Η πενταετής εμπειρία μου με τα αντιψυχωτικά φάρμακα
Μετά από μια περίοδος απελπισίας, και άγνοιας για το τι συμβαίνει στο φορουμ η γενικά στον θαυμαστό κόσμο του google και της ψηφιακης εποχής, και αφού ξεπέρασα τα όρια της μιζέριας και της \"υστερίας\" (φτάνω στο αμήν) καταθέτω για μια ακόμα φορά την άποψη μου για την δική μου εμπειρία με τα ψυχοφάρμακα.
Είμαι κάπως καλύτερα (ευτυχώς)
η τουλάχιστον ..έως και το επόμενο εργάκι προς τέρψη των θεατών) σαν καλοί και υποταγμένοι πολίτες του μοντέρνου μπουρδελοκαπιταλισμού των υπερυπολογιστικών και υπερτακτικών συμφερόντων της) και να είμαστε στο ίδιο δυσάρεστο έργο συμμέτοχοι η θεατές.
Από την στιγμή που ξεκίνησα την φαρμακοθεραπεία μου:
Αποδέχτηκα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα το πρόβλημα μου
Ακολούθησα πάντα τις οδηγίες του γιατρού (δηλαδή έπαιρνα πάντα τα φάρμακα μου)
Δεν ενοχλούσα τον κόσμο (κοιτούσα την δουλειά μου δηλαδή)
Έκανα και άλλα πολλά, κατά περιόδους ζούσα σε ένα δικό μου κόσμο επιβράδυνσης (να σκέφτομαι και να γράφω πιο αργά από τους άλλους), και κάποιες άλλες περιόδους, οπού έφτανα στο αμήν, να ξεσπάω. Όλα αυτά από τα ψυχοφάρμακα? Όχι, σίγουρα έχω και εγώ το δικό μου μερίδιο ευθύνης (όσο μερίδιο ευθύνης έχει ένα πρωτάρης) αλλά η ιστορία δεν αλλάζει ούτως η άλλως.
Έχω αρχίσει να βοηθώ τον εαυτό μου ουσιαστικά πιστεύω και ελπίζω να φανούν τα αποτελέσματα και να σώσω την φιλότιμη ψυχή μου .
Ελπίζω να είστε καλά όλη εδώ η παρέα στο φορουμ. Να προσέχετε τους εαυτούς σας. Ευχαριστώ και για την συμπαράσταση σας όποτε την χρειάστηκα στο φορουμ. Καλά να είμαστε να γράφουμε.