής μου ήταν 1-2mg ημερησίως και συνήθως πριν τον ύπνο. Εδώ και λίγες μέρες αύξησα την δόση μου μετά και από το δυσάρεστο επεισόδιο που πέρασα. Κατανάλωση αλκοόλ έκανα και κάνω αλλά με μέτρο. Δεν έπινα και πάρα πολύ αν και υπήρχαν περίοδοι που έβγαινα και ξενυχτούσα. Τις υπόλοιπες μέρες η δεν έπινα καθόλου ή ένα δύο μπύρες την ημέρα.
Βαριά τσιγάρα εν γνώση μου τα απέφευγα. Στο σχολείο (λύκειο) είχα δοκιμάσει λίγες σχετικά φορές με παρέα (υποτίθεται τσιγάρο). Εκτός από αυτό είμαι σχεδόν βέβαιος πως με εκείνη την παρέα είχαμε δοκιμάσει και άλλες ουσίες συνήθως εν άγνοια μας. Τα τελευταία δέκα χρόνια είμαι σχετικά καθαρός. Την τελευταία φορά που δοκίμασα τσιγάρο "φίλου" ήταν στον στρατό λίγο προτού πάθω την πρώτη μου ψύχωση. Από τότε εν γνώση μου προσπαθώ να αποφεύγω τέτοιες ουσίες όπως ο διάβολος το λιβάνι. Γενικά όμως συστηματική χρήση ουσιών εν γνώση μου δεν έκανα. Όσο για το τσιγάρο..καπνίζω εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Τα τελευταία πέντε καπνίζω πάνω από δύο πακέτα. Η επιθυμία μου να σταματήσω να καπνίζω είναι έντονη και κάνω πλέον κάποιες φιλότιμες προσπάθειες. Από διατροφή..Έχω καταναλώσει πολύ junk-food και γλυκά από μικρός, παρόλα αυτά τρέφομαι και με κάποιες απο τις "υγιεινές" τροφές.
Ρωτάω λοιπόν.
Τι επιπτώσεις μπορεί να έχει η υγεία μου από την λήψη του φαρμάκου αλλά και από το Lifestyle της ενήλικης ζωής μου. Τι μπορώ να προσδοκώ στην ζωή μου (πχ δημιουργία οικογένειας) με τα σημερινά δεδομένα και τι όχι? Η ψυχοθεραπεία μπορεί να με βοηθήσει?