Ραμπελστιλτσκιν

Μια φορα κι εναν καιρό, η γυναίκα ενος φτωχού μυλωνά είχε μια κόρη για την οποία καυχιοταν πολύ. Σε μια γιορτή, επειδη θελησε να φανει σημαντικη, ειπε στο βασιλιά πως η κορη της μπορουσε να γνεσει το άχυσο σε χρυσάφι. "Αυτη ειναι μια τέχνη που θα με ευχαριστούσε πολύ", απάντησε ο βασιλιάς, ελπίζοντας οτι θα γινοταν ακομη πιο πλούσιος, αν η γυναίκα του μυλωνά έλεγε την αληθεια. Και πρόσθεσε, "Φέρε την κόρη σου αυριο στο παλάτι για να τη δοκιμάσω".
Όταν έφερε το κοριτσι, βασιλιάς την έβαλε σ΄ένα μικρό δωμάτιο με μια ρόκα, μια ανέμη και πολλές μπάλες από άχυρο.
"Ξεκίνα τη δουλειά", τη διέταξε."Αν δεν έχεις γνέσει αυτο το άχυρο σε χρυσάφι μέχρι αυριο, τοτε θα πεθάνεις".
Αφού έδωσε αυτή τη διαταγη, κλειδωσε το δωμάτιο και άφησε μονο του το κορίτσι. Εκείνη δεν ήξερε τι να κάνει. Δεν είχε ιδέα πως να γνεσει το άχυρο σε χρυσάφι και γι΄αυτο άρχισε να φοβάται και να κλαιει.
Ξαφνικά η πόρτα ανοιξε και μπηκε μέσα ένας μικροσωμος άνδρας που ειπε στην κοπελα:"Καλημερα κυρια, γιατι κλαις?"
"Γιατι ο βασιλιάς με άφησε εδω για να γνέσω το άχυρο σε χρυσάφι, αλλά δεν ξέρω πως να το κάνω"
"Τι θα μου έδινες, αν θα το έκανα εγω αντί για σενα?" ειπε ο μικροσκοπικός άνδρας.
"Το περιδέραιό μου",απαντησε η κοπέλα και του το έδωσε.
Ο μικρόσωμος άνδρας κάθισε στη ρόκα, έβαλε μια μπάλα απο σάκο και το μετέτρεψε σε χρυσάφι. Αυτοσυνέχι να συμβαινει μέχρι το πρωί, ενώ η κορη του μυλωνά κοιμόταν, Οταν ενέτελι ο ηλιος, ο άνδρας είχε εξαφανιστεί και ο βασιλιας πρόβαλε στην πόρτα. Ξαφνιασμένος, αλλά και ευχαριστημένος απο αυτο που ειδε, έγινε ακόμη πιο απληστος.
Έτσι το επόμενο βράδυ οδηγησε την κόρη του μυλωνά σ΄ένα ακομη μεγαλυτερο δωματιο γεμάτο με άχυρο και την άφησε εκεί, λέγοντας της πως, αν αγαπούσε τη ζωη της, έπρεπε να το γνέσει σε χρυσάφι. Για άλλη μια φορά το κοριτσι βυθίστηκε στο φόβο, αλλα και πάλι εμφανίστηκε μπροστά της ο μικρόσωμος άνδρας."Τι θα μου δώσεις, αν γνέσω αυτό το άχυρο σε χρυσαφι?"τη ρώτησε.
Εκείνη του απάντησε:"Το δακτυλίδι μου"και του το έδωσε αμέσως.
Ο ανδρας πηρε το δαχτυλιδι της και άρχιε να γνέθει. Μεχρι το επόμενο πρωινό είχε μετατρεψει όλο το άχυρο σε αστραφτερό χρυσάφι.
Ο βασιλιάς χάρηκε βλέποντας τα πλούτη του, αλλά δεν ειχε ακόμη ικανοποιηθεί τελειως. Έτσι αυτη τη φορά άφησε το κορίτσι σ΄ένα ακόμη μεγαλυτερο δωμάτιο και της ειπε,"Αν καταφέρεις να γνεσεις αυτό το αχυρο σε χρυσάφι, θα γινεις γυναίκα μου". Αν και ηξερε πως ήταν απλή η κορη του μυλωνά, γνωριζε ότι δεν θα μπορυσε να βρει πλουσιότερη γυναικα σ'ολόληρο τον κόσμο.
