Καλλιστεία μαμάδων

Έχετε ποτέ νιώσει σαν μητέρες καταπιεσμένες από τις απαιτήσεις του ρόλου σας που φέρονται από το περιβάλλον μέσω κρίσεων/συγκρίσεων/σχολίων/παραινέσεων/επιτάξεων;
Ένας καλός τόπος να έρθουμε σε επαφή με τους κομπλεξισμούς της σύγχρονης super μαμάς είναι οι παιδικοί σταθμοί και το δημοτικό σχολείο.
Μανάδες καταπιεσμένες,μανάδες τελειομανείς,που δεν ανέχονται το βρώμικο στο γόνατο παντελονάκι,που το παιδί τους πρέπει να πει τέλεια το ποίημα,που οι βαθμοί του πρέπει να είναι το επιστέγασμα της αποτελεσματικότητας του ρόλου τους.
Μανάδες από το διάστημα,εντελώς φευγάτες,που μέσα από τη συμπεριφορά/επιδόσεις του παιδιού τους,επιζητούν και κυνηγούν τη δική τους ρομποτική,εξιδανικευμένη εικόνα.
Ξένες γλώσσες και μπαλέτο και πιάνο και μαθήματα computer σε παιδιά δημοτικού.Και τέτοια τραγικά φαινόμενα.Όσο πιο μεγάλες απαιτήσεις έχουμε από εμάς,τόσο μεγαλώνουν οι απαιτήσεις από τα παιδιά μας,το όχημα των προσδοκιών μας,το καημένο το κάρο.
Οι δικαιολογίες για περισσότερες επαγγελματικές ευκαιρίες σε βάρος ενός παιδιού που χάνεται μέσα σε υποχρεώσεις.Οι άλλες μανάδες που έχουν κάνει σύμπραξη μέσα στην τελειοθηρία,αυτό το άχρηστο το"θέλω το καλύτερο για το παιδί μου",και να τα δωμάτια τα σαν ξεπατικωμένα από εικόνες περιοδικών και να το ντύσιμο ωσάν να πάνε σε επίδειξη και όχι στο σχολείο,και να η τσάντα με ροδάκια,ομπρέλα και παγούρι όλα-σ'ένα-μόνο-που-δεν-πετάει,
και να τα τετράδια με τα εκατόν πενήντα ένα σβησίματα στη σελίδα,και να τα παιδιά που είναι απλά παιδιά,αλλά με υποχρεώσεις μεγάλων.
Και να οι μητέρες που είναι πρότυπα,δούλες και κυρές,στο γραφείο και στο σπίτι άψογα θηλυκά,στις συναντήσεις γονέων κρυφοκοιτούν η μία την άλλη,μπας και της αλληνής της λείπει κάνας πόντος,άπταιστες εις την τήρησιν όλων των κανόνων τελειομανίας.:P

Έχω γνωρήσει τέτοιους ανθρώπους και έχουν πολύ πλάκα ιδίως όταν το παιδί τους είναι κανένα ηλίθιο φυτό και βρεθεί κανένα άλλο παιδί καλύτερο τρελαίνονται από ζήλια γιατί το άλλο παιδί να ξεπερναει το δικό μου, είναι σε θέση να τα βάλλουν με το άλλο παιδί από ζήλια γιατί είναι καλύτερο από το δικό τους. Μιλάμε για βλακεία.

Quote:

---

Originally posted by Calin
Έχω γνωρήσει τέτοιους ανθρώπους και έχουν πολύ πλάκα ιδίως όταν το παιδί τους είναι κανένα ηλίθιο φυτό και βρεθεί κανένα άλλο παιδί καλύτερο τρελαίνονται από ζήλια γιατί το άλλο παιδί να ξεπερναει το δικό μου, είναι σε θέση να τα βάλλουν με το άλλο παιδί από ζήλια γιατί είναι καλύτερο από το δικό τους. Μιλάμε για βλακεία.

---

Κανενα παιδάκι δεν ειναι ηλίθιο φυτό..

