Tελικα ζω η οχι?

Καλησπερα.Ειναι το πρωτο μου ποστ εδω.Εχω ενα θεμα οσον αφορα τις σχεσεις μου.Περασα πολλη καταπιεση οσο ημουν παιδι στο θεμα σχεσεων-γυναικων απο τον πατερα μου.Μιλουσε πολυ επικρητικα-προσβλητικα για γυναικες και με εκανε να ντρεπομαι συνεπως και συναχως.
Μεχρι τωρα που ειμαι 31 εχω κανει αρκετες σχεσεις, οχι περιστασιακες αλλα ουτε και πολυ μακροχρονιες.Οταν ακουω καποια σχεση μου να λεει πχ οτι εχει κανει κατι περιστασιακο, η κατι της μιας βραδιας, κατι με πιανει.Σαν ενα τρεμουλο απο τα βαθη της ψηχης μου.Σαν οτι πως θα δεχτω μια τετοια γυναικα.Σταματαει ολη μου η ζωη και μενω κολλημενος σε αυτη την περιγραφη.Ισως και να περασουν λιγες βδομαδες με αυτη τη σκεψη.Και συνερχομαι οταν λεω στον εαυτο μου οτι ''ελα τα πραγματα δεν ειναι οπως παλια που οι σχεσεις ηταν πιο σφιχτες''.
Και μετα απο αυτο τον εσωτερικο κυκλωνα ερχεται ενα διλημμα "τι πρεπει να κανω, να δεχτω οτι πια ειναι ετσι τα πραγματα η μηπως να περιμενω μεχρι να βρω μια κοπελα που να σκεφτεται με τον ιδιο τροπο οπως εγω''?Ομως αν κανω το δευτερο θα με φαει-οπως με τρωει- η μοναξια.
Η γνωμη σας θα με βοηθουσε, γιατι οταν σκαλωνει εκει το μυαλο, δε ζω, δεν απολαμβανω τιποτα.Και συν τοις αλλοις γι αυτο το λογο που περιγραφω εχω διωξει απ τη ζωη μου αρκετα αξιολογα πλασματα..

Γεια σου Αρη,
Νιώθεις αηδία ή απλα ζηλευεις?
Ο μπαμπας ηταν μισογύνης ή απλα θεωρούσε τις γυναίκες \"ελευθέρων ηθών\" αν δεν ηταν στα στανταρντ του?

Εντάξει αλλά μιλώντας εκ μέρους των ανδρών αν μας τύχει και καμια περιστασιακή σχέση ή one night stand δε νομίζω να μας χαλάει και πολύ.Όλα εμπειρίες είναι.Εγώ πιστεύω ότι η μόνη σοβαρή μας σχέση θα πρέπει να είναι αυτή που τελικά θα παντρευτούμε.Όσες περισσότερες \'φάσεις\' μας κάθονται,τόσο το καλύτερο.Είναι καλό να ζούμε τη ζωή μας,με ό,τι αυτό συνεπάγεται,πριν πλακώσουν οι \'βαριές\'υποχρεώσεις(γάμοι, παιδιά κλπ).

Πάντως μην τρελαίνεσαι και απόλαυσε κάθε σχέση που σου παρουσιάζεται,είτε περιστασιακή είτε όχι,σκοπός είναι να ζούμε το τώρα και όχι να σκεφτόμαστε μόνο το μέλλον.

Άρη,
συνήθως όταν είμαστε πολύ αυστηροί με τον εαυτό μας είμαστε και με τους άλλους...

Αν εσύ στο παρελθόν πχ φέρθηκες άσχημα σε μία σχέση σου αυτό θα σε ακυρώνει ως σύντροφο σε κάθε επόμενη σχέση σου;
Αν εσύ στο παρελθόν ή στο παρόν ή στο μέλλον κάνεις μια κατάσταση της μιας βραδιάς επειδή αυτό επιθυμείς στη συγκεκριμένη φάση της ζωής σου αυτο θα σημαίνει ότι δεν είσαι ικανός ή δεν επιθυμείς να δημιουργήσεις μια σταθερή σχέση;

Kαι με τους δυο σας συμφωνω.Και ετσι θα ηθελα να σκεφτομαι.Δεν το κανω ομως, και ουτε βρισκω τη δυναμη να το εφαρμοσω..Φωτεινη ο πατερας ειχε πολυ αυστηρες αποψεις.

