Η ώρα των σκιών

3:00μμ…
… Και είναι η ώρα που έρχεται να σε κυριέψει η μοναξιά.. που νιώθεις άδειος, κενός, παρόλο που πέρασε μια ολόκληρη μέρα.. μια ακόμη μέρα απραξίας και ανυπαρξίας. Προσπαθείς να κερδίσεις οτιδήποτε μπορείς έστω κι από εφήμερα πράγματα.. και ουσία μηδέν. Προσπαθείς μανιωδώς και δεν θες να κοιμηθείς γιατί σε τρελαίνει το γεγονός ότι σβήνεις μέρα με τη μέρα και δεν έχεις να θυμάσαι τίποτα.. τίποτα, μια ζωή δίχως νόημα. Δεν θες να κοιμηθείς ίσως και για αυτό το λόγο, για να γευτείς ,όπως λες, όσο το δυνατόν περισσότερη ζωή.. έτσι λες στον εαυτό σου τουλάχιστον.. μα εγώ ξέρω, δεν με ξεγελάς .. ξέρω τι είναι στην πραγματικότητα , φοβάσαι! .. Φοβάσαι να πέσεις στο κρεβάτι, να σβήσεις τα φώτα κι εκεί.. είσαι μόνος πια, μόνος με τον εαυτό σου. Δεν μπορείς να κρυφτείς, να τον ξεγελάσεις ως συνήθως.. μόνοι.. οι δυο σας.. την πιο ήρεμη στιγμή της ημέρας κι εσύ τρομάζεις. Τρέμεις να αντιμετωπίσεις τις ίδεις σου τις σκέψεις! Τι έκανες, τι κάνεις και ίσως τι θα κάνεις.. ή καλύτερα τι θα ήθελες να είχες κάνει και τι θα ήθελες να κάνεις.. και το «θέλω» πλησιάζει τόσο πολύ στο «πρέπει» που αγχώνεσαι. Τόσες σκέψεις, τόσες εικόνες να πλημμυρίζουν το μυαλό σου.. ταξιδεύεις, ερωτεύεσαι, γελάς, πονάς, χαίρεσαι, λυπάσαι.. νιώθεις! Κι όμως, εσύ απ’ έξω.. έξω απ’ όλα αυτά.. έξω από τη ζωή. Να κοιτάς, ν’ αναπολείς, να φαντάζεσαι τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν.. τι;.. Εκεί κολλάς, γιατί φοβάσαι.. Φοβάσαι να πας παραπέρα τις σκέψεις σου, ή μάλλον βαρέθηκες να λες στον εαυτό σου τα ίδια και τα ίδια.. κουράστηκες να προσπαθείς να πας παραπέρα μα ποτέ να μην έχεις τα «κότσια» να το κάνεις.. στην πραγματικότητα δηλαδή, γιατί στα λόγια καλοί είμαστε όλοι. Αλλά εσύ έχεις παραιτηθεί τόσο, που ούτε και στα όνειρα πια δεν πηγαίνεις παραπέρα. Κι αυτό επειδή κουράστηκες.. κουράστηκες να φαντάζεσαι το «παραπέρα» μα να ξέρεις πως ότι και να πεις, όσο και να θες να πείσεις τον εαυτό σου ότι θα τα καταφέρεις, δεν γίνεται.. δεν θα γίνει κάτι, δεν θα αλλάξει κάτι.. και το ξέρεις. Γι’ αυτό και τα όνειρα σε αγχώνουν και σε κουράζουν πια. Τα όνειρα που για άλλους είναι τόσο γλυκά και αισιόδοξα, αλλά ίσως και αφορμές για να ξεκινήσει κάτι καινούριο. Τα όνειρα που είναι τόσο καλοδεχούμενα εσύ τα σιχαίνεσαι και τα αποφεύγεις όπως ο διάολος το λιβάνι! Τα όνειρα που σου δίνουν ζωή εσύ τα αρνείσαι, γιατί δεν βρίσκεις νόημα σε κάτι.. άρα δεν ζεις. Κι όμως αυτά σου δείχνουν την αλήθεια, πως θα μπορούσε να ήταν η ζωή σου αν… Εδώ πάλι σταματάς, διότι ξανά πας να παρασυρθείς από τις φρούδες ελπίδες που δημιουργεί η φαντασία σου. Μην πέσεις ούτε μια στιγμή στην παγίδα να σκεφτείς μετά το «αν». Την έχεις πατήσει πολλές φορές, άλλες άθελά σου και άλλες εσκεμμένα και ξέρεις τι θα επακολουθήσει. Παίζεις επικίνδυνο παιχνίδι, κρέμεσαι από μια κλωστή έτοιμη να σπάσει ανά πάσα στιγμή! Η κατάθλιψη δεν αργεί να κάνει το «επόμενο βήμα».. μην την αφήσεις.
Α.Π.
Υ.Σ.: Μερικές φορές με πιάνει και γράφω ασυναρτησίες, που όμως θέλω να μοιραστώ.

