Printable View
το λεω αυτο γιατι θα τα μεγεθυνει τα πραγματα και σιγουρα θα μαι χαλια.Δε πιστευω με τιποτα οτι μπορει να με βοηθησει.Εσεις τι λετε και τι ειδους ψυχοθεραπεια κανετε?Συζητατε τις εμμονες και τους καταναγκασμους?Ποια ειναι η σωστη μεθοδος ΠΙΑ???????Ο Νικος θα μπορουσε να βοηθησει..............:(Δε ξερω που να ψαξω πια.
Ο νίκος όντως θα μπορούσε να προτείνει κάτι. Μου φαίνεται ότι σου είχε προτείνει κάποιον παλιότερα έτσι δέν είναι? Έτσι είχε πει τουλάχιστον.
Να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα, για μερικές διαταραχές, κάποιοι κάνουν πιο πολύ το συμπεριφορικό κομμάτι (π.χ. ΙΨΔ) και σε άλλες δίνεται πιο πολύ έμφαση στο γνωσιακό (π.χ. κατάθλιψη) αν και οι πιο πολλοί συνήθως κάνουν και τα δύο παράλληλα.
Στην ΙΨΔ κάποιοι κάνουν μόνο συμπεριφορικές τεχνικές γιατί είναι οι μοναδικές που έχουν αποδειχθεί να έχουν στανταρ αποτελεσματικότητα. Τι είναι οι συμπεριφορικές τεχνικές? Είναι κάποιοι πιο μηχανιστικές και επιφανειακές αλλά βιωματικές και πρακτικές τεχνικές θα λέγαμε που βοηθάνε στην διαχείριση των ψυχαναγκασμών-κατανγκασμών, σε κάποιες φορές φτάνουν μέχρι και στην εξάλειψη τους. Υπάρχουν διάφορες συμπεριφορικές τεχνικές, η πιο γνωστή είναι αυτή που έχουμε ξαναπεί- το να προκαλέσεις την σκέψη και μετά να εμποδίσεις το \"τελετουργικό\". Αν αυτό γίνει επανηλειμμένα μπορεί να σημειωθεί μεγάλη επιτυχία.
Τώρα τελευταία έχουν βγει και άλλες, όπως το να αποδεχθείς τους ψυχαναγκασμούς (αυτό που σου είπα πριν) και να μην τους δέχεσαι σαν αληθινά γεγονότα αλλά μόνο σαν προτάσεις που βρίσκονται στο μυαλό σου και τίποτα άλλο (που αυτή είναι η αλήθεια). Αν γίνεται στην αρχή από κάθε φορά που πάει να σε πιάσει αυτό και αν το εφαρμώζεις κάθε φορά που πάει να σε πιάσει μπορεί και αυτό να έχει επιτυχία.
Άλλη είναι να φτιάξεις ένα πρόγραμμα που να εμπεριέχει το πόσες ώρες την ημέρα θα έχεις εμμονές. Π.χ. μπορεί να κάνεις 1-2 ώρες το πρωί και 1-2 ώρες το απόγευμα. Κάθε φορά που πάει να σε πιάσει θα λες \"δεν είναι η κατάλληλη ώρα ακόμα, σε 4 ώρες θα το κάνω\". Τις πρώτες μέρες προσπαθείς να το εφαρμώσεις και αφού το κάνεις master την μέθοδο μετά μειώνεις σταδιακά τις ώρες. Πιστεύω ότι οι συγκεκριμένες μέθοδοι που μάλλον τις έχουν εμπνευστεί από προγράμματα απεξάρτισης από ουσίες είναι πολύ καλές και στην ΙΨΔ, αφού οι εγκεφαλικοί μηχανισμοί της εξάρτησης και των καταναγκασμών ίσως να έχουν συγγένεια.
Επίσης καλό θα ήταν να \"απομυθοποιήσεις\" τους καταναγκασμούς σου. Συνήθως όταν μας πιάνουν καταναγκασμοί-ψυχαναγκασμοί τους δίνουμε πολύ μεγάλο βάρος λες και κυριαρχούν στο μυαλό μας, κάτι που δεν πρέπει να γίνεται. Καλός τρόπος απομυθοποίησης είναι το χιουμορ και η ευπλαστη σκέψη, π.χ \"ωχ ήρθαν πάλι οι σκέψεις ωραία άστες να μου κάνουν παρεούλα και εγώ θα πίνω το καφεδάκι μου, άκου εκεί...άσπρη σαν το γάλα...χαχα\"
Μια επίσης πάρα πολύ καλή συμπεριφορική μέθοδος κατά την γνώμη μου είναι ο \"ιδεοληπτικός κατακλυσμός με πρόθεση\". Σε αυτό, με δικιά σου πρόθεση και χωρίς να σε πιάσει πρώτα ο καταναγκασμός σκέφτεσαι πάρα πολύ έντονα τους ψυχαναγκασμούς για λίγο, αλλά σε όσο ποιο ακραίο βαθμό μπορείς να φανταστείς. Δηλαδή αν εσύ κολλάς με χρώματα και με την εξωτερική σου εμφάνιση σκέφτεσαι με δικιά σου πρόθεση τις πιο ακραίες σκέψεις που θα έκανες ποτέ, π.χ. ότι θα είσαι εντελώς παραμορφωμένη και κατασπρη μέχρι εκεί που μπορεί να φανταστεί το μυαλό σου, καθώς και άλλα ακραία σενάρια που μπορεί να έχεις σχετικά με αυτό π.χ. ότι σε κοιτάει όλος ο κόσμος έξω και ότι σε κοροιδεύουν όλοι στο δρόμο πετώντας σου τα πιο υποτιμητικά σχόλια που μπορείς να φανταστείς. Αυτό θα ήταν πολύ χρήσιμο να το κάνεις με ένα θεραπευτή όπως και θα μπορούσες να δοκιμάσεις και με πραγματική του έκθεση στο κόσμο μαζί του έξω σε κόσμο η ένα παιχνίδι ρόλων που θα σε κορόιδευε αυτός η εσύ θα κορόιδευες εσύ αυτόν σαν να ήταν αυτός στην θέση σου.
