Printable View
geia sas,eimai 25 xponwn k apo oso thymamai ton eayto moy exw ena anexhghto fovo gia ta agalmata. exw prospathhsei polles fores na thymhthw, ean kapote moy synevei kati poy na to exei prokalesei,alla den thymamai kati sxetiko.den mporw oyte apo konta na perasw.me poianeei taxypalmia kai an plhsiasw aisthanomai oti h kardia moy tha ekragei.genikotera den exw alles fovies k moy kanei entypwsh. mhpws xerete ti akrivws mporei na shmainei ayth h fovia?
Δεν νομιζω να υπαρχει καποιος που να μπορει να απαντησει σε αυτο.
Δεν υπαρχουν απαντησεις στανταρ ουτε για τις \"διασημες\" φοβιες καλα-καλα.
Προφανως καποιο βιωμα σου ή σκεψη που εκανες παλια...ακομα και μια ταινια που ειδες μπορει να σε επηρεασε και να εφτασες να εχεις αυτην την φοβια.
Πχ εγω ενω δεν ειχα προβλημα με τα ποντικια...μια περιγραφη που μας εκανε μια καθηγητρια στην τριτη γυμνασιου και μου σηκωσε τις τριχες της κεφαλης μου με εκανε να βλεπω με διαφορετικο ματι αυτα τα \"ζωακια\".
Εγω ομως το εντοπισα αμεσως και ουτε με νοιαζει να το θεραπευσω ουτε τιποτα...δεν ειναι καν φοβια ακριβως ειναι απλως μεγαλη απεχθεια.
Αό κει και περα και σενα καπως ετσι θα ναι καποιος συνειρμος.
Δεν νομιζω να ειναι και σπουδαιο προβλημα,δεν ειναι κοινωνικη φοβια πχ που μπορει να επηρεασει τη ζωη σου, οποτε αστο να παει.
Περιεργεια θα ειχα και εγω γιατι συμβαινει αλλα ως εκει.
ποιος να ξερει...
προφανως κατι πολυ παλιο, εφοσον δεν θυμασαι κατι σχετικο, που ειτε θα μπορουσε να βγει στην επιφανεια με ψυχοθεραπεια, ειτε οχι...
το μονο σχετικο που εχω υποψη μου:
ο ανιψιος μου οταν ηταν πολυ μικρος , ειχαν βαλει στο σπιτι τους ενα ξυλινο αγαλματακι, οχι πολυ μεγαλο, περιπου 50-60 ποντους, ενθυμιο απο καποιο ταξιδι.
απο καποια μερα και μετα το κοιταζε με τρομο, δεν το πλησιαζε και οταν τον πηγαιναν καπου κοντα εκει, αντιδρουσε και εκλαιγε...
μαλλον του ειχ εκανει εντυπωση η παρουσια του, ισως το ειδε σε καποιον εφιαλτη κι απο τοτε το φοβοταν. αλλη εξηγηση δεν βρεθηκε ποτε...
δεν ειχε στην συνεχεια ομως φοβια με αγαλματα γενικως αλλα αυτο εκανε χρονια να το ξεπερασει...
ισως να σου συνεβη κι εσενα κατι αντιστοιχο που δεν ξερω ποσο νοημα εχει να το βρεις, εννοω αν θα σε βοηθησει σε κατι περα απο το να λυσεις την απορια σου, οπως λεει και ο κιπ.
εμένα πολύ μικρή με είχαν πάει οι γονείς μου στο μουσείο στους δελφούς και είχα κατατρομάξει με τους κούρους... αλήθεια για μερικά χρόνια είχα μια μικρή φοβία, αλλά το ξεπέρασα.
μήπως και εσύ είχες βιώσει κάτι τέτοιο σε μικρή ηλικία. αν πας τώρα σε ένα μουσείο πως αισθάνεσαι?
Automatonophobia,μάλλον έχει κάποια σχέση με αυτή τη φοβία.Φόβος για ομοιώματα ανθρώπινα,statues,κέρινα ή άλλα.Η λίστα φοβιών είναι απίστευτα μακριά,έχω καιρό πάψει να πιστεύω πως θα σταματήσει να μεγαλώνει,υπάρχουν φοβίες ακόμη και για τα άνθη,ή για πράγματα,καταστάσεις που κανείς δεν θα πίστευε πως θα αποτελούσαν φοβία για κάποιον.
Να κάνω ένα συνειρμό πάντως ίσως wild guess;Ενδέχεται να έχει κάποια σχέση με φόβο θανάτου,καθώς το μάρμαρο συνειρμικά και τα αγάλματα,την ακινησία και τη στατικότητά τους,ίσως κάποτε συνδέθηκαν με νεκροταφείο.Λέω γω τώρα,απλά εικασίες όμως είναι.
Ένας κανόνας είναι πως τη φοβία την \"ψάχνεις\"ανάλογα με την επίπτωση στην καθημερινότητα,σε διάφορους σημαντικούς τομείς της,κάποιες φοβίες φεύγουν με τον καιρό ή απαλύνουν γενικά την επιρροή τους,κάποιες εμμένουν και δημιουργούν δυσλειτουργίες.Αν μόνο μια ταχυκαρδία σου προκαλούν,ίσως να προσπαθήσεις να πας κάποια στιγμή σε μία πλατεία με ένα άγαλμα,με παρέα,να κάτσεις σε ένα κοντινό παγκάκι και να δοκιμάσεις το φόβο σου,να τον τσιγκλίσεις λιγουλάκι,ώστε σιγά σιγά να πάψει να σε απασχολεί.:)
kai go kati paromoio tha elega RainAndWind.ta agalmata einai ne men stin morfi san anthropoi alla einai apsixa kai isos uposinidita afto na to sindeeis me ton thanato.paliotera eixa mia gnosti i opoia episis otan pige stous delfus epathe kati san krisi panikou apo ton fovo tis.theoruse pos einai tromaktiko to poses morfes mporeis na diakrineis alla kamia den einai \'zontani\'
εγώ πάντως φοβόμουν ότι θα ξυπνήσουν και θα με πατήσουν, γι αυτό και είχα τρομάξει με τους κούρους που είναι και μεγάλα σε μέγεθος...
Παντως, καθαρα απο διαισθηση κι εμενα σε κατι σχετικο με θανατο πηγε το μυαλο μου, διαβαζοντας το αρχικο ποστ...
Και μενα...οταν βλεπω αγαλμα μου ερχεται στο μυαλο ενας νεκρος ανθρωπος...εζησε απο τοσο μεχρι τοσο...αλλα δεν τρομαζω φυσικα απως ισως λιγο μελαγχολια,αν δωσω σημασια.
sas eyxarhstw poly oloys sas. dn me eixe apasxolhsei pote toso, mexri thn stigmh poy aisthanthhka fovo vlepontas ena agalma, se ena paixnidi poy epaiza ston ypologisth.isos k na exei sxesh me ton thanato giati exw xasei k toys dyo moy goneis,k eidika tn mhtera moy prosfata. ap thn allh omws stathhka poly dynath se ayta ta dyskola gegonota k ta antimetopisa xwris synepeies k ypervoles kai moy fainete asteio na mhn mporw na antimetopisw ayto.giati dysthxvw den mporw na akolouthw thn symvoylh sas k na prospathhsw na ta plhsiasw. nomizw oti tha pathw krish panikoy. sas eyxarhstw poly oloys sas pantos...