πανικοί......φοβίες........και απο φετος καταθλιψη

καλησπερα στοα μελη του φορουμ.
ειμαι ο Γιαννης
πασχων και εγω απο το 2001 με πανικους,2 αποτυχημενες προσπαθειες να κοψω τα χαπια,
και η τριτη ητανε και η φαρμακερη.ΜΕΙΖΩΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ.με την συμβολη της ψυχολογου μου και του ψυχειατρου προσπαθησα
να το αντιμετωπισω στο σπιτι.αντεξα 1 μηνα ωσπου μια παρασκευη πηρα το αυτοκινητο μου(πως μπορεσα) και πηγα στο
παν/κο νοσ/μειο της λαρισας.με συμπτωματα εντονης καταθλιψης.μου αλλαξε την αγωγη ο γιατρος εβγαινα και με αδειες εξω,και το πασχα μου ειπανε πως δεν πρεπει να μεινω αλλο μεσα, αλλα πρεπει να βγω και να το παλεψω.Αλλος γολγοθας.Παρ/λα μου ξαναλλαξε την φαρμακευτικη αγωγη και εδω και 1 εβδομαδα ειμαι εξω.
αρχισα σιγα σιγα να αθλουμαι,βγαινω εξω αλλα προτιμω μερη που δεν εχει κοσμο.και περιμενω.............
εχω εμμονες σκεψεις αρνητικες ακομα ιδιως τις πρωινες ωρες ,προσπαθω κα συμφιλιωθω με αυτες,κραταω ημερολογιο καθε μερα και γραφω τι νεο εκανα .και προσπαθω να το παλεψω.το Πασχα ειπα στον γιατρο οτι προτιμουσα να εχω καρκινο και να ηξερα οτι καποια στιγμη θα πεθανω παρα αυτο.παρακαλουσα τον θεο να κοιμηθω και να μην ξυπνησω.
τωρα αρχισα να βλεπω μια μικρη χαραμαδα αισιοδοξιας.
και εγω επισης οπως πολλοι αλλοι εμπαινα στο ιντερνετ και προσπαθουσα να βρω <<μαγικες λυσεις>>.και να διαβαζω εμπειριες αλλων.τωρα επικεντρωνομαι στο να διαβαζω τεχνικες αυτοβοηθειας ,χαλαρωσης κλπ.καποιες απο αυτες που βρηκα στο site εδω τις εχω στο κινητο μου και οταν ειμαι μονος στο σπιτι και ειδικα πριν τον υπνο τις εφαρμοζω.
κανω υπομονη και προσπαθω.
Καλως σας βρηκα λοιπον.και θα τα λεμε.

Γιαννη,

καλώς ήρθες:)

απο οσα γραφεις φαινεται οντως να προσπαθεις, να μην το βαζεις κατω ακομα κι αν πεφτεις κ αυτο ειναι πολυ σημαντικο!

Θα ηθελα να σε ρωτησω ποσο καιρο το παλευεις πιο συστηματικα, με την βοηθεια της ψυχολογου κ του ψυχιατρου.

Επισης, απο τη στιγμη που εισαι εξω, αυτο δεν σημαινει πώς υπάρχει μια προοδος? πώς υπάρχει πραγματικα ελπιδα:)

Οι τεχνικες αυτοβοηθειας, πιανουν τοπο?

Οσο κανεις υπομονη κ προσπάθεια, ειναι ομορφο να τα μοιραζεσαι με αλλους. Βοηθαει με καποιον τροπο κι αυτο, νομιζω.

Καλη δυναμη!

το οτι ειμαι εξω και στην δουλεια μου σαφως ειναι προοδος.
οι τεχνικες βοηθουνε οταν ειναι ξεκουραστο το σωμα και το μυαλο.
ομως οταν αποφασισα να νοσηλευτω ειχα σηκωσει τα χερια ψηλα.δεν ειχα την δυναμη να προσπαθησω.
λογικο οταν ειχα 2 μηνες αυπνος και νηστικος.
το πασχα παλι ξαναεπεσα οποτε και ο γιατρος μου αλλαξε την θεραπεια.
παρακαλουσα τον Θεο να με παρει.
τωρα βλεπω λιγακι οτι αξιζει να προσπαθησω.
αρχισα να να ερχομαι στη δουλεια να γυμναζομαι θελω να ξαναπλησιασω τους φιλους απο τους οποιους ειχα απομακρυνθει
και φυσικα την γυναικα μου και τον γιο μου.