Εκεί κολλάς, γιατί φοβάσαι.. Φοβάσαι να πας παραπέρα τις σκέψεις σου





ασυναρτησίες;....πόσο γνώριμες σκέψεις θα έλεγα.....

\"...Κι όμως, εσύ απ’ έξω.. έξω απ’ όλα αυτά.. έξω από τη ζωή. Να κοιτάς, ν’ αναπολείς, να φαντάζεσαι τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν.. τι;.. Εκεί κολλάς, γιατί φοβάσαι.. Φοβάσαι να πας παραπέρα τις σκέψεις σου, ή μάλλον βαρέθηκες να λες στον εαυτό σου τα ίδια και τα ίδια.. κουράστηκες να προσπαθείς να πας παραπέρα μα ποτέ να μην έχεις τα «κότσια» να το κάνεις.. στην πραγματικότητα δηλαδή, γιατί στα λόγια καλοί είμαστε όλοι...\"

ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΡΙΓΥΡΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΟΛΗ ΤΗΝ ΩΡΑ....ΜΕΡΕΣ ΤΩΡΑ....ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΤΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΦΙΛΕ-Η Α.Π.
ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΣΕ ΝΟΙΩΘΩ....ΝΑ ΞΕΡΕΣ....

ενα αν δεν είχα........και όλη η ζωή σου να ήταν αλλιώς....εύκολο να προχωρήσει η σκέψη;

Α.Π. δεν ειναι καθολου ασυναρτησιες αυτα που γραφεις. Το μυαλο και η ψυχη μας δεν μπαινει σε συναρτησεις και σε μοντελα.

Οταν συναντα \"τοιχο\" το μυαλο ,το νοιωσιμο ,η καρδια απλα ας αλλαζουμε κατευθυνση αναζητησης.
Αν δεν βρηκαμε τις ...καλτσες μας στο ενα .....συρταρι ας κοιταξουμε σε καποιο αλλο. Υπαρχουν απειρα \"συρταρια\"........
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ. ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ \"ΔΡΟΜΟ\"

Α.Π
με άγγιξαν τα λόγια σου

Διαβαζωντας το κειμενο σου ενιωσα τον εαυτο μου να λεει αυτα τα λογια.Περασα και περνω τετοια βραδια.Βραδια που απλα δεν περνανε.Μπορω να σου πω ομως φιλε μου οτι με λιγο ζορι και πικρα περνανε.Δεν θα σου δωσω υποσχεσεις οπως ολα θα αλλαξουν,ολα θα πανε καλα,θα γυρισει ο τροχος.Πρεπει να στα λεει ο εαυτος σου ολη μερα και αυτο κουραζει...κουραζει πολυ.Προσπαθωντας ολημερις να βρεις λυσεις και προ παντων να τις εκτελεσεις.Ειναι τοσο κουραστηκο που τα βραδια σε αδειαζει,σε αφηνει ερημο και αδειανο,απελπιζεσαι και χανεις και τον υπνο σου.Ανουσια και χωρις γιατι ολα.Πεφτεις ολο και πιο κατω,πεφτεις κτυπας μα εσυ εκει στον ληθαργο σου.Χωρις ελπιδα..

