Φάρμακα

Καλως ηρθες στο e-psychology,
συμφωνω με την Helena οτι εμεις δεν μπορουμε να σου προτεινουμε εναλλακτικη φαρμακευτικη αγωγη και θεραπεια. Αυτα πρεπει να τα συζητησεις με τον ειδικο που σε παρακολουθει. Παρολα αυτα ο συνδυασμος της φαρμακοθεραπειας που λαμβανεις τωρα και στο παρελθον σε σχεση με τις διαγνωσεις που αναφερεις δεν κολλαει απολυτα οχι οτι αμφισβητω κατι τον ειδικο που σου τα χορηγησε η που σε παρακολουθει ισως να μην καταλαβα ακριβως. Μηπως θελεις να πεις καποια παραπανω πραγματα. Ο ειδικος που σε παρακολουθει γνωριζει πως η θεραπεια που ακολουθεις δεν εχει αποτελεσμα?
φιλικα
τεσσα

Καλησπερα Lostre,
δεν εχει τοσο μεγαλη σημασια αν τα αλλα φαρμακα ειναι παρομοια με αυτα που ηδη παιρνεις. Το σημαντικο ειναι πως αντιδραει ο οργανισμος σου σε αυτα και αν το φαρμακο καταπολεμα τα συμπτωματα. Καλο θα ηταν να παρεις και μια δευτερη αποψη απο καποιον αλλο γιατρο εφοσον δεν εχεις αποτελεσματα απο την παρουσα φαρμακευτικη αγωγη. Εφοσον δεν εχεις δει αποτελεσματα και δεν εισαι ικανοποιημενος δεν βλεπω το λογο για να μην παρεις και μια εναλλακτικη αποψη καποιου αλλου. Να συνεχιζεις δηλαδη μια φαρμακευτικη αγωγη χωρις αποτελεσμα ειναι ματαιο και εφοσον υπαρχουν επιλογες πρεπει να κινητοποιηθεις. Κατα τη δικη μου αποψη υπαρχουν πιο διαδεδομενα φαρμακα απ αυτα που ανεφερες για την αντιμετωπιση της καταθλιψης και της φοβιας επειδη ομως δεν μου επιτρεπεται απο το νομο να συνταγογραφω δεν μπορω και να προτεινω.

φιλικα
τεσσα

Quote:

---

Originally posted by LOSTRE
γεια σας!παίρνω φάρμακα κατά της κατάθληψης ,φοβίας εδώ και 5 χρόνια χωρίς όμως θεαματικά αποτελέσματα.
Το κυριώτερο μου σύμπτωμα είναι ότο πανικοβάλομαι εύκολα ,φοβάμαι να περπατήσω στο δρόμο με αποτέλεσμα όταν βρίσκω εργασία να πηγαίνω για λίγες μέες και να την εγκαταλείπω από το άγχος.
Τα φάρμακα που λαμβάνω είναι τα :zoloft 150mg,xanax 0,5-0,5-1 και τώρα τελευταία dogmatyl 50-50-100...
Στο παρελθόν έχω πάρει και zyprexa που μόνο με ένα χάπι των 5mg μου έφερε τρομερή υπνηλία και το έκοψα.to risperdal μου έκανε να νιώθω περίεργα και το πέταξα.το solian-αν και καλύτερο πιστεύω από τα άλλα-μου προκάλεσε εξωπυραμιδικές αντιδράσεις...Μήπως κάποιο άλλο αγχολυτικό ή αντικαταθλιπτικό είναι καλύτερο?
Θα ήθελα να μάθω τι φάρμακα παίρνετε και πως νιώθετε!θα είναι καλό να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας!

---

Κατι dogmatyl-resperdal-solian με προβληματιζουν γιατι επρεπε να τα περνεις, βεβαια ουτε εγω ειμαι γιατρος για να ξερω τι γινεται και γιατι σου τα εγραψε.

Αυτο που λεω δεν συμενει οτι σου εχει γραψει λαθος φαρμακα εξαλλου ειναι γεγονος οτι αρκετα φαρμακα που ειναι για συγκεκριμενες παθησεις, μπορουν να βοηθησουν και σε αλλες.

Αν διαβασεις τις οδηγιες των φαρμακων που αναφερεις θα καταλαβεις γιατι προβληματιζομαι, εκτος και αν δεν μας τα λες ολλα...

εγω την εντυπωση οτι αγχος και φοβιες αντιμετωπιζονται κυριως με βενζοδιαζεπινες και SNRI/SSRI αντικαταθλυπτικα οπως Zoloft,Effexor, κλπ μπορει να κανω λαθος...μιας και δεν ειμαι γιατρος οπως ειπα και παραπανω...
Μπορει το προβλημα σου να ειναι τετοιο που να χρειαζεσαι αλλα φαρμακα απο αυτα που προτεινονται συνηθος.

