ποσο ηλιθια και ασχετη μπορει να ειναι μια ψυχιατρος....

οι παλιοτεροι απο σας γνωριζετε οτι η αδερφη μου πασχει απο ψυχωση.το θεμα που με προβληματιζει ομως δεν ειναι αυτο,αλλα η αρνητικοτατη επιδραση που εχει η ψυχιατρος της απεναντι της.
καθ\'ολη τη διαρκεια της βδομαδας ειναι σχετικα ηρεμη και χαρουμενη.
καθε Τεταρτη ομως που γυρναει απο την συνεδρια που εχει μαζι της γυριζει αλλος ανθρωπος.
τρομερα ταραγμενη.
το εχουμε συζητησει πολλες φορες αυτο το ζητημα με την αδερφη μου και εχω καταλαβει οτι δικαιολογημενα την ταραζει/αποδιοργανωνει.
της κατηγορει κατ\'εξακολουθησιν τους γονεις μας οτι ειναι \"φοβεροι\" και οτι της κανουν κακο,της λεει για μενα οτι παω με ρυθμους χελωνας και οσο για τα σημαντικα βηματα που κανει η αδερφη μου-πχ το οτι προχωραει στο πιανο- τα θεωρει μηδαμινα.
η αδερφη μου της λεει επι λεξη \"οταν σας λεω ενα προβλημα μου,θελω να μου δωσετε μια ελπιδα\" και η απαντηση της ψυχιατρου της ειναι \"δεν μπορω να τρεφω φρουδες ελπιδες για τους γονεις σου\".
δεν λεω οτι οι γονεις μου δεν κανουν λαθη αλλα σε καμια περιπτωση δεν θα τους χαρακτηριζα \"φοβερους\" οπως εκεινη.
η αδερφη μου απο την αλλη δεν θελει να την αλλαξει γιατι εχει δημιουργηθει μια σχεση εξαρτησης ματαξυ τους(παει 13 χρονια).
οι γονεις μου παλι,ενω τα βλεπουν ολα αυτα λενε οτι η συγκεκριμενη ψυχιατρος ειναι τοπ(!!!!) και που θα βρουμε καλυτερη.
ελεος ρε παιδια!
ειναι δυνατον ενας ασθενης να πηγαινει για ψυχοθεραπεια και να βγαινει καθε φορα \"κουρελι\"?
εγω δεν μπορω να κανω και πολλα απο την στιγμη που βλεπω οτι η αδερφη μου και οι γονεις μας ειναι αρνητικοι ως προς την αναζητηση νεου ψυχιατρου...
ειμαι σε αδιεξοδο....

εσύ, πράγματι δεν μπορείς να κανεις και πολλά...

μήπως θα έπρεπε να θέσεις τα όρια σου ως προς τις έννοιες γονείς και αδερφή σου, ώστε τουλάχιστον να μην επηρεάζεσαι ψυχολογικά άσχημα από όλο αυτό?

θέλω να πω, αν η αδελφή σου δεν βλέπει που είναι το πρόβλημα, γιατί να χαλιέσαι εσύ στην τελική.

καταλαβαίνω ότι ίσως να σκεφτείς, μα είναι η αδελφή μου κλπ κλπ, αλλα κάπου πρέπει να βάζουμε όρια, και ειδικά με τους κοντινούς μας ανθρώπους, γιατί τελικά με αυτούς είναι που σκυλοτσακονομαστε και γινόμαστε χάλια ψυχολογικά, δεν νομίζω κανείς να κάθεται και να σκάει για πολύ ώρα για κάποιο τσάκωμα με ένα γείτονα, ή έναν περαστικό, ή έναν άγνωστο στην ουρά.

και στην τελική ο καθένας για τον εαυτό του ζει, αν εσύ δεν φροντίζεις τον εαυτό σου, δεν θα σε φροντίσει κανείς περισσότερο.

εχεις δικιο βρε λουσιφερ,αλλα δεν μπορω να μην επηρεαζομαι οταν την ακουω να κλαει με λιγμους και να ερχεται στο δωματιο μου και να αναστεναζει συνεχως.
δεν μπορω να της ξεκοψω το να ερχεται στο δωματιο μου, γιατι ειναι αδερφη μου και την αγαπαω και θελω να την βοηθησω.
και εκεινη με λατρευει.
οταν ειναι στα καλα της με ενθαρρυνει και εμψυχωνει οσο κανενας αλλος.

βασικα εγω δεν καταλαβαινω κατι..

αφου ειναι καλα ολη την βδομαδα και οποτε παει στην ψυχιατρο μονο τοτε χειροτερευει, μηπως δεν χρειαζεται καν θεραπεια και εχει γινει καλα γενικα? Το εχετε συζητησει αυτο?
Οι κουβεντες με τον ειδικο μπορουν να συνεχιζονται ασταματητα μεχρι τα 90 μας, αυτο δεν σημαινει ομως οτι πρεπει να το συνεχισουμε ομως.

ε οκ δεν ειναι και τελειως καλα κατα τη διαρκεια της βδομαδας,εχει θεματακια ακομη να λυσει,αλλα το βεβαιο ειναι οτι ειναι εμφανως καλυτερα απο την μερα που παει στην γιατρο.

