Η δημιουργία σαν μέσο θεραπείας

Γεια σας, είναι η πρώτη φορά που γράφω κάτι εδώ. Είμαι τριάντα χρονών, και διαγνώστηκα ως σχιζοειδής προσωπικότητα. Εδώ και λίγο καιρό πηγαίνω πολύ καλύτερα, τα βασικά μου συμπτώματα ήταν επίμονες παραισθήσεις στον καθρέφτη, όπου έβλεπα κάτι ψεύτικο που συχνά έφτανε να είναι τερατώδες, και πάντα ήταν αλλοιωμένο σε σημαντικό βαθμό.
Κατά τα άλλα, ως σχιζοειδής, διακρίνομαι απο εξαιρετική εσωστρέφεια, άτονα συναισθήματα, και μικρή επαφή με την πραγματικότητα του εξωτερικού κόσμου.

Ωστόσο ήθελα να πω οτι κάτι που με βοήθησε πάρα πολύ ήταν η ενασχόλησή μου με την τέχνη, και ειδικότερα τη λογοτεχνία. Γράφω διηγήματα απο τα δεκαεφτά μου, και πρόσφατα κατάφερα να αποκτήσω ένα δημοσιευμένο έργο, με τη μορφή μιας συλλογής διηγημάτων.

Για εμένα ήταν τεράστια βοήθεια η αγάπη μου για τη λογοτεχνία, διότι στο παρελθόν ένοιωθα αληθινά οτι τίποτε άλλο δεν άξιζε στη ζωή μου, και έτσι αν δεν είχα και αυτήν ίσως να είχα κινδυνεύσει πολύ περισσότερο.

Οπότε ήθελα να ρωτήσω αν εσείς έχετε κάποιο δημιουργικό ενδιαφέρον για να προσηλώνεστε, καθώς η εμπειρία μου απο αυτό είναι τόσο θετική :)

http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=1002#pid9645

Ενα θεματακι μου με τιτλο \"ψυχωση,φαρμακα και δημιουργικοτητα\" .

Τελικα οταν φτασεις τα 6500 χιλιαδες μηνυματα ολο και κατι εχεις γραψει για καθε τι λολ.

Περαν της πλακας η δημιουργικοτητα ειναι οτι καλυτερο...αισθανεσαι ζωντανος,αισθανεσαι παραγωγικος,αισθανεσαι περηφανος για το δημιουργημα σου ειναι κατι το απιστευτο.

Ναι μπορω να πω οτι περναω τις καλυτες περιοδους της ζωης μου οταν δημιουργω και οταν ειμαι ερωτευμενος:)

Αυτη τη στιγμη δεν δημιουργω κατι αλλα ολο και με κατι καταπιανομαι κυριως χρησιμοποιωντα τον υπολογιστη ως εργαλειο.

Συμφωνώ, και θα ρίξω μια ματιά στο θέμα σου :)

Εγώ έχω αφ ενός τη λογοτεχνία μου, που την αντιμετωπίζω ως εργασία, και αφ ετέρου ένα hobby που είναι η κατασκευή τρισδιάστατων γραφικών. Αυτά είναι κυρίως βυζαντινά μνημεία, όπως τα ακόλουθα:

http://img221.imageshack.us/img221/3...ackpreview.png

Χμ ειμαι λιγο χαωτικος ως προς την χρηση του υπολογιστη,ποτε κατασκευαζω ιστοσελιδες,ποτε γραφω κειμενα τεχνικα για διαφορα θεματα,ποτε ακολουθω μαθηματα αυτοδιδασκαλιας και καταπιανομαι με ενα εργο καθως μαθαινω, ποτε προγραμματιζω κατι,ποτε κανω κατι εντελως τρελλα και unique.

Με την φωτογραφια και τα γραφικα δεν εχω ασχοληθει σχεδον καθολου αν και θα με ενδιεφερε ισως η επεξεργασια και η δημιουργια διαφορων θεματων πανω σε φωτογραφιες.

Τα τρισδιαστατα γραφικα δεν εχω σκεφτει ποτε να ασχοληθω με τι προγραμμα τα φτιαχνεις?

Με το Bryce 6. Το Bryce 5 είναι δωρεάν νομίζω, το 6 κοστίζει κάτι, αλλά είναι το πιο εύκολο πρόγραμμα που έχω ποτέ χρησιμοποιήσει για γραφικά.