καλώς ήρθες giannis1967. Πάσχουμε από την ίδια ασθένεια, οπότε καταλαβαίνω.. Ειδικά αυτό που έγραψες ότι ήθελες να πέσεις για ύπνο και να μην ξυπνήσεις...πόσες φορές το έχω σκεφτεί.. Πιστεύω πως θα σου κάνει καλό το forum, σε εμένα έχει κάνει καθώς διαπίστωσα ότι δεν είμαι η μόνη που κάνω συγκεκριμένες σκέψεις και ότι δεν έχω τρελαθεί...(εντελώς!) Καλή μας δύναμη σε αυτό το γολγοθά που αντιμετωπίζουμε.

προσπαθω. δεν ξερω ως ποτε θα αντεχω να προσπαθω.
αυτο με φοβιζει.
κανω οτι μου λενε η ψυχολογος μου και ο γιατρος μου.προσπαθω.
αναγνωριζω τα βηματα.......
ολα ομως γινονται για να απασχολω τον εαυτο μου απο τις αρνητικες σκεψεις.
θα αντεξω?σκεφτομαι οτι και να παω καπου ειδικα εκει που ημουνα στο νοσοκομειο θα τρελλαθω.
οταν ειμαι ξεκουραστος μπορω και αναγνωριζω και επιβραβευω τον εαυτο μου.
ορισμενες φορες με παιρνει πολυ απο κατω........................

Γιαννη, συνηθως χρειαζεται να προσπαθησουμε για να φτασουμε να απολαμβανουμε κατι σημαντικο.

Το αν θα αντεξεις, πιστευω πώς οσο κι αν φοβασαι, μεσα σου θεωρεις οτι ναι, θα τα καταφερεις. Αλλιως θα χες παραιτηθει απο καθε προσπάθεια.

Ειναι αληθεια πώς ολοι οταν ειμαστε πιο ξεκουραστοι, μπορουμε να αναγνωρισουμε κ να παρατηρησουμε καλυτερα τα σωστα μας, τα λαθη μας.

Μπραβο σου παντως, που εχεις στοχους κ υπάρχουν εκει για να τους εκπληρωσεις. Κ οπως γραφεις, πιανουν πολλους διαφορετικους τομεις, κι αυτο μοιαζει πολυ ομορφο κ υγιες:)

Οποτε, συνεχιζε να το παλευεις:)

σοφια εκεινο που με τρομαζει ειναι οτι και τα χριστουγεννα προσπαθησα να το αντιμετωπισω και
δεν τα καταφερα.βεβαια τοτε ημουνα σε πολυ χειροτερη κατασταση και σωματικη και ψυχικη,οποτε και παραδωθηκα.
τωρα αλλαξα φαρμακευτικη αγωγη και προσπαθω.κανω υπομονη.
με <<σκοτωνει>> ομως οτι δεν μπορω να χαρω πραγματα βασικα.
να μου λεει το παιδι μπαμπα ελα να παιξουμε λιγο μπαλλα και εγω να ειμαι ανικανος να το κανω.
καταλαβαινεις. αυτο ειναι που με τρελαινει.
παντως ειναι γεγονος οτι εχω αυτην την εβδομαδα κανει βηματα........τολμησα πραγματα που πριν δεν τα εκανα.

Μπραβο Γιαννη:) Το τωρα ειναι εδω, το χθες φυσικα κ μετραει. Αλλα το τωρα ειναι που διαχειριζεσαι.

Αλλαξες φαρμακευτικη αγωγη, εκανες προσπαθειες, εχεις δει καποια αποτελεσματα. Προφανως σε λυγισαν καποιες καταστασεις. Μαλλον ειναι η ωρα, να δεις πώς αδειασες κ πώς θα ξαναγεμισεις δυναμη. Δεν ειναι κακο να συνειδητοποιουμε, πώς δεν ειμαστε ατρωτοι. Μονο ωριμοτερους μπορει να μας κανει πιστευω.

Κ το βασικο για να κανουμε τα βασικα, ειναι να δουμε τί δεν μπορουμε να κανουμε:)

Και μόνο το γεγονός ότι σε αυτή τη φάση είσαι πρόθυμος να προσπαθήσεις πρέπει να σου δίνει δύναμη και να σου αρκεί στην παρούσα φάση. Μη νομίζεις, όλοι έτσι είμαστε, κάποιες φορές καταφέρνουμε να το αντιμετωπίσουμε - τουλάχιστον να μην φτάσουμε στον πάτο - κάποιες φορές είναι αδύνατο...

παιδια προσπαθω αλλα ερχεται συνεχως <<ο διαβολακος>> και μου λεει συνεχως
δεν θα τα καταφερεις ...........
δεν θα γινεις ποτε καλα..............
δεν......δεν............δεν...........
και εχω κουραστει να προσπαθω να λεω μεσα μου οτι ενταξει ας ερχονται οι σκεψεις αυτες ειναι μονο σκεψεις και οπωςηρθαν θα φυγουνε.
ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ.
ΑΥΡΙΟ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΟΝ Οσιο Δαυιδ στην ευβοια ειναι ενα μοναστηρι οπου ειναι ο γεροντας Κυρριλος.μηπως παρω καμμια ευχη.
ελπιζω αλλα δεν ξερω για ποσο καιρω θα αντεξω.

