Printable View
απο την στιγμή που άρχισα να παίρνω φάρμακα είναι ελάχιστες οι φορές που κάποιος φίλος θα με πάρει τηλέφωνο για να βγούμε για καφέ ή έστω να δει τι κάνω. Μοναξιάαααα...
Αν νομίζεται λοιπόν ότι νιώθετε μοναξιά όπως κ γω σίγουρα δεν θα είστε μόνοι, ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι. Σας έχει τύχει πάντως κάτι παρόμοιο με φίλους? θα ήθελα να ακούσω.
Εξατράται απο το είδοσ τησ φιλίας...αδελφικοί φιλόι νομιζώ μενουν πάντα κοντά, απλοί γνωστοί πάλι όχι...Πρίν αρωστήσεις είχε ανπτύξει κύκλων φίλων? Ολοι αυτοί λάκησαν?
Μπα, ήμουν αρκετά ντροπαλός σε μικρότερη ηλικία και δεν έκανα εύκολα φιλίες. Το κακό βέβαια είναι πως δεν μπόρεσα ποτέ να κάνω φιλίες που να κρατήσουν. Περισσότερο ίσως για να έχω κάποια κοινωνικότητα βέβαια δεν είναι και λίγες οι φορές που έβλεπα σε άλλους να γίνονται φιλίες απο συμφέρον (λολ του στύλ θα με βοηθήσεις στην εργασία μου). Θα έλεγε κανείς πως ο μόνος λόγος που βρισκόμουν με άλλους ανθρώπους ήταν για λόγους επιβίωσης.
Πιστεύω πως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι προκατειλημμένοι και αδιάφοροι αρκετές φορές σε όποιον αποκλίνει απο το φυσιολογικό με τον έναν η τον άλλο τρόπο... δεν μπορώ να πω πως έζησα στην απομόνωση απλά μάλλον βαρετός ήμουν, βαρετός τρελός δηλαδή, όχι τρελός με την καλή έννοια που τραβάει φιλίες και παρέες :(Quote:
Originally posted by libpa
Εμένα η κολλητή μου με έπαιρνε κάθε μέρα τηλέφωνο πριν πάθω αυτό που έπαθα αλλά μετά ξέκοψε κάπως. Μπορεί να μην είναι και λόγω αυτού, γιατί δείχνει φιλελεύθερη κοπέλα, έχει κι άλλο φίλο με το ίδιο πρόβλημα που έχει και συμπτώματα και βλέπω πως μιλάει γι\'αυτόν. Ούτε τέλεια αλλά ούτε και πολύ υποτιμητικά. Τώρα, όσον αφορά τους άλλους, όσοι το έμαθαν δεν με έκοψαν από παρέα, ούτε άκουσα να με λένε τρελή εκτός από μία που με είπε μπροστά μου και μετά το μετάνιωσε. Δλδ δεν απευθύνθηκε απευθείας σε μένα, ρώτησε τι κάνω και μετά την έκανα φίλη στο μσν και τη ρώτησα αν πιστεύει ακόμα ότι είμαι τρελή και μου είπε όχι. Όμως, το \'χω πάθει με άλλους αυτό, σε όσους ξένους έχω δοκιμάσει να πω το πρόβλημά μου, με διαγράφουν από μσν, βέβαια πολλοί με διαγράφουν και χωρίς λόγο οπότε εκεί δεν ξέρω τι παίζει. Ένας ξέρω σίγουρα με διέγραψε γι\'αυτό. Πάντως είναι σκέτη απογοήτευση οι άνθρωποι. Δλδ πιστεύω, ότι οι φίλοι μου αυτοί ήταν εξαιρέσεις.
Εγω θα μιλήσω από την άλλη πλευρα. Από αυτή του φίλου που κάνει παρέα με κάποιον που αντιμετωπίζει ένα ψυχολογικό πρόβλημα.
Με τον κηπ και τη μστρουμφ που έχουμε δέσει, δεν νομίζω πως θα σκεφτόμουν ποτέ πως θα έλεγα σε κάποιους άλλους πως αντιμετωπίζουν κάτι.