Δεν υπάρχουν ηλίθια παιδιά.Μόνο γονείς χωρίς γνώση.Ένας ολόκληρος πολιτισμός που σπρώχνει προς το τέλειο δημιουργεί αυτές τις τραγικές καταστάσεις,που στην τελική αφήνουν μόνο θύματα πίσω τους.Γονείς που πριν το παιδί γεννηθεί του έχουνε κάνει ασφάλεια σπουδών.Τι θα ζητήσουν σε αντάλλαγμα για την τόση αυτοθυσία και μέριμνα;:P

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή

Quote:

---

Originally posted by Calin
Έχω γνωρήσει τέτοιους ανθρώπους και έχουν πολύ πλάκα ιδίως όταν το παιδί τους είναι κανένα ηλίθιο φυτό και βρεθεί κανένα άλλο παιδί καλύτερο τρελαίνονται από ζήλια γιατί το άλλο παιδί να ξεπερναει το δικό μου, είναι σε θέση να τα βάλλουν με το άλλο παιδί από ζήλια γιατί είναι καλύτερο από το δικό τους. Μιλάμε για βλακεία.

---

Κανενα παιδάκι δεν ειναι ηλίθιο φυτό..

---

Quote:

---

Originally posted by Arsi

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή

Quote:

---

Originally posted by Calin
Έχω γνωρήσει τέτοιους ανθρώπους και έχουν πολύ πλάκα ιδίως όταν το παιδί τους είναι κανένα ηλίθιο φυτό και βρεθεί κανένα άλλο παιδί καλύτερο τρελαίνονται από ζήλια γιατί το άλλο παιδί να ξεπερναει το δικό μου, είναι σε θέση να τα βάλλουν με το άλλο παιδί από ζήλια γιατί είναι καλύτερο από το δικό τους. Μιλάμε για βλακεία.

---

Κανενα παιδάκι δεν ειναι ηλίθιο φυτό..

---

---

.....μπλοκαρισμένο από τα ψυχολογικά που του έχει δημιουργήσει η μαμά του

Το σχολείο,οπως πολυ σωστά ειπες Ρειν,είναι ο χώρος με τις περισσότερες εικόνες..
Πηγαίνοντας καθε μερα να πάρω το παιδί,έχω πάντα λίγο χρόνο να μιλήσω με τις αλλες μαμάδες..Απο χαρακτήρα,(το είχα παντα αυτό),τις πλησιάζω ολες τους,εχω κατι να πω με την καθεμία,παρατηρώ κάποιες σαν εμένα,κάποιες άβαφες με ξεχτένιστα μαλλιά κουρασμένες,τις κοκέτες σαν να πηγαίνουν στα μπουζούκια ,εκείνες που έρχονται να χωρέσουν \"κι αυτο\" μεσα στη μέρα τους,τις νευριασμένες που λερώθηκες ετσι?,τις ανταγωνιστικές που θα σχολιάσουν π.χ πόσο όμορφο ή μη ειναι το παιδί μου και γενικώς συγκρίνουν με το δικό τους και ω τι εκπληξη αγωνιούν για το τι κάνει το δικό μου,εκείνες που καμαρώνουν γιατι το παιδί τους ξέρει ηδη να μετράει...
Απο καποια στιγμή και μετά ολες αυτές οι διαπιστώσεις γίνονται αυτόματα,περιμένεις να βγεί το χαρούμενο παιδάκι σου και εισαι απλώς ευτυχισμένη για την φατσούλα αυτή..
Για κάθε παιδική συμπεριφορά υπάρχει μια εξήγηση..

πάντως εγώ πιστεύω ότι ο ανταγωνισμός δεν είναι υγιής κατάσταση. τον άνθρωπο με αξία τον χειροκροτούν όλοι και δεν χρειάζεται να ανταγωνίζεται. Επίσης έχω και ένα ελάττωμα δεν μπορώ να λειτουργήσω σε ανταγωνιστικές καταστάσεις

Quote:

---

Originally posted by Calin
.....μπλοκαρισμένο από τα ψυχολογικά που του έχει δημιουργήσει η μαμά του

---

σιγουρα, τετοια παιδακια υπάρχουν. Πολλα. Εγω υπήρξα ενα τετοιο καποτε. Υπάρχει η ευκαιρια, να το δουμε στην πορεια αυτο. Οσο δυσαρεστο κι αν ειναι, και ως συνειδητοποιηση.

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Δεν υπάρχουν ηλίθια παιδιά.Μόνο γονείς χωρίς γνώση.

---

Το ελλειμα το εντοπιζεις στην γνωση?