Δεν νομιζω οτι μπορει καποιος να σου προτεινει καποιο φαρμακο...ο καταλογος τον φαρμακων για τετοιου ειδους προβληματα ειναι τεραστιος και μονο ενας γιατρος μπορει να αποφασισει τι μπορεις να δοκιμασεις σαν εναλακτικες λυσεις εφοσον τα προιγουμενα δεν εχουν \"δουλεψει\"

οι γνωμες που εξεφρασαν τα παιδια παραπανω ειναι σωστες προτεινω να της ακουσεις.... ;)

Μετά από ΠΑΡΑ πολύ καιρό ξαναμπήκα στο site.
Βασικά η το φάρμακο που θα πάρεις ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ αποκλειστικά από το γιατρό.Κάθε γιατρός δίνει ένα συνδυσασμό φαρμάκων...Για παράδειγμα ενώ σε εμένα τα Seroxat αποδείχθηκαν σωτήρια κάποιους τους δεν τους επηρρεάζουν καλά(πολλοί έχουν ακουστεί και για τάσεις αυτοκτονίας! )κάτι στο οποίο φταίει αποκλειστικά ο γιατρός. Εγώ για παράδειγμα στον πρώτο μήνα έπαιρνα για μια βδομάδα Dogmatyl(τα οποία μου προκαλούσαν υπερθερμία και τα σταμάτησα) και για άλλους 11 μήνες Seroxat τα οποία χτύπησαν τη ρίζα του κακού,το άγχος χωρίς καμία επίπτωση(την πρώτη βδομάδα διακοπής μου επηρρεάσαν την Libido αλλά επανήλθε κατακόρυφα)

Πρέπει να βρεις ένα καλό γιατρό,να σου δώσει κάποια φάρμακα να ηρεμήσεις και μετά με κάποιο φυσιολογικό τρόπο να διώξεις τις φοβίες σου.Αυτό έκανα εγώ και ΟΥΤΕ στιγμή δε ξανασκέφτηκα να πάρω φάρμακα. Τα φάρμακα μόνο για 1-2 χρόνια είναι ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ! Από εκεί και πέρα κάνουν ζημιά...πρέπει να τα σταματήσεις και να ψάξεις τον εαυτό σου τη λύση. Σε καμιά περίπτωση τα ψυχοφάρμακα δε γιατρεύουν,απλά δημιουργούν την αίσθηση ότι δεν έχεις πρόβλημα ώστε να επανέλθεις σιγά σιγά στη φυσιολογική σου ζωή!
Βρες ένα καλό γιατρό και πηγαινε! Εγώ τουλάχιστον στο δικό μου έχω ανάψει κεριά στην εκκλησία γιατί ποτέ δε πίστευα ότι 11 μήνες θα ήταν αρκετοί να αντιμετώπισω το πρόβλημα μου(ίσως να ήταν στην αρχή,τι άλλο να πω ο άνθρωπος...)

Καλημερα,
LOSTRE δεν εχει καμια σημασια και δεν ειναι το ζητημα το πως μου φαινεται εμενα η φαρμακευτικη αγωγη που σου χορηγηθηκε απο τον καινουριο γιατρο. Εγω κρινω συμφωνα με την δικη μου ερευνητικη και κλινικη εμπειρια δηλαδη τι συνηθιζεται περισσοτερο σε φαρμακευτικη βαση να συνταγογραφειται σε τετοιες περιπτωσεις. Σιγουρα τα SSRI (τρικυκλικα, anafrenil), rivotril και tegretol (anticonvulsant, αντιεπιληπτικα) ειναι πιο συνηθισμενη φαρμακευτικη αγωγη και πιθανον με καλυτερα αποτελεσματα.
Οι διαφορες διαταραχες χωριζονται κυριως σε αυτες που προκαλουνται απο ενδογενεις παραγοντες (νευροφυσιολογια- βιολογια) και εξωγενεις (περιβαλλον). Στην πρωτη κατηγορια τα φαρμακα εχουν μεγαλυτερη και καλυτερη αποτελεσματικοτητα απο την ψυχοθεραπεια εφοσον δρουν στην χημεια του εγκεφαλου ενω στη δευτερη ο συνδυασμος των δυο -φαρμακοθεραπεια και ψυχοθεραπεια- αποδεικνυονται οτι αλληλεπιδρουν με καλυτερα αποτελεσματα.
Σε οποια περιπτωση το καλυτερο ειναι αυτο στο οποιο συμφωνουν ολοι. Να εχεις καλη σχεση με τον γιατρο που σε παρακολουθει και οποιαδηποτε ανησυχια/ ενοχληση/ ερωτηση να απευθυνεσαι σε αυτον. Οπως πολυ σωστα ειπε ο Alex τα φαρμακα χρειαζονται καποιο χρονο για να δρασουν γυρω στο μηνα -αν και αυτο διαφερει απο τον εναν οργανισμο στον αλλο και αναλογα τη διαταραχη-για να δεις αποτελεσματα. Αν πιστευεις οτι μπορει να χρειαστεις και μια υποστηρικτικη ψυχοθεραπεια δεν εχεις παρα να το συζητησεις και αυτο με τον γιατρο που σε παρακολουθει.

