ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ
Ο Στόχος
Στοχεύουμε στην αποκατάσταση των θεμελιωδών αναγκών και περιβαλλοντικών συνειδητοποιήσεων των ειδών, μέσω της ανάλυσης των πιο πρόσφατων συνειδητοποιήσεων του ποιοι και τί πραγματικά είμαστε, σε συνδυασμό με το πώς η επιστήμη, η φύση και η τεχνολογία ( αντί για τη θρησκεία, την πολιτική και το χρήμα ) κρατούν τα κλειδιά για την προσωπική μας ανάπτυξη, όχι μόνο ως ανθρώπινα όντα, μα ως πολιτισμός, τόσο δομικά όσο και πνευματικά. Βασική επίγνωση αυτής της συνειδητοποίησης είναι η αναγνώριση των Αναδυόμενων και Συμβιωτικών στοιχείων των φυσικών νόμων και πώς με την υιοθέτησή τους ως θεμέλιους λίθους των προσωπικών και κοινωνικών μας θεσμών η ζωή στη Γη μπορεί να ανθίσει, μέσω ενός συστήματος διαρκούς θετικής ανάπτυξης, όπου τα αρνητικά κοινωνικά συμπτώματα όπως η κοινωνική διαστρωμάτωση, ο πόλεμος, οι προκαταλήψεις, ο ελιτισμός και οι εγκληματικές ενέργειες σταδιακά θα μειώνονται και, ιδανικά, θα εκλείψουν από την ανθρώπινη συμπεριφορά. Βέβαια αυτή η πιθανότητα δύσκολα υιοθετείται από το σύνολο των ανθρώπων, διοτι έχουμε κατηχηθεί από την κοινωνία ώστε να νομίζουμε ότι το έγκλημα, η διαφθορά και η ανειλικρίνεια είναι «κάτι φυσικό» και ότι πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν την εκμετάλλευση και τον πόνο των άλλων. Η θρησκεία είναι ο μεγαλύτερος προαγωγός αυτής της προπαγάνδας, καθώς η λογική του «αυτοί κι εμείς» ή «καλών και κακών» προάγει αυτή την λανθασμένη αξίωση. Η πραγματικότητα είναι ότι ζούμε σε μια κοινωνία που παράγει την σπανιότητα ζωτικών αποθεμάτων. Συνέπεια αυτής της σπανιότητας είναι μια τακτική αυτοσυντήρησης των ανθρώπων, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κλέψουν και να εξαπατήσουν για να πάρουν αυτό που θέλουν.
Η έρευνά μας συμπέρανε ότι η σπανιότητα είναι μια από τις πιο θεμελιώδεις αιτίες της παρεκκλίνουσας συμπεριφοράς, ενώ παράλληλα οδηγεί σε περίπλοκες μορφές νευρώσεων διαφόρων τύπων. Μια στατιστική ματιά στον εθισμό στα ναρκωτικά, στο έγκλημα και στις φυλακίσεις δείχνει ότι η ανέχεια και οι ανθυγιεινές κοινωνικές συνθήκες συνιστούν την εμπειρία ανθρώπων με την αυτή συμπεριφορά.
Οι άνθρωποι δεν είναι καλοί ή κακοί. Είναι οι εξελισσόμενες, διαρκώς αναπτυσσόμενες συνθέσεις των εμπειριών που τους επηρεάζουν. Η «ποιότητα» ενός ανθρώπινου όντος (αν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο) εξαρτάται άμεσα από την αγωγή του και άρα από τα συστήματα πεποιθήσεων στα οποία γαλουχήθηκε.
Αυτή η απλή πραγματικότητα παραβλέφθηκε χυδαία και σήμερα οι άνθρωποι πιστεύουν πρωτόγονα ότι ο ανταγωνισμός, η απληστία και η διαφθορά αποτελούν «εγγενή» συστατικά της ανθρώπινης συμπεριφοράς και άρα πρέπει να έχουμε φυλακές, αστυνομία, και μιαν ολόκληρη ιεραρχία διαφορικού ελέγχου ώστε η κοινωνία να αντιμετωπίζει αυτές τις «κλίσεις». Πρόκειται για έναν παραλογισμό, ένα σφάλμα.
Το θέμα είναι ότι για να αλλάξουν ριζικά τα πράγματα προς το καλύτερο, πρέπει να χειριστούμε τις θεμελιώδεις αιτίες. Το τρέχον σύστημα «τιμωρίας» είναι απαρχαιωμένο, απάνθρωπο και αντιπαραγωγικό. Όταν συλλαμβάνεται ένας κατά συρροή δολοφόνος, οι περισσότεροι αδημονούν και ουρλιάζουν για τον θάνατό του. Αυτό είναι ανάδρομο. Μια πραγματικά υγιής διανοητικά κοινωνία, που κατανοεί ποιοι είμαστε και πως δημιουργούνται τα συστήματα αξιών μας θα έπαιρνε αυτό το άτομο και θα μάθαινε τις αιτίες πίσω από τις βίαιες πράξεις του. Ύστερα αυτές οι πληροφορίες θα πήγαιναν σε ένα τμήμα ερευνών που θα σκέφτεται την ανακοπή τέτοιων καταστάσεων μέσω της εκπαίδευσης.
Είναι καιρός να σταματήσουμε τα μπαλώματα. Είναι καιρός για μια νέα κοινωνική προσέγγιση, αναβαθμισμένη στη σημερινή γνώση. Δυστυχώς, η κοινωνία σήμερα βασίζεται ακόμα σε πεπαλαιωμένες και προκατειλημμένες διατάξεις και λύσεις.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχουν ουτοπίες ή κάποιο τέλος. Όλα τα στοιχεία δείχνουν αέναες αλλαγές σε κάθε επίπεδο. Έπειτα, είναι η προσωπική μας δράση, σε κάθε μέρα της ζωής μας που διαπλάθει και διαιωνίζει τα κοινωνικά συστήματα που φτιάχνουμε. Ωστόσο, παραδόξως, είναι επίσης οι περιβαλλοντικές επιρροές που δημιουργούν την αντίληψή μας και άρα την κοσμοθεώρησή μας. Άρα, η πραγματική αλλαγή δεν θα έρθει μόνο από την ρύθμιση των προσωπικών σας πεποιθήσεων και αποφάσεων, μα και από την αλλαγή των κοινωνικών δομών που επηρεάζουν αυτές τις πεποιθήσεις και αποφάσεις. Τα ελιτίστικα κυριαρχικά συστήματα μακροχρόνια επηρεάζονται ελάχιστα από παραδοσιακές διαμαρτυρίες και πολιτικά κινήματα. Πρέπει να κινηθούμε πέρα από αυτές τις «κατεστημένες επαναστάσεις» και να χρησιμοποιήσουμε ένα εργαλείο πολύ πιο ισχυρό:
Θα σταματήσουμε να υποστηρίζουμε το σύστημα, ενώ συνεχώς θα υπερμαχούμε για τη γνώση, την ειρήνη, την ενότητα και την ευσπλαχνία. Δεν μπορούμε να «πολεμήσουμε το σύστημα». Το μίσος, ο θυμός και η «πολεμική» λογική είναι αποτυχημένα μέσα αλλαγής, διότι αναπαράγουν τα ίδια εργαλεία που χρησιμοποιεί το διεφθαρμένο, κατεστημένο σύστημα ισχύος για να διατηρεί τον έλεγχο.
