Quote:
Originally posted by soft
Καλησπερα.Ειπα δεν θα συμετασχω ξανα,αλλα ειχα την αναγκη να γραψω καποιες σκεψεις μου.
Διαβαζοντας αυτο που γραψατε για την υπερασπιση των συναισθηματων μου,ηταν κατι που δεν το καταλαβα εξαρχης.Γιατι μου βγηκε σαν οργη και αντιδραση μη ελεγχομενη.
Σηζητωντας το με τη ψυχολογο μου την επομενη,και ενω μπηκα στο γραφειο με αρκετα νευρα {ειναι κατι που προσπαθω να διαχειριστωακομα και σημερα},την ειδα να χαμογελαει,με μια εκφραση ικανοποιησης.Συνειδητοποι� �σα μεσα απο αυτο το χαμογελο και τη σηζητηση οτι ηταν η πρωτη φορα,μετα απο αρκετα χρονια που εκφραζομουν,και υπερασπιζομουν την θεση μου, την πλευρα μου,και τα συναισθηματα οργης γι αυτην, σαν απολυτα φυσιολογικα Ηταν μια προσπαθεια που κατεβαλλε αρκετο καιρο.
Αυτο που με εξοργισε περισσοτερο με τον εαυτο μου ,ηταν οτι εγω λιγοψυχισα,και σεις φωναζατε πιο δυνατα απο εμενα για εμενα.
Συνεισητοποιησα ομως οτι η υπερασπιση δεν ειχε μονο σκοπο να καλυψει δικες μου αναγκες,αλλα και τις αναγκες των γυναικων του κεντρου,που εθελοντικα προσπαθω μεσα απο αυτο οποτε μπορω να βοηθησω και βοηθηθω,
Ηπρωτη πιο ζεστη αγκαλια για οποιον μπαινει εκει,ειναι μια γλυκια κουβεντα συμπαραστασης,και κατανοησης.Αυτο το ιδιο θα πω και δω ,για ολους που μπαινουν σε αυτο το φορουμ ισχυει το ιδιο.
Αναιρω την αποφαση μου να μη συμετασχω.
Και οποτε μπορω,γιατι εχω λιγο βαρυ προγραμμα,να δινω μια κουβεντα συμπαραστασης,και ενα χαμογελο...Καπου διαβασα και μου εκανε εντυπωση αυτο{Κανεις δεν ειναι τοσο πλουσιος,που να μην εχει αναγκη ενα χαμογελο.Και κανεις τοσο φτωχος που να μην μπορει να δωσει ενα}
Ευχαριστω για το χρονο σας.
καλως ηρθα !! ξανα
:)
Καλώς ήρθες!