ελπίζω να βοηθηθείς, προσευχήσου και για εμάς, μακάρι να βοηθηθούμε!

Φιλε μου, ακριβως το ιδιο προβλημα ειχα (?) και εχω, σε πολυ μικροτερο πλεον βαθμο.
Ακριβως οι ιδιες σκεψεις, σαν να διαβαζω το σικο μου ημερολογιο.
Δεν το εβαλα κατω, πηγα σε ψυχιατρο, πηρα και παιρνω ακομα effexor, πηγα και πηγαινω ακομα σε ψυχοθεραπεια, διαβαζα και διαβαζω πολλα βιβλια για να βοηθηθω.
Τελικα μετα απο 5 μηνες, ειδα μεγαλη, πολυ μεγαλη διαφορα, προς το καλυτερο,
και πιστευω οτι ναι μεν το φαρμακο βοηθησε αρκετα, ομως η μεγαλυτερη βοηθεια ηρθε απο την ψυχοθεραπεια, και το διαβασμα, που μου περιεγραψε ακριβως τι εχω, ει ειναι αυτο, και πως μπορω να το διαλυσω, με την σωστη σκεψη μου.
Θα πρεπει να σου ταιριαξει σαν ανθρωπος ο ψυχοθεραπευτης σου, ειναι πολυ βασικο αυτο.
Αν δεις μετα απο 4 συνεδριες, οτι \"δεν γουσταρεις\", αλλαξε τον (την). Εγω σαν ανδρας, προτιμησα γυναικα. Αλλαξα μια που δεν μου ταιριαξε, και με την δευτερη \"κουμπωσα\". που λενε, και αλλαξα πολυ.
Το ημερολογιο ακομα το συντηρω, και με αυτο τον τροπο βλεπω την προοδο μου.
Μην το βαζεις κατω. Σκεψεις ειναι αυτες που σε κανουν ετσι, Σκεψεις που ο ιδιος σου ο εαυτος σε βαζει στο τριπακι, σου δημιουργουν αγχος, και καταθλιψη. Ειναι σιγουρος οτι θα βρεις τον εαυτο σου, αν δεν τον εχεις ηδη βρει. Καλη τυχη.;)

Παιδια γνωριζετε μηπως ποιο ειδος ψυχοθεραπειας ταιριαζει στην περιπτωση μου?
υπαρχουνε πολλα ειδη.
γνωστικη,συστημικη,γνωστικ η αναλυτικη................κ.λ.π.
ποια βιβλια διαβασες ιασωνα.
εγω πηρα το <<αισθανθειτε καλα>>
αναφερεται στην αντιμετωπιση της καταθλιψης.
το θεμα ειναι πως τα γνωριζω τα περισσοτερα αλλα στην πραξη οι γαμ.......νες οι σκεψεις ερχονται και ξαναερχονται.

καλησπέρα, είχα ρωτήσει και εγώ το γιατρό μου όταν είχα ξεκινήσει θεραπεία για βιβλία etc αλλά εκείνος ήταν αντίθετος με τα βιβλία, λέγοντας ότι δεν έχουν αποτελέσματα. Δηλαδή εάν νοσείς, το βιβλίο δεν πρόκειται να σε θεραπεύσει. Και να σου πω την αλήθεια κάποια που ψιλοδιάβασα πριν να ξεκινήσω θεραπεία δε με βοήθησαν, αντιθέτως με νευρίαζαν με τις μπουρδολογίες περί θετικής σκέψης. Αν είσαι χάλια, σιγά μη σκεφτείς θετικά! Θα ήθελα πάντως εάν κάποιος έχει διαβάσει κάτι αξιόλογο να μας το αναφέρει, μπορεί να έπεσα και σε λάθος βιβλία. Πάντως, μόνο με την αλλαγή νοοτροπίας γίνεσαι καλά και αυτό θέλω να πιστεύω πως επιτυγχάνεται μέσω της συζήτησης στα πλαίσια της θεραπείας.

Τα ιδια λενε οι γιατροι και οι ψυχολογοι, για τα βιβλια. Ομως εμενα ρε παιδια, με βοηθησαν πολυ.
Διαβασα 5 βιβλια, αλλα μονο το ενα αξιζε, και ειναι το \"Διωξε το αγχος και την μελαγχολια\", του Joseph Lucciani. Το πηρα απο τον Ελευθερουδακη.
Επισης αγορασα απο το διαδικτυο, το panic away , που μπορω να σας το περασω με πμ.