θα ηθελα τη συμβουλη σασ παρακαλω....

καλησπερα..ειμαι νεα στο σιτε αυτο και θελησα και εγω να παρω επιτελους το θαρρος και να μοιραστω μαζι σας καποιους προβληματισμους μου κ γτ οχι να ακουσω τις συμβουλες σας..ειμαι 25 ετων και τα τελευταια 7 χρονια της ζωης μου ταλαιπωρουμαι απο αγχος καταθλιψη και πανικο....εχω παει σε αρκετους γιατρους κατα καιρους αλλα τα οικονομικα μου δε μου επιτρεπουνε κατι τετοιο και τοσο συχνα...αυτη τη στιγμη παιρνω καθημερινα μισο λεξοτανιλ των 3μιλιγκραμ και ενα μισι λαντος καθημερινα επισης..το θεμα ειναι ομως πως φοβαμαι πλεον να ζησω η μαλλον να κοιμηθω χωρις αυτα //πραγμα που με κανει να νιωθω πως δεν εχω μελλον..κανω πο.λλεσ ασχιμεσ σκεψεις συχνα και οσο προσπαθω να το νικισω δεν τα καταφερνω...νιωθω πως ποτε δε θα μπορεσω να κανω παιδια αν το θελησω η πως θα απομεινω μονη μου μιας και κανενας αντρας ως τωρα δεν μπορεσε να καταλλαβει το τι εγω περναω ολα αυτα τα χρονια οσο και αν καποιοι πρωην μου λενε πωσ με αγαπησανε...φοβαμαι να μιλισω για αφτο το θεμα μου ακομα και στον τωρινο μου σιντροφο γιατι πιστευω πως αν το μαθει θα τον χασω και αυτον με αποτελεσμα να μεινω παλι μονη ..προσπαθω με νυχια και με δοντια να κρατισω αφτιν τιν σχεση γιατι πιστευω πως εχω και εγω επιτελουσ δικαιωμα στιν εφτιχια...του εχω αναφερει πωσ υποφερω απο χρονιεσ αιπνιεσ και αγχοσ αλλα τιποτα παραπανω...ανισιχω ομοσ πωσ αν μεινουμε ενα βραδυ μαζι θα παθω πανικο και θα τον χασω...συγνωμη για τα λαθη που εκανα απλα εχω σινυθισει να γραφω με λατινικουσ χαρακτιρεσ και ελπιζς να μι σασ κουρασα ..θα ηθελα πολυ να μου πειτε τισ γνωμεσ σασ για το δικο μου θεμα ...σασ ευχαριστω προκαταβολικα...

γράφεις ότι έχεις πολλές άσχημες σκέψεις συχνά. αυτές οι σκέψεις έχουν κάποια βάση? υπάρχει κάτι που τις προκαλεί στο περιβάλλον σου, οι απλά έρχονται από μόνες τους? έχεις δοκιμάσει να τις αγνοήσεις ή να προσπαθήσεις να τις αλλάξεις?

επίσης, γιατί φοβάσαι τόσο να μιλήσεις ανοιχτά στο φίλο σου? οκ, υπάρχει η πιθανότητα να τρομάξει, υπάρχει όμως και η περίπτωση να καταλάβει και να σε στηρίξει περισσότερο, και αυτό μαζί με το ότι δεν θα χρειάζεται να κρύβεσαι, θα σε ξαλαφρώσει πάρα πολύ!

γεια σου κλαιρη...οι ασχημεσ σκεψεισ που κανω συχνα ερχονται πιστευω απο τη φοβια μου μην μεινω μονη στη ζωη και χωρις καπιον να με αγαπα ερωτικα παντα. και αφτο λογω των φαρμακων....εχει τυχει να με πουνε μεχρι και τρελλη επειδη εχω παει σε ψυχολογο ..το θεωρουνε περιττο και αφυσικο προφανως..φοβαμαι να μιλισω ανοιχτα στον φιλο μου επειδη οσεσ φορεσ το εμπιστεφτηκα στο παρελθον εισεπραξα στο τελοσ μονο κακια και πληγωθηκα πολυ απο τα ασχημα λογια που ακουσα...εχω προσπαθησει να κοψω τα φαρμακα με αποτελεσμα να γινω χειροτερα...δεν αποδεχονται ευκολα το γεγονος της ληψης φαρμακων ,..,αν δε το εχει ζησει ο αλλος δεν μπορει να καταλλαβει οσο και αν λεει πως καταλλαβενει..βαθεια μεσα του λεει που εμπλεξα και αυτο εγω δεν το αντεχω....εχω περασει δυσκολα οικογενειακα χρονια και θελω πολυ με αφτο το αγορι να κανω μια καλι νεα αρχη ...το θελω πολυ ..δε θελω να τον χασω λογω του θεματος μου ..πωσ να το εμπιστεφτω??:(

