Your feelings, and Why They Don't Matter
by Dr. Paul on January 29, 2010
Blog: http://www.the-spearhead.com/2010/01/29/your-feelings-and-why-they-dont-matter/
Απόσπασμα από το άρθρο (έστω κι αν εγώ δεν το βρήκα αλλά διαβάζω παρόμοιο άρθρο στο link):
Many women are truly believing that instead - and against - of all the facts and logic they should always believe their feelings - no matter what kind of those feelings are and how they are affecting to the others.
One can always ask, which sex is the one whose representants needs to control his feelings in every situation since very early age? Who are raised to act even when having angry, bad or sorrowful mood? Which one of children are raised by saying "don't cry, control your emotions and do your job", and which one is allowed to escape the difficulties to hers own room and cry? To which sex crying, shouting, anger, feeling offended and even slapping is a way to get hers requests and wishes accepted in every situation? The representants of which sex are following this method through all their lives?
I think the term "Church of Emotionalism" is very telling remark, because half of the people are truly believing that they can follow their feelings even to the ultimate borders of lunacy and it's still the right thing to do.
Only boys are raised to grow up and learning to control their emotions and act by the logic and facts. Girls are not raised at all by their parents: it is accepted that they'll never learn to control their feelings. That's why approximately 75% of all divorcies are sued by females.
"Control your feelings, or they will control you"
==============================
Mετάφραση από skam:
Τα συναισθήματα σου και γατί δεν έχει σημασία
Πολλές γυναίκες πιστεύουν ότι αντίθετα και ενάντια σε όλα τα δεδομένα και την λογική πρέπει πάντα να εμπιστεύονται τα συναισθήματά τους. Χωρίς να έχει σημασία τι είδους είναι αυτά τα συναισθήματα και πως αυτά επιδρούν στους άλλους.
Κάποιος μπορεί να ρωτήσει, ποιό φύλλο καλείται να κοντρολάρει τα συναισθήματά του σε κάθε κατάσταση από πολύ μικρή ηλικία; Ποια παιδιά μεγαλώνουν μαθαίνοντας να λειτουργούν κανονικά ακόμα και όταν είναι θυμωμένα, με κακή διάθεση ή λυπημένα;
Ποια παιδιά μεγαλώνουν μαθαίνοντας να μην κλαίνε, να ελέγχουν τα συναισθήματά τους και να κάνουν την ''δουλειά τους''; Και σε ποια επιτρέπεται να ξεφεύγουν από τις δυσκολίες μένοντας στο δωμάτιό τους και κλαίγοντας; Σε ποιό φύλο το κλάμα, οι φωνές, ο θυμός, η δημιουργία ενοχών, ακόμα και τα σκαμπίλια είναι ένας τρόπος να πετύχουν τις επιθυμίες τους σε κάθε περίσταση; Οι εκπρόσωποι ποιού φύλλου ακολουθούν αυτήν την μέθοδο σε όλη τους τη ζωή;
Νομίζω ότι ο όρος “εκκλησία της ευαισθησίας” είναι ένας πολύ αντιπροσωπευτικός τίτλος, επειδή οι μισοί από τους ανθρώπους στα αλήθεια πιστεύουν ότι μπορούν να ακολουθήσουν τα συναισθήματά τους ακόμα και μέχρι τον πιο ακραίο παραλογισμό και να παραμένει το σωστό που κάνουν.
Μόνον τα αγόρια μεγαλώνουν μαθαίνοντας να ελέγχουν τα συναισθήματά τους και να δρουν με λογική και σύμφωνα με τα γεγονότα. Τα κορίτσια δεν διαπαιδαγωγούνται καθόλου μ’ αυτό τον τρόπο από τους γονείς: είναι αποδεκτό ότι ποτέ δεν θα μάθουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους. Γι' αυτό και περίπου το 75% των διαζυγίων ξεκινά από τις γυναίκες.
“Έλεγξε τα συναισθήματά σου ή θα σε ελέγχουν αυτά”
(όποιος μπορεί να το μεταφράσει όλο, παράκληση ας το κάνει).
.