Με τον κηπ η μόνη στιγμή που στράβωσα και ένιωσα πως θέλω να του σπάσω το κεφάλι, ήταν πρότινος που έκοψε τα φάρμακα και άκουγε όλη μέρα βρισίδια.
Κατά τα άλλα, όσο καιρό κάνουμε παρέα, δεν το βάζω καν στο μυαλό μου πως πάσχει από κάτι, γιατί τότε δεν μιλάμε για φιλία αλλα για κάτι άλλο.
Όσο για τη μστρουμφ, επειδή δεν κάνει μαλακιες-τύπου κηπ-μόνο όταν αρχίζει να γκρινιάζει για κανά γιατρό της θυμάμαι πως παίζει έργο με φάρμακα.
Δεν ξέρω αν εγώ έχω πέσει ΣΤΙΣ περπτώσεις, αλλα κάπως έτσι είναι τα πράγματα.
Τώρα, αν ονοειροπλασμένε, κάνεις παρέα με άτομα που σε λένε τρελο, αυτό είναι ευθύνη δική σου.
Δηλαδή δεν μπορώ να σκεφτώ τι σόι γαιδούρι ανεγκέφαλο είναι αυτό που σε χαρακτήρισε έτσι και δεν τον στόλισες.
Και να ήταν και ένας... κοίτα με έναν απο τους \"φίλους\" που συμπεριφερόταν με αυτόν τον τρόπο έκατσε μια μέρα και μου ειπε \"μια μέρα θα σε πλακώσω\" ε λοιπόν την επόμενη μέρα τον πήρα τηλέφωνο και του είπα έλα να πλακωθούμε και χέστηκε επάνω του. Κοίτα Θεοφανία φαίνεται πως ο καλός θεούλης με προίκισε με μηδέν κοινωνική εφυία αφού ποτέ δεν είχα ταλέντο στην φιλική επικοινωνία, πόσο μάλλον για να διαλέγω να κάνω παρέα με κομπλεξικούς και ψευτόμαγκες. Με τους καλους φίλους πάντως, γιατι είχα και τέτοιους, χανόμουν για τον ένα η τον άλλο λόγο..Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Εγω θα μιλήσω από την άλλη πλευρα. Από αυτή του φίλου που κάνει παρέα με κάποιον που αντιμετωπίζει ένα ψυχολογικό πρόβλημα.
Με τον κηπ και τη μστρουμφ που έχουμε δέσει, δεν νομίζω πως θα σκεφτόμουν ποτέ πως θα έλεγα σε κάποιους άλλους πως αντιμετωπίζουν κάτι.
Με τον κηπ η μόνη στιγμή που στράβωσα και ένιωσα πως θέλω να του σπάσω το κεφάλι, ήταν πρότινος που έκοψε τα φάρμακα και άκουγε όλη μέρα βρισίδια.
Κατά τα άλλα, όσο καιρό κάνουμε παρέα, δεν το βάζω καν στο μυαλό μου πως πάσχει από κάτι, γιατί τότε δεν μιλάμε για φιλία αλλα για κάτι άλλο.
Όσο για τη μστρουμφ, επειδή δεν κάνει μαλακιες-τύπου κηπ-μόνο όταν αρχίζει να γκρινιάζει για κανά γιατρό της θυμάμαι πως παίζει έργο με φάρμακα.
Δεν ξέρω αν εγώ έχω πέσει ΣΤΙΣ περπτώσεις, αλλα κάπως έτσι είναι τα πράγματα.
Τώρα, αν ονοειροπλασμένε, κάνεις παρέα με άτομα που σε λένε τρελο, αυτό είναι ευθύνη δική σου.
Δηλαδή δεν μπορώ να σκεφτώ τι σόι γαιδούρι ανεγκέφαλο είναι αυτό που σε χαρακτήρισε έτσι και δεν τον στόλισες.
Quote:
Originally posted by Oneiroplasmenos
Και να ήταν και ένας... κοίτα με έναν απο τους \"φίλους\" που συμπεριφερόταν με αυτόν τον τρόπο έκατσε μια μέρα και μου ειπε \"μια μέρα θα σε πλακώσω\" ε λοιπόν την επόμενη μέρα τον πήρα τηλέφωνο και του είπα έλα να πλακωθούμε και χέστηκε επάνω του. Κοίτα Θεοφανία φαίνεται πως ο καλός θεούλης με προίκισε με μηδέν κοινωνική εφυία αφού ποτέ δεν είχα ταλέντο στην φιλική επικοινωνία, πόσο μάλλον για να διαλέγω να κάνω παρέα με κομπλεξικούς και ψευτόμαγκες. Με τους καλους φίλους πάντως, γιατι είχα και τέτοιους, χανόμουν για τον ένα η τον άλλο λόγο..