Όταν το κοριτσι έμεινε μόνο, ο μικρόσωμος άνδρας εμφανίστηκε ξανά."Τι θα μου δώσεις αυτη τη φορα για να γνέσω το άχυρο σε χρυσαφι?"
"Δεν έχω τίποτε άλλο να σου δώσω", απάντησε το κορίτσι λυπημένο.
"Τοτε θα πρέπει να μου υπασχεθείς πως, οταν γίνεις βασίλισσα, θα μου παραδώσεις το πρώτο σου παιδί".
"Ποιος ξέρει τι προκειται να σου συμβει?Αμφιβάλλω,αν θα γίνω ποτέ βασιλισσα",σκεφτεικε το κοριτσι. Έτσι συμφώνησε και του το υποσχέθηκε. Για άλλη μια φορά ο άνδρας εγνεσε το αχυρο σε χρυσό.
Όταν το επόμενο πρωινό ήρθε ο βασιλιάς και βρήκε αυτό που είχε ζητήσει, παντρευτηκε την κόρη του μυλωνά. Ετσι λοιπόν, έγινε βασίλισσα.
Ένα χρόνο αργότερα, η βασίλισσα γέννησε ενα ομορφο παιδί, αλλά είχε ξεχασει την υπόσχεση που είχε κάποτε δώσει στον άνδρα. Ξαφνικά ένα βραδυ ο μιρκόσωμος άνδρας εμφανιστηκε στο δωμάτιο της και απαίτησε να του δώσει οτι του είχε υποσχεθεί. Τρόμος κυρίευσε τη βασίλισσα που προσέφερε στον άνδρα ολα τα πλουτη του βασιλείου της για να της αφησει το παιδι.
"Κατι ζωντανό είναι για μένα πιο πολύτιμο απ΄όλους τους θησουρούς του κόσμου". αποκριθηκε ο άνδρας. "Θα σου δωσω όμως τρεις μέρες καιρό για να βρείς ποιο είναι το ονομα μου και, αν τα καταφέρεις, θα κρατήσεις το παιδί σου".
Η βασίλισσα άρχισε να σκέφτεται όλα τα ονόματα που γνώριζε. Επειτα έστειλε έναν αγγελιαφόρο στη χωρα για να μαθει ποια άλλα ονόματα μπορει να υπήρχαν.
Όταν την επόμενη μερα ο μικροσωμος άνδρας επέστρεψε, η βασίλισσα άρχισε να απαριθμει όλα τα ονοματα που είχε συγκεντρώσει, αλλα σε καθένα απο αυτά ο ανδρας απαντούσε:"Δεν είναι αυτο το όνομα μου". Τη δευτερη ημέρα η βασίλισσα έκανε έρευνες σ΄όλο το βασιλειο, αναζητώντας τα πιο ασυνήθιστα και παράξενα ονόματα. Οταν όμως ο άνδρας επέστρεψε παλι, της απαντησε:"Κανένα αο αυτα δεν είναι το ονομά μου".
Την τριτη ήμέρα ο αγγελιαφορος επέστρεψε και είπε:"Δεν μπορεσα να βρω ουτε ενα καινουριο όνομα, ομως εφτασα στο τελος του δάσους πάνω στο βουνό και εκει είδα ένα μικρο σπιτι. Μπροστά στο σπιτι ήταν αναμμένη μια φωτιά και ένας γελοίος, μικροσκοπικος ανθρωπακος χόρευε γυρω της, φωνάζοντας:"Σημερα ψηνω, αυριο φτιάχνω ποτό, μεθαυριο θα έχω το μικρο παιδι της βασίλισσας.Χα!Ποσο χαίρομαι που κανεις δεν γνωρίζει πως Ραμπελστιλτσκιν ειναι το ονομα μου".
Η βασίλισσα ενθουσιάστηκε. Όταν ο μικρόσκοπικός ανδρας επέστρεψε για τρίτη και τελευταία φορά, αφου στην αρχη τον πείραξε, λέγοντας του ονόματα απλά για να τον ακουσει να λέει όχι, στο τελος του είπε:"Ισως το ονομα σου ειναι Ραμπελστιλτσκιν".
"Ο διαβολος στο΄πε αυτό!"φώναξε ο άνδρας. Μεσα στην οργή του έχωσε το δεξί του πόδι τοσο βαθιά στη γη που μπήκε όλο μέσα. Έπειτα μέσα στην επελπισία του, τράβηξε το αριστερό του ποδι, τοσο δυνατά, που έσκισε τον εαυτό του στα δυο!
Ευχαριστω!