Στο αρχικό σου ερώτημα,αν ζεις ή όχι,φαντάζομαι πως για να γράφεις σε ένα forum,ζεις.Δε γνωρίζω κανέναν νεκρό που να γράφει σε fora.:P
Όμως ρωτάς αν ζεις ουσιαστικά,δηλαδή αν γεύεσαι τη ζωή και αντιλαμβάνομαι πως δεν αισθάνεσαι έτσι,πως ξέρεις ότι κάτι σε μπλοκάρει,ήδη έχεις εντοπίσει πως οι σχέσεις σου καθορίζονται από την εσωτερίκευση πατρικών απόψεων πάνω στην ηθική των γυναικών που συναναστρέφεσαι.Οπότε,συγχ ώνευσες τους φόβους του πατέρα σου,τις πουριτανικές του απόψεις,με τις δικές σου και τα δικά του πρότυπα δε σε αφήνουν να κρίνεις τις γυναίκες με τις οποίες σχετίζεσαι,γιατί τα χνάρια των απόψεών του βρίσκονται ακόμη καλά εντυπωμένα μέσα σου.

Αυτές οι στερεότυπες απόψεις πάνω στην ηθική,οι άκαμπτες,δίχως την ικανότητα να τις ανατρέψεις,σε βασανίζουν.Το εσωτερικό τρέμουλο,είναι ο φόβος του πατέρα σου για το μιαρό,το ανήθικο σε μία γυναίκα,αυτή η ανησυχία για την ποιότητα,τα standards της οποίας τα έθεσε ο πατέρας σου για σένα και στα μετέδωσε.\"Η γυναίκα που έχει κάνει one-night stand,λοιπόν,είναι βρώμικη,ανήθικη,πρέπει να την αποφεύγω\"και άλλες σκέψεις,γιατί αισθάνεσαι μία απειλή από τη γυναίκα αυτή,όσα θέλεις,μία σχέση με το άλλο φύλο ελεύθερη από τα γονεικά-πατρικά πρότυπα,συγκρούονται με τα θέλω σου.Το εκλογικεύεις,με σκέψεις δεν είναι τόσο σφιχτές οι σχέσεις πια,αλλά βλέπεις πως δεν αρκεί.Οι εσωτερικές φωνές επιμένουν.Πώς θα τις διώξεις;Mε δουλειά φαντάζομαι με έναν ψυχολόγο,είναι μία πολύ καλή αρχή,ώστε να πάψεις να είσαι συγχωνευμένος με τον πατέρα σου.Να είσαι μόνο ο Άρης,με τον πατέρα που ήταν πουριτανός,όχι ο Άρης ο πουριτανός όπως ο πατέρας του.:)

Πριν προσπαθησεις να λυσεις το προβλημα σου με τις σχεσεις, πρεπει να διωξεις τις υιοθετημενες σου σκεψεις και να δημιουργησεις προσωπικη αποψη και κριση...Αν πραγματικα δεις οτι σε εκφραζει η αποψη του πατερα σου συνεχισε ετσι την ζωη σου και συμβιβασου με τις συνεπειες...αν οχι δημιουργησε δικια σου εικονα και αποψη αλλα και παλι θα πρεπει να συμβιβαστεις με τις συνεπειες...το σημαντικοτερο απο ολα ειναι να νιωθεις εσυ ενταξη με τον εαυτο σου με την οποια επιλογη...

Προσωπικα δεν βρισκω στις μερες μας τον λογο να φοβασαι να κανεις σχεση με μια γυναικα που εχει κανει ερωτα για μια βραδυα...αλλοστε δεν νομιζω να ειναι και πολλες οι οποιες ειναι παρθενες η δεν εχουν κοιμηθει με παραπανω απο 2...νομιζω το προβλημα σου ειναι οτι φοβασαι απο αυτες τις γυναικες...φοβασαι ισως την προδοσια, οτι και εσυ θα εισαι της μιας βραδιας, οτι ισως εσυ μετα θα θελεις παραπανω αλλα εκεινη οχι...Φιλε μου αυτο νομιζω οτι θα το καταλαβεις απο πριν...δηλ τι εισαι γιαυτην και τι ζηταει απο σενα...αν δυσκολευεσαι να το καταλαβεις τοτε απλα ρωτας με τον τροπο σου και αποφαζισεις τι θελεις εσυ να κανεις...τελος πιστευω οτι αν δεν δοκιμασεις δεν θα ξερεις ποτε...ακου την εσωτερικη σου φωνη...