Τότε γιατι δεν προσπαθείς να αναπτύξεις σχέσεις με άτομα από δω που σε ξέρουν?
Ξέρεις γιατι στο λέω?
Υπάρχει ήδη η μαγιά, ξέρουν ποιος είσαι, τι φρίκες τρως και στην τελική είναι και ψιλοδοκιμασμενο το πραγμα.
Αν έχεις κάποιο άτομο που εμπιστευεσαι στη ρίαλ λάιφ, ρώτα το, τι νομίζει πως κάνεις λάθος και μπορεί να σε δουν κάποιοι έτσι. Ποτέ δεν ξέρεις πόσο μπορεί να σου ανοίξει ο άλλος τα μάτια.
Και δεν μιλάμε μόνο για ανθρωπους που αντιμετωπίζουν ψ.π.
Εχω μια φίλη της μάνας μου που προσπαθεί απεγνωσμένα να την κάνω παρέα και δεν την αντέχω με τίποτα λέμε!!!
Προσπαθεί να κάνει χιούμορ, αλλα είναι τόσο άγαρμπη που προσβάλει τον άλλον κατάμουτρα.
Προχθές είχαμε ένα μνημόσυνο, δεν μου είχε πει σε ποια εκλησία είναι, εγώ την έπαιρνα τηλ και δεν το σηκωνε και μόλις φτάνω στο χώρο που έπιναν καφέ, τι γυρίζει και μου λέει μπροστά σε όλον τον κόσμο?
\"Μη το παρεξηγείτε το καημένο, είναι καθυστερημένο!\"
Της βάζω φυσικά ένα κ...χερο, πως δεν μιλούν έτσι, και τι μου λεει?
\"Καλα,ούτε ενα αστείο δεν σηκώνεις\"?
Περιττο να σου πω τι εγινε. Ακόμα με παίρνει και μου ζητάει συγνώμη.
Θέλω να πω με αυτό, πως είτε εμείς, είτε οι άλλοι, μπορεί να πούμε καμιά μλκ που να μη τη καταλάβουμε και να χαλαστούμε/χαλάσουμε κάποιον.
Σκέψου το λίγο.
Εσυ Θεοφανια εχεις την βαση και εχεις αναπτυξει κοινωνικες δεξιοτητες.
Καποιοι ανθρωποι αποκοπηκαν βιαια απο το περιβαλλον που ειχαν φτιαξει και εκτος αυτου εχουν να αντιμετωπισουν και ενα σωρο κομπλεξικους ανθρωπους στην προσπαθεια κοινωνικων σχεσεων.
Χωρια που μετα το πρωτοφανη σοκ που δεχεσαι απο την ασθενεια χανεις κοινωνικες δεξιοτητες και αρχιζεις λες και εισαι νεογενητο σχεδον απο το μηδεν.
Οσο για μενα μην νομιζεις οτι ακουω φωνες , οχι δεν ακουω ολη μερα βρισιδια αλλα με προσβαλλουν ναι.
Δηλαδη οταν ειμαι σε διαφορετικο περιβαλλον γιατι ειναι ολα μελι γαλα?
