εναντια στο κατεστημενο!

Οταν γεννησα την κορη μου και την κρατησα στα χερια μου για πρωτη φορα ενιωσα ευλογημενη...και ευτυχως ακομα ετσι νιωθω καθε φορα που την κοιτω αλλα ποτε μου δεν φανταστηκα ποσο δυσκολο ειναι να μεγαλωνεις ενα παιδι με καποιες ιδιαιτεροτητες.
Εχουν περασει 4 χρονια απο κεινη τη στιγμη και νομιζω πως ειμαι ενας αλλος ανθρωπος !Εχω χασει τους φιλους μου, την διαθεση για διασκεδαση και το χειροτερο απο ολα αρχισα να εχω αυπνιες και ημικρανιες μετα το τελος καθε δυσκολης μερας.
Μεχρι να διαπιστωσω πως η κορη μου ηταν αλλεργικη στο γαλα κοιμομουν περιπου 2 ωρες την ημερα καθως εκανε εμμετους και διαροια ολο το 24ωρο. Επειτα απο λιγο καιρο ηρθε το βρωγχικο και αλλεργικο ασθμα και μαζι με αυτο η γκρινια και το ξενυχτι. Γιατροι και εξετασεις ηταν η καθημερινοτητα μας μαζι με μια σειρα φαρμακων για να την βοηθησουν να νιωθει καλυτερα. Επειτα προεκυψε και η ατοπικη δερματιτιδα παλι το κατοπολεμησαμε με αλοιφες και αντισταμινικα και μετα ειπα στον ευατο μου ε! ενταξει τελειωσαμε αυτα ηταν και θα το παλεψουμε, δεν ηταν ομως ετσι αντιθετως η ανοιξη εφερε τα δικα της προβληματα αλλεργικη ρινιτιδα και αλλεργικη επιφικυτιδα και μαζι με αυτα νεα φαρμακα αλλα τουλαγχιστον το παλευουμε ακομα ελεγα στον ευατο μου.
Μεχρι που ηρθε η στιγμη και καταλαβα πως το παιδι μου ειναι υπερκινητικο και αυτο ειναι κατι που με εκανε κομματια. Ειναι κατι που δεν μπορω να το παλεψω μονη μου και ειναι ενας ορος που δεν χωραει στα σκουριασμενα μυαλα του στενου οικογενειακου και φιλικου μας περιβαλλοντος.
Νιωθω την ρετσινια κολλημενη στην πλατη μου \" κακη μαμα\" η\' \"υπερβολικη\" και αλλα τετοια που με κανουν καθε μερα να κλαιω μονη μου και να ψαχνω να βρω στηριξη απο κει που δεν υπαρχει.
Δεν παραπονιεμαι για την ζωη μου η\' για το παιδι μου και ουτε ειμαι αχαριστη, εχω ενα πολυ καλο συζυγο και ενα παιδι που υπεραγαπω. Γνωριζω πως σε αλλους ανθρωπους συμβαινουν πολυ πιο σοβαρα προβληματα υγειας, ανιατες αρρωστιες κλπ αλλα αυτο δεν ειναι λογος για να μην αντιδρω για την κοινωνια που ζουμε. Τριτοκοσμικες συνθηκες θα περιεγραφα το γεγονος οτι δεν υπαρχει μια ομαδα υποστηριξης για γονεις που εχουν προβληματα υγειας τα παιδια τους και καποιους γιατρους να προσπαθουν να κερδοσκοπησουν στην πλατη ταλαιπωρημενων ανθρωπων που ψαχνουν τροπους να βοηθησουν τα παιδια τους(ακομα δεν μπορω να πιστεψω πως για μια επισκεψη 8 λεπτων πληρωσα καποιο γιατρο 140 ευρω).
Ολα αυτα ομως δεν με λυγιζουν αντιθετως με θυμωνουν και με εξοργιζουν. Θελω να παω εναντιον του ελληνικου κατεστημενου και θα δωσω το δικο μου προσωπικο αγωνα γι α το καλο της κορης μου αλλα και της οικογενειας μου. Θα ψαξω να βρω τροπους και λυσεις για να αλλαξει κατι σε αυτη την κοινωνια και ισως η ιδρυση μιας ομαδας υποστηριξης ειναι μια καλη αρχη μαζι με την βοηθεια του ψυχολογου τον οποιο ευχαριστω θερμα για την αποδοχη του καλεσματος μου σε αυτη την προσπαθεια.

Κική καλημέρα,
Δεν έχω ακόμα δικά μου παιδία και ισως είναι δυσκόλο να καταλάβω πως νιώθείς αλλά πιστεύω πως είσαι πολύ καλη μήτερα, αγωνιάς και προσπαθείς για το καλυτέρο, η κορούλα σου είναι τυχερη που σε έχει. Προσπάθησε να μην σε νοιάζει για το τι λένε οι άλλοι γύρω σου και ακολούθησε το ενστικτό σου. Ελπίζω την επόμενη φορά που θα διαβασω κάτι απο εσένα στη διάθεση δεν θα γράφεις \"μαύρο χάλι\" αλλα κάτι ποιο αισιόδοξο, φαντάζομαι οτι και η μικρούλα σου θα θέλει να σε βλέπει χαμογελαστή.
Μακάρι να σε βοήθησα εστω και στο ελάχιστο!!!

