ΠΑΙΔΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΑ - ΜΑΥΡΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Γειά σας, είμαι καινούρια στο forum και ελπίζω να είμαι στη σωστή ενότητα.

Έχω μια κόρη περίπου 6 ετών και πριν λίγο καιρό (1 χρόνο), έκανα ένα αγοράκι. Όπως ήταν αναμενόμενο και σαν πρώτο παιδί, πρώτο εγγόνι... και αρκετά καλομαθημένο, η κόρη μου άρχισε να ζηλεύει, να παλινδρομεί και να έχει βραδινή ενούρηση, παλινδρόμηση στην ομιλία της, επιθετικότητα σε εμάς κ.α.
Πρόσφατα παρατήρησα στις ζωγραφιές της πως ενώ χρησιμοποιεί πολλά χρώματα, κάνει γενικά χαρούμενες ζωγραφιές ο ουανός της είναι πάντα μαύρος.
Όταν την ρώτησα γιατί, μου είπε πως είναι βράδυ.
Σημαίνει κάτι συγκεκριμένο ο μαύρος ουρανός στην ψυχολογία των παιδιών. Θα πρέπει να ανησυχήσω;

Ευχαριστώ

Να σας ζήσουν τα παιδιά σας.:)
Νομίζω πως αν οι ανάγκες του παιδιού για προσοχή και αποδοχή καλυφθούν,τα συμπτώματα θα υποχωρήσουν.Ασχοληθείτε περισσότερο με το μεγάλο παιδί,ώστε να ξανανιώσει ασφαλές,πως δεν χάνει τη θέση του στην καρδιά των γονιών του.Δραστηριότητες κοινές,που θα το κάνουν να αισθάνεται εξίσου αγαπητό με το αδερφάκι του,που νιώθει πως του στερεί ο ερχομός του την\"πρωτοκαθεδρία\".Υπομον� �,ιδιαίτερα τις στιγμές που ασχολείσαι αποκλειστικά με το μωρό,πχ θηλασμός ή άλλαγμα ή νανούρισμα,κυρίως τότε προσπάθησε να συμμετέχει και να αισθάνεται σημαντικό μέσω μίας βοήθειας που μπορεί να σου παρέχει.Πχ πόσο με βοηθάς όταν θηλάζω το μωρό που μπορείς να μου φέρεις ένα ποτήρι νερό,να αισθανθεί πως γίνεται μέρος της διαδικασίας,να συμμετέχει με κάποιον τρόπο.
Μην αποπαίρνετε ή λέτε \"μα εσύ είσαι μεγάλη\",ή \"μα εσύ δε με χρειάζεσαι όσο το μωρό\"γιατί έτσι εντείνεται η απόσταση,αντίθετα θα μειώνεται με τη συμμετοχή και την έξτρα αγάπη και προσοχή που θα δώσετε.Όλα εξάλλου για την αγάπη σας γίνονται.:)

Πες της να σου ζωγραφισει μια οικογενεια.

Μην της πεις ποια οικογενεια, την δικια σου θα κανει κατα 99%

.

Δες σε ποια θεση θα βαλει το μωρο σε σχεση με τα αλλα μελη της οικογενειας.

Βoltseed,είσαι εξαιρετικός.Τι ωραία η πρόταση και το σκεπτικό πάνω στην οποία βασίστηκε.:)

αναλυση παιδικου σχεδιου ftw ^_^

.

Βασικα αν ειναι ευκολο για την Κατερινα, αν μπορει με καποιον τροπο να βαλει εδω καποιες απο τις παιδικες ζωγραφιες της κορουλας της. χμμ.....

Καλησπέρα,

ήθελα απλά να εστιάσω την προσοχή σας σε αυτό που μου φαίνεται πιο σημαντικό στο ποστ σας από τη ζωγραφιά.

Δεν είναι ακριβώς αναμενόμενο ένα παιδί να αντιμετωπίζει έτσι τον ερχομό του αδελφού του.
Όπως αναφέρετε, υπάρχουν ενδείξεις αναστάτωσης στην κόρη σας, πολύ πιο έντονες από τον μαύρο ουρανό. Μπορεί οι ζωγραφιές να είναι κι αυτές μια ένδειξη για κάτι, αλλά είναι σαφώς πολύ σημαντικά στοιχεία η ενούρηση, η παλλινδρόμηση στην ομιλία και η επιθετικότητα που εκδηλώνει.

