τελικά είναι όλα στο μυαλό μας???
καλησπερα και παλι...ειχα ξανα γραψει παλαιοτερα ...υποφερω κι εγω απο κρισεις....κρισεις τρελες///ο χειμςνας που εφυγε ηταν απλα χαλια...ειχα γινει χαλια σωματικα και ψυχολογικα...φοβος,φοβος με κοσμο ,φοβος στο σπιτι,ζαλαδες,ασταθειες...γ� �ατροι..γιατροι...γιατροι...!!!
ακομα υποφερω καμια φορα απο κρισεις...η αληθεια ειναι οτι απο τον δεκεμβριο που αρχισαν δεν εχω ξανα βγει σε κλαμπ...το αποφευγω με φοβο οτι θα παθω σιγουρα..
δεν εμπαιωα σε λεοφωρειο παρολου που επρεπε να ανεβω για να πηγαινω στην σχολη...δεν το εκανα...ευτυχως ηταν το αγορι μου διπλα,με βοηθησε πολυ,με τεραστια υπομονη,και μεχρι που με πηγαινοεφερνε καθε μερα στην σχολη 70 χιλ.μακρυα...
το θεμα ειναι,οτι καποια στιγμη επρεπε να παω αν τον δω μακρυα...κι ετσι ανεβηκα σε αεροπλανο...δεν ξερω πως το εκανα..45 λεπτα η πτηση αλλα αντεξα...οταν κατεβηκα ετρεμαν τα ποδια μου...οταν και γυρισα σπιτι,,τα ιδια..
το ξανα εκανα σε συντομο διαστημα...
ταξιδεψα και με τραινο...
και την προηγουμενη εβδομαδα με λεοφωρειο 7 ωρες...και παλι πισω..
ειχα παντα τον φοβο να μη παθω τιποτα αλλα οσο υπηρχε κινητρο,ολα ηταν καλα...
εφυγα μετα απο πολυ καιρο απο το σπιτι κι εμεινα μονη για 3 μερες...
αλλα,οταν γυριζω με πιανουν παλι...
κρισεις...φοβος πιο πολυ να μην παθω κατι...
οπως πριν λιγο παλι...και ειδικα την νυχτα...δεν λεω ειμαι πολυ καλυτερα απο τοτε,ουτε ζαλαδες ουτε τιποτα...
κεω πολλες φορες στο εαυτο μου,κοιτα τον αλλον διπλα σου περναει μια χαρα,εσυ θα το παθεις?εσυ το δημιουργεις!!!
και ολα καλα...αλλα καμια φορα το μυαλο παει στο κακο παλι...
δεν πηρα φαρμακα αν και ημουν στα προθυρα,αλλα θελω να το ξεπερασω τελειος....
τελικα,πιστευετε πως ολα εινα στο μυαλο???
τα κανουμε εμεις ολα???