Επίσης η έντονη αεροβική γυμναστική όπως ακριβώς σου είπα πριν μέχρι στο σημείο να μην μπορείς άλλο εκτονώνει την αδρεναλίνη και σου μειώνει την υπερ-ένταση και την σωματική εγρήγορση που μπορεί να έχεις, μειώνοντας έτσι και τις ιδεοληψίες (αυτοί οι ψυχιατρικοί όροι μου την σπάνε γιατί δείνουν πολύ βάρος στα συμπτώματα λες και πρόκειται για κάποια πολύ βαριά ασθένεια, πιο καλό θα ήταν να πεις \"Χαζές κολληματικές σκέψεις που μου τη σπάνε που και που αλλά χέστηκα γιατί είμαι κάτι παραπάνω από κάποιες μεμονομένες σκέψεις που έχω\".)
Όπως έχω ξαναπεί, πολλές φορές με την ψυχοπαθολογία όταν το μυαλό κολλάει με κάτι αυτό γίνεται άθελα σου συνήθεια και όλο φέρνει βόλτες γύρω από αυτό. Σκέψου από τα άπειρα εναλακτικά πράγματα που θα μπορούσες να σκεφτείς, π.χ. από το να σκεφτείς, να φανταστείς, να σχεδιάσεις, να εμπνευστείς, να αναρωτηθείς, να θυμιθείς,να ονειροπολήσεις, να λύσεις κάποιο πρόβλημα να να σκέφτεσαι όλο τα ίδια και τα ίδια. Αυτό γιατί το μυαλό σου παθαίνει \"cognitive inflexibility/rigidity\" (\"γνωσιακή ακαμψία\") δηλαδή η προσοχή, η αντίληψη και η σκέψη είναι πρωκατειλημένες προς αυτό το πράγμα που σου έχει γίνει συνήθεια από τις άπειρες εναλακτικές πληροφορίες που θα μπορούσαν να τις γεμίσουν. Αυτό συμβαίνει και με την κατάθλιψη και με όλες τις πιο αποκλίνουσες-προς-το-αρνητικό ψυχικές καταστάσεις, ακόμα και σε στιγμιαίες καταστάσεις οργής, θλίψης και κολλημάτων που όλοι οι άνθρωποι έχουμε που και που (απλά σε κάποιους μένει πιο πολύ). Εκεί καλό θα ήταν ένα \"γνωστικό μασάζ\" στο οποίο μέσω διάφορων δημιουργικών δραστηριοτήτων και επίλυση προβλημάτων η σκέψη αποκτάει ξανά την εύπλαστη χροιά της. Γι αυτό σου λέων να πας να γραφτείς κάπου να εκοτνώνεσαι και νοητικά και σωματικά. Μην περιμένεις να γίνεις καλά έτσι μπαμ στο σπίτι.
Όλα αυτά είναι συμπεριφορικές τεχνικές. Τώρα στο γνωσιακό κομμάτι-που κάποιος θεραπευτής μπορεί να δώσει έμφαση-πας και πιο βαθεά στις σκέψεις και στις ιδεοληψίες. Συνήθως υπάρχει έντονη συζήτηση και εκλογίκευση γύρω από αυτές. Η στανταρ γνωστική μέθοδος έχει αποδειχθεί να έχει πιο πολύ αποτελεσματικότητα σε κάποια άτομα από άλλα, ενώ σε ένα μικρό ποσοστό μπορεί να υπάρχει και επιδείνωση των καταναγκασμών (αν και μάλλον σπάνια). Πάντως είναι πιθανό ότι ένας καλός Γ-Σ θεραπευτής θα σου κάνει παράλληλα και τις δύο (και γνωσιακή και συμπεριφορική) όπως άλλωστε κάνει με τις πιο πολλές καταστάσεις.