Θεοφανία εγώ αν ξεσπούσα σύμφωνα με την θέληση μου σε κάποιον που θα μου συμπεριφερόταν έτσι θα αντιδρούσα πολύ χειρότερα ίσως. Αυτό που συμβαίνει όμως είναι να τα καταπίνω και άλλες φορές να το παίρνω στην πλάκα (εξαρτάται βέβαια τι θα μου πουν αλλά αυτό που είπα προηγουμένως δεν ήταν και λίγο). Όσο για φιλία με παιδιά απο εδω μέσα δεν ξέρω δεν το έχω σκεφτεί. Έχω δοκιμάσει να επικοινωνήσω με μερικούς ανθρώπους απο το φορουμ αλλά είναι λίγες οι φορές που φαίνεται να υπάρχει η προοπτική συνέχειας..... μπορεί να είναι και η ιδέα μου δεν ξέρω.Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Quote:
Originally posted by Oneiroplasmenos
Και να ήταν και ένας... κοίτα με έναν απο τους \"φίλους\" που συμπεριφερόταν με αυτόν τον τρόπο έκατσε μια μέρα και μου ειπε \"μια μέρα θα σε πλακώσω\" ε λοιπόν την επόμενη μέρα τον πήρα τηλέφωνο και του είπα έλα να πλακωθούμε και χέστηκε επάνω του. Κοίτα Θεοφανία φαίνεται πως ο καλός θεούλης με προίκισε με μηδέν κοινωνική εφυία αφού ποτέ δεν είχα ταλέντο στην φιλική επικοινωνία, πόσο μάλλον για να διαλέγω να κάνω παρέα με κομπλεξικούς και ψευτόμαγκες. Με τους καλους φίλους πάντως, γιατι είχα και τέτοιους, χανόμουν για τον ένα η τον άλλο λόγο..
Τότε γιατι δεν προσπαθείς να αναπτύξεις σχέσεις με άτομα από δω που σε ξέρουν?
Ξέρεις γιατι στο λέω?
Υπάρχει ήδη η μαγιά, ξέρουν ποιος είσαι, τι φρίκες τρως και στην τελική είναι και ψιλοδοκιμασμενο το πραγμα.
Αν έχεις κάποιο άτομο που εμπιστευεσαι στη ρίαλ λάιφ, ρώτα το, τι νομίζει πως κάνεις λάθος και μπορεί να σε δουν κάποιοι έτσι. Ποτέ δεν ξέρεις πόσο μπορεί να σου ανοίξει ο άλλος τα μάτια.
Και δεν μιλάμε μόνο για ανθρωπους που αντιμετωπίζουν ψ.π.
Εχω μια φίλη της μάνας μου που προσπαθεί απεγνωσμένα να την κάνω παρέα και δεν την αντέχω με τίποτα λέμε!!!
Προσπαθεί να κάνει χιούμορ, αλλα είναι τόσο άγαρμπη που προσβάλει τον άλλον κατάμουτρα.
Προχθές είχαμε ένα μνημόσυνο, δεν μου είχε πει σε ποια εκλησία είναι, εγώ την έπαιρνα τηλ και δεν το σηκωνε και μόλις φτάνω στο χώρο που έπιναν καφέ, τι γυρίζει και μου λέει μπροστά σε όλον τον κόσμο?
\"Μη το παρεξηγείτε το καημένο, είναι καθυστερημένο!\"
Της βάζω φυσικά ένα κ...χερο, πως δεν μιλούν έτσι, και τι μου λεει?
\"Καλα,ούτε ενα αστείο δεν σηκώνεις\"?
Περιττο να σου πω τι εγινε. Ακόμα με παίρνει και μου ζητάει συγνώμη.
Θέλω να πω με αυτό, πως είτε εμείς, είτε οι άλλοι, μπορεί να πούμε καμιά μλκ που να μη τη καταλάβουμε και να χαλαστούμε/χαλάσουμε κάποιον.
Σκέψου το λίγο.
Φυσικα ο δρομος ειναι μονο μπροστα και δεν πρεπει να αναλωνομαστε.
κιπ
η θεοφανια οταν μιλησε για βρισιδια, εννοουσε το βρισιμο που σου εριχνε η ιδια για να ισιωσεις...