\"για φαντασου αν \"εθελοντες\" Αγγελοι κρυβονται μεσα σε ανιατους και ψυχοπαθεις αρρωστους για να δοκιμασουν την αγαπη μας\"

blepontas thn wra pou egrapses ayto to keimeno
5:39 einai san na mou dinei mia geush oti den mporeis pia na kathese me ta xereia stavromena h oti den mporeis na \"koimitheis\" otan kapoioi asyniditoi leitourgoun opws proaneferes.
kiki mou kouragiw to keimeno sou me syngkynise eisai mia hrwida kai tha eisai to paradeigma mou gia mena aythn thn strigmh giati opws eipes den to ebales oute mia stigmh katw.


apo thn stigmh pou breika ayto to site
noiothw pws eimaste oloi mia parea kai oloi mas akoume,leme.suzhtame metaksi mas
kserw oti auto pou skeftese den tha to paratiseis
eimaste edw na boithame o enas ton allon
se periptwsh pou bretheis se adieksodw
kai den mporeis na breis mia lysh
grapse to erwthma,aporeia edw
eimai sygouros oti kapoios kati tha kserei

se efxaristw pou mirazese mazi mas thn zwh sou
kixyz03#

παιδια σας ευχαριστω, τα λογια σας λειτουργησαν σαν βαλσαμο στην ψυχη μου. Ισως εχω πολυ αναγκη να ακουσω καποιο καλο λογο.
Η αληθεια ειναι Kivyz03 πως το βραδυ περνα μαρτυρικα για μενα γιατι οταν νυσταζω συνηθως με ξυπναει η κορη μου(διαταραχη στον υπνο της λογο υπερκινητικοτητας) η\' θα ειμαι σε τετοια υπερενταση απο τον πανικο της ημερας που δεν θα μπορω να κλεισω ματι.
Οπως και να χει οπως λεει και το τραγουδι gm \"ειμαστε ακομα ζωντανοι στην σκηνη σαν ροκ συγκροτημα\" και εγω ειμαι εδω και θα το παλεψω οσο μπορω τωρα, αν μπορεσω να ισορροπησω και την ψυχολογια μου λιγο θα ειναι το ιδανικο και αντι για μαυρο χαλι να γραφω κατι πιο αισιοδοξο.
Παντως σας ευχαριστω απο τα βαθη της ψυχης μου για την υποστηριξη.

Κική, άνθρωποι σαν και εσένα μου θυμίζουν ότι υπάρχουν πραγματικά προβλήματα και με την ζωή τους με ελέγχουν που παραπονιέμαι για ουσιαστικά ανύπαρκτα προβλήματα.

Είσαι πραγματικά δυνατή και σε θαυμάζω. Θα ακουστεί τετριμμένο άμα πω οτι η πίστη στον Θεό βοηθάει πολύ και ότι δεν επιτρέπει ο Θεός κάποιο κακό αν δεν θα βγεί πολύ μεγαλύτερο καλό;

Δυστυχως το κρατος υστερει σε πολλους τομεις και ενας απο αυτους ειναι και αυτος που περιγραφεις..Οντως δεν αρκει να παρηγοριομαστε μια ζωη με τα χειροτερα και να μην αντιδρουμε γιατι ετσι δεν προκειται να αλλαξει το παραμικρο.Μπραβο Κικη για την αποφαση που πηρες και καλη επιτυχια!!Πιστευω οτι με το να θες να κανεις ο,τι καλυτερο για το παιδι σου μονο \'κακη μαμα\' και \'υπερβολικη\' δεν εισαι οποτε μην σε απασχολει τι λενε οι αλλοι!!Φιλακια!

Πω! πω! παιδια πραγματικα με συγκινητε!
Ποτε δεν φανταζομουν τοση υποστηριξη απο ανθρωπους που δεν εχω καν γνωρισει απο κοντα γιατι απο μερικους γνωρισουσα την ψυχουλα τους και αυτο ειναι πιο σημαντικο.
Δεν ξερω τι να πω, ισως αυτη η υποστηριξη με κανει να προσπαθησω ακομα πιο πολυ και να κανω οτι περνα απο το χερι μου για να τα καταφερω αλλα ακομα και αν δεν κανω τιποτα δεν θα με πειραξει γιατι εχω ηδη κερδισει τοσα πολλα σε γνωσεις και συναισθηματα που με κανουν να νιωθω οτι κατα ενα μερος εχω πετυχει σε αυτην την προσπαθεια μου!
Σας ευχαριστω πολυ!!!