Μεσα σε ολο αυτο το αβυσσο ψυχης και στο λαβυρινθο των σκεψεων να εισαι σιγουρος πως κρυβεται το μυστικο του καθενος μας.Αυτο που μπορω να σου πω ειναι οτι οσο πιεζεις τον εαυτο σου για τις αλλαγες δεν θα γινεται κατι οσο εσυ δεν το εχεις πιστεψει.Χρειαζεσαι ηρεμια,χαλαρωση.Αστον μην πιεζεσαι.Γραφε οποτε εχεις αναγκη και πιστεψε με ακομη και αυτο θα σε κουρασει.Νιωσε την απελπισια φιλε μου και θα φυγει.Ολα φευγουν.Εχε περισσοτερη πιστη.Θα βρεις αυτο που ψαχνεις οταν σταματησεις να το πιεζεις.

Καλο βραδυ

Quote:

---

Originally posted by Alterego
.....Νιωσε την απελπισια φιλε μου και θα φυγει.Ολα φευγουν.Εχε περισσοτερη πιστη.Θα βρεις αυτο που ψαχνεις οταν σταματησεις να το πιεζεις.Καλο βραδυ

---

Ολα φεύγουν....
μπορεί....ΑΥΤΗ όμως όχι!! Είναι εκεί και επιμένει, κρατιέται με νύχια και με δόντια μέσα στην ψυχή μου, γαντζωμένη καλά,να μην μπορεί κανεις να την ξεκολήσει απο τα τρίσβαθα του \"είναι\" μου...
Γνώριμη φίλη πια, η μόνη που μου απόμηνε σάυτο το κόσμο.
Πάντα εκεί να στοιχειώνει τις μέρες και τις νύχτες μου, να με ακολουθεί παντού, ασήκωτο βάρος στους ώμους μου που έχουν λυγίσει πια τόσα χρόνια....
ΦΥΓΕ ΠΙΑ!!! ουρλιάζω μέσα στην μοναξιά μου, αλλά εκείνη μπήγει όλο και πιο βαθιά τα νύχια της στις σάρκες μου...και με ξεσκίζει κάθε μέρα όλο και πιο πολύ...

Διαβάζοντάς σε νόμισα πως διάβαζα Άλτερ. Τόση ταύτιση. Η απελπισία είναι πνιγερό συναίσθημα κι όπως την κοιτάς κατάματα περνάει στο πετσί σου και δεν φεύγει μ΄όσες προσπάθειες κι αν κάνεις. Είναι σαν να πνίγεσαι εκεί που κολυμπάς και πανικοβάλεσαι.
\"Νιωσε την απελπισια φιλε μου και θα φυγει.Ολα φευγουν.Εχε περισσοτερη πιστη.Θα βρεις αυτο που ψαχνεις οταν σταματησεις να το πιεζεις.\"

Γλυκεια μου Ναρνια,μερικες φορες βλεπεις πως τελικα δεν εισαι μονος.Απο την αλλη ομως στεναχωριεσαι που βλεπεις οτι κι αλλοι ανθρωποι ειναι τοσο εγκλωβισμενοι σε συναισθηματα και καταστασεις.
Ομως πιστευω πως ολα μα ολα μπορουν με καποιο τροπο να ηρεμησουν.
Φιλε μου ΑΥΤΗ οπως λες φευγει,ισως ματωσεις περισσοτερο απο οτι επρεπε μα φευγει.Γιατι ειναι και αυτο ενα συναισθημα.Δεν ειναι η ζωη η ιδια.Ειναι ενα μικρο κομματι της.Αν σκεφτεις ποσα συναισθηματα υπαρχουν που μπορεις να νιωσεις θα της εδινες λιγοτερη τροφη,δεν θα ηταν τοσο πεινασμενη να σου φαει την σαρκα και τα σωθικα σου.
Οι σκεψεις που καταγραφεις ειναι σκεψεις κρισεως.Ειναι εκεινη την στιγμη που το νιωθεις και σου βγαινει ετσι.Υπαρχει ομως εκεινη η μαγικη στιγμη που δεν την νιωθεις και αυτην πρεπει να δεις μεσα στα ματια και να την αρπαξεις.
Οπως για μενα ΑΥΤΟΣ και εννοω τον φοβο.Γιαυτο επι χρονια τωρα λεω.. \"δεν μπορει θα υπαρχει ενας τροπος να ζεις διχως φοβο\" και το πιστευω φιλε μου.Οσο καιρο κι αν μου πηρε το εχω πιστεψει γιατι αφησα τα ματια μου λιγο ανοιχτα.Καθαρο πνευμα και καθαρη ματια.Αυτα που βλεπεις εσυ ειναι τα δικα σου ματια,υπαρχουν αλλα τοσα ματια που ισως βλεπουν αλλιως,ειναι κατι,παρε το..Οπως οταν μας δειχνουν μια φωτογραφια σε σκοτεινο χωρο και δεν την διακρινουμε,αναβουμε φως.Βλεπουμε την φωτογραφια καλυτερα και διαφορετικα.Μην πιεζεις τον εαυτο σου,δεν του αξιζει.
Μια καλη μου φιλη καποτε ειπε πως η μοναξια μπορει να ειναι δημιουργικη.Μην σταματησεις ποτε να προσπαθεις και να ξερεις πως ισως δεν γινει κατι μεγαλο αλλα μικρα μικρα πραγματα θα σε κανουν να νιωθεις πληρης.Φτανει να μπορεσεις να τα δεις.Σκεψου οτι εσυ την αφηνεις να σε ακολουθει,ισως και η ιδια να θελει πια να σε αφησει.Ασε την να σε αφησει.
Οι ευαλωτοι ανθρωποι ειναι η πιο δυνατοι.Μην το ξεχνας ποτε.Η δυναμη που εχεις θα σε σοκαρει αν την αφησεις να φανει.

Μπορεις..

Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημά σου;Έλλειψη φίλων,συντρόφου,δεν είσαι ικανοποιημένος από τη δουλειά σου;Mε τί ακριβώς θα ήσουν ευχαριστημένος αυτή τη στιγμή;

Δεν διάβασα μια πρόταση που να μην αισθάνομαι και εγώ. Το καταλαβαίνω απόλυτα. Να κάνω δύο ερωτήσεις; Πόσων χρονών και τι φύλλο;
Κάτι ακόμα που θέλω να πω, γράφεις \"Η κατάθλιψη δεν αργεί να κάνει το «επόμενο βήμα».. μην την αφήσεις\". Είναι στο μόνο που έχω μερικές αντιρρήσεις... Αν και είναι δύσκολο να το αποδεχθεί κανείς, η πιο καλή τακτική -κατά την άποψή μου- είναι να αφήνουμε την κατάθλιψη να ΚΑΝΕΙ το επόμενο βήμα.
Και το σημαντικότερο που μου έρχεται αμέσως στο μυαλό, -γιατί ταιριάζει και με αυτά που λέει ο Alterego-, πώς στο διά...λο γίνεται να υπάρχουν τόσοι άνθρωποι να υποφέρουμε από σχεδόν τα ίδια πράγματα και να μην μπορούμε να βρούμε ανθρώπους να είμαστε μαζί και να αλληλοβοηθούμαστε. Ειδικά στο θέμα, του να μπορούμε να αισθανόμαστε αυτά που αισθανόμαστε χωρίς να νιώθουμε \"τύψεις\".

Παιδια... να ναι καλα τα αντικαταθλυπτικα που κανουν την δουλεια τουσ..

οσο για την βαθητερη μοναξια... γνωριζομαστε πολυυυυυ καλα με την κυρια... μα πραγματικα πιστευω πωσ εχει να κανει με το να μασ χαρισει καποιοσ αγαπη , ασφαλεια και αποδοχη και να νιωσουμε κι εμεισ αγαπη για εκεινον-η

.. και ενα τεραστιο μεροσ την ενδοτερησ μασ μοναξιασ φευγει...παυουμε επιτελουσ να νιωθουμε τοοοσ μονοι..


ευχομαι σε ολουσ να βρουν αυτη την αγαπη που ειναι τοσο ζωτικη ειδικα για εμασ που νιωθουμε με καθε ανασα..και καθε κυτταρο του κορμιου..και την ψυχησ μασ...

...

