Η Dorothy δεν είναι άρρωστη,είναι τεμπέλα.
Σε ένα άρθρο της η Dorothy Rowe,γνωστή ψυχολόγος,ιδιαίτερα για την ανάλυσή της πάνω στην κατάθλιψη,έθιξε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ζήτημα.Πως οι γονείς πλάθουν την αυτοιδέα ενός παιδιού,ασυνείδητα εξυπηρετώντας δικές τους ανάγκες.Η μητέρα της ψυχολόγου περιέγραφε την κόρη της πάντα ως τεμπέλα.Κάποια στιγμή,όταν η ενήλικη πια,δουλευταρού ψυχολόγος μπήκε στο νοσοκομείο επειδή οι αστράγαλοί της πρήστηκαν,σύμπτωμα ενδεχόμενης τοξαιμίας,ο γιατρός της σύστησε πλήρη ανάπαυση και αναστολή κάθε εργασίας,καθώς περίμενε επίσης παιδί και ο οργανισμός της είχε επιβαρυνθεί πέραν των ορίων του.
Το ερώτημα ήταν για την Dorothy,γιατί η μητέρα της επέμενε πως ποτέ της η ψυχολόγος δεν είχε δουλέψει σκληρά,ενώ ο γιατρός γνώριζε πως το πρόβλημα υγείας που η εγκυμονούσα γυναίκα και επαγγελματίας αντιμετώπιζε,προερχόταν από σκληρή και αδιάκοπη εργασία;
H μητέρα της,το τέταρτο παιδί σε μία πολύτεκνη φτωχή οικογένεια μεταναστών στην Αυστραλία,με έναν πατέρα εξουσιαστικό,που η μητέρα της μισούσε,ανέπτυξε μία σχέση εξάρτησης από τη μητέρα,η οποία λαχταρώντας ένα γιο,όταν γεννήθηκε αυτός,απέσυρε το ενδιαφέρον της από την ίδια.Η Ella,ανέπτυξε άσθμα,ως έναν τρόπο να διατηρήσει τη στοργή της μητέρας και τη θέση της στην οικογένεια.Ο κανόνας στην οικογένεια έγινε\"μην εκνευρίζετε την Ella\",ως ένας τρόπος να μην παρουσιάζει τα συμπτώματα του άγχους,δύσπνοια και κοφτή,ρηχή αναπνοή.
Η θέση αυτή,της αγκίστρωσης σε μία \"πλεονεκτική\"θέση μέσω του άσθματος,έδινε τέτοια ικανοποίηση στο πληγωμένο εγώ της Ella,που όταν η ίδια έκανε κόρη,θύμωνε όταν το παιδί της αρρώσταινε.Δεν επιτρεπόταν στην ψυχολόγο να αρρωσταίνει,γιατί η ασθένεια απειλούσε την Ella,τη θέση της στην δική της πια οικογένεια.Έβαλε την ταμπέλα τεμπέλα στη μικρή Dorothy,για να αποσβέσει την αίσθηση της απειλής.
Καθώς έζησε όλα τα παιδικά της χρόνια πλάι σε έναν πατέρα που απειλούσε και μία μητέρα που απόσυρε το ενδιαφέρον της,η μητέρα Ella κρατούσε την άμυνά της και στο δικό της σύστημα οικογένειας.Ψέματα που κρατάνε μια ζωή,γιατί προστατεύουν από την απειλή της εκμηδένισης.Ψέματα που λένε οι μεγάλοι στα παιδιά,γιατί φοβούνται.
Λυπήθηκα για τη μικρή Dorothy,την αιωνίως\"τεμπέλα,ποτέ άρρωστη\"και λυπήθηκα και τη μητέρα της.Θαύμασα παρολαυτά την οξυδέρκεια της ψυχολόγου και την ωραία της ανάλυση πάνω στο θέμα των ταμπέλων που βάζουν οι γονείς στα παιδιά τους,όταν φοβούνται πολύ.Θα το έχετε κάπου κι εσείς συναντήσει.;)