Θα ήθελα πολύ να τον φερω κοντα μου....
Χαίρετε..ένα αποκριάτικο πάρτυ έγινε η αφορμή να έρθω κοντά με ένα παληκάρι ετών 32 (εγώ είμαι 29)
Τον γνώριζα πάρα πολλά χρόνια αλλά ποτέ δεν έβρισκα το θάρρος να τον πλησιάσω...δεν μου δινόταν η ευκαιρία. Ενταξει, απλά παντοτε μου άρεσε, απλά είχα επιλέκσει να είμαι με καποιον άλλο επειδή είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ειδικά απο τον περιγυρο(βλεπεις ειμαστε μια κλειστη κοινωνια, ζουμε σε χωρια και οι δυο) ότι δεν είναι και ο πιο καταλληλος άνθρωπος για σοβαρή σχέση.
Σε εκεινο λοιπόν το πάρτη μας φωτογραφισαν μαζί και εγώ θέλησα να του στειλω μια φωτο μεσω Facebook. Επειδή όμως έβλεπα ότι δεν απαντούσε..τ'οτε μίλησα με τον αδερφό του..ο οποίος με διαβεβαίωσε οτι ο Β. δεν είχε Νετ στο σπίτι και θα μπορόυσα να τον πάρω τηλέφωνο στο μαγαζί της οικογενειας όπου δούλευε εκει.
Το έκανα το τηλεφώνιμα..ήθελα πασει θυσια να του πω για τις φωτο. Μιλησα με τη μητερα του..εκεινη χαρηκε πολυ που με ακουσε..και μαλιστα με παροτρυνε να κανω παρεα μαζι με το γιο της γιατι δεν εχει ,λεει, πολλες παρεες. Οι φιλοι τοιυ λειπουν εξωτερικο.
Την επομενη μερα μου τηλ. το παιδι και αμεσως μου ζηταει να βγουμε! Γνωρισα ενα αξιαγαπητο, ευαισθητο αγόρι...με καλους τροπους....αμεσως τον συμπαθισα αρκετα θα ελεγα!
Στο γυρισμο μου είχε πει πως όποτε ήθελα να παμε καμια βολτα να μη διστασω να του τηλεφωνησω...δεν το θεωρησα κακο γιατι εφοσον στο σπιτι δεν ειχε σταθερο και απο το κινητο δυσκολα εκανε κλησεις λογω κακης οικονομικης καταστασης...(βλεπετε δεν εχει μια σταθερη δουλεια..και βοηθαει στην ταβερνα της οικογ. τα Σ/Κ.)
Περνανε τρεις μερες...του τηλεφωνω και του ζηταω να με παει στην πολη του νησιου οπου εκει κανω προβα σε εναν χορευτικο ομιλο. Αμεσως δεχτηκε!!! εκατσε σε μια καρεκλα 2 ωρες βλεποντας ολους τους υπολοιπους να χροπηδανε! ουτε λογος μετα για ποτο...δεν εργαζομαι κι εγω τωρα...και κατανοω την δικη του κατασταση. Προσπαθησα να τον κανω να καταλαβει οτι δεν πρεπει να αισθανεται ασχημα! οι μερες περναγαν και χρειαστηκε δυο φορες να ανεβει Αθηνα λογω ενος προβληματος με το γονατο του. Μαλιστα υπαρχει το ενδεχομενο να εγχειριστει συντομα. Δεν ηθελα να πιεζω καταστασεις...εκεινος ποτε δεν επειρνε τηλ. απο μονος του.
Έμαθα κατι για τη ζωη του...που με εκανε να αναθεωρησω και να δικαιολογησω....ενας φιλος του αδερφου μου του ειπε οτι αυτο το παιδι πριν καποια χρονια πήρε καποια ισχυρη δοση απο ουσιες και επεσε σε κωμα για μερες! κοντεψε να απει στον αλλο κοσμο!
Τα παιξα....εκεινος που μου ειχε πει οτι δεν ξενυχταει...δεν πινει και ουτε καπνιζει....προφανως βρισκεται σε μια φαση που ακομα μαζευει τα κομματια του....θελει ηρεμια και γαληνη στη ζωη του...
Στην αρχη ειπα να κανω πισω...να μην τον ξαναενοχλησω..τί στο καλο μπορει να μου δωσει αυτος ο άνθρωπος??? και όμως...έστω και το παραμικρο απο εκεινον μου αρκει...
Για αυτο και εγω λοιπον τον διαβαιβεωσα οτι τον εχω ξεχωρισει απο την πρωτη στιγμη και οιτ θα ηθελα να μαστε φιλαρακια...θα ηθελα παρα πολυ να μπορεσω να κανω κατι καλο για αυτον...εστω να με αφησει.
Ξερω οτι πολυ δυσκολα θα παιξει σταθερη σχεση και κανενας γαμος..με το ατομο αυτο...θελω απλα να τον εχω στη ζωη μου..και ο,τι ειναι να γινει ας γινει. Ο,τι μπορω θα του δωσω....
Αυτη τη στιγμη στη ζωη μου δεν υπαρχει κατι αλλο....κανω συνεχεια γνωριμιες με "φυσιολογικους" που στο τελος κατι παντα στραβωνει...Χιλιες φορες ενα παιδι με τετοιο παρελθον..πονεμενο...που να ειναι ειλικρινης απεναντι μου, παρα ενας νορμαλ τυπος που θα λεει ψεμματα!
Εδώ και καιρο του εχω ταξει μια βολτα με το δικο μου αυτοκινητο...του στειλα μην πριν μερικες μερες και αμεσως μου τηλεφωνησε! δεν ειχε καρτα το κινητο του..και με πηρε απο καποιο αλλο! Ειδατε? ακομα και αυτο που εκανε για μενα μετραει...πολυ....Αυριο θα επιβαιβεωσουμε οτι μπορουμε και οι δυο να παμε..μακαρι να μην αλλαξει γνωμη!
Δεν με τρομαζει ο,τι και του εχει συμβει...στο παρελθον. Τωρα ειναι καθαρος..και σε φαση που προσπαθει να βρει ψυχικη γαληνη...και ποιος ειπε οτι εγω εχω ψυχικη ηρεμια?? ολο μες στο αγχος ειμαι! ποσες φορες δεν σκεφτηκα να παρω ενα πακετο τσιγαρα να ξεδωσω..το καλοκαιρι δοκιμασα...ειχα ενα πακετο για ενα μηνα..και το τελειωσα κρυφα. Και το ποτο εχω σκεφτει....αλλα κολονω..να κανω κακο στο εαυτο μου....
Βεβαια δεν προκειται ποτε να αναφερθω στο παρελθον του..εκτος και εαν εκεινος το κανει.
Εσεις τί άλλο πιστευετε οτι θα μπορουσα να κανω...για να τον κανω να θελησει να με εχει στη ζωη του εστω και σαν φιλη?
Αυτη ειναι ηιστοριουλα μου..όλες οι απόψεις σας δεκτες! θα χαρω να τις διαβασω...