το επομενο βημα ελπιζω σε καμια περιπτωση να μην ειναι οι σκεψεισ αυτοκτονιασ..γιατι πραγματικα ΞΕΡΩ πια εμπηρικα πωσ αυτεσ με τα φαρμακα φευγουν...

οσο ..για ολουσ αυτουσ εκει εξω που ειναι τοσο μονοι...
... η δικη μου τακτικη ηταν να βαλω κατω αυτα που πραγματικα ειχα αναγκη.. και αυτα που με τιποτα δεν ηθελα στον συντροφο μου..

1-2-3 πραγματακια πολυ συγκεκριμενα... οχι παραλογα.. αλλα και λιγο απαιτητικα... και ειπα πωσ ο επομενοσ συντροφοσ πρεπει να καλυπτει τουλαχιστον τισ μισεσ απο αυτεσ τισ απαιτησεισ μου...
ο επομενοσ συντροφοσ με αυτη την τακτικη..πλησιαζε πολυ σε αυτο που ηθελα... και παλι μαθαινοντασ απο την σχεση ακομη περισσοτερο το τι ΔΕΝ επρεπε να ειχε ο συντροφοσ μου..(αν αρχισουμε με τα θελω..δεν θα τελειωσουμε ποτε..ειναι πολυ πιο ευκολο και σημαντικο να κανουμε συκεκριμενο το τι ΔΕΝ θελουμε απο μια σχεση και εναν ανθρωπο) ...

και ειπα πωσ δεν θα κανω εκπτωσεισ... ηταν πολυ βασικα και σηματικα τα θελω..και τα Δεν θελω μου..

αν τα παρεβλεπα παλι στον ιδιο τυπο αντρα θα επεφτα... ισωσ γι αυτο μενουμε τοσοι μονοι..γιατι κανουμε κυκλουσ..διαλεγουμε σηναιχωσ ακαταληλουσ ανθρωπουσ..

βεβαια... πρεπει να εχουμε και τα ματια μασ ανοιχτα..
θυμαμαι πωσ οταν ημουν πολυ αρρωστη...και να με φλερταρε κανεια ανοιχτα..δεν θα το επερνα χαμπαρι... οποτε τα ματια ψηλα ..

σασ στελνω μια μεγαααααααααααλη αγκαλια...
και πολλα πολα φιλια:):):)..

και μην ντραπειτε να κοιμηθειτε με ενα αρκουδακι τετοιεσ νυχτεσ...παντα βοηθαει...

και ακομη περισσοτερο..ενα γατακι η ενα σκυλακι...

Ναι φίλε john11, ειναι μια τρομερη διαπίστωση, να μην υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας , και εννοω στο συγγενικό μας περιβάλλον που να μπορούν να μας βοηθήσουν, να μας στηρίξουν ψυχολογικά (γιατι αυτό ειναι ουσιαστικά που χρειαζόμαστε)! Και όλοι εμείς απελπισμένοι πια, αναζητούμε συμπαράσταση (και την βρίσκουμε πολλές φορές) σε άγνωστους \"συμπάσχοντες\" σε forum σαν το συγκεκριμένο. Κάτι είναι και αυτό, στην θάλασσα που πλέουμε ψάχνοντας επεγνωσμένα για μια σανίδα σωτηρίας....

Καραπινατ... αφου το ξερεισ πωσ συχνα ειναι πολυ πιο ευκολο να μιλησεισ σε εναν ξενο απ οτι σε εναν γνωστο η ΄΄δικο σου\'\'.... συμβαινει απο τον φωβο μασ πωσ μπορει να μασ παρεξυγησουν..να αλλαξουν αποψη για εμασ..η απλωσ να μην καταλαβουν...

και εχουμε δικιο..γιατι δυστιχωσ συμβαινει αυτο..

ισωσ ειναι τοσο κοντα στην εικονα.. που δεν μπορουν να δουν το συνολο..την ουσια.. βλεπουν μοναχα.. ενα ματι.. ενα αυτι..και δεν βλεπουν ολο το προσωπο...

ισωσ δεν φταινε αυτοι... αλλα το σημειο στο οποιο στεκονται..