πάνε 4 μήνες που έκοψα τα φάρμακα αλλά ακόμα έχω την επιθυμία να κουνιέμαι συνεχώς για να ανακουφίζομαι. όταν ξαπλώνω στο κρεββάτι σταύρωνω τα πόδια γτ αλλιως δν μπορω να κοιμηθω. Οταν πηρα το ρισπερνταλ ειχα φοβερη ακαθισια κ επρεπε να πηγαινω 4ωρες βολτες για βαδην καθε μερα κ στο σπιτι συνεχεια καθομουν κ το ποδι μου πηγαινε πανω κατω ασταματητα γτ δν μπορουσα να ηρεμησω. Τωρα αυτο το συναισθημα φευγει, καθως και η επιθυμια να κουνιεμαι συνεχεια. Εχει δλδ καλυτερευσει πολυ αυτες τις μερες. Ο γιατρος μου νομιζε οτι ειναι αγχος οταν του το πα. Ψυχοσωματικα...αλλα εγω δν νομιζω γτ απο τοτε π πηρα το ρισπερνταλ αρχισα να κουνιεμαι ετσι. βεβαια καμια σχεση η ακαθισια εκεινη με τωρα. ακομα κ τωρα π καθομαι στο pc εχω τα ποδια σφιγμενα δλδ δν ειμαι σε μια χαλαρη θεση. Καμια βοηθεια? πως ξεχωριζουμε την μονιμη ακαθισια? αυτο ειανι πολυ ασχημο γτ βασανιζεται συνεχεια κ δν μπορεις κ οταν πηγαινεις γ καφε η εισαι με το προσωπο να κατσεις ηρεμος...κ στην οδηγηση πρπ να τρεχεις πολυ...
