Αγχωδεις σκεψεις Νο 2

γεια σας και παλι, ειμαι ο Α. 29 ετων, οπως εχω προαναφερθει σε προηγουμενο ποστ, πασχω απο αρρωστοφοβια και ιδψ απο μικρος .... ενιωθα κατι ζαλαδες πριν αρκετο καιρο σαν μουδιασμα στο κεφαλι και ασταθεια, αρχισα να τρελαινομαι αν και ειμαι στο κομπιουτερ πολλες ωρεσ , απο εκεινη την ωρα αρχισε το μαρτυριο μου, ψαχνομουν παντου, διαβαζα συμπτωματα στο ιντερνετ, εβγαλα μια μελανια και νομιζα λευχαιμια, ολο εβαζα θερμομετρο και νομιζα οτι εχω ριγη, νομιζα οτι ιδρωνα το βραδυ στον υπνο μου (γιατι ειχα διαβασει ηταν συμπτωμα) ψαχνω τους αδενες μου συνεχεια κτλ κτλ κτλ, πηγα σε ωρλ ολα οκ, σε ορθοπεδικο εκανα ακτινες στον αυχενα εχω ελαφρα στενωση α5-α6 σπονδυλου, στον οφαλμιατρο ολα οκ εχω μυωπια και αστιγματισμο αλλα μου βρηκε πιεση στα ματια και μου ειπε ειναι απο αγχος, εκανα εξετασεις αιματος βγηκαν τελειες , εγω ομως ειμαι πεπεισμενος οτι πεθαινω, με τσουζει λιγο ο λαιμος (καπνιζω και πινω πολυ) και νομιζω ειναι κατι τρομερο, συνεχεια νομιζω οτι κρυωνω και οτι θα ανεβασω πυρετο, εβγαλα ενα σπυρακι και νομιζω οτι πεθαινω, ζυγιζομαι συνεχεια για να δω αν εχω χασει βαρος κτλ κτλ κτλ , δεν αντεχω αλλο αυτην την κατασταση, κλαιω συνεχεια και δεν μπορω να χαρω την ζωη μου .... επισημαινω οτι ολα αρχισαν απο αυτο το μουδιασμα στον κεφαλι και απο εκει και περα με πηρε η κατω βολτα, ψαχνω διαφορες σοβαρες ασθενειες και νομιζω οτι εχω τα συμπτωματα, το τελευταιο που εχω ειναι οτι νομιζω ? οτι εχω συνεχεια ριγη και οτι ειναι κατι κακο..... τι αλλο να κανω ???? :(((( ευχαριστω

Να απευθυνθείς σε έναν ψυχολόγο.

εχο ακριβος το ιδιο μονο που εγω ανχονομε κιολας απο αυτο!!
και οταν ανχονομε μουδιαζουν τα χερια μου...και νιοθω μιρμιγιαζματα...
ειναι φυσιολογικο αυτο???
επισης εχο σινεχια το μυαλο μου στην καρδια μου!!
φοβαμε μην σταματιση και παιθανω
αν και εχο κανει καρδιογραφιμα ειμαι ακομα
πεπισμενος οτι κατι εχο με την καρδια μου και
οπου νανε θα σταματιση και θα παιθανω!!!

Δε θα πεθάνετε.
Όχι.
Όλοι όσοι τα περάσαμε αυτά δεν πεθάναμε.
Αλλά αν θελετε να ζήσετε πραγματικά, όπως θα θέλατε, χωρίς συνεχή φόβο, χωρίς συνεχή αγωνία, πρέπει να κάνετε κάτι για αυτό...Το έγραψε η Rain.

συμφωνω με αυτο της rain πως για να ζησουμε πραγματικα πρεπει να κανουμε κατι για αυτο (και για εμενα πρωτα απο ολα να παρουμε την ευθυνη για να μπορεσουμε να ξεκινησουμε την αλαγη). εμενα παντως μου μοιαζει για λιγο υποχονδρια, δεν ξερω για ΙΨΔ. πηγαινε σε ενα γιατρο και συζητα το μαζι του.