Η παραποίηση και η παράλυση:
Μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι όλα τα συστήματα είναι Αναδυόμενα και σε κατάσταση συνεχούς εξέλιξης, μαζί με την πραγματικότητα της Συμβιωτικής σύνδεσης με τη φύση και τους συνανθρώπους μας με τους πιο απλούς και προφανείς τρόπους, πειθόμενοι ότι η προσωπική μας ακεραιότητα είναι μόνο τόσο μεγάλη όσο και της υπόλοιπης κοινωνίας, τότε μπορούμε να δούμε πόσο διεστραμμένα και ανάδρομα είναι τα κοινωνικά μας κατεστημένα και του πώς η διαιώνισή τους είναι η αιτία της κοινωνικής αστάθειας στην κοινωνία. Για παράδειγμα, το Χρηματοπιστωτικό Σύστημα θεωρείται εδώ και καιρό μια θετική δύναμη στην κοινωνία, χάρη στην πεποίθηση ότι παράγει κίνητρα και πρόοδο. Στην εφαρμογή του, το χρηματοπιστωτικό σύστημα έγινε ένα μέσο διαίρεσης και ολοκληρωτικού ελέγχου.
Αποτελεί την ύστατη μορφή του «Διαίρει και βασίλευε», καθώς στον πυρήνα του τεκμηριώνεται ότι:
πρέπει να μαχόμαστε μεταξύ μας για να επιβιώσουμε και
οι άνθρωποι χρειάζονται αυτό το «ελατήριο» ανταμοιβής για να κάνουν οτιδήποτε χρήσιμο.
Όσο για το Νο1, (πρεπει να αντιμαχόμαστε) το χαρακτηριστικό του ανταγωνισμού στο σύστημα εγγυάται την διαφθορά στην κοινωνία σε κάθε επίπεδο, καθώς η βάση είναι «εμείς ανάντια των άλλων». Πολύ ισχυρίζονται ότι το «σύστημα ελεύθερης αγοράς» είναι καλό… όμως έχει φθαρεί στις μέρες μας λόγω κακών πολιτικών, μεροληψίας κλπ. Υποθέτουν ότι εάν επιτρεπόταν η άνθιση μιας «αγνής» ελεύθερης αγοράς τότε θα ήταν εντάξει. Αυτό είναι λάθος, γιατί αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι η ελεύθερη αγορά σε λειτουργία, με όλα τα διαφορικά της πλεονεκτήματα και τη διαφθορά. Κανένας νόμος δεν θα σταματήσει ποτέ το εμπόριο των μετόχων, τις δολοπλοκίες, την κατάχρηση εργασίας, την μόλυνση, την προγραμματισμένη αχρηστία και τα λοιπά…
Αυτά προάγει το σύστημα ανταγωνισμού, χωρίς αποτυχία, διότι βασίζεται στην προϋπόθεση της εκμετάλλευσης των άλλων για το κέρδος. Τελεία.
Πρέπει να ξεκινήσουμε την μετάβαση έξω από αυτά τα δυναστευτικά ιδεώδη και να κινηθούμε προς ένα σύστημα σχεδιασμένο για την υποστήριξη των ανθρώπινων όντων, όχι στον εξαναγκασμό τους να παλεύουν για να επιβιώσουν. Σχετικά με το Νο2 (κίνητρο παραγωγής) πρόκειται για μια θλιβερη και απίστευτα αρνητική άποψη της ανθρώπινης ύπαρξης στο σύνολό της. Το να υποθέτουμε ότι ένα άτομο πρέπει να έχει «δομικά κίνητρα» ή εξαναγκασμούς ώστε να κάνει οτιδήποτε είναι απλά γελοίο. Θυμηθείτε όταν ήσασταν παιδιά και δεν είχατε ιδέα τι είναι το χρήμα. Παίζατε, ήσασταν περίεργοι και κάνατε πολλά πράγματα… γιατί; Επειδή το θέλατε.
