Γειά σας!
Εχω ένα μικρό προβληματάκι και χρειάζομαι τη βοήθεια σας κυρίως για να δω τα πράγματα πιο αντικειμενικά-πιο έξω απο τη κατάσταση.
Έχω σχέση με ένα παιδί εδω και περίπου 2 μήνες. Εγώ είμαι αντικαπνίστρια και αυτός καπνιστής. Μου αρέσει πολύ σαν άτομο και νιώθω καλά μαζί του και αυτός επίσης. Όμως το κάπνισμα - και κυρίως ο εγωισμός του σε σχέση με αυτό - με πειράζει πολύ.
Μου λέει οτι του αρέσει το κάπνισμα και δεν θέλει και ούτε πρόκειτε να το κόψει. Εμένα με ενοχλεί απο την άλλη και του το δείχνω. Για παράδειγμα χτες βγήκαμε κάπνισε μου λέει ένα τελευταίο και μετά ξαναέκανε ενώ ήξερε ότι θα με πείραζε και θα ένιωθα άσχημα. Τον ρωτάω αφου μου είπες οτι δε θα καπνισεις άλλο και ηξερες οτι θα με πειραζε γιατι το έκανες? Μου λέει ηθελα να το κανω και το εκανα. Μου λεει επισης αν δε σ\'αρεσει πες το μου να τελειώνουμε. Ολη αυτη η κατασταση με εκανε να νευριασω πολύ. Σκεφτομαι προτιμαει να καπνισει απο το να ειναι μαζι μου. Μου φαινετε εντελως κενο και επιφανειακο να βαζει καποιος προτεραιοτητα το τσιγαρο απο τη σχεση με εναν αλλο ανθρωπο. Μηπως απλα δεν ειμαι εγω τοσο σημαντικη γι\'αυτον? Απο την αλλη στο σπιτι μου οταν μενει 1-2 μερες δε καπνιζει.
Ισως το προβλημα μου φαινετε και ειναι ασημαντο αλλα σας παρακαλω βοηθηστε με να δω πιο καθαρα τα πραγματα γιατι και ο δικος μου εγωισμος μπαινει στη μέση.
Σας ευχαριστώ πολύ.
ΥΓ: δε του ζητησα να το κοψει αλλα να το ελαττωσει (τωρα καπνιζει περιπου 10/μέρα)