Μετά στην ψυχοδυναμική (ψυχαναλυτική) πας μόνο στις \"πιο βαθιές\" (πολύ deep!) εμπειρίες, στα παιδικά σου βιώματα και σε ασυνείδητες συγκρούσεις που μπορεί να έχεις αποκτήσει απο΄το παρελθόν. Δεν υπάρχουν στοιχεία για την αποτελεσματικότητα της ψυχοδυναμικής στην ΙΨΔ, αν και κάποιοι ισχυρίζονται ότι όταν η ΙΨΔ είναι σε έξαρση τότε κατα πάσα πιθανότητα το άτομο μπορεί να χειροτερεύσει. Είναι και εγώ της άποψης η ψυχοδυναμική-αν γίνεται-να γίνεται σε προχωρημένα στάδια αφού έχει ολοκληρωθεί η Γ-Σ θεραπεία και έχει υπάρξει μεγάλη αποτελεσματικότητα. Εξάλλου τα υποτιθέμενα παιδικά τραύματα που μπορεί να επηρέασαν στο να αναπτύξεις τέτοια κολλήματα δεν έχουν σχέση τους μηχανισμούς που διατηρούν τα κολλήματα (όπως ακριβώς και στην περίπτωση που αν κάποιος ηρωινομανής έλυνε τα προβλήματα και τις συγκρούσεις με τον πατέρα του δεν θα σταματούσε αυτόματα να παίρνει και την ηρωίνη αν ήταν ήδη εξαρτημένος) ωστόσο αν όντως υπάρχει μια τέτοια αιτία, μάλλον είναι καλλό να αλλάξει/βγει στην επιφάνεια/\"λυθεί\" η whatever. Πάντως αν νομίζεις ότι σου ταιριάζει μπορείς να το δοκιμάσεις από την αρχή.
Αυτά. Αλλά κάνε κινήσεις και εσύ, προσπάθησε να δραστηριοποιηθείς, να κάνεις κάποιο βήμα.
Βρηκα ψυχοθεραπευτη καθηγητη και ειναι τελειος απο πρωτη αποψη.Το Θεμα ειναι οτι για μερικους μηνες πρεπει να παω Πατρα με τους δικους μου γιατι η γιαγια μου ειναι αρρωστη.Αφου θα φυγουν ολοι πρεπει να φυγω κι εγω.Ευτυχως θα αρχισω οταν γυρισω αλλα ΤΡΕΜΩ ΜΗ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΨΩ Η ΔΕ ΜΕ ΔΕΧΤΕΙ ΜΕ 60 ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΚΛΕΙΣΑΜΕ.Ειναι τελειος.Πανεξυπνος σπιρτο!!!!!!!Αλλα στεναχωριεμαι .Εσεις τι λετε να κανω????????????
Έχω ξεκινήσει εδώ και ένα με ενάμιση μήνα περίπου τη Γνωσιοσυμπεριφορική μέθοδο σε κάποιο ψυχολόγο, μια συνεδρία τη βδομάδα. Σκοπός να νικήσω τις έμμονες ιδέες από το παρελθόν, τις φοβίες και βελτιώσω την επικοινωνία μου με τους άλλους. Μέχρι τώρα δεν έχω δει οποιαδήποτε ιδιαίτερη βελτίωση, μόνο λίγο περιορισμός έμμονων ιδεών, υποδείξεις από τον θεραπευτή ποιες είναι οι αυτοκαταστροφικές σκέψεις αλλά καμιά βελτίωση στην κοινωνική ζωή. Το τελευταίο ραντεβού ήταν πώς να βελτιώσω τις κοινωνικές μου επαφές και να ενταχθώ σε κάποια οργανωμένα σύνολα, κάτι που και ο ίδιος γνωρίζω και τα ίδια θα μου έλεγε ο οποιοσδήποτε. Από δικές σας εμπειρίες έχει αποτελέσματα και σε πόσο χρόνο η μέθοδος αυτή; Μήπως είναι θέμα και κατάλληλου θεραπευτή; Μήπως δύσκολα γίνεται κάτι όταν είναι ριζωμένα βαθιά τα βιώματα;
γεια σου, τα παλια τραυματα και βιωματα ξεπερνιουνται οταν και οι δυο σας (ψυχολογος και εσυ) εχετε καλη διαθεση να εργαστειτε για αυτο το σκοπο. η γνωσιακη συμπεριφοριστικη ειναι ακομα μια προσεγγιση για τα βασανα του ανθρωπου, βασιζεται στην ιδεα πως τα πιστευω μας επηρεαζουν τα αισθηματα μας και αυτα επηρεαζουν την συμπεριφορα μας και εχει βρεθει σε ευρευνες πως βοηθαει αρκετα.η ψυχοθεραπεια ομως χρειαζεται θεληση και καιρο για να επιτυχει, και δεν γινεται αυτοματα μεσα σε λιγες ωρες. αν πιστευεις πως σου γινεται κακο τοτε οπωσδηποτε συζητα το με τον ψυχολογο σου και αν δεν σου αρεσει ο συγκεκριμενος πηγαινε σε αλλον χωρις να διστασεις, αλλα αυτο θα σου ελεγα να γινει μονο αμα περασει καιρος προσπαθειτε πολυ και δεν υπαρχει καμια απολυτως βελτιωση. παντως οτι νιωθεις και σκεφτεσαι να του το λες