εγω φτιαχνω κερακια ;) ειναι πολυ ευχαριστη διαδικασια και εχει μεγαλο παραγοντα φαντασιας και περιθωρια δημιουργικοτητας και στο τελος μπορεις να το κανεις και δωρο σε καποιον καποια ;) μπορεις να πας σε ενα μαγαζι με χομπυ και να διαλεξεις κατι που σου ταιριαζει ! στη θεσσαλονικη προτεινο ενα art-time αν θες πληροφοριες ρωτα με !

Δεν το ξέρω αυτό το art-time, αλλά δε νομίζω οτι χωράει στο χρόνο μου και άλλο χόμπυ...
Μπράβο σου πάντως που κάνεις κάτι που σε ευχαριστεί, αυτό πρέπει να βοηθάει πολύ :)

Ιωάννη μου φαίνεται πολύ ωραίο αυτό που κάνεις, και από τα λίγα που ξέρω πρέπει να είναι και αρκετά δύσκολο. Θέλεις να μας πεις πώς σε βοηθάει εσένα;

Η δημιουργία πιστεύω σίγουρα βοηθά όπως τα είπε και ο keep, για αρκετές διαταραχές. Η κατάθλιψη όμως είναι από μόνη της αντιδημιουργική, και είναι δύσκολο να χρησιμοποιήσεις τη δημιουργία για να ξεφύγεις, αφού αυτή η ίδια η κατάθλιψη σου κόβει αυτό το δικαίωμα.

Σταδιακά μπορεί να σε βοηθήσει και εκεί αναμφισβήτητα, παράλληλα με άλλες θεραπείες. Εγώ για παράδειγμα ασχολούμουν με τα φυτά στο μπαλκόνι. Η φροντίδα και τα νέα φυτά μου άρεσαν, αλλά όταν η κατάθλιψη χτύπησε, απλά δεν ενδιαφερόμουν. Δε μπορώ να πιστέψω ότι το έκανα κάποτε αυτό.
Θέλω να μπορώ και πάλι να ασχοληθώ.
Ξέρεις κανείς τι κάνουν στα διάφορα κέντρα ψυχικής υγιεινής αναφορικά με τη δημιουργία; π.χ. ξέρω κάτι για ζωγραφική.

Να σου πω πλέον έχει πλήρως ενταχθεί στη ζωή μου ως κάτι που παράγω, και είναι δικό μου και το αγαπώ. Αλλά παλιά ήταν απλώς το μόνο που έκανα που μου άρεζε, ενώ όλα τα άλλα μου έμοιαζαν μαύρα και απαίσια. Οπότε τότε με βοηθούσε ακόμα περισσότερο, διότι δίχως αυτό θα θεωρούσα σίγουρα οτι δεν αξίζω τίποτα.
Ευτυχώς πλέον είμαι καλά, νοιώθω συχνά ευχάριστα, ενώ παλιά δεν ένοιωθα σχεδόν ποτέ κάτι θετικό. Είναι σημαντικό να αγαπάς κάτι, διότι μέσα απο αυτό αγαπάς αναπόφευκτα και τον εαυτό σου :)

Ακοινωνητε,

δεν ξερω αν στα Κ.Ψ.Υ μπορεις να απασχοληθεις με αυτον τον τροπο, μεσω της τεχνης δλδ, αλλα αν δεν γινεται μπορεις να δοκιμασεις την τυχη σου μεσα απο καποιο προγραμμα του δημου. Να δοκιμαστεις, να πειραματιστεις κ να δεις αν βοηθιεσαι ετσι...Εγω λεω πώς βοηθαει, ακομα κι ετσι:)

Ελπιζω να το τολμησεις!

Δεν ξέρω αν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο εδώ, αλλά θα ήθελα να σας γράψω ένα απόσπασμα απο το βιβλίο μου (είναι συλλογή διηγημάτων), να μου πείτε τη γνώμη σας, αν υπάρχει διάθεση :)

Ναι, γιατί δεν το κάνεις;

Quote:

---

Originally posted by Ιωάννης
Συμφωνώ, και θα ρίξω μια ματιά στο θέμα σου :)

Εγώ έχω αφ ενός τη λογοτεχνία μου, που την αντιμετωπίζω ως εργασία, και αφ ετέρου ένα hobby που είναι η κατασκευή τρισδιάστατων γραφικών. Αυτά είναι κυρίως βυζαντινά μνημεία, όπως τα ακόλουθα:

http://img221.imageshack.us/img221/3...ackpreview.png

---

χμμμμμμμμ....
δε θελω να βγουμε πολυ offtopic αλλα εχεις μηπως μεγαλυτερες αναλυσεις για τα 3d σου? online portfolio?