ας πάρουμε το χειρότερο δυνατό σενάριο. να μείνεις τελικά μόνη. γιατί αυτό είναι τόσο τραγικό? δεν θα μπορούσες να επιβιώσεις και σε μια τέτοια περίπτωση? ίσως να πρέπει να κοιτάξεις τον φόβο σου κατά πρόσωπο και να τον εκλογικεύσεις.
επίσης καταλαβαίνεις, ότι με το να φοβάσαι τόσο πολύ για το μέλλον, κάνεις άσχημο και μην βιώσιμο το παρόν για σένα και τη σχέση σου και άρα έρχεσαι πιο κοντά στο μέλλον που φοβάσαι.χωρίς ένα καλό παρόν για τη σχέση σου, δεν υπάρχει καθόλου μέλλον.
πόσο καιρό είσαι με τον φίλο σου? ξέρεις αν είναι νωρίς, δεν είσαι και υποχρεωμένη να του πεις για την φαρμακευτική αγωγή.
πάντως και να το κρατάς πάντα κρυφό, δεν είναι βιώσιμη λύση κατα τη γνώμη μου.

σε παρακολουθεί κάποιος γιατρός όσο καιρό παίρνεις τα φάρμακα? προσπάθησες να τα κόψεις σταδιακά? κάτι εναλλακτικό έχεις σκεφτει να κάνεις? πχ γνωσιακή ψυχοθεραπεία?

σε ευχαριστω που μου απαντα κλαιρη ...¨)δεν αντεχω την μοναξια ...μαραζωνω στη σκεψη και μονο...κοιτα υπαρχει μια γιατροσ που με παρακολοθουσε αλλα την τελευταια φορα που συζητησαμε στην ουσια μιλουσα μονη μου και δεν μου ειπε και πολλα απλα οτι ιπαρχουνε εποχεσ που υπαρχει εξαρση και εποχεσ που θα ειμαι καλυτερα...εχουν ελλατωηθει οι δοσολογιες των φαρμακων αλλα πολλεσ φορεσ και που τα παιρνω δεν μπορω να κοιμιθω πανικοβαλομαι πωσ θα ξημερωσβ ετσι και εκει ειναι που νιωθω πραγματικη απογνωση...εχω κλαψει πολυ και αγχωνομαι και με το παραμικρο ...αφτο πυ ανεφερεσ τι ειναι ακριβω αν θες να μου εξηγησεις>?

δυστυχώς πρέπει να πάω για ύπνο. προσπάθησε κι εσύ να ξεκουραστείς. ξαναμπές άυριο, θα έχουν δει το θέμα σου και άλλα παιδιά και θα σου απαντήσουν, ίσως ο πετράν να σου εξηγήσει και αναλυτικά για την γνωσιακή. :)

διάβασε κανένα ευχάριστο βιβλιαράκι στο κρεβάτι σου για χαλαρώσεις, γιατί ο υπολογιστής δημιουργεί υπερένταση :)

βασικα αν περιπλανηθεισ λιγο στο σαιτ θα δεισ οτι υπαρχουν ατομα που εχουν και σχεση η που ειναι παντρεμενοι ακομα και παιρνουν χαπια τωρα για να του το πεισ μπορει να ειναι νωρισ αλλα πριν του το πεισ πεσ του καμια ιστορια με καποιον γνωστο σου και καλα να δεισ πωσ θα αντιδρασει και μετα του λεσ για το ηρεμιστικο μια στισ τοσεσ για να κοιμασαι και υστερα του λεσ οτι παιρνεισ και χαπια για το αγχοσ μη του πεισ τιποτα για καταθλιψη ειναι πιο βαρυ στο αγχοσ ειναι ολοι πιο δεκτικοι γιατι ολοι αγχωνονται και σκεψου θετικα ενα ελαφρυ αντικαταθλιπτικο παιρνεισ και ενα ηρεμιστηκο δεν παιρνεισ και πολλα