ανχος,αρρυθμιες,στομαχι

Ο τιτλος ειναι περιεργος αλλα μονο αυτο μπορει να περιεγραψει αυτο που ζω,εχω περασει προσφατο πενθος και απο τοτε εχω ενα διαρκος αυξανουμε ανχος,με πιανουν ιδεοληψια(ψυχαναγκασμος οτι θα ανχοθω με καποια ερεθισματα)π.χ. ακουω μουσικη και οταν φτανει το τραγουδι σε ενα σημειο νιωθο οτι θα ανχωθο με αποτελεσμα να νιοθω μια πιεση στο στομαχι,οχι πονο και μια αισθηση οτι ανεβαινουν οι παλμοι μου,βεβαια της περισσοτερεσ φορες νιοθω και κατι σαν αρρυθμια,εχει κανει εξετασεις καρδιας και δεν εχω κανενα προβλημα,επισης πηγα στο ψυχιατρο και μου εγραψε ντιμιροξ των 50 μιλιγκραμ και τα περνω εδο και μια βδομαδα,θα εχω καποιο θετικο αποτελεσμα,η θα παω απο καμια ανακοπη βοηθεια γιατι εχω πολυ ανχος

Και εγώ πέρασα περιόδους μεγάλου άγχους που με χτυπάνε ακόμα απροειδοποίητα, και ιδιαιτερα με τη μουσική η οποια με επηρεάζει βαθύτατα, και ακόμα πιο ιδιατέρα στο στομάχι όπου έχω και κάποια ευαισθησία. Λοιπόν, με τον κίνδυνο να ακουστώ κάπως επιφανειακή η αδαής, σου προτείνω κάτι για αρχή που μου πρότειναν και εμενα πριν από καιρό: αργές, βαθείες ανάσες. Ξέρω ότι κατά πασα πιθανότητα, όπως και εμενα μου φάνηκε τόσο παιδικό η και ηλίθιο, έτσι θα σου φανεί και εσένα, αλλα ανάθεμα με, έχει αποτέλεσμα! Και καλο θα ήταν να σταματήσεις να ακούς τη συγκεκριμένη μουσική -η γενικά μουσική- για κάποιο διάστημα, αλλα να την \"παίζεις\" στο μυαλό σου ώστε να μπορέσεις να εξασκηθείς στο να ελέγχεις τα συναισθήματα που σου προκαλούνται.