(παει 13 χρονια) <-- ψψψψψψ!!!!!!!! τι λες τώρα ρε;;;
μέσα σ αυτά τα χρόνια υπάρχει καλυτέρευση; συνεχίζεις να πας σε ένα γιατρό γιατί έχεις ορατά πλέον αποτελέσματα, έτσι δεν είναι; θετικά σαφώς!
κοιτα, βασικά με παρακίνησε ο τίτλος του θέματος, γιατί έχω κ γω την ίδια εντύπωση για την ψυχιάτρο που πήγαινα εδώ κ δυο χρόνια, ελάχιστη καλυτέρευση απο τα φάρμακα κυρίως, εε εντάξει δεν μπορώ να πω, με κράτησε, αντλούσα δύναμη κ κουράγιο απο εκείνη, ορισμένα πράγματα έγιναν πιο ξεκάθαρα, κατα τ αλλα όμως στασιμότητα κ όχι εξέλιξη. τα έβαλα κάτω, τα ζύγισα κ είπα να δοκιμάσω αλλου.. δοκίμασα 2 ψυχολόγο/ψυχοθεραπεύτρια, προτίμησα αυτόν που μου ταιριάζει περισσότερο κ τώρα βγαίνω απο εκει μέσα κ νιώθω να φεύγει η τόση ένταση, να με κατευνάζει, αντίθετα με την προηγούμενη που τις περισσότερες φορές έφευγα μπαρούτι. σχέση εξάρτησης με την γιατρό μου υπάρχει βέβαια κ δεν έχει τελειώσει, αλλα μετράω τις \'επαγγελματικές\' γκαφες της κ λέω φεύγα γρήγορα, αρκετα. π.χ. για να καταλάβεις ανακοινωνω οτι θα σταματήσω κ τι απανταει.. -γιατι είσαι καλα; ζζζζντουπ! με θορυβο, τα χασα κ κατι χοντρο ακομα, κοβω τα φαρμακα, δεν αντεχα τις παρενέργειες κ μου κλεινει ραντεβου μετα απο 1,5 μηνα, χωρις να σκεφτει οτι ειμαι πιο ευάλωτη χωρις αυτη την ασπιδα κ καλα. δεν έχω πολλά ακομα να πω.. χιχι.. πολλά εγραψα.. πάντως η επιλογή ψυχιάτρου είναι σοβαρό θέμα κ δεν ξέρεις σε καμία περίπτωση που μπορείς να πέσεις, πρέπει να είμαστε τουλάχιστον υποψιασμένη. take care..

Δε καταλαβα αν ειναι ψυχοθεραπευτης η ψυχιατρος αλλα οτι κι αν ειναι κατεμε ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΑΜΕΣΩΣ.ΦΥΣΙΚΑ ΘΑ ΕΙΝΑ ΑΥΣΤΗΡΟΣ Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΥΤΟ ΨΑΧΝΩ ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΕΙ ΤΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕ ΜΠΟΡΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΦΕΥΓΕΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΜΕΝΗ!!

συγγνώμη εγώ έχω κλείσει ραντεβού με ψυχολόγο (όχι με ψυχίατρο) και επειδή είναι η πρώτη μου φορά έχω τρομάξει λίγο που διαβάζω το θέμα. υπάρχουν πολλοί τέτοιοι γιατροί που σε κάνουν να αισθάνεσαι χάλια?

Υ.Γ κι εγώ πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξει οπωσδήποτε γιατρό-δεν νοείται να πηγαίνει κάποιος για θεραπεία και να γίνεται χειρότερα

λιγο πριν παραθεσα στο θεμα μου πως τον αισθανομαι..παω χαλια και φευγω χειροτερα ... αλλα μποπει να φταιω εγω... γιατι το συνεχιζιζω δεν ξερω..Α λλα αν στις επομενες βδομαδες συνεχιστει ,θα σταματησω και υα ψαξω για κατι αλλο

Quote:

---

Originally posted by amelie74
καθε Τεταρτη ομως που γυρναει απο την συνεδρια που εχει μαζι της γυριζει αλλος ανθρωπος.
τρομερα ταραγμενη.

---

\"Κανονικά\" θα έπρεπε να φεύγει ανακουφισμένη νομίζω...

Και φίλη φίλου έφευγε έτσι αναστατωμένη πάντως από ότι είχε πει ο φίλος κι έκανε \"πόλεμο\" να παρατήσει την συγκεκριμένη ειδικο.

οχι αμαλια θελω να πιστευω οτι δεν υπαρχουν .απλως ετυχε σε λιγους .Προχωρα και πες μας τα αποτελεσματα θα περιμενουμε τα καλυτερα απο σενα

παιδια το ξερω οτι πρεπει να αλλαξει, αλλα απο την στιγμη που αυτο το αρνειται πεισματικα τοσο η ιδια οσο και η γονεις μου που \"χρηματοδοτουν\" τη θεραπεια, εγω δεν μπορω να κανω πολλα.

η αληθεια ειναι οτι τα πρωτα χρονια που πηγαινε στην συγκεκριμενη ψυχιατρο, σημειωσε τεραστια προοδο!
απλα πλεον δεν την βοηθαει καθολου.