Ωστόσο, καθώς περνά ο χρόνος μέσα στο σύστημά μας, η φυσική περιέργεια και η αυτό-κινητοποίηση αφαιρείται από τους ανθρώπους, καθώς αναγκάζονται να συμμορφωθούν στο εξειδικευμένο, διαχωρισμένο σε τμήματα, σχεδόν τυποποιημένο σύστημα εργασίας ώστε να επιβιώσουν. Αυτό με τη σειρά του συχνά δημιουργεί μια φυσική ανταρσία εσωτερικά του ατόμου λόγω της επιβαλλόμενης υποχρέωσης, κι έτσι εφεύραμε τον διαχωρισμό εργασίας κι ελεύθερου χρόνου. Οι συνήγοροι του χρηματοπιστωτικού συστήματος (που υποτίθεται ότι δημιουργεί κίνητρα) υποθέτουν ότι είναι τεμπελιά και δεν το αναγνωρίζουν αυτό. Σε μια πραγματική κοινωνία, οι άνθρωποι θα ακολουθούν τις φυσικές τους κλίσεις και θα εργάζονται για να συνεισφέρουν στην κοινωνία όχι επειδή θα «πληρώνονται» για αυτό, μα επειδή θα έχουν την ευρύτερη συναίσθηση ότι η συνεισφορά τους βοηθά τόσο τους ίδιους όσο και τον καθένα. Αυτό είναι το εξυψωμένο επίπεδο συνείδησης που ελπίζουμε να κοινωνήσουμε.
Η ανταμοιβή μας για τη συνεισφορά στην κοινωνία θα είναι η ευημερία της κοινωνίας, που με τη σειρά της θα αυξάνει την προσωπική μας ευημερία.
Τώρα, βάζοντας τα πράγματα στην σωστή τους προοπτική, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ο κόσμος διοικείται επι του παρόντος από μια μικρή ομάδα ατόμων σε υψηλά πόστα των θεσμών που κυριαρχούν στην κοινωνία –Επιχειρήσεις και Χρηματικά. Ο θεσμός της Κυβέρνησης συνεργάζεται στενά με την επιρροή και ισχύ των εταιριών και τραπεζών. Το ζωτικό υγρό είναι το χρήμα, που, στην πραγματικότητα, είναι μια ψευδαίσθηση που έχει ελάχιστη σχέση με την κοινωνία και χρησιμεύει απλά ως εργαλείο χειρισμού και διαίρεσης μέσα σε μια κοινωνική οργάνωση που εγγυάται τον ελιτισμό, το έγκλημα, τον πόλεμο και την κοινωνική διαστρωμάτωση.
Ταυτόχρονα, τα άτομα γαλουχούνται με την πεποίθηση ότι το να είναι «σωστοί» είναι που δημιουργεί την αξία τους ως άτομα.
Αυτή η κατάσταση της «ορθότητας» συνδέεται άμεσα με τις κυρίαρχες αξίες της ίδιας της κοινωνίας. Άρα, αυτοί που δέχονται και υποστηρίζουν τις απόψεις του κοινωνικού δομήματος θεωρούνται «φυσιολογικοί», ενώ αυτοί που διαφωνούν θεωρούνται «αφύσικοι», ακόμα και «ανατρεπτικοί». Είτε πρόκειται για το δόγμα μιας μοναδικής κοινωνικής παράδοσης, είτε για την ευθυγράμμιση με μια παγκοσμίως καθιερωμένη θρησκεία, η βάση είναι η ίδια: Ο Διανοητικός Υλισμός. Καθώς συνειδητοποιούμε ότι η γνώση μας και άρα οι θεσμοί μας συνεχώς εξελίσσονται, βλέπουμε ότι κάθε σύστημα πεποίθησης που ισχυρίζεται ότι γνωρίζει οτιδήποτε χωρίς να επιδέχεται αμφισβήτηση, είναι μια αποτυχημένη άποψη. Η θρησκεία, που έχει τα θεμέλιά της στην πίστη, είναι ο βασιλιάς αυτής της διαστρέβλωσης, καθώς ισχυρίζεται ότι γνωρίζει κάτι αδιαμφισβήτητα για την πιο περίπλοκη και απατηλή καταγωγή του ανθρώπινου είδους, και κάτι τέτοιο είναι απλά αδύνατον σε ένα αναδυόμενο σύμπαν.