Ευτυχως την γλυτωσαμε....ακουω κατι περιεργα οπως τα περιγραφει η Rain...απο το δημοτικο...ΕΛΕΟΣ.
Να τελειωνεις το σχολειο για να κανεις υπολογιστες, μπαλετα , γυμναστικη και δεν ξερω τι αλλο.
Εντωμεταξυ το κανουν πεντε μαμαδες...ακολουθουν και οι εναπομειναντες δυο καπως ετσι.
Το κακο ειναι οτι εγω πηγαινα απο το νηπιαγωγειο μονος μου σχολειο και γενικα κυκλοφορουσε και ενα αμαξι το χρονο , χωραφια απλετα μιας και ημουν σε επαρχιακη πολη και ολοι την μερα στην γυρα.
Τωρα με τι να ασχοληθουν τα παιδια...με τηλεοραση ή με playstation ολη μερα?
Δεν ξερω πραγματικα δεν ξερω ισως και να μην ειναι και η τελειοθηρια αυτο που αναγκαζει σε αυτες τις κινησεις.
Δεν εχω καμμια εμπειρια με παιδια τοσο μικρα...μονο με εφηβους καποια επαφη.

Δεν υπαρχουν ηλιθια παιδια...υπαρχουν διαφορετικα παιδια.Μπορει να ειναι αστερι καποιο στα μαθηματα και το αλλο να μην τα καταφερνει καθολου...αυτο δεν τον μετατρεπει σε ηλιθιο.
Απο κει και περα βεβαια ετσι οπως εχει γινει η κοινωνια μας τι να πω...θα νοιωθει απο μονο του μειονεκτικα απεναντι στα αλλα ισως.
Το καθε πραγμα περαν των εμφυτων ταλεντων του καθενος ,που μερικοι τυχεροι τα ανακαλυπτουν, τους αρεσουν και τα αξιοποιουν, ειναι ποσες ωρες πτησης εχεις σε καθε αντικειμενο.
Αν διαβαζεις απο το πρωι ως το βραδυ ... εισαι ασσος αλλα χανεις σε αλλα σημεια.

Πράγματι είναι ένα φαινόμενο των καιρών.
Και στο ματαιόδοξο αυτό αγώνα \"το παιδί μου πρέπει να είναι το πρώτο\", βλέπω γονείς να κάνουν οι ίδιοι μετά μανίας τις εργασίες των παιδιών τους από το δημοτικό μάλιστα για να είναι τέλειες.
Μην αφήνοντας το παιδί το ίδιο να παρουσιάσει μια μέτρια εργασία ή έκθεση που θα είναι όμως δικό του δημιούργημα και έτσι θα μάθει μεσα από τα λάθη του να γίνεται καλύτερο αλλά κυρίως δημιουργικότερο.

Όσο για την τελειομανία και στην εμφάνιση...Άλλο ένα must που το αναπαράγουν οι σύγχρονοι γονείς.
Ευτυχώς όπως λέει και ο keep πολλοί από τη δική μας γενιά ευτυχώς τα γλιτώσαμε.
Δε θα ξεχάσω τα μονίμως τσακισμένα γόνατα, τα συχνά πρασινα ή καφέ... ρούχα από τις πρασινάδες και τα πεσίματα, τα παρα τρίχα ράμματα από ποδήλατα, τα καλοκαίρια στον παππού και τη γιαγιά με 15ωρα έξω από το σπίτι, με τα ζώα, τις βόλτες με τα γαϊδουράκια, τα παιδιά ...το κρυφτό, το κυνηγητό με σμήνος παιδιών... Ωραίες εποχές:)

Που δυστυχώς τα σημερινά παιδιά δεν βιώνουν. Και λόγω των σημερινών απειλών που καραδοκούν αλλά και λόγω των φοβικών και τελειομανών γονέων.

desperate housewifes ..ε???
χεχεχ...


ποτε δεν θα γινω τετοια μαμα...γιατι ουτε κι εγω δεν ειμαι ετσι για εμενα...καθε 3 μηνεσ πρεπει να αλλαζω παπουτσια γιατι τα καταστρεφω...περπαταω οπωσ να ναι οπου ναναι...χεχεχεχ...

ελευθερια στα παιδια μασ!!!!

παντως πολλες φορες τα παιδια οταν μεγαλωσουν γινονται ηλιθιοι γονεις