να σαι καλα
τεσσα

αναλογως με τον οργανισμο και την κατασταση και με αρκετο πειραματισμο ο γιατρος καταλιγει στην θεραπεια.για αλους καλο ειναι το ladose για καποιους αλλους το resperdal για αλλους το effexor εσενα ποιο σου ταιριαζει...αυτη ειναι η σωστη απαντηση.εμενα to zyprexa μου ταιριαζε και το θεωρω πολυ καλο φαρμακο.εσενα ομως δεν σε καλυπτε.ειδες?οτι σου ταιριαζει.

tha ithela empeiries fia ton tropo antimetopisis somatikon oxliseon apo entono sress,xoris xanax...

Filam σου έστειλα post.Για να το διαβάσεις,κάνε κλικ πάνω στο Πίνακας ελέγχου/Επιλογές πάνω δεξιά=)U2U Instant Messenger=)Εισερχόμενα 2U2.

Χρύσα

γεια σου
kokoraki . θα ήθελα να μου πεις τον γιατρό που σε βοήθησε.εγώ πάσχω από σωματοποιημένη κατάθλιψη με κρίσεις πανικού εδώ και 9 μήνες. η κατάθλιψη με \"χτύπησε\" στο στομάχι με φοβερούς πόνους εμέτους. νόμιζα ότι είχα κάτι πολύ σοβαρό και πήγαινα συνέχεια στο γιατρό και έκανα γαστοσκοπήσεις χωρίς να μου βρίσκουν τίποτα. κάθε μεσάνυχτα με έπιαναν κρίσεις πανικού και έτρεχα στα επε\'ιγοντα των νοσοκομείων καθόμουν ολόκληρο το βράδυ μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες με ορούς μέχρι να μου κάνουν εξετάσεις και μετ αμε έδιωχναν. αυτο συνεχιζόταν για 1,5 μήνα κάθε βράδυ. έτρεχα συνέχεια στους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων γιατί μου είχε κολλήσει στο μυαλό ότι πάσχω από καρκίνο, ή ότι κλάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο θα πάθαινε κάτι σοβαρό και θα το έχανα. όσοι γιατροί με έιδαν το πρώτο πράγμα που μου είπαν ήταν να επισκεφθώ κάποιο ψυχίατρο.εγώ δεν τους έδινα σημασία γιατί ήμουν σίγουρη ότι αυτό που μου συμβαίνει δεν είναι κάτι ψυχολογικο αλλά κάτι πολύ άσχημο παθολογικό. ώσπου μετά από μεγάλες πιέσεις ο άντρας μου, εκλεισε ραντεβού σε κάποιο ψυχίατρο που μου πρότεινε ο γυναικολογος μου. ο ψυχίατρος μου είπε ότι πάσχω από σωματοποιημένη κατάθλιψη και κρίσεις πανικού, μου έδωσε τα αντικαταθλιπτικά seropram. οι δυο πρώτες εβδομάδες ήταν εφιαλτικές. τα συμπτώματα ήταν φρικτά και μου δημιουργούσαν έντονο άγχος, κρίσεις πανικού πολύ συχνές και ψυχολογική κατάσταση που έφτανε στην τρέλα. νόμιζα ότι θα τρελαθώ, νόμιζα λοτι δεν θα αντέξω και θα αυτοκτονήσω, δεν ήθελα να βλέπω να ξημερώνει ήθελα να είναι συνέχεια νύχτα. απο το δεκεμβριο που παίρνω τα φάρμακα είμαι πολύ καλύτερα το στομάχι μου, μου πέρασε. οι κρίσεις πανικου΄όμως επιμένουν και μου διαλύουν την ζωή και την ψυχολογία. φοβάμαι να καθήσω μόνη μου στο σπίτι, φοβάμαι να βγω έξω φοβάμαι...φοβάμαι...φοβάμαι.. .
θα ήθελα λοιπόν αν θέλεις να μου προτείνεις τον γιαττρό σου μήπως μπορέσω να βοηθηθώ να τελειώνει πια αυτή η κατάσταση. θέλω να κάνω ένα παιδάκι και φοβάμαι και εγώ και ο άντρας ότι δεν θα τα καταφέρω και ότι αν δεν διορθωθεί οριστικά αυτή η κατάσταση θα είναι επικύνδυνο και για μένα και για το μώρο. ευχαριστώ εκ των προτέρων