χαχα οκ τοτε...αυτο ειναι φιλικο βρισιδι:)
Δεν στραβωνω με κατι τετοιο...αλλο η προσβολη της προσωπικοτητας:)
εμενα παντωσ ολοι οι φιλοι μου που ειχα απο μικροσ 20 χρονια παρεα συνεχισαν να κανουν παρεα μαζι μου κανονικα σαν να μην αλλαξε τιποτα μιλαω για 7-8 ατομα οχι 1-2 τα παιδια που γνωρισα απο το στρατο δεν ξερω τι γνωμη εχουν για μενα αλλα επαιρνα τα φαρμακα και με ειχαν για πολυ χαμηλων τονων παιδι ευτυχωσ εμενα το σεναριο τησ ψυχωσησ ελεγε οτι με παρακολουθουν αλλα ειναι σαν να μη με παρακολουθουν εχουν κανει τετοια συμφωνια κλπ οποτε ημουν λογικοσ κατα 95 τοισ εκατο τησ ημερασ κι ετσι την παλεψα δεν ασχολιοταν μαζι μου και αυτοι που εχω γνωρισει μετα εξ ατιασ των παρενεργειων παλι για χαμηλων τονων παιδι με εχουν και αυτοι δεν ασχολουνται μαζι μου οποτε πραγματικα μου ειχαν μεινει μονο οι φιλοι μου αλλα ευτυχωσ ειναι αρκετοι
Μμ,περίεργο,αλλά ποτέ δε με θεωρούσα εντελώς \"φυσιολογική\"λολ.
Τι σημασία έχει αυτός ο νόμος της κανονικότητας;Aπό ποιους ορίζεται άραγε το \"φυσιολογικό\'και το \"τρελό\"στην πορεία της ζωής μας;(πέρα από τη διάγνωση φυσικά ενός η περισσότερων ειδικών,εννοώ στις διαπροσωπικές μας σχέσεις και επικοινωνία με όσους μας πλαισιώνουν στο διάβα της ζωής).Και ας υποθέσουμε πως δεν είμαστε και πολύ \"φυσιολογικοί\".So fuckin\'what?Ξέρεις ονειροπλασμένε,συχνά φοράω μία κονκάρδα που γράφει πάνω\"almost normal\",χα χα.Γιατί αυτό νομίζω πως με καλύπτει,σύμφωνα με τα βιώματά μου και με το πώς λειτουργώ,ούτε εμένα με χωράει η έννοια του καθώς ορίζει την κανονικότητα η κοινωνία.
Βρε φιλαράκια,εντάξει,έχουμε οι περισσότεροι τις ιδιορρυθμίες,τα χούγια,τις ευαισθησίες και όσα κουβαλάμε και μας βασανίζουν σε κάποιες φάσεις.Γιατί να μην το φέρουμε λίγο πιο ελαφριά όλο αυτό,γιατί να μας βάζουμε συνεχώς στην θέση της απολογίας;Γιατί να μην το αγκαλιάσουμε,αποδεχτούμε ως κομμάτι μας και να μη μας θεωρούμε ξένους και διαφορετικούς;Δε θέλω να λέω μεγάλα λόγια,αλλά με βοηθάει περισσότερο το να λέω στον εαυτό μου\"φιλενάδα πάμε κι όποιος μας γουστάρει\",αντί να με γρονθοκοπάω με τέτοιες απαιτήσεις να εντάσσομαι και να με κρίνω αυστηρά βαφτίζοντάς με κάπως(πχ αυτό το αντικοινωνικός,κλειστός,δί χως κοινωνική ευφυία,πόσο ονειροπλασμένε μπορεί να σε επηρεάζει η ταμπέλα που βάζεις στον εαυτό σου;Eπεξεργάσου το καλέ,άλλαξέ τηνε τη ρημάδα!δεν μπορείς να αρχίσεις φτιάχνοντας την εικόνα σου για σένα,δεν πιστεύεις πως αυτό που μας ονοματίζουμε κάποιες φορές γινόμαστε,γιατί το πιστεύουμε για μας;;;)
Λίγες σκέψεις,φιλικά.:)
Εγώ πάντως θα ήθελα να πω ότι είχα πολλούς γνωστούς που μου φέρθηκαν όπως εσένα, oneiroplasmene, και λίγους φίλους που με αγαπάν και ποτέ δεν θα μου κάνανε κάτι τέτοιο.
Πάντως η συναναστροφή με παρέες για κάποιον που έχει ψυχολογικά είναι δύσκολες και δημιουργούνται προβλήματα για αυτόν που...υποφέρει ακόμη περισσότερα!!!
Ακόμη και στην δουλειά του μπορεί να παρεξηγηθεί το άτομο με ψυχολογικά και να γίνει κάτι που είναι ουσιαστικά εύκολο δύσκολο.