ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΠΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΓΑΔ
Ολα ξεκινησαν πριν απο 2 χρονια. Κατι η δουλεια, κατι το σπιτι, φτασαμε περσυ καλοκαιριατικα, ετσι ξαφνικα να υποστω κριση πανικου, κατι που μεχρι τοτε δεν ηξερα τι σημαινει. Για να μην λεω πολλα, ξεκινησε η γνωστη ιστορια των συνεχων ιατρικων επισκεψεων, εξετασεων με ολα τα επακολουθα. Και οσο δεν βρισκανε οι γιατροι κατι, τοσο ανεβαινε το αγχος μου, Τελικα αποφασισα να επισκευθω ψυχιατρο, ο οποιος διεγνωσε ΓΑΔ που οδηγησαν σε μια ηπεια καταθλιψη, οποτε ξεκινησα αρχικα με ενα SSRI , το οποιο μου προκαλεσε την πρωτη εβδομαδα, τρομερες παρενεργειες, κοντευα να τρελλαθω. Επεμενα ομως, διοτι με ειχε πεισει ο γιατρος, οτι το προβλημα εγκειται στους νευροδιαβιβαστες, και ειναι οργανικο. Επειδη λοιπον το αγχος δεν μειωνοταν, μου αλλαξε φαρμακο , και πηρα το effexor. Η αλλαγη δεν μου προκαλεσε καμμια απολυτως αντιδραση, δηλαδη παρενεργεια. Αυξηθηκε η δοση στα 300 μιλιγκραμ ανα ημερα. Πραγματι αρχισα να αισθανομαι πολυ καλυτερα. Τοτε ειναι που αποφασισα να αρχισω το διαβασμα, σχετικα με την καταθλιψη, και κυριως τις ΓΑΔ, που θεωρουσα ως την κυρια αιτια του προβληματος μου. Απο το διαβασμα καταλαβα, οτι πρεπει να επισκευθω ψυχολογο, και ειδικα cognitive . Βρηκα λοιπον, και μετα απο καποιες συνεδρειες, αρχισα να αισθανομαι πολυ καλυτερα. Βεβαια, αρχικα ειχα 4 με 5 μερες "ψιλο" αγχος, ανεξηγητο, ισα ισα να μου χαλαει το κεφι μου, και μετα ενα διαλειμμα 4-5 ημερων που ημουν περιφημα, δηλαδη ο εαυτος μου. Εχουμε τωρα φτασει τους 7 μηνες.....
Μειωσα απο τα 300 στα 150 το effexor, και εδω ειναι που θελω να σας διαβεβαιωσω, οτι εφ'οσον γινεται σταδιακη μειωση, δηλαδη τα 300 εγιναν 225, τα 225 εγιναν 187,5 και τελικα 150. Καθε μειωση γινεται ανα 10 ημερες. Οποτε συνηθιζεο ο οργανσμος. Αυτο το λεω, για καποιους που φοβουνται το "κοψιμο" του φαρμακου.
Κραταω ενα ημερολογιο, οπου γραφω τι μου προκαλει αγχος, η τελος παντων τι με πειραζει.
Ακομα δεν εχω γινει τελειως καλα, αλλα το καλα ειναι σχετικο. Με τετοια που συμβαινουν σημερα , λογικο δεν ειναι ?
Σημερα για παραδειγμα, ημουν ολη μερα καλα. Πηγα σε φιλικο σπιτι, αλλα μετα απο 3 ωρες, "επηξα", αγχωθηκα και ηθελα να φυγω. Αυτο και εκανα, χωρις πολλους δισταγμους. "Την εκανα" με την μια. Αποφασισα να μην υποκυπτω στο "πρεπει".
Και αυτο ειναι η αρχικη λυση,....
Νομιζω οτι η καταθλιψη ειναι κυριως "παιδι" των Αγχωδων Διαταραχων, Δηλαδη του στρεςς. Ετσι λοιπον, πολεμοντας το στρεςς και το αγχος (θελει ....κουραγιο και υπομονη), η καταθλιψη εξανεμιζεται. Προσπαθειστε και θα δειτε. Παρτε και κανενα βιβλιο αυτογνωσιας, βοηθουν παρα πολυ.
ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΔΥΝΑΜΗ!:cool:
