γεια σας. θα ήθελα να ρωτήσω αν βοηθάει να ψυχαναλύομαι τον εαυτό μας δηλαδή να τολμήσω εγώ να κάνω ψυχανάλυση στον εαυτό μου με τις περιορισμένες γνώσεις που διαθέτω θα μου κάνει άραγε καλό; αν θεωρώ πως έχω αρκετή αξία ως άνθρωπος αλλά με πιάνουν κρίσεις απαισιοδοξίας ματαιοδοξίας και αρκετά ψυχολογικά κατάλοιπα από τα παλιά βοηθάει αν κρατάω σημειώσεις και τα βγάζω από μέσα μου; μήπως είναι εφικτό να περιμένω πως με τον χρόνο θα φτιάξουν τα πράγματα αντί να το κουράζω το θέμα με προβληματισμούς και αναπάντητα ερωτήματα, για πληγωμένους και βαθύ πρώην έρωτες και παλιά παιδικά τραύματα. μήπως απλά το να προσπαθήσω να επικεντρωθώ περισότερο στο παρόν και τις τωρινές μου σχέσεις παρά να αναλώνομαι στον χρόνο που πέρασε.