RainAndWind εισαι ψυχολογος??Πολυ επιστημονικα το εθεσες και με αγγιξες, ασε με ομως να προσθεσω στη φραση σου \'Η γυναίκα που έχει κάνει one-night stand,λοιπόν,είναι βρώμικη,ανήθικη,πρέπει να την αποφεύγω\', τη φραση \'θελω ομως παρολ αυτα τοσο πολυ να την εχω\'!!
\"Ανοιξη\" με αγγιξε αυτο που ειπες οτι φοβαμαι την προδοσια.Ισως , χωρις να το κανω συνειδητα να συνδεω την προδοσια με το ποσους εχει παει μια κοπελα.Βεβαια..τωρα που γραφω αυτη την τελευταια φραση διαπιστωνω ποσο αλλοπροσαλλη ειναι...
Εχει πεσει στην αντιληψη κανενος σας καποιο βιβλιο που θα μπορουσε να βοηθησει, μιας που ειμαι αρκετα του διαβασματος?
Σας ευχαριστω και παλι.

...ρε συ Αρη , δεν εχεις δει στις ταινιες που λενε : ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΣΟΥ , ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ !

Όχι Άρη,δεν είμαι ψυχολόγος.Ο τρόπος που έγραψα ήταν επίτηδες έτσι,για να σε εντυπωσιάσω και να σε θαμπώσω.:P
Έμαθα εξ ανάγκης κάποια πράγματα,γιατί μεγάλωσα σε δυσλειτουργική οικογένεια,κάποιες από αυτές τις άκαμπτες πεποιθήσεις για την ηθική τις έχω λοιπόν φάει στη μάπα κι εγώ.Κάποια στιγμή στην πορεία καταλαβαίνεις πως αν μια ζωή σέρνεις τις πεποιθήσεις άλλων,χάνεις την ευκαιρία να βρεις τις δικές σου πεποιθήσεις,τις ανεπηρέαστες και τις μοναδικές,άρα να σμιλέψεις μία προσωπικότητα που θα ανήκει μόνο σε σένα.
Τότε ανοίγεις τον σκουπιδοντενεκέ και αρχίζεις να πετάς.Κάποια τα πετάς ευκολότερα,κάποια δυσκολότερα,αλλά το γεγονός και μόνο πως το κάνεις,είναι η απόδειξη πως μπορείς και να πετάξεις,δίχως να αισθάνεσαι τύψεις γι αυτό.

\'Εχεις ποτέ σου σκεφτεί πως αυτά τα απομεινάρια του πατέρα σου μέσα στο μυαλό σου,μπορεί να είναι και μία δική σου παραμονή σε παιδική ηλικία πχ;Eνδέχεται,καθώς τότε είναι που υιοθετούμε τις απόψεις άλλων,αφού δεν έχουμε ακόμη βρει τις δικές μας.Μένοντας λοιπόν στη φάση δεν πετώ καθετί που μου έμαθε ο μπαμπάς για τις γυναίκες,τι κάνω;Στέκομαι σε μία φάση μετέωρη ανάμεσα στην ενηλικίωση και στην παιδικότητα,ίσως από φόβο να μην χάσω το τελευταίο που με συνδέει με αυτήν(και με την εξουσία του πατέρα μου σε εμένα).Ψαλιδίζω κατάλληλα όλες τις γυναίκες που πέφτουν στο δρόμο μου,άρα και τις ευκαιρίες μου να ζήσω μία ζωή με τους σημερινούς της όρους.Τι φοβάμαι πως θα συμβεί αν πετάξω τις ιδέες του μπαμπά,ποιος θα με τιμωρήσει;Θα με τιμωρήσει ο εαυτός μου,μέσω των ενοχών.Θα με τιμωρώ μέχρι να βρω τον τρόπο να μην το κάνω,να ξαναπάρω το μυαλό μου στα χέρια μου και την ευθύνη για το τι κουβαλά να την έχω εγώ.