Έχοντας πει αυτά, καταλαβαίνουμε ότι εξίσου επικίνδυνοι με τους κατεστημένους θεσμούς δύναμης, είναι οι άνθρωποι που κατηχήθηκαν να αποδέχονται πλήρως τις στατικές συνειδητοποιήσεις που προτείνονται από αυτά τα συστήματα… κι έτσι γίνονται: «Αυτοδιορισμένοι φύλακες του Κατεστημένου». Αυτό εφαρμόζεται σε κάθε σύστημα, ειδικά πολιτικό, οικονομικό και θρησκευτικό. Από τη στιγμή που η ταυτότητα των ανθρώπων σχετίζεται με τα δόγματα μιας Κρατικής, Θρησκευτικής ή Επαγγελματικής ηθικής, συχνά γίνεται πολύ δύσκολο να αλλάξει κανείς, διότι η ταυτότητά τους έχει συνδυαστεί με τις ιδεολογίες που τους επιβλήθηκαν. Έτσι, αναπαράγουν το δόγμα του θεσμού τους απλά για να διατηρήσουν την προσωπική τους ακεραιότητα, όπως αυτοί την αντιλαμβάνονται. Πρέπει να σπάσουμε αυτόν τον κύκλο, διότι παραλύει την ανάπτυξη μας όχι μόνο σαν άτομα, μα και σαν κοινωνία.
Η Αλήθεια και η Μετάβαση
Αφού συνειδητοποιήσουμε ότι η ακεραιότητα της προσωπικής μας ύπαρξης συνδέεται άμεσα με την ακεραιότητα της Γης, της ζωής και όλων των άλλων ανθρώπινων όντων, τότε ο δρόμος μας είναι προκαθορισμένος. Στη συνέχεια, μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι είναι η επιστήμη, η τεχνολογία και άρα η ανθρώπινη δημιουργικότητα που αποδίδει πρόοδο στη ζωή μας, τότε θα μπορούμε να διακρίνουμε ποιες είναι οι πραγματικές προτεραιότητες για κοινωνική και ατομική πρόοδο και ανάπτυξη.
Εχοντας πει αυτά, μπορούμε να κατανοήσουμε ότι η Θρησκεία, η Πολιτική και η εργασία που βασισμένη στο χρήμα και τον ανταγωνισμό αποτελούν πεπαλαιωμένες λειτουργίες κοινωνικού χειρισμού που τώρα πρέπει να ξεπεραστούν. Η ενασχόλησή μας πρέπει να είναι η επίτευξη ενός συστήματος που λειτουργεί χωρίς χρήμα ή πολιτική, ενώ θα αφήνει τις προκαταλήψεις να αυτοαναιρούνται καθώς θα ανθίζει η εκπαίδευση. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να λέει στους άλλους τι να πιστεύουν, καθώς κανένας άνθρωπος δεν έχει πλήρη κατανόηση του ο,τιδήποτε.
Ωστόσο, αν προσέξουμε τις φυσικές διεργασίες της ζωής, θα μπορέσουμε να δούμε το πώς θα συντονιστούμε με τη φύση κι έτσι η πορεία μας θα γίνει πιο ξεκάθαρη.
Για παράδειγμα, πολύς κόσμος ανησυχεί για τον υπερπληθυσμό, ενώ ανατριχιαστικές δηλώσεις ατόμων όπως ο Χένρυ Κίσσινγκερ ισχυρίζονται ότι χρειάζεται κάποιου είδους «μείωση». Αυτό είναι φυσικά, τρομακτικό. Ωστόσο, το ερώτημα παραμένει: Είναι πράγματι ο υπερπληθυσμός κάτι το κακό; Η απάντηση από επιστημονική σκοπιά, είναι ότι η Γη μπορεί να φέρει πολλές φορές περισσότερους ανθρώπους αν χρειαστεί, εάν εφαρμοστεί υψηλή τεχνολογία. Το 70% της επιφάνειας του πλανήτη είναι από νερό και πόλεις πάνω στη θάλασσα (ένα από τα πολλά σχέδια του Τζάκ Φρέσκο) είναι το επόμενο βήμα. Έπειτα, η εκπαίδευση σχετικά με τις λειτουργίες της ζωής θα ενημερώσει τους ανθρώπους για τις διακλαδώσεις των αναπαραγωγικών τους ενδιαφερόντων και ο πληθυσμός θα επιβραδυνθεί με φυσικό τρόπο, καθώς οι άνθρωποι θα αρχίσουν να συνειδητοποιούν τον σύνδεσμό τους με τον πλανήτη και την δυνατότητα του διατήρησης μας.
Για την ακρίβεια, η μόνη πραγματική «Κυβέρνηση» που μπορεί να υπάρξει είναι η Γη και οι φυσικοί πόροι της. Από κεί και πέρα, όλες οι πιθανότητες μπορούν να αποτιμηθούν. Να γιατι χρειάζεται μια διανοητική ενοποίηση όλων των χωρών, καθώς η πιο σημαντική πληροφορία που μπορούμε να έχουμε ως είδος είναι μια πλήρης, λεπτομερής αποτίμηση του τι έχουμε διαθέσιμο στον πλανήτη. Όπως θα εξετάζατε την γη και τους πόρους ενός οικοπέδου για να δείτε τι μπορείτε να φυτέψετε, το ίδιο χρειάζεται να γίνει και με τον πλανήτη ώστε να εκτιμήσουμε τις ικανότητές μας ως είδος, χρησιμοποιώντας τους φυσικούς πόρους με σοφία.
Φυσικά, πολλοί που θα σκεφτούν τις παραπάνω ιδέες θα ρωτήσουν:
"Πως το κάνουμε αυτό, αν σκεφτούμε τα διαστρεβλωμένα συστήματα αξιών που είναι σε ισχύ; Πως κάνουμε μια τέτοια κίνηση μετάβασης;"
Αυτή είναι φυσικά και η πιο δύσκολη ερώτηση. Η απάντηση: Πρέπει να ξεκινήσουμε από κάπου. Υπάρχουν πολλά που μπορεί κανείς να κάνει είτε σε ατομικό είτε σε ομαδικό επίπεδο για να ξεκινήσει η μορφοποίηση αυτού του οράματος. Το πιο σημαντικό βήμα είναι η εκπαίδευση. Στις 15 Μαρτίου 2009 (ή Z-Day όπως ονομάστηκε το 2008) θα λάβει χώρα μια παγκόσμια δράση για την εξάπλωση της συνειδητοποίησης αυτής της κοινωνιολογικής κατεύθυνσης. Ελπίζουμε να έχουμε τοπικές συναντήσεις σε όσο το δυνατόν περισσότερες πόλεις, πολιτείες και χώρες είναι δυνατόν. Εμείς εδώ στο thezeitgeistmovement.com θα εργαστούμε για την προμήθεια υλικών σε όσες γλώσσες μπορούμε, κάνοντας παράλληλα ό,τι μπορούμε για να βοηθήσουμε κάθε υποομάδα. Δεν θα ζητήσουμε ποτέ χρήματα. Είμαστε εδώ για βοήθεια, γιατί κατανοούμε μια κεντρική αλήθεια που χάθηκε εδώ και πολύ καιρό: Όσα περισσότερα δίνεις, τόσα περισσότερα παίρνεις.
Ευχαριστούμε για τη βοήθειά σας.