Αυτά είναι τα συμπτώματα στα οποία προτείνω να εστιάσετε, μπορείτε πολύ εύκολα να μιλήσετε για αυτά με την κόρη σας χωρίς να την επιπλήξετε, απλά να συζητήσετε το πώς βλέπει τον ερχομό του αδελφού της και αν την απασχολεί ή την αγχώνει κάτι, αν έχει το χρόνο που θα ήθελε μαζί σας κλπ.

Το αναμενόμενο είναι ένα παιδί να τα ξεπερνάει αυτά και όχι από μόνο του, αλλά σε συνεργασία με τους γονείς του. Αλλιώς, κοιτάζουμε το δέντρο και δε βλέπουμε το δάσος.

φιλικά,

Quote:

---

Originally posted by Paprika
Καλησπέρα,

ήθελα απλά να εστιάσω την προσοχή σας σε αυτό που μου φαίνεται πιο σημαντικό στο ποστ σας από τη ζωγραφιά.

Δεν είναι ακριβώς αναμενόμενο ένα παιδί να αντιμετωπίζει έτσι τον ερχομό του αδελφού του.
Όπως αναφέρετε, υπάρχουν ενδείξεις αναστάτωσης στην κόρη σας, πολύ πιο έντονες από τον μαύρο ουρανό. Μπορεί οι ζωγραφιές να είναι κι αυτές μια ένδειξη για κάτι, αλλά είναι σαφώς πολύ σημαντικά στοιχεία η ενούρηση, η παλλινδρόμηση στην ομιλία και η επιθετικότητα που εκδηλώνει.

Αυτά είναι τα συμπτώματα στα οποία προτείνω να εστιάσετε, μπορείτε πολύ εύκολα να μιλήσετε για αυτά με την κόρη σας χωρίς να την επιπλήξετε, απλά να συζητήσετε το πώς βλέπει τον ερχομό του αδελφού της και αν την απασχολεί ή την αγχώνει κάτι, αν έχει το χρόνο που θα ήθελε μαζί σας κλπ.

Το αναμενόμενο είναι ένα παιδί να τα ξεπερνάει αυτά και όχι από μόνο του, αλλά σε συνεργασία με τους γονείς του. Αλλιώς, κοιτάζουμε το δέντρο και δε βλέπουμε το δάσος.

φιλικά,

---

θα συμφωνήσω με τη Paprica.
Εκτός απο τη ζωγραφιά υπάρχουν και άλλες ενδείξεις..
Τα παιδάκια σίγουρα αναστατώνονται οταν αλλάζει το \"σκηνικό\" που θεωρούν δεδομένο.Εγω θυμάμαι πως ενω εμεις ειχαμε προετοιμάσει το αγοράκι μας για τον ερχομό της μπέμπας και στο σπίτι ηταν ενθουσιασμένος με τον ερχομό του μωρού ,οταν πηγαιναμε στη γιαγια στεναχωριόταν και θύμωνε που εκεινη ασχολιόταν με το μωρό..
Μετα απο λιγο καιρο δεν ηθελε να πηγαίνει στη γιαγια που την λατρεύει!!Χρειάστηκε να συζητήσουμε ,να του διαβάσουμε παραμυθακια σχετικα με τα μικρά αδερφάκια και ζητήσαμε και τη βοήθεια της γιαγιας(να τον παίρνει μονο του βολτίτσες ,κουνιες κτλ ).
Εγω θα σου πρότεινα να της θυμίζεις πως είναι το πρώτο σου παιδάκι και ΚΥΡΙΩΣ να περνάς χρόνο ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ μαζί της.
Ορίστε μια ωρα της ημέρας για να κανετε κατι οι δυο σας ή και εναλλαξ με τον μπαμπά της..

Σου ευχομαι καλή επιτυχία!!

Σας ευχαριστώ όλους για τις χρήσιμες συμβουλές.
Έχετε δίκιο πως το πιο σημαντικό είναι να της αφιερώσω χρόνο, γιατί πραγματικά έχει χαθεί ο χρόνος που περνάω αποκλειστικά μαζί της.
Θέλω να πιστεύω πως ποτέ δεν είναι αργά για να προσπαθήσει κανείς για τα παιδιά του και ελπίζω πως θα τα καταφέρω!!!

Ευχαριστώ