για μενα σημαντικο ειναι οτι ξεχωριζεις το σωστο απ το λαθος δλδ πρεπει να δεις οτι μεσα απο τοσες δυσκολιες που περασε η ψυχη σου ειναι<<καθαρη>>δεν μεταλλαχτικες σαν τον πατερα σου...αλλα τις δικες σου αποφασεις...η ψυχη μας ειναι ενα μεγαλο καζανι που βαζουμε τα συναισθηματα μας,τις εμπειριες μας, το εγω μας αυτο ομως βραζει συνεχως και καποια στιγμη ερχεται το μοιραιο..το ξεσπασμα.....αυτο πρεπει να το αντιμετωπισεις με το καλυτερο οπλο που εχεις...την αυτογνωσια που εχεις...ξερεις το προβλημα..μην κολλας στο παρελθον αλλα μην προσπαθεις να το πεταξεις....ειναι ενα κομματι σου..δεξου το.....και γω δεν ειμαι στη καλυτερη φαση αλλα πρεπει να προσπαθησω..να προχωρησω

Kala, Rain αυτα που γραφεις ειναι πολυ καθηλωτικα.Σ ευχαριστω.Μαλλον, εχω ενα θεμα στο να τα εφαρμοσω εκ πρωτης οψεως, αφου οντως τα σκεφτομαι αυτα που προτεινεις.Εσυ πως ξεπερασες τις \'ακαμπτες πεποιθησεις της οικογενειας\' οπως ανεφερες?Δηλαδη ειναι απλα μια αποφαση του \'δεν κοιταζω το παρελθον και αυτα που μου εμαθαν οι γονεις\' η και κατι αλλο?
Stasa σου συμβαινει κατι αναλογο?

Τις έγραψα εκεί που δεν πιάνει μελάνι.;)
Δεν μπορείς Άρη να κάνεις τίποτε για τις πεποιθήσεις των άλλων γύρω σου,που δεν αλλάζουν γιατί δεν θέλουν να αναρωτηθούν το γιατί της σκέψης τους.Για να περάσει κάθε άνθρωπος σε τροποποιήσεις,πρέπει να έχει σκεφτεί πάνω στα αίτια,τις συνέπειες των πεποιθήσεών του στις σχέσεις του με τα άτομα που τον περιβάλλουν,κάτι τελοσπάντων πρέπει να τον έχει προβληματίσει.Κάποιοι δεν το ψάχνουν ποτέ,εσύ το έψαξες,γιατί αναγνώρισες πως κάτι εκεί δεν κολλάει και σου δημιουργεί θέμα ανάμεσα στο τι θες και στο ότι δεν το βρίσκεις.Αναγνώρισες,προχω ράς στο κυνήγι αυτού που θέλεις λοιπόν,της τροποποίησης της σκέψης για να μπορείς να μην βλέπεις τις γυναίκες γύρω σου με τον τρόπο που τις έβλεπε ο πατέρας σου.

Ρωτάς αν αρκεί το ξέρω πως η σκέψη αυτή θέλει αλλαγή.Μερικές φορές δεν αρκεί,άλλες ναι,εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.Αν η απόφαση αυτή δεν περνάει στην πραγματοποίησή της γιατί κάτι μου βάζει εμπόδια σ\'αυτό,τότε απευθύνομαι σε κάποιον που μπορεί να με βοηθήσει να το κάνω,να με μάθει το πώς.

Εχετε διαβασει κατι που θα μπορουσε σε πρωτη φαση να με βοηθησει?

η δικια μου ιστορια ειναι διαφορετικη..απλα καταλαβαινω πως ειναι να ξερεις το σωστο.να κρατας υη ψυχη σου καθαρη αλλα να δινεις τη μεγαλυτερη μαχη τις ζωης σου..να πολεμας τις φοβιες σου,το θυμο σου απ αυτα που αφηνεις να χανονται..να πολεμας εσενα..σκεψου οτι μετα απο ολα αυτα που βιωσες δημιουργησες το δικο σου χαρακτηρα δεν μεταλαχθηκες,τη βρηκες τη δυναμη..μπραβο..εχεις κανει μια αρχη και οπως ξερεις η αρχη ειναι το υμιση του παντος..θελει δυναμη και εσυ την εχεις