ειναι καποιες στιγμες που αναμεικτα συναισθηματα κυριευουν στην σκεψη και την καρδια.συναισθηματα δυνατα,γευστικα και απο τις δυο αποψεις,ομορφα και ασχημα συναμα.
Η ζωη ειναι σαν την μουσικη... νοτες η μια πισω απο την αλλη η και ταυτοχρονα,που αν μαζευτουν μπορουν να δημιουργησουν ενα αριστουργημα η απλα μια παραφωνια.
μπορει να ειναι ακουσματα με ενταση,χαλαρα,ηχοι που αυξανουν τους χτυπους της καρδιας η που τους ηρεμουν,καθενα με την δικη του χροια και τον δικο του ρυθμο...
μου αρεσει η μουσικη,δυνατα για να μπορω να διακρινω καλυτερα και να αισθανθω την καθε δονηση της...
μου αρεσει να μαθαινω τις νοτες της ζωης,να εξερευνω τον ηχο της,να κανω δοκιμες μεχρι να πετυχω το αποτελεσμα που θελω.ειναι δυσκολο,θελει κοπο,εξασκηση,πεισμα...
βεβαια η ζωη εχει μια ιδιαιτεροτητα.αν κανεις λαθος σε ενα τραγουδι δεν μπορεις να το ξαναπαιξεις,το πολυ πολυ να εχεις αλλη μια ευκαιρια.μπορεις ομως να παρεις ολη την εμπειρια για να την χρησιμοποιησεις στο επομενο τραγουδι....
(ασχετο
καποια στιγμη δεν θυμαμαι ποτε ειχα διαβασει πως δεν υπαρχουν ιδανικες σχεσεις(φιλιας-ερωτικες κλπ).αυτο ειναι αληθεια,αλλα μια σχεση μπορει να τινει στο ιδανικο αν υπαρχει αυτη η διαθεση η μπορει να τινει προς αλλες κατευθυνσεις.)