αν δεν ειναι ικανοποιητικο το αποτελεσμα απο τη φαρμακευτικη αγωγη,αλλαξτε τη σταδιακα με το θεραποντα η αλλαξτε θεραποντα!

Γεια σας παΐδια ,πρώτη φορά συμμετέχω στο forum. Έχω το έξεις πρόβλημα :η αδελφή μου έχει πάθει ψύχωση ή πως αλλιώς να το πω, δεν ξέρω…αυτό έγινε πριν 6 χρόνια μετά από μια ερωτική απογοήτευση ….μετά από αυτό λες και άλλαξε προσωπικότητα ,.άρχισε να βρίζει τους πάντες σε ακραίο βαθμό ,να κτυπάει την μυτερά της…..ως αποτέλεσμα την βάλαμε σε μια κλινική ,μετά από ένα μήνα την αφύσανε να πάει σπίτι με τον όρο ότι θα παίρνει resperdal,akiniton….
Πέντε χρόνια τα έπαιρνε και κατάσταση στο σπίτι ήταν καλούτσικα, αλλά πριν κάμποσες μήνες έχει σταματήσει τα φάρμακα –γιατί λέει ότι την επιβραδύνουν και θέλει να αγαπήσει ξανά και ότι τα χάπια που έπαιρνε την εμπόδισαν.
Αυτή τη στιγμή η κατάσταση σπίτι είναι αφόρητη ,δεν θέλει να δουλέψει ,να σπουδάσει, τίποτα απόλυτη απάθεια ,και δεν σταματήσει να μηλάει για πράγματα άνευ λογική τόπου και χρόνου ,λες και μηλάει σε κάποιον στο κεφάλι της . Κρυφά της δίνουμε σταγόνες aloperidinγια να μην τα καταλάβει στο γάλα, χυμό που πίνει.
Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι :πως μπορώ να κανονίσω την εισαγωγή σε κάποια κλινική του δημοσίου χάρις τη θέληση της, γιατί την έχουμε πάει με χίλια δυο ψέματα στο αχεπα και μόλις το κατάλαβε έγινε έξαλλη …..σας ευχαριστώ!

Αν εκοψε τα φαρμακα λογω παρενεργειων γιατι δεν τις προτεινεται μια εναλλακτικη φαρμακευτικη αγωγη?
Εγω πχ εκοψα τα risperdal και παιρνω abilify.
Εκτος βεβαια αν ειναι εντελως αρνητικη σε ολα οποτε δεν ξερω...

Quote:

---

Originally posted by δημητρης
Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι :πως μπορώ να κανονίσω την εισαγωγή σε κάποια κλινική του δημοσίου χάρις τη θέληση της, γιατί την έχουμε πάει με χίλια δυο ψέματα στο αχεπα και μόλις το κατάλαβε έγινε έξαλλη …..σας ευχαριστώ!

---

Δημήτρη, η διαδικασία δεν είναι απλή και είναι επώδυνη και για την ίδια και για εσάς τους συγγενείς της.

Αν μίλησες με τον γιατρό της και επιμένει ότι πρέπει να γίνει εισαγωγή (καλό είναι να πάρεις και μία δεύτερη γνώμη) τότε πρέπει να πας στον εισαγγελέα να σου δώσει χαρτί αναγκαστικής ψυχιατρικής εξέτασης.

Με αυτό το χαρτί πηγαίνεις στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής σου και την πηγαίνουν οι αστυνομικοί στον ψυχίατρο...

Είναι πολύ δύσκολη διαδικασία, αλλά να ξέρεις ότι η ψύχωση που δεν αντιμετωπίζεται γίνεται ολοένα και χειρότερη.

κι εγω εγινα εξαλλη 2 φορες στο παπαγεωργιου κ υπεγραψαν για να βγω κ τωρα που θα παω το θελω κι ολας!!γιατι δεν περιμενετε λιγο ακομα ισως ειναι κ απο το σταματημα της αγωγης της..
το να την πατε με εισαγγελικη εντολη θα την κανει να νιωσει το λιγοτερο απαισια το περισσοτερο δεν